فخرالدین اسدی
تحلیلگر روابط بین الملل
امانوئل ماکرون، رئيس جمهوری فرانسه در مکالمه تلفنی با مسعود پزشکیان، رئیس جمهور کشورمان درباره موضوعات متنوعی از جمله بازگشت به میز مذاکرات صحبت کرده است.ماکرون در شبکه ایکس نوشت: "در گفت وگو با رئيس جمهور ایران در خصوص آزادی شهروندان فرانسوی،احترام به آتشبس برای کمک به بازگشت صلح به منطقه، حفاظت از تاسیسات و اتباع فرانسوی در ایران، بازگشت به میز مذاکره برای رسیدگی به مسائل موشکی و هستهای و همچنین پاینبدی به انپیتی و از سرگیری فوری فعالیتهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی صحبت کردیم. "
رمزگشایی از مواضع اخیر رئیس جمهور فرانسه با توجه به سوابق مخدوش وی طی سال های گذشته و اخیر چندان دشوار به نظرنمی رسد!
ترجمانی از استراتژی مهار حداکثری
مطالبات فرانسوی ها از ایران اساسا تفاوتی با آنچه ترامپ و آمریکایی ها از کشورمان می خواهند ،ندارد! او استراتژی مهارحداکثری علیه ایران قدرتمند را دنبال می کند. تاکید مکرر ماکرون بر فعالیت های موشکی کشورمان نشانه ای بارز دال بر همین استراتژی و راهبرد خطرناک است. بر این اساس بازیگران غربی در صدد مهار ایران در سه حوزه منطقه ای ، موشکی و هسته ای ( آن هم در قالب یک توافق جامع یا چندین توافق همزمان ) هستند. بنابراین نمی توان از کنار بازی از پیش طراحی شده و مشترک واشنگتن و تروئیکای اروپایی به سردمداری فرانسوی ها به سادگی گذشت. رئيس جمهور فرانسه پیشتر خروج احتمالی ایران از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای را بدترین سناریو برای تحولات خاورمیانه خوانده و تاکید کرده بود که قصد دارد با سران ۵ عضو دائم شورای امنیت درباره احتمال خروج ایران از ان پی تی رایزنی کند.
ماموریت هشت ساله ماکرون!
ماکرون در ماورای استناد به کلید واژگانی مانند "دیپلماسی"و"مذاکره"به دنبال تحقق ماموریتی است که از هشت سال قبل ( سال 2017 میلادی) بر عهده داشته و آن ،مهار موشکی-منطقه ای ایران است.ورود خاص فرانسوی ها به پرونده های منطقه ای مانند خلع سلاح مقاومت لبنان و بازتعریف "سوریه پسااسد" نشان می دهد که پاریس تمرکز اصلی خود را بر روی مهارقدرت سخت ایران گذاشته است. کاخ الیزه نه تنها در جنگ 12 روزه اخیر از حامیان خاص رژیم صهیونیستی در اروپا محسوب می شد بلکه در دوران پساجنگ نیز در صدد تحدید قدرت ایران در ابعاد سه گانه ( هسته ای ،موشکی و منطقه ای ) می باشد. فرانسوی ها معتقدند در صورت مهار قدرت موشکی ایران به صورت خودکار منظومه مقاومت در منطقه غرب آسیا نیز آسیب خواهد دید. نباید فراموش کرد که حتی در هفته های منتهی به تجاوز رژیم صهیونیستی و آمریکا به خاک مقدس کشورمان نیز فرانسوی ها پای میز مذاکرات ( مذاکراتی که میان وزارت خارجه کشورمان و تروئیکای اروپایی صورت گرفت) بسیار تهاجمی و وقیحانه ظاهر شدند. آنها تاکید داشتند ایران علاوه بر پذیرش "غنی سازی صفردرصدی"در پرونده هسته ای باید بر سر توان موشکی خود نیز با طرف غربی وارد معامله شود! اکنون بار دیگر این درخواست وقیحانه در قالب لفاظی های دیپلماتیک و سیاسی از سوی ماکرون مطرح شده است. بنابراین باید نسبت به بازی فرانسوی ها نگاه بازدارنده ای داشت. به عبارتی گویاتر ،گارد بسته ما در برابر مطالبات گذشته و اخیرفرانسوی ها حتی نباید ذره ای باز شود.
