راهکارهای توسعه کارآفرینی در روستاها بررسی شد:
کشاورزی، کلید اشتغال روستایی

گروه اقتصادی 
کشاورزی یکی از قدیمی‌ترین و بنیادی‌ترین بخش‌های اقتصادی هر کشور به شمار می‌رود که در بسیاری از جوامع به‌ویژه در کشورهای درحال‌توسعه، نقش محوری در تأمین امنیت غذایی، ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی ایفا می‌کند. به بیان دیگر این بخش به‌ویژه در توسعه روستایی و مقابله با چالش‌های اقتصادی اهمیت زیادی دارد. روستاها به‌عنوان مراکز تولیدات کشاورزی، منابع بسیاری برای تقویت اقتصاد ملی به‌شمار می‌روند، اما به دلیل مشکلاتی مانند کمبود زیرساخت‌های مناسب، فقدان آموزش‌های تخصصی، دسترسی محدود به منابع مالی و بازارهای فروش، به‌طور مداوم با چالش‌هایی در جهت توسعه روبه‌رو هستند. این چالش‌ها باعث شده است که بسیاری از کشاورزان و افراد جویای کار در این مناطق، به‌ویژه جوانان، به دنبال فرصت‌های شغلی در دیگر بخش‌ها باشند. بنابراین، یکی از مهم‌ترین راهکارها برای مقابله با معضل بیکاری در روستاها، ایجاد فرصت‌های شغلی در بخش کشاورزی و صنایع وابسته به آن است. کشاورزی به‌عنوان یک حوزه متنوع، می‌تواند فرصت‌های مختلفی برای اشتغال و کارآفرینی ایجاد کند. از کشت و تولید محصولات کشاورزی گرفته تا صنایع تبدیلی و چه‌بسا استفاده از فناوری‌های نوین، همگی می‌توانند زمینه‌ساز تغییرات اساسی در بازار کار روستاها باشند. در این میان، روش‌های نوین کشاورزی همچون کشاورزی دقیق، کشاورزی ارگانیک و دامداری مدرن، ضمن افزایش بهره‌وری و تولید، می‌توانند به تقویت اشتغال در روستاها و جلوگیری از مهاجرت بی‌رویه به شهرها کمک کنند. در این گزارش، به بررسی فرصت‌های شغلی ایجادشده در بخش کشاورزی و همچنین راهکارهایی برای تقویت اشتغال و توسعه کارآفرینی در روستاها پرداخته می‌شود. بدون شک، کشاورزی همچنان یکی از ارکان اصلی و حیاتی برای توسعه جوامع روستایی است و این بخش می‌تواند نقش عمده‌ای در تقویت اقتصاد ملی و کاهش نرخ بیکاری ایفا کند. گفتنی‌است که شناخت فرصت‌ها و راهکارهای مؤثر برای بهره‌برداری از این پتانسیل عظیم، نیازمند توجه ویژه به سیاست‌گذاری‌ها، حمایت‌های دولتی  و همکاری‌های بخش خصوصی است که در ادامه به بررسی دقیق‌ترشان خواهیم پرداخت. 
 فرصت‌های شغلی در بخش کشاورزی
کشاورزی در روستاها نه‌تنها به‌عنوان یک شغل اصلی برای اهالی مناطق است، بلکه با تحول و نوآوری می‌تواند فرصت‌های شغلی متعددی برای جوانان و زنان روستایی ایجاد کند. در این بخش، به برخی از فرصت‌های شغلی موجود در بخش کشاورزی اشاره می‌شود:
کشاورزی پایدار و ارگانیک: کشاورزی ارگانیک به استفاده از روش‌های کشت و کار بدون مواد شیمیایی و سموم مضر اشاره دارد. در سال‌های اخیر، به دلیل افزایش آگاهی مردم در خصوص سلامت و محیط‌زیست، تقاضا برای محصولات ارگانیک رو به افزایش است. این افزایش تقاضا می‌تواند فرصتی برای کشاورزان فراهم کند تا با استفاده از روش‌های کشاورزی پایدار و ارگانیک، علاوه بر حفظ محیط‌زیست، به درآمدزایی نیز بپردازند. ایجاد مزرعه‌های ارگانیک می‌تواند منجر به اشتغال‌زایی در زمینه‌های مختلف مانند کشت و برداشت محصولات، بسته‌بندی و بازاریابی محصولات کشاورزی شود.
