مدعیانی که در مسیر افول دست‌وپا می‌زنند
خروج غربی‌ها از ریل قطار همبستگی

قاسم غفوری-تحلیلگر حوزه روابط بین الملل
بازیگران غربی  برای پنهان‌سازی وضعیت بحرانی خویش به خرج کردن از سیاست خارجی با جنگ‌افروزی در اوکراین و اتهام زنی‌های واهی علیه کشورهای مستقلی همچون ایران، روسیه، چین، برزیل ، آفریقای جنوبی و... می‌پردازند.به عبارت بهتر، سران کشورهای غربی همچون فرانسه، انگلیس و آلمان در کنار آمریکا در حالی خود را ناجی جهان معرفی و با ادعاهای حقوق بشری به دخالت در امور داخلی سایر کشورها می‌پردازند که آمارها و نظرسنجی‌ها از وضعیت بحرانی و محبوبیت رو به افول آن‌ها حکایت دارد که توجه به آن‌ها ریشه هوچی‌گری‌های جهانیشان را آشکار می‌سازد. 
نمایش‌های بی‌فایده ماکرون 
در فرانسه ماکرون رئیس‌جمهور که سعی دارد تا با برگزاری نشست‌هایی همچون حامیان اوکراین و یا سازش سوریه با صهیونیست‌ها نمایش اقتدار را داشته باشد، در وادی عمل از انزجار مردمی و صف‌بندی‌های اعتراضی جریان‌های سیاسی مواجه است. ژان لوک ملنشون رهبر حزب چپ فرانسه تسلیم‌ناپذیر (LFI)  گفت که اپوزیسیون طرحی را در پارلمان ارائه کرده و خواستار استیضاح‌ امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور این کشور شده است. ملنشون در یک کنفرانس خبری در شهر لیل گفت: ماکرون باید برود. در همین حال  هزاران شهروند فرانسوی مخالف «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه و «فرانسوا بایرو» نخست‌وزیر این کشور در اقدامی اعتراض‌آمیز به خیابان‌ها آمدند. شهروندان فرانسوی درحالی‌که دست‌نوشته‌ها و پرچم‌ فرانسه را در دست داشتند، در خیابان‌های این شهرگرد هم آمدند و با سر دادن شعارهایی همچون «ماکرون استعفا بده» و «نه به اروپا» از ماکرون خواستند که از سمت خود استعفا دهد. لازم به ذکر است نتایج یک نظرسنجی که توسط مؤسسه جامعه‌شناسی «وریان» برای مجله لو فیگارو انجام شده است، نشان می‌دهد که میزان محبوبیت امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، به پایین‌ترین سطح از زمان انتخابش در سال ۲۰۱۷ رسیده است. این نظرسنجی نشان می‌دهد که تنها ۱۵ درصد از فرانسوی‌ها عملکرد ماکرون را در سمت ریاست‌جمهوری تأیید می‌کنند. در مقابل، ۸۰ درصد اعلام کرده‌اند که به او اعتماد ندارند.
دولتی بی‌ثبات در آلمان 
در آلمان نیز نتایج این نظرسنجی که توسط موسسه تحقیقاتی Infratest dimap برای شبکه دولتی اِی. آر. دی آلمان انجام شده است، نشان می‌دهد که ۷۵ درصد از آلمانی‌ها از عملکرد دولت فدرال یا «نسبتاً ناراضی» (۴۶ درصد) یا «کاملاً ناراضی» (۲۹ درصد) هستند. تنها ۲۱ درصد از پاسخ‌دهندگان گفتند که از عملکرد صدراعظم فریدریش مرتس (از حزب دموکرات مسیحی، CDU) «راضی» هستند و تنها یک نفر از هر ۱۰۰ نفر گفت که «بسیار راضی» است.
در بریتانیا نیز نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که عملکرد دولت «کی‌یر استارمر» در بسیاری از حوزه‌های کلیدی با نارضایتی گسترده افکار عمومی روبه‌رو و جایگاه این حزب به‌شدت متزلزل شده است. نتایج یک نظرسنجی جدید که توسط مؤسسه یوگاو انجام شده، حاکی است که تنها ۱۴ تا ۱۷ درصد از مردم از عملکرد کلی دولت استارمر رضایت دارند، درحالی‌که ۶۳ تا ۶۷ درصد مخالف سیاست‌های دولت کنونی هستند. رسوایی‌های زنجیره‌ای کابینه استارتر به معاون نخست‌وزیر نیز رسیده است، چنانکه آنجلا رینر با رسوایی مالی مجبور به استعفا شد.
