حمیدرضا کاظمی - تحلیلگر مسائل غرب آسیا
استان سویدا در جنوب سوریه طی دو سال اخیر یکی از کانون‌های اعتراضات خیابانی علیه دولت بشار اسد بود و مردم در این منطقه نسبت به گرانی سوخت و شرایط معیشتی اعتراض داشتند و با برگزاری تجمعات خواستار بهبود وضعیت معیشتی و ارتقای سطح خدمات عمومی همچون تأمین برق و آب آشامیدنی بودند.این اعتراضات در سویدا درحالی بود که مردم این منطقه به‌دلیل بافت مذهبی منحصربه‌فرد و اکثریت دروزی در مرحله اول بحران سوریه به‌دلیل نگرانی از حضور پررنگ تکفیری‌ها از همراهی با تحرکات تروریست‌ها خودداری کردند،در این میان کشتار دروزیان در روستای «قلب لوزة» ادلب توسط جبهه النصره در سال 2015 بر موضع اهالی دروزی سویدا در عدم‌همراهی با مخالفان مسلح دولت سوریه در آن برهه تأثیرگذار بود، همزمان دولت سوریه با همکاری شیوخ دروزی همچون «یوسف الجربوع» و «حمود الحناوی» موفق شد دروزیان سویدا را با خود همراه کند و با وجود فعالیت قابل‌توجه تروریست‌ها در استان درعا (استان همجوار)، وضعیت باثباتی را در استان سویدا برقرار کند. بااین‌همه طی دو سال اخیر شرایط در سویدا تغییر کرده بود و اعتراضات معیشتی در این منطقه با نقش‌آفرینی برخی علمای دروزی همچون «حکمت الهجری» که به دروزیان مقیم فلسطین اشغالی نزدیک بودند، آغاز شد. در هفته‌های اخیر هم همزمان با سقوط شهرهای حلب و حماه در شمال سوریه، سویدا قبل از درعا و قنیطره، به‌عنوان اولین استان در جنوب سوریه از کنترل دولت خارج شد، این وضعیت در حالی است که پیش از سقوط دولت بشار اسد این بحث در محافل فکری مطرح بود که با توجه به شکل‌گیری اعتراضات در سویدا و بافت دروزی‌نشین آن، این منطقه هم مانند ادلب به یک کانتون حائل میان سوریه و فلسطین اشغالی تبدیل شود که اداره آن به دروزی‌ها واگذار شود، در همین زمینه «مهند حاج علی» تحلیلگر نظامی سوری به خبرنگار تسنیم گفته بود: «تحرکات در جنوب سوریه نه‌تنها استان درعا، بلکه حتی در سویدا و قنیطره، در راستای معامله قرن است تا شاید بدین شکل جنوب سوریه به کانتون‌های فرقه‌ای، تبدیل یا تجزیه شود یا اینکه تحت کنترل گروه‌های تروریستی قرار گیرد تا از این رهگذر، اعراب 48 در فلسطین اشغالی به این مناطق کوچانده شوند.» اکنون با توجه به تحرکات قابل‌توجه صهیونیست‌ها در جنوب سوریه به‌ویژه در مجاورت قنیطره زمزمه‌ها درخصوص آینده این استان و تجزیه آن بیش از پیش مطرح است. صهیونیست‌ها به‌طورجدی این ایده را دنبال می‌کنند تا استانی حائل را در جنوب سوریه شکل دهند که حدفاصل میان آن‌ها و دولت آتی دمشق باشد؛ چراکه از منظر ژئوپلیتیک این نگرانی میان صهیونیست‌ها وجود دارد که سوریه در آینده‌ای نزدیک بار دیگر به صف دشمنان آن‌ها بازگردد.