لزوم اصرار بر خطوط قرمز هسته ای و موشکی
مواضع و خطوط قرمز جمهوری اسلامی ایران نه تنها پس ازتجاوز اخیر کمرنگ نشده، بلکه به طور طبیعی شاهد سخت تر شدن و پررنگ تر شدن آنها هستیم. جمهوری اسلامی ایران با اصرار بر خطوط قرمز خود در مذاکرات هستهای، مانع از بر هم کنش «تاکتیکهای مذاکراتی» و استراتژی «مهار حداکثری علیه کشورمان» شد. بهعبارت بهتر، ایران با واکنش هوشمندانه و قاطعانه خود، اجازه قرارگرفتن و تطبیق تاکتیکهای ابتدایی ترسیمشده از سوی غرب بر مدار استراتژیهای آن را نداد. در چنین شرایطی عدمعبور از خطوط قرمز در هر گونه سیگنال، پیام و مذاکره ای باید مورد استناد محکم و متقن قرار گیرد. مواضع اخیر ماکرون نشان می دهد که ماهیت بازی پاریس و شرکای آمریکایی ،آلمانی و انگلیسی کاخ الیزه در این معادله تغییر نکرده است. از این رو دو مولفه و رویکرد همزمان باید از سوی جمهوری اسلامی ایران در برهه کنونی مورد توجه و استناد قرار گیرد: نخست تکیه بر استراتژی"مقاومت فعال"و دومی نفی مطلق "استراتژی مهار حداکثری" و جلوگیری از تحقق اضلاع و بایسته های آن. همان گونه که تاکید شد فرانسوی ها از سالها قبل به دنبال تحدید قدرت موشکی ایران ،خصوصا آزمایش و تولید موشک های بالستیک و قاره پیما درکشورمان بوده اند. از این رو نباید مواضع اخیر ماکرون را تازه یا متاثر از شرایط خاص منطقه تلقی کرد. با این حال رئیس جمهور فرانسه تصور می کند در فرامتن و بستر کنونی قدرت بیشتری جهت طرح آشکار مطالبات وقیحانه خود دارد.
ماکرون بازیگری مستقل نیست!
نکته مهم تراینکه در این معادله نباید ماکرون را بازیگری مستقل از آمریکا و رژیم صهیونیستی تلقی کرد. اگرچه فرانسوی ها در حوزه سیاست خارجی خود همواره ادعای استقلال و ابتکار عمل هستند اما رصد تحولات و مستندات گذشته و جاری در عرصه دیپلماسی این کشور نشان می دهد که پاریس متغیری وابسته به واشنگتن و تل آویو محسوب می شود. تاکید مکرر فرانسوی ها در فعال سازی مکانیسم ماشه و لزوم مذاکره بر سر توان موشکی ایران نشان می دهد که پاریس در حال آشکارسازی بازی ضد ایرانی خود در تقابل مطلق با نظام و ملت ماست. آنچه می تواند رئیس جمهور فرانسه و دیگر سیاستمداران وقیح غربی را وادار به عقب نشینی کند ،تبلور ابعاد و نمادهای گوناگون"ایران قدرتمند"است. ایران قدرتمند همان مفهوم،عینیت و شاخصه ایست که طرفداران منطق زور و سلطه در نظام بین الملل را مهار نموده و نقشه های آنها را ناکام می گذارد. در این معادله دیپلماسی و سیاست خارجی ما نیز باید از عناصر قاطعیت و درایت برخوردار باشد:قاطعیت در استراتژی ها و درایت در تاکتیک ها. استمرار این رویکرد از سوی کشورمان سبب می شود تا طرف مقابل قدرت ترسیم مختصات میز مذاکره و تعیین قواعد گفت و گو را از دست بدهد. در این صورت خلع سلاح موشکی و هسته ای ایران جای خود را به خلع سلاح راهبردی آمریکا و متحدان غربی آن از جمله فرانسه خواهد داد. باید در این مسیر عزم راسخ و اراده ای استوار داشت.