بنیامین نتانیاهو که با شعار «نابودی کامل حماس» امید داشت بقای سیاسی خود را به طولانی شدن جنگ پیوند دهد، اکنون در مقابل واقعیتی انکارناپذیر قرارگرفته است: توافق برای آتش‌بس، که بیش از هر چیز از سوی افکار عمومی در اراضی اشغالی مطالبه شد، نه نجات‌بخش، بلکه حکم خروج فوری او از قدرت را صادر کرده است. داده‌های افکارسنجی‌های اخیر، به‌ویژه نتایج حاصل از رصدخانه‌های اراضی اشغالی ازجمله مؤسسه به‌اصطلاح دموکراسی برای اسرائیل (IDI)، نشان می‌دهد که معادله آتش‌بس به‌طور کامل به ضرر نخست‌وزیر تغییر مسیر داده است.نتایج آخرین نظرسنجی‌ها، تضاد فاحشی را میان ایدئولوژی جنگ‌طلبانه جناح‌های تندرو و واقع‌گرایی حاکم بر جامعه جعلی مستقر در اراضی اشغالی آشکار می‌سازد. در آستانه آتش‌بس ، بیش از دوسوم (حدود ۶۶ درصد) از ساکنان اراضی اشغالی ، بسته شدن پرونده جنگ غزه را ضروری می‌دانستند. از یک‌سو ، این اجماع عمده، ریشه در نگرانی حیاتی بابت سرنوشت اسرای صهیونیست داشت. برگ برنده‌ای که حماس قدرتمندانه ازآن‌جهت تحمیل آتش‌بس بر دشمن صهیونیستی استفاده کرد. اکثریت قاطع ساکنان اراضی اشغالی (اعم از یهودی و عرب)، حفظ جان صهیونیست‌های اسیر را بر ادامه عملیات ایدئولوژیک برای محقق ساختن اهداف نظامی غیرقابل‌دسترس، اولویت بخشیدند.از همان هفته‌های گذشته مسجل بود که این تغییر رویکرد عمومی، ابزار اصلی نتانیاهو برای حفظ جایگاهش را خنثی کرده است. او دیگر نمی‌توانست با وعده دستاوردهای نظامی بزرگ، نارضایتی عمومی از طولانی شدن جنگ را مدیریت کند؛ زیرا ساکنان اراضی اشغالی خودشان برای پایان دادن به آن، سیگنال روشنی ارسال کردند.مهم‌ترین عاملی که طرح آتش‌بس را برای نتانیاهو به سم تبدیل می‌کند، پایان یافتن پوشش امنیتی ناشی از وضعیت جنگی است. زمانی که صدای انفجارها فروکش کند، افکار عمومی بی‌درنگ تمرکز خود را به سمت مسئولیت اصلی فاجعه ۷ اکتبر ( بر ای رژیم صهیونیستی) معطوف خواهد کرد.تشکیل کمیته تحقیق هفتم اکتبر به‌خودی‌خود می‌تواند تبدیل به پاشنه آشیل ماهوی نتانیاهو و کابینه کنونی رژیم صهیونیستی شود چنانچه در زمان جنگ 33 روزه سال 2006 میلادی نیز تشکیل کمیته بررسی جنگ با حزب‌الله، تبدیل به دستمایه‌ای برای خروج ایهود اولمرت، نخست‌وزیر اسبق رژیم اشغالگر قدس از قدرت شد. بر اساس ارزیابی‌های IDI، اکثریت مطلق ساکن در اراضی اشغالی (حدود ۶۶ درصد) معتقدند که نتانیاهو باید شخصا بابت شکست‌های امنیتی و اطلاعاتی پیش از آن روز سهمگین پاسخگو باشد. این امر به دو بخش حیاتی تقسیم می‌شود که آینده سیاسی او را به‌طور کامل تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
فشار برای استعفای آنی: نزدیک به نیمی از پاسخ‌دهندگان (۴۵ درصد)، بقای نتانیاهو را در رأس کابینه در همان حین جنگ ناممکن دانسته و خواستار کناره‌گیری فوری او هستند. درصد قابل‌توجهی دیگر نیز( قبل از انعقاد پیمان آتش‌بس) نیز اعلام کردند هرچند استمرار رهبری او را تا آخرین لحظه جنگ تحمل می‌کنند، اما خروج او را بلافاصله پس از توقف رسمی درگیری‌ها قطعی می‌دانند.درمجموع، بیش از ۶۴ درصد از ساکنان اراضی اشغالی ، نتانیاهو را شایسته ماندن در قدرت نمی‌دانند. او با توقف جنگ، زمان‌بندی موردنظر خود برای خریدن فرصت را ازدست‌داده است؛ زیرا ساکنان اراضی اشغالی خواهان رسیدگی قضائی و سیاسی از همان لحظه توقف درگیری هستند.