نیویورکتایمز دریکی از تازهترین گزارشهای خود، به بررسی قطعنامه اخیر صادرشده از سوی تروئیکای اروپایی علیه جمهوری اسلامی ایران و فعالیتهای هستهای کشورمان پرداخته و مدعی شده که اینیک راهکار دیپلماتیک و غیرجنجالی جهت بازگشت به مذاکرات احیای برجام ( یا هرگونه مذاکرات هستهای مبتنی بر تنشزدایی ) خواهد بود. نیویورکتایمز نیز مانند دیگر منابع رسانهای غرب مدعی است که قطعنامه کنونی، تعدیلشده و غیرالزام آور است و ایران نباید آن را جدی یا بهمثابه یک پیام تهدیدآمیز قلمداد کند! بااینحال نهتنها رسانههای غربی، بلکه آمریکا و تروئیکای اروپایی به این سؤال منطقی و روشن پاسخ نمیدهند: دلیل گنجاندن مطالبات ( غیرمنطقی) غرب که به قول آنها کلی میباشد در ذیل یک قطعنامه چیست؟!در بعد حقوقی و متنی،گنجاندن مطالبات کلی که آن نیز ناظر بر کاهش تعهدات ایران وفق مفاد ۲۶ و ۳۶ برجام بوده ،در ذیل یک قطعنامه توجیهی ندارد.این قطعنامه از ایران میخواهد که برای رفع نگرانیها آژانس «فورا» با بازرسان همکاری کند و به ابهامهای موجود درباره برنامههستهایش پاسخ «قانعکننده» دهد.همانگونه که مشاهده میشود، مطالبات شفاهی و اعلامی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی از ایران تبدیل به خمیرمایه و متن یک قطعنامه ضد ایرانی شده است! در این معادله، نمیتوان نقش رافائل گروسی را نادیده انگاشت.مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در جریان قرائت گزارش خود در خصوص فعالیتهای هستهای کشورمان ازجمله غنیسازی 60 درصدی در نطنز و فردو، بدون آنکه کمترین اشارهای به مصدر و چرایی کاهش تعهدات برجامی ایران کند ، از عدم توانایی مطلق خود و نهاد متبوعش در راستی آزمایی فعالیتهای هستهای کشورمان خبر داد.بررسیهای دقیقتر نشان میدهد که اساسا گروسی گزارش فصلی خود در شورای حکام را ناظر بر صدور قطعنامه ضد ایرانی تنظیم کرده بود.نیویورکتایمز در گزارش کاملا غیرحقوقی خود، اساسا مطرح نمیکند که مقدمه و دلیل کاهش تعهدات برجامی ایران چه بوده است! این رسانه که ادعای حرفهای بودن دارد، روایتگری ماجرا را از سال 2020 میلادی، یعنی حدود یک سال و نیم پس از خروج رسمی آمریکا از توافق هستهای با ایران و بی تعهدی مطلق بازیگران اروپایی در عمل به تعهداتشان شرح میدهد! علاوه بر آنچه ذکر شد، نیویورکتایمز نیز ادعای واهی و پوچ تفاوت مواضع آمریکا و اروپا در قبال صدور قطعنامه ضد ایرانی اخیر تکرار کرده است! این ادعای دروغین در حالی مطرح میشود که .آمریکا ساعاتی پیش از رأیگیری با حمایت از این پیشنویس اعلام کرد که این قطعنامه باید بخشی از یک استراتژی گستردهتر در قبال برنامه اتمی ایران باشد!این استراتژی گستردهتر همان سیاست مهار همهجانبه ایران است که البته در بطن استراتژی مقاومت فعال به آن پاسخخواهیم داد.سناریوی طراحیشده از سوی غرب و آژانس قطعا به نقطه پایان مدنظر آنها ختم نخواهد شد.عواقب و هزینههای راهبردی و حتی تاکتیکی این اقدام ،بهمراتب بیشتر از حد تصور دشمنان ایران است.