روایت رسمی در سایه ترس پنهان

باوجود پایان یافتن بدون نتیجه مذاکرات اخیر میان آمریکا و روسیه درباره پایان جنگ در اوکراین، که گفته می‌شود طرح 28 ماده‌ای ترامپ را به بن‌بست کشانده، وزرای خارجه کشورهای عضو ناتو موضعی قاطع اتخاذ کرده‌اند. وزیر خارجه سوئد، ماریا مالمر استنرگارد، صراحتا اعلام کرد که روسیه تمایلی به صلح ندارد و تنها راهکار، افزایش حمایت از اوکراین و تشدید فشارها بر درآمدهای نفتی و گازی روسیه است. این روایت رسمی، برافزایش اتحاد و پایداری در برابر مسکو تأکید دارد.این موضع‌گیری علنی  که ظاهرا بر پایه شکست مذاکرات و نیاز به تقویت جبهه مشترک شکل گرفته، بخشی از یک استراتژی پیچیده دیپلماتیک است. اما در محافل غیررسمی بروکسل، این روایت رسمی به‌عنوان یک سپر در برابر واقعیتی بزرگ‌تر تلقی می‌شود که آینده امنیت و استقلال اروپا را تهدید می‌کند: احتمال بازگشت دونالد ترامپ به ریاست جمهوری ایالات‌متحده.
در پشت پرده دیپلماسی بروکسل، نگرانی عمیقی از یک بازی پیچیده‌تر وجود دارد. اروپائیان می‌ترسند که این روایت عمومی مبنی بر شکست مذاکرات و لزوم افزایش فشار، درواقع یک آدرس انحرافی هماهنگ شده از سوی واشنگتن و حتی کرملین باشد. هدف از این القاگری، ایجاد نوعی سکون نسبی در مواضع کنونی اروپا – یعنی پافشاری بر استراتژی فعلی - است تا هرگونه تلاش داخلی برای یافتن راه‌حل‌های جایگزین یا کاهش تعهدات تحت‌الشعاع قرار گیرد.
این فرضیه بر این پایه استوار است که دولت فعلی آمریکا و روسیه، هر دو به دلایل متفاوتی، علاقه‌مند به حفظ وضعیت موجود برای مدتی مشخص هستند. برای واشنگتن، حفظ ظاهر یک اتحاد قاطع علیه روسیه اهمیت حیاتی دارد. برای مسکو نیز، این روایت فرصتی فراهم می‌کند تا فشارهای غرب را به‌عنوان یک تلاش بی‌نتیجه و غیرقابل نفوذ به تصویر بکشد، درحالی‌که در خفا، مسیرهای دیگری را برای رسیدن به اهداف خود دنبال می‌کند.این سکون ظاهری، مانند یک پوشش امنیتی برای اروپا عمل می‌کند. تا زمانی که اروپا خود را متعهد به استراتژی «فشار حداکثری» می‌بیند، احتمال کمتری وجود دارد که کشورهای عضو به‌طور انفرادی یا گروهی به دنبال راه‌هایی برای کاهش هزینه‌های مستقیم حمایت از اوکراین باشند یا به‌طور پیشگیرانه برای سناریوهای غیرمنتظره آماده شوند.
این نگرانی از سکون، ناشی از پتانسیل تغییر ناگهانی رفتار ترامپ است. اروپا به‌شدت نگران است معادلات قدرت ناگهان تغییر کند. ترامپ ممکن است رویکردی کاملا متفاوت، مبتنی بر معامله‌گری و کاهش تعهدات ایالات‌متحده نسبت به ناتو یا ارائه یک نقشه راه صلح کاملا جدید را بر اروپا تحمیل کند یا همان طرح 28 ماده‌ای را به‌گونه‌ای دیگر( یا حتی مانند آنچه هست ) احیا کند. 
برنامه احتمالی ترامپ شامل بازنگری اساسی در تعهدات ایالات‌متحده به ماده 5 پیمان ناتو است. این امر باعث می‌شود که کشورهای اروپایی، به‌ویژه در شرق، که امنیت خود را به‌شدت وابسته به ضمانت‌های امنیتی واشنگتن می‌دانند، در معرض تهدیدات فزاینده قرار گیرند. تحلیلگران امنیتی در بروکسل نگرانند که اگر ایالات‌متحده از خط مقدم حمایت نظامی فاصله بگیرد، اروپا مجبور به پر کردن این خلأ شود، امری که با ظرفیت‌های فعلی نظامی‌اش دشوار خواهد بود.