این روزها پارلمان اروپا و نهادهای رسمی قدرت در قاره سبز، مشغول تنظیم و اجرایی ساختن راهکارهایی هستند که مطابق آن، پلیس و نیروهای امنیتی قدرت فزاینده و البته غیر قابل کنترلی در خصوص برخورد با مهاجرین درمرزهای شنگن پیدا می کنند. نکته مهم تر اینکه نهادهای پرادعای حقوق بشری مانند کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز در برابر این جنایت بالقوه سکوت کرده اند.
نمایندگان پارلمان لهستان قرار است روز جمعه به لایحه‌ای رای بدهند که برای سرویس‌های امنیتی، استفاده از سلاح علیه مهاجران در مرز این کشور با همسایه شرقی‌اش بلاروس را آسان‌تر می‌کند.
ماجرا از اروپای شرقی و کشور لهستان آغاز شده و منتقدان آن را نقض حقوق بشر می‌دانند.بحث بر سر این لایحه، دولت دونالد توسک را که طرفدار اتحادیه اروپاست مقابل فعالانی قرار می‌دهد که امیدوار بودند او رویکردی متفاوت با رویکرد دولت ناسیونالیست پیشین در قبال بحران مهاجران داشته باشد.لهستان می‌گوید که از سال ۲۰۲۱ میلادی با نوعی جنگ ترکیبی در مرزهایش روبه روست؛ یعنی از زمانی که تعداد قابل توجهی از مهاجران تلاش برای عبور غیرقانونی از مرز این کشور و بلاروس را آغاز کردند.
بر اساس گزارش یورونیوز، لهستان و اتحادیه اروپا هر دو معتقدند که بلاروس و متحدش روسیه با سازماندهی پروازهای مهاجران از خاورمیانه و آفریقا به این کشور و سپس انتقالشان به این منطقه مرزی عمدا این بحران را بوجود آورده‌اند؛ ادعایی که مینسک و مسکو آن را رد می‌کنند.این تنش‌های مرزی در ماه ژوئن به اوج خود رسید؛ یعنی زمانی که یک سرباز ۲۱ ساله لهستانی پس از اصابت چاقویی از آن سوی حصار مرزی، جان خود را از دست داد.
این لایحه صراحتاً به سرویس‌های امنیتی لهستان اجازه می‌دهد که در شرایط اضطراری مناطق مرزی، از زور از جمله سلاح گرم استفاده کنند.اما مشخص نشده که شرایط اضطراری را چه کسی تحلیل و تفسیر می کند! این همان پاشنه آشیل لایحه جنجالی اخیر است.
توماس سیمونیاک، وزیر کشور لهستان اعلام کرد که این لایحه «یک پیام روشن مبنی بر حمایت از افرادی است که با لباس متحدالشکل با تجاوز در مناطق مرزی مبارزه می‌کنند».مارسین ولنی، وکیل بنیاد هلسینکی برای حقوق بشر می‌گوید که دولت لهستان «به دلیل راحت بودن این کار( شلیک به مهاجرین ) » مانند اسلاف خود عمل کرده است.با این حال برخی مقامات لهستانی در توجیه این اقدام غیرانسانی، مدعی شده اند که این مهاجران پناهجویانی نیستند که به دنبال پناهندگی باشند، بلکه «انبوهی از راهزنان هستند که سعی می‌کنند به سربازان لهستانی حمله کنند!
نگرانی اصلی اینجاست که چنین اقدامی در حال تبدیل شدن به یک روال معمول در کل مرزهای شنگن است. فاجعه ای حقوق بشری در اروپا در راه است.