در حالی که گفته می‌شود ارتش رژیم صهیونیستی تا امروز بیش از ۸۰ تن بمب سنگرشکن و قوی در ضاحیه ریخته است، بررسی‌ها نشان می‌دهد بخش زیادی از این بمب‌ها تنها در یک نقطه و برای ترور شهید سید حسن نصرالله به‌کار رفته است. ششم مهرماه و در جریان حمله رژیم صهیونیستی به جنوب بیروت، سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان و سردار عباس نیلفروشان، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لبنان به‌همراه جمع دیگری از فرماندهان حزب‌الله به شهادت رسیدند.
از همان ابتدای انتشار این خبر، موضوعی که توجه را به خود جلب می‌کرد، حجم انفجارات سنگین و نوع بمب‌های استفاده‌شده در این عملیات تروریستی بود، آن‌طور که منابع مختلف اعلام کردند، در این حمله از بیش از 50 تُن بمب سنگرشکن استفاده شده است.
تصاویری که ارتش رژیم صهیونیستی از آماده‌سازی جنگنده‌های خود برای این عملیات منتشر کرده است، نشان می‌دهد هرجنگنده به 7 بمب 2000پوندی (حدود 1 تن) سنگرشکن هدایت ماهواره‌ای GBU-31 ساخت آمریکا مجهز است که اگر تعداد 8 جنگنده اف15 نمایش‌داده‌شده در فیلم ارتش رژیم درست باشد، می‌توان گفت مجموعاً 56 تُن بمب در این عملیات مورد استفاده قرار گرفته است.بمب‌های هدایت‌شونده GBU-31 در حقیقت همان بمب‌های 2000پوندی مارک 84 معمولی هستند که با تجهیز به کیت‌های هدایت ماهواره‌ای و سر جنگی BLU-109 تبدیل به بمب‌های هدایت‌شونده سنگرشکن شده‌اند و از آنها برای انهدام مقرهای زیرزمینی استفاده می‌شود.نکته قابل توجه آن است که اسرائیل این عملیات و استفاده از این حجم مهمات را (که تنها بخشی از تسلیحات استفاده‌شده در یک سال اخیر در غزه و جنوب لبنان است) با تکیه بر یک پشتوانه محکم تسلیحاتی انجام داده است و این پشتیبانی تسلیحاتی مشخصاً به‌عهده ایالات متحده آمریکا قرار دارد.
25 مهرماه و در حالی که تنها 11 روز از جنگ غزه گذشته بود ذخیره بمب‌های هدایت‌شونده ارتش اسرائیل تقریباً به پایان رسید و تصاویری که از جنگنده‌های این رژیم منتشر می‌شد نشان می‌داد آنها مجبور به استفاده از بمب‌های سقوط‌آزاد 750پوندی m117 به‌جای بمب‌های هدایت ماهواره‌ای هستند.در همان روز، خبرنگار دفاعی تسنیم به اطلاعاتی جدیدی دست یافت که نشان می‌داد آمریکایی‌ها به‌سرعت در حال اعزام کاروان های تدارکاتی برای جبران کمبودهای تