جنگ اوکراین و نتایج انتخابات پارلمانی اروپا چه معنایی دارد؟
عقبگرد صدساله اروپا
گروه بین الملل
نتایج انتخابات اولیه اتحادیه اروپا نشان داد که آرایش‌های سیاسی در پارلمان اروپا در حال تغییر است و احزاب پوپولیست و راست افراطی می‌توانند نقش مهم‌تری در پنج سال آینده در سیاست‌گذاری‌های اروپا داشته باشند. دستاوردهای حزب ملی‌گرای «هویت و دموکراسی» (ID) و شکست‌های «ائتلاف آزاد اروپا/سبزها» ممکن است احزاب مرکزگرا را در رأی‌گیری‌های کلیدی در 720 کرسی پارلمان اروپا به طرف‌‌های راست‌گرا وابسته کند.
رهبران پارلمان اروپا در گذشته در دست اکثریتی از احزاب مرکزگرا قرار داشته که در رأی‌‌گیری بر سر موضوعات مختلف به دنبال کسب اکثریت آرا از میان 720 رأی هستند. در انتخابات پیش رو هم البته پیش‌بینی‌ها حاکی است که حزب راست میانه «مردم اروپا» (EPP) یک بار دیگر بیشترین کرسی‌های پارلمان را از آن خود خواهد کرد و به برتری خود در این مجلس ادامه خواهد داد.اما ائتلاف میانه‌روها به رهبری EPP احتمالاً برای تصویب برخی قوانین به حمایت حزب راست‌گرای «محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان اروپا» (ECR) نیاز خواهد داشت. علاوه بر این، حزب ID که در نتیجه این انتخابات جسارت کسب کرده ممکن است پارلمان را برای تغییر موضع در بعضی موضوعات تحت فشار قرار دهد.«آرمیدا ون ریج»، محقق ارشد برنامه اروپا در اندیشکده چتم هاوس قبل از مشخص شدن نتایج به CNBC گفت که نفوذ جریان‌های راست افراطی در اتحادیه اروپا از قبل هم محسوس بود اما نتیجه این انتخابات می‌تواند باعث تغییر بیشتر برخی سیاست‌ها و عقب‌نشینی از برخی سیاست‌های دیگر منجر شود.در اینجا نگاهی به چگونگی تأثیر این تغییرات بر سیاست اتحادیه اروپا خواهیم داشت.
مهاجرت
مهاجرت همچنان در پارلمان بعدی اروپا جزو موضوعات اصلی خواهد بود. احزاب راست‌گرا از افزایش امنیت مرزی و موضع‌گیری‌های سخت‌گیرانه‌تر در قبال ورود مهاجران از خارج از اتحادیه اروپا حمایت می‌کنند.با وجود این، اجرای این سیاست‌ها با موانع اساسی مواجه خواهد بود و کشورهای حوزه جنوب و شمال اختلاف‌های آشکاری در خصوص راهبردها خواهند داشت. ماریو بیکارسکی، تحلیلگر مسائل سیاسی در یک یادداشت پژوهشی نوشته‌اند: «با آنکه بر سر نیاز به جلوگیری از کشورهای ثالث به اتحادیه اروپا اجماع نظر وجود دارد اختلافات بر سر مکانیسم‌های دستیابی به آن ادامه خواهد داشت.»
