هفته گذشته،در بحبوحه تجاوز رژیم متوحش و نامشروع صهیونیستی به خاک مقدس کشورمان ،رهبران قدرت های صنعتی جهان برای شرکت در نشست گروه هفت وارد منطقه کوهستانی راکی در کانادا شدند تا در خصوص آخرین تحولات جاری درحوزه روابط بین الملل تبادل نظر کنند. این نشست در حالی برگزار شد که جهان با بحران های مزمن و دامنه داری مواجه شده و نقطه مشترک همه این بحرانها "نقش آفرینی وقیحانه غرب"بود. مخرج مشترک سیاست خارجی کشورهای آمریکا، کانادا ، ایتالیا،انگلیس،فرانسه ،آلمان را حمایت مطلق از خلق بحران های راهبردی در جای جای جهان امروز تشکیل می دهد. این قاعده در قبال نبرد اخیر میان رژیم منحوس صهیونیستی و کشور عزیزمان نیز صادق بود. همکاری های امنیتی، لجستیک و سیاسی اعضای گروه هفت با تل آویو موضوعی نیست که بتوان ان را تحت تاثیر ملاحظات رسانه ای و تبلیغاتی انکار کرد.
همچنان که پیش بینی می شد، ثمره و خروجی برگزاری این نشست چیزی جز تنفس مصنوعی به رژیم منفور صهیونیستی و تشویق آشکار وی به جنایت بیشتر در ایران نبود. بدون شک آنچه اعضای گروه هفت را هر ساله در قبال بحران های گوناگون دور یکدیگر جمع کرده، اتخاذ راهکاری عملیاتی و واقعی در راستای خلق پایداری و صلح در نظام
بین الملل نیست! منفعت کشورهای عضو گروه هفت در استمرار "فرامتن جنگ"در جهان بوده و خواهد بود زیرا این کشورها به صورت ماهوی "بحران زیست"محسوب می شوند. بدون شک این کشورها سیگنالی در راستای مهار توحش رژیم صهیونیستی در منطقه و در جنگ با ایران مخابره نخواهند کرد زیرا خود بخشی از این چرخه خشونت و تجاوزگری به شمار می آیند.تجربیات سال های گذشته نیز بر این ادعا مهر تایید می نوازد. مداخله گرایی گروه هفت در قبال جنگ غزه و اوکراین هر بار منتج به بازتولید بحران های امنیتی -نظامی در این دو اوردگاه شد. در نشست اخیر نیز کشورهای عضو گروه هفت قطعا اقدامی به سود مهار اقدامات مذبوحانه رژیم نامشروع صهیونیستی در تقابل با ایران صورت نداده و بالعکس، خواستار حفظ امنیت بازیگر متجاوز( رژیم منحوس اسرائیل )
از سوی ایران شدند!
نکته دیگر اینکه حتی در مسئله جنگ اقتصادی آمریکا و اعضای گروه هفت نیز رخداد خاصی در این نشست رخ نداد.توجه به تمایل برخی از رهبران کشورهای عضو «گروه هفت» برای گفتگوی مستقیم با دونالد ترامپ با هدف منصرف کردن او از اعمال تعرفه‌ها، مذاکرات دوجانبه میان آنها و رئیس جمهور آمریکا جایگزین مذاکرات چندجانبه و تصمیم جمعی شد. همین مسئله عدم توازن اقتصادی و تجاری ایجاد شده
( بر اثر اعمال سیاست های تعرفه ای دولت ترامپ) را کماکان حفظ کرد. در پرونده تعرفه های تجاری،کاخ سفید حتی حاضر به انعطاف پذیری در برابر متحدان خود در گروه هفت نیز نیست! شاید تنها دستاورد این نشست ، چند عکس یادگاری میان سران هفت کشور بحران زیست در حوزه روابط بین الملل بود: کشورهایی که از نیمه قرن بیستم تاکنون هیچ گاه هم اندیشی و هم افزایی آنها به سود ملت های دنیا نبوده است. بهترین تصمیمی که این گروه می توانند در نشست بعدی خود اتخاذ کنند،تغییر نام گروه هفت به گروه جنگ خواهد بود. ملت های دنیا
متفق القول هستند که این نام برازنده چنین گروهی خواهد بود.