هدف دشمن از شهادت امام حسن عسکری(ع)، مقابله با منجی موعود بود
اولین شهید قیام
گروه فرهنگی
جناب عبدالله بن عبدالمطلب علیه‌السلام در وقت وفات تقریبا ۲۵ سال داشت. او جز پیامبر خدا، صاحب هیچ فرزند دیگری نشد. جناب عبدالله مورد رصد دائمی یهودیان؛ کسانی که به خوبی می‌دانستند ظهور پیامبر آخرالزمان نزدیک شده و آن نبی موعود، آن بشیر بشارت‌داده شده، یا خود حضرت عبدالله است و یا فرزند او. از این حیث پیوسته در اندیشه ترور او بودند. حتی بعید نیست که ایشان توسط یهود مسموم شده و به شهادت رسیده باشند. چراکه مرگ جوانی سالم و رعنا در آن سن و سال، کاملا مشکوک و تأمل‌برانگیز است.زندگی پدر خاتم الأنبیا، به شدت شبیه به حیات پدر خاتم الأوصیا است. او نیز در عنفوان جوانی به شهادت رسید. شاید ترور عجولانه و زودهنگام امام حسن عسکری (ع) هم به حضرت حجت(عج) مربوط باشد؛ چراکه دستگاه طاغوت احتمال می‌داد منجی فرزند امام حسن عسکری (ع) است و با قتل ایشان، می‌تواند جلوی تولد منجی را بگیرد. امام حسن عسکری (ع) فرزند کوچک خود را از فرعونیان زمان مخفی می‌داشت؛ آن‌ها احتمالا نمی‌دانستند که منجی موعود، متولد شده است. سامرای آن زمان، پایتخت دوم خلافت عباسی بود. شهری بود کاملا حکومتی که ساکنانش هم از درباریان یا نظامیان یا وابستگان به قدرت بودند. مثل فرعون که موسی را ناخواسته به دربار خود آورد، راهبرد عباسیان هم از زمان مأمون این بود که به جای قتل یا زندانی ساختن ائمه که هزینه‌زا بود و مشروعیت و مقبولیت آن‌ها را نابود می‌کرد، ائمه را در نزدیکی مرکز قدرت محصور کنند. چنانکه از دور به نظر بیاید مورد توجه و علاقه خلفا قرار گرفته‌اند. واقعیت این بود که سامرای متوکل و معتصم، دقیقا همان زندان هارون‌الرشید بود و هدف، همان قطع ارتباط امام با شیعیان و مردمی که با دیدن امام حقانیت او را به راحتی در می‌یافتند. در چنین شرایطی امام حسن عسکری (ع) باید از منجی آخرالزمان محافظت می‌کرد. او برای حضرت حجت(عج) ، هم عبدالله بود، هم عبدالمطلب و هم ابوطالب! هم او را به دنیا آورد، هم از او مراقبت کرد و هم در مدتی کوتاه ودایه معنوی امامت را به او سپرد. اما او نیز در نهایت همچون جد خود جناب عبدالله، قربانی منجی موعود شد. امام عسکری (ع) شاید اولین شهید قیام قائم‌آل محمد باشد!