کریس مورفی، سناتور دموکرات آمریکایی اخیرا پرسش‌های مهمی را از ترامپ در خصوص هزینه و فایده حمله این کشور به تأسیسات هسته‌ای فردو و نطنز مطرح ساخته که پیش‌فرض‌های اصلی آن عبارتند از :
-عدم نابودی کامل فردو در جریان حمله آمریکا به این نیروگاه
- غلبه هزینه های تصمیم‌گیری ترامپ بر امتیازات ( دستاوردهای) آن
- تحمیل هزینه عملیات موشکی ایران بر پایگاه آمریکایی العدید.
کریس مورفی تنها سیاستمداری نیست که در این خصوص به ترامپ تاخته است. از سی ان ان تا نیویورک تایمز و حتی منابع امنیتی -رسانه‌ای نزدیک به پنتاگون جملگی اذعان کرده‌اند که ترامپ در محاسبه هزینه‌های ورود به‌مواجهه نظامی با ایران خطای بزرگ و دهشتناکی را مرتکب شده و درنهایت نیز چاره‌ای جز تن دادن به توقف جنگ ندیده است. صورت‌بندی این موضوع چندان دشوار نیست. رئیس جمهورآمریکا در واکنش به حملات بزدلانه و وحشیانه کشورش به تأسیسات هسته‌ای نظنز و فردو در ابتدا مدعی نابودی این تأسیسات توسط بمب‌افکن‌های سنگر شکن شد. هنوز دقایقی از این اظهارنظر نگذشته بود که بسیاری از تحلیلگران غربی و صهیونیستی ادعای وی در این خصوص را با توجه به شواهد و مستندات موجود به چالش کشیدند. در ادامه کار به‌جایی رسید که از رئیس پنتاگون گرفته تا نخست‌وزیر منفور و کودک کش رژیم صهیونیستی نیز نسبت به از بین رفتن زیرساخت‌های هسته‌ای ( خصوصا در فردو) ابراز بی‌اطلاعی کردند.
روایتگری آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها از «اتقان نابودی زیرساخت‌های هسته‌ای ایران»جای خود را به«ابهام»داده است. اما در آن‌سوی معادله ،ماجرا کاملا متفاوت است:جمهوری اسلامی ایران با اطمینان و عزت‌نفسی مثال‌زدنی، برای دومین بار پس از پایان جنگ جهانی دوم پایگاه‌های منطقه‌ای آمریکا را آماج موشک‌های خود قرار داد. نخستین بار نیز جمهوری اسلامی ایران با بمباران پایگاه تروریستی عین الاسد ( محل حضور نیروهای آمریکایی در عراق) را با موشک‌های خود بمباران کرد. در چنین شرایطی رژیم صهیونیستی نیز قدرت پنهان‌سازی ترس و وحشت خود نسبت به انتقام قطعی و سخت ایران را نداشت. در اینجا ما با ترکیبی مواجه هستیم که به‌سادگی نمی‌توانیم از آن عبور کنیم :ابهام درشدت آسیب به تأسیسات هسته‌ای و اتقان در انتقام سخت ایران از واشنگتن و تل‌آویو.
ترکیب این نسبیت و قطعیت به‌خودی‌خود از بازی حماقت‌آمیز و قمار دوسر باخت ترامپ در تقابل با نظام و ملت ایران پرده برمی‌دارد. اکنون بر همگان مسجل است که به‌واسطه خروج بخش اعظمی از ذخایر غنی‌سازی شده ( مخصوصا بر اساس غنای 60 درصدی) از نظنز و فردو و همچنین عدم نابودی کامل زیرساخت‌های هسته‌ای در این دو نیروگاه، قدرت هسته‌ای ایران همچنان به قوت خود باقی‌است. از سوی دیگر، ترامپ در ازای مأموریت ناموفق و شکست‌خورده خود هزینه‌های امنیتی و سیاسی زیادی پرداخته و در آینده نیز خواهد پرداخت.
بازی در زمین صهیونیست‌ها بدترین انتخاب و تصمیم رئیس‌جمهور متوحش آمریکا بود .اکنون حتی برخی نزدیکان ترامپ نیز معتقدند نتانیاهو و تل‌آویو تبدیل به اسم رمز شکست و تباهی واشنگتن شده‌اند.