کشاورزی دقیق (Precision farming): کشاورزی دقیق به استفاده از فناوری‌های نوین مانند حسگرهای هوشمند، سیستم‌های GPS و داده‌های کلان برای مدیریت بهینه منابع کشاورزی اشاره دارد. این روش به کشاورزان کمک می‌کند تا مصرف آب، کود، سموم و سایر منابع را به حداقل برسانند و درعین‌حال بهره‌وری محصولات را افزایش دهند. برای پیاده‌سازی کشاورزی دقیق، نیاز به متخصصانی در زمینه فناوری اطلاعات، مهندسی کشاورزی و مشاوران کشاورزی است. این موضوع می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی برای جوانان با تحصیلات مرتبط ایجاد کند.
دامداری و پرورش طیور: دامداری و پرورش طیور به‌عنوان یکی از بخش‌های مهم کشاورزی در کشور، می‌تواند نقش زیادی در ایجاد اشتغال ایفا کند. با استفاده از روش‌های نوین در مدیریت دام‌ها و بهبود کیفیت محصولات دامی، می‌توان ضمن افزایش تولید، فرصت‌های شغلی جدیدی برای کارگران، دامپزشکان، متخصصان تغذیه دام و افراد شاغل در صنایع وابسته به دامداری فراهم کرد. همچنین، پرورش طیور مانند مرغ و بوقلمون و ایجاد کارخانه‌های تولید تخم‌مرغ و گوشت، می‌تواند به ایجاد کارآفرینی و اشتغال در مناطق روستایی کمک کند.
صنایع تبدیلی کشاورزی: صنایع تبدیلی کشاورزی به فرآوری محصولات اولیه کشاورزی مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات و محصولات دامی اشاره دارد. احداث کارخانه‌های تبدیلی در روستاها می‌تواند علاوه بر ایجاد اشتغال در بخش‌های مختلف مانند تولید مربا، کنسرو، آبمیوه، خوراک دام و...، موجب افزایش ارزش‌افزوده محصولات کشاورزی نیز شود. در این زمینه، اشتغال‌زایی در کارگاه‌های تولیدی، حمل‌ونقل، بسته‌بندی و بازاریابی محصولات کشاورزی می‌تواند به رونق اقتصادی روستاها کمک کند.
صادرات محصولات کشاورزی: کشاورزی می‌تواند به‌عنوان یکی از راه‌های توسعه صادرات کشور نیز عمل کند. ایجاد فرصت‌های شغلی در زمینه فرآوری، بسته‌بندی، حمل‌ونقل و بازاریابی محصولات کشاورزی برای صادرات، به افزایش درآمد کشاورزان و اشتغال‌زایی در روستاها منجر می‌شود. به‌ویژه در زمینه صادرات خرما، پسته، زعفران، انار و سایر محصولات کشاورزی خاص کشور، می‌توان به ایجاد فرصت‌های شغلی جدید فکر کرد.
 راهکارهای تقویت اشتغال در روستاها
برای اینکه بخش کشاورزی بتواند به بهترین نحو ممکن به ایجاد اشتغال در روستاها کمک کند، لازم است اقداماتی برای رفع موانع و تقویت این بخش صورت گیرد. در ادامه به برخی از این راهکارها پرداخته می‌شود:
توسعه آموزش و توانمندسازی نیروی کار: آموزش و توانمندسازی نیروی کار در روستاها برای بهبود کیفیت کار و افزایش بهره‌وری کشاورزی امری ضروری است. برگزاری دوره‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی در زمینه‌های مختلف کشاورزی مانند کشاورزی ارگانیک، استفاده از تکنولوژی‌های نوین کشاورزی، مدیریت مزرعه، بازاریابی محصولات و تکنیک‌های نوین در دامداری و پرورش طیور می‌تواند موجب ارتقاء مهارت‌های کشاورزان و اشتغال‌زایی در این بخش شود. همچنین، آموزش‌های خاص برای زنان و جوانان روستایی به‌منظور توانمندسازی آن‌ها در کارآفرینی و راه‌اندازی کسب‌وکارهای کشاورزی اهمیت ویژه‌ای دارد.
دسترسی به منابع مالی و تسهیلات بانکی: یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های کشاورزان و کارآفرینان روستایی، دسترسی محدود به منابع مالی است. برای راه‌اندازی کسب‌وکارهای کشاورزی و صنعتی، افراد به تسهیلات بانکی با بهره‌وری پایین نیاز دارند. ایجاد صندوق‌های حمایتی و تسهیل دسترسی به وام‌های کم‌بهره برای کشاورزان و کارآفرینان می‌تواند به تقویت اشتغال در این بخش کمک کند. همچنین، تسهیلات ویژه برای توسعه کسب‌وکارهای کشاورزی پایدار و صنایع تبدیلی می‌تواند نقش مؤثری در جذب سرمایه‌گذاران و کارآفرینان روستایی ایفا کند.