اوکراین و مسائل دفاعی
حمایت از اوکراین به دلیل حمایت برخی از اعضای اتحادیه اروپا از روسیه با تردیدهایی مواجه شده است. در پارلمان اروپا حزب ID از جمله احزابی است که گفته می‌شود همسویی زیادی با روایت‌های مسکو از مسائل اوکراین و دیگر مسائل جهانی دارد.با وجود این، برخی از دیگر احزاب راست‌گرا که عمدتاً جزو ECR هستند مواضع ضدروسیه دارند. در واقع اکثر اعضای حزب ECR را اروپاگریزهای معتدلی تشکیل می‌دهند که از اتحادیه اروپای قوی از لحاظ اقتصادی حمایت می‌کنند اما در برابر تمرکزگرایی بیشتر اتحادیه اروپا مقاومت کرده و افزایش قدرت ملی کشورها را ترجیح می‌دهند.سومین نیروی سیاسی در پارلمان اروپا EPP است که بزرگترین گروه فراملیتی در داخل اتحادیه اروپا است. اعضای این حزب را هم سیاستمداران راست میانه تشکیل می‌دهند که اخیراً به سیاست‌های راست‌گرایانه متمایل شده‌‌اند.اعضای این حزب هسته «گروه حمایت از اوکراین» را تشکیل می‌دهند. «اورسلا فن در لاین»، رئیس کمیسیون اروپا نیز یکی از اعضای همین حزب است.از آنچه گفته شد مشخص است که پارلمان اروپا همچنان به حمایت از اوکراین ادامه خواهد داد. یک رسانه اوکراینی بر همین اساس نوشته حمایت از اوکراین در حال حاضر یکی از شاخص‌های اروپایی بودن است بنابراین احزاب ضداوکراینی از شانسی برای پیشبرد سیاست‌های خود برخوردار نخواهند بود.اما با وجود این، مسائل دفاعی اروپا و بودجه مربوط به آن به ویژه با توجه به صحبت‌هایی که درباره اشتراکی شدن این بودجه مطرح است جزو مسائل مورد مناقشه در پارلمان اروپا خواهد بود. پایگاه سی‌ان‌بی‌سی به نقل از تحلیلگران نوشته است: «برخی از احزاب راست و چپ افراطی مخالف افزایش بودجه دفاعی هستند. این گروه با نفوذ آمریکا در اروپا هم مخالف هستند و به همین سبب از ایجاد یک معماری دفاعی تماماً اروپایی حمایت می‌کنند.»
توسعه اتحادیه اروپا
با توجه به افزایش گروه‌های شکاک به اتحادیه اروپا انتظار می‌رود که بزرگتر شدن این اتحادیه و اضافه شدن اعضای جدید به آن با مشکلات بیشتری مواجه شود. هر چند که اتحادیه اروپا روی کاغذ بر سیاست همیشگی خود در خصوص حمایت از بزرگتر شدن این اتحادیه تأکید خواهد کرد اما اراده سیاسی ضعیف و سیاست‌های داخلی ملی‌گرایانه در میان کشورهای عضو احتمالاً مانع از پذیرش اعضای جدید خواهد شد.
تحلیلگران می‌گویند این مسئله در کنار پیشرفت‌های کند مذاکرات مربوط به پذیرش اعضای جدید احتمالاً به معنی آن خواهد بود که اتحادیه اروپا تا سال 2029 کماکان اتحادیه‌ای با 27 عضو خواهد بود.طی روزهای اخیر شاهد تصاعد بحران در جنگ اوکراین و بسط دامنه و عمق میدان نبرد میان روسیه و اعضای پیمان آتلانتیک شمالی هستیم. ناتو از طریق کریدورهای زمینی به دنبال انتقال سریع نیروهای آمریکایی به خط مقدم جنگ در صورت رویارویی احتمالی اروپا با روسیه است.
این به معنای حرکت غرب به سوی میلیتاریزه کردن مطلق میدان منازعه با روسیه و ایجاد نوعی بحران دامنه دار در نظام بین الملل است. گویا ایجاد گره های کور راهبردی در جهان همچنان تبدیل به اصلی ترین هدف آمریکا در عرصه سیاست خارجی این کشور شده و حتی در صورت پایان جنگ اوکراین ( با انعقاد یک پیمان صلح موقت یا دائم) ، بحران های بالقوه بر روابط طرفین منازعه سایه خواهد افکند. آمریکا و دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی می توانند به صورت بالفعل آغازگر یک منازعه با روسیه یا هر بازیگر دیگری در جهان باشند اما هرگز تضمینی در خصوص پایان دادن به این منازعه خودساخته وجود ندارد! سرنوشت ناتو در جنگ افغانستان بیانگر همین قاعده روشن است. اکنون جوبایدن و سران اروپایی به عنوان افرادی که خود را یک استراتژیست در حوزه سیاست خارجی قلمداد می کنند، در حال حرکت به سمت بدترین گزاره ممکن یعنی تنش زایی مستمر در نظام بین الملل و حفظ بحران با دیگران هستند. قطعا این استراتژی در آینده ای نزدیک تبدیل به پاشنه آشیل غرب و دستگاه امنیتی و سیاست خارجی این کشور پرادعا خواهد شد.