اکبر معصومی
دانشجوی دکترای روابط بین الملل
برگزاری انتخابات آمریکا باعث شده است بسیاری این سؤال را مطرح کنند که کدام یک از نامزدها برای جمهوری اسلامی ایران بهتر است؟ ترامپ یا هریس؟ یا برخی می پرسند که کدام‌یک از نامزدهای دموکرات یا جمهوری خواه می‌تواند روند افزایش تنش در منطقه را کنترل کند؟
پاسخ به این سؤال را باید در مفروضات ذیل جست‌وجو کرد:
جمهوری اسلامی ایران و منطقه غرب آسیا نسبت به هر دو نامزد انتحاباتی 2024 آمریکا آشنایی کامل دارند. ترامپ از سال 2016 سیاست فشار حداکثری را نسبت به جمهوری اسلامی ایران در پیش گرفت و به لحاظ منطقه ای نیز به‌دنبال تقویت محور بی ثباتی در غرب آسیا بود. دولت آمریکا پس از خروج از برجام کمپین فشار حداکثری را علیه تهران ایجاد و 12 شرط برای برداشتن آن وضع کردند تا با فشار بر جمهوری اسلامی ایران و همواره کردن تونل مذاکرات، قدرت بازدارندگی ایران را تضعیف کنند. از طرفی ترامپ تلاش کرد رژیم صهیونیستی را در قالب صلح آبراهام در غرب آسیا و در بین کشورهای عربی مطرح کند و امنیت پایدار برای رژیم را ایجاد کند که نتیجه آن عملیات طوفان الاقصی شد که برای همیشه برای رژیم معمای امنیت ترسیم نمود.
کاملا هریس، معاون رئیس جمهور آمریکا نیز تلاش خواهد کرد دولت دوم بایدن را ترسیم کند. از این رو وی با حمایت از ایده دو دولتی به‌دنبال تضمین امنیت و آینده رژیم صهیونیستی در منطقه غرب آسیا خواهد بود.
وی نسبت به جمهوری اسلامی ایران نیز تلاش خواهد کرد که سیاست اجماع سازی بین المللی بایدن علیه ایران را همچنان ادامه دهد و از طریق تحریم و مذاکره ایران را مهار کند.
اما شرایط کنونی بسیار متفاوت از سال 2016 یا سال 2020 می باشد. عملیات طوفان الاقصی و ادامه جنایت صهیونیست‌ها در غزه و لبنان، باعث شد منطقه و حتی جامعه بین الملل، صهیونیست ها را به دید مخل امنیت بین المللی تحلیل و ارزیابی کنند. اعتراض علیه صهیونیسم در نیویورک و در دانشگاه های آمریکا شرایط را برای ادامه سیاست های حمایتی مستأجر جدید در کاخ سفید را در داخل آمریکا سخت خواهد کرد و حتی ممکن است ادامه وضعیت کنونی باعث تعدیل بخشی از سیاست های حمایتی آمریکا نسبت به رژیم صهیونیستی نیز باشد.
همچنین ترمیم رابطه بین ایران و عربستان سعودی و حرکت این دو به سمت سیاست های تنش زدایی در منطقه، سیاست همگرایی آل سعود با صهیونیست ها را با چالش روبه‌رو خواهد ساخت و اگر ترامپ رئیس جمهور شود، صلح آبراهام چندان مورد استقبال آل سعود نخواهد بود.
بنابراین شرایط امروز بسیار متفاوت از سال‌های 2016 و 2020 می باشد و نه تنها دیگر ترامپ توان عملیاتی سیاست فشار حداکثری بر روی ایران را ندارد بلکه حتی در منطقه نیز نمی تواند بدون هزینه، از نتانیاهو حمایت کند. عدم مقبولیت نتانیاهو در داخل سرزمین های اشغالی و همچنین خسارت تحولات منطقه بر امینت و اقتصاد رژیم صهیونیستی باعث خواهد شد که روز بعد آتش بس بین رژیم صهیونیستی و محور مقاومت، یار ترامپ، بی بی از صحنه قدرت کنار گذاشته شود.
کاملا هریس نیز با توجه به عملیات وعده صادق ایران علیه رژیم صهیونیستی، امکان پیشبرد سیاست های منطقه ای را بدون جلب نظر ایران نخواهد داشت.
بنابراین رأی آوری هرکدام از نامزدهای انتخاباتی 2024 آمریکا، با محدودیت‌هايی در غرب آسیا و حتی در سیاست های ضد ایرانی خود، روبه‌رو خواهند شد. به بیانی بهتر، شرایط منطقه و ایران و محور مقاومت نسبت به قبل متفاوت شده است. امروز در غرب آسیا نه تنها رژیم صهیونیستی تعیین کننده سیاست های منطقه ای نیست، بلکه بازیگران اصلی در غرب آسیا نیز تفاوت پیدا کرده است.