تقویت زیرساخت‌های روستایی: یکی از عوامل کلیدی در تقویت اشتغال در روستاها، توسعه و بهبود زیرساخت‌ها است. برای اینکه فعالیت‌های کشاورزی و صنایع وابسته به آن به‌درستی اجرا شوند، نیاز به دسترسی به جاده‌های مناسب، سیستم‌های آبرسانی و برق‌رسانی، شبکه‌های اینترنتی و بازارهای محلی وجود دارد. ساخت و بهبود این زیرساخت‌ها می‌تواند به کاهش هزینه‌های تولید و تسهیل فرآیند فروش محصولات کشاورزی کمک کرده و زمینه‌های اشتغال جدیدی را ایجاد کند.
حمایت از تشکل‌ها و تعاونی‌های کشاورزی: تشکیل تعاونی‌های کشاورزی و گروه‌های همکار در روستاها می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا در خرید نهاده‌ها، فروش محصولات و فرآوری آن‌ها همکاری کنند. این گروه‌ها می‌توانند در برابر مشکلات اقتصادی مقاوم‌تر شوند و همچنین با استفاده از تجربه و دانش جمعی، بهره‌وری خود را افزایش دهند. حمایت دولت از این تشکل‌ها در قالب تسهیلات مالی، مشاوره‌های فنی و بازاریابی می‌تواند به ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی کمک کند.
توسعه گردشگری کشاورزی: یکی از راهکارهای جدید برای اشتغال‌زایی در روستاها، توسعه گردشگری کشاورزی است. این نوع گردشگری می‌تواند شامل بازدید از مزارع ارگانیک، شرکت در فرآیند برداشت محصولات، آموزش‌های کشاورزی و تجربه زندگی روستایی باشد. توسعه این نوع گردشگری نه‌تنها می‌تواند به افزایش درآمد کشاورزان و فعالان بخش کشاورزی کمک کند، بلکه فرصت‌های شغلی در زمینه هتل‌داری، راهنمایی گردشگری، حمل‌ونقل و صنایع‌دستی نیز ایجاد می‌کند.
 سخن پایانی
درنهایت، می‌توان گفت که توسعه کشاورزی و تقویت اشتغال در روستاها به‌عنوان یکی از راه‌های مؤثر برای مقابله با بیکاری و مهاجرت روستائیان به شهرها، نیازمند توجه ویژه به سیاست‌گذاری‌های مبتنی بر پایداری و نوآوری است. درحقیقت کشاورزی به‌عنوان اصلی‌ترین منبع درآمد در بسیاری از روستاها، باید با استفاده از روش‌های نوین و علمی ارتقاء یابد تا علاوه برافزایش بهره‌وری، به تأمین شغل‌های پایدار نیز منجر شود. این مهم شامل استفاده از تکنولوژی‌های نوین کشاورزی، کشت‌های متنوع، بهبود فرآیندهای تولید و تبدیل محصولات کشاورزی به کالاهای باارزش افزوده بالا می‌شود که می‌تواند مشاغل جدیدی را در بخش‌های مختلف ازجمله صنایع تبدیلی، بسته‌بندی و فروش ایجاد کند. از سوی دیگر، توجه به آموزش و توانمندسازی جوانان روستاها در زمینه‌های مختلف کشاورزی و کارآفرینی می‌تواند آن‌ها را برای ایجاد کسب‌وکارهای کوچک و نوآورانه در محیط روستایی آماده کند. در این راستا دولت و بخش خصوصی باید با برنامه‌ریزی دقیق، مشوق‌های مالی و ایجاد زیرساخت‌های مناسب، شرایط لازم را برای ایجاد کسب‌وکارهای پایدار و اشتغال‌زا فراهم کنند. علاوه بر این، بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، ارتباطات و تأمین منابع ضروری مانند آب و انرژی، نقش مهمی در کاهش هزینه‌های تولید و ایجاد دسترسی به بازارهای داخلی و بین‌المللی خواهد داشت. باید تأکید کرد که توسعه پایدار در روستاها نمی‌تواند بدون توجه به محیط‌زیست و منابع طبیعی صورت گیرد. کشاورزی باید به‌گونه‌ای توسعه یابد که ضمن تولید ثروت، به حفظ منابع طبیعی و تنوع زیستی کمک کند. با سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف کشاورزی و ایجاد فرصت‌های شغلی متنوع، می‌توان آینده‌ای روشن‌تر برای روستاها متصور شد که نه‌تنها ازنظر اقتصادی بلکه ازلحاظ اجتماعی نیز موجب ارتقاء کیفیت زندگی روستائیان خواهد شد. این فرآیند می‌تواند به کاهش بیکاری، ایجاد امید و درنهایت جلوگیری از روند مهاجرت‌های بی‌رویه به شهرها منجر شود و به ایجاد یک جامعه روستایی پایدار و متعادل کمک کند.