ترامپ؛ نماد شکست در سیاست داخلی و خارجی آمریکا 
در آمریکا نیز چند ماه پس از روی کار آمدن مجدد «دونالد ترامپ» در کاخ سفید، نتایج نظرسنجی جدید نشریه اکونومیست نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد بزرگسال در ایالات‌متحده، یعنی ۵۶ درصد گفتند که «به‌شدت یا تا حدودی» عملکرد رئیس‌جمهور را تأیید نمی‌کنند و تنها ۴۰ درصد از آن‌ها گفتند که «کاملا یا تاحدودی» عملکرد ترامپ را تایید می‌کنند. کارنامه سران آمریکا و اروپایی‌ها بیانگر نقاط اشتراکی است که خشم مردمی را به همراه داشته است. آن‌ها در حالی با وعده احیای اقتصاد بر سر قدرت آمده‌اند که سیاست‌های آن‌ها عملا به تشدید بحران اقتصادی و بی‌کاری منجر شده است. تعرفه‌های ترامپ و اقتصاد تحمیلی آن، رشد بیکاری و ضررهای گسترده را برای مردم به همراه داشته است. ماکرون، استارمر و مرتس نیز وعده‌های احیای اقتصادیشان عملا اجرایی نشده است، درحالی‌که تسلیم شدن آن‌ها در برابر تحمیل‌ها و تعرفه‌های ترامپ و حضور حقارت آمیزشان در کاخ سفید بر خشم مردمی افزوده است. در سیاست خارجی نیز در حالی ملت‌های غربی با برپایی تظاهرات‌های اعتراضی خواستار پایان جنگ اوکراین هستند که دولتمردانشان برای منافع شخصی و خدمت به کارخانه‌های اسلحه‌سازی از پذیرش این خواسته خودداری می‌کنند. اما آنچه بیش از هر چیز خشم و انزجار علیه ترامپ، ماکرون، استارمر و مرتس را به همراه داشته، حمایت آن‌ها از رژیم صهیونیستی و مشارکت در نسل‌کشی غزه است. غربی‌های مدعی حقوق بشر و صلح جهانی نه‌تنها اقدامی در این زمینه ندارند، بلکه خود رسما حامی رژیم کودک کش صهیونیستی هستند. هر چند که سران غرب با ادعاهایی همچون به رسمیت شناختن کشور فلسطین و ابراز نارضایتی از برخی جنایات و اشغالگری رژیم صهیونیستی به دنبال کاهش اعتراضات مردمی هستند، اما در عمل هیچ تغییری در رفتار آن‌ها ایجاد نشده و در کنار کمک‌های نظامی به این رژیم به سرکوب تظاهرات حامیان فلسطین نیز می‌پردازند. چنانکه شنبه در انگلیس صدها نفر به جرم اعتراض به نسل‌کشی غزه بازداشت شدند. 
بحران در اردوگاه غرب 
 با توجه به وضعیت داخلی سران آمریکا، انگلیس، فرانسه و آلمان در عرصه داخلی و البته ناکامی‌هایشان در برابر نظام چندجانبه گرایی جهانی، می‌توان به پشت پرده رفتارهای مخرب آن‌ها علیه سایر کشورها دست یافت. بازندگانی که برای پنهان‌سازی وضعیت بحرانی خویش به خرج کردن از سیاست خارجی با جنگ‌افروزی در اوکراین و اتهام زنی‌های واهی علیه کشورهای مستقلی همچون ایران، روسیه، چین، برزیل، آفریقای جنوبی و... می‌پردازند. حقیقت آن است که سران غرب مسیر زوال را با سرعت می‌پیمایند و متهم‌سازی‌ها و جوسازی‌ها علیه سایر کشورها نیز نمی‌تواند آن‌ها را از این بحران رهایی بخشد. تظاهرات‌گسترده جهانی و حرکت ناوگان‌های شکستن محاصره غزه و نیز اعتماد جهانی به کشورهایی همچون ایران، روسیه و چین که در نشست اخیر شانگهای نمود یافت بیانگر بی‌نتیجه بودن سلطه غرب بر ابزار رسانه است و نظم نوین جهانی با بیداری ملت‌ها و حرکت دولت‌ها برای رسیدن به چندجانبه گرایی در حال شکل‌گیری است و سران غرب نیز اگر با تغییر رفتار عملی در این مسیر قرار نگیرند جز انزوا و شتاب گرفتن قطار زوالشان سرنوشتی در پیش رو نخواهند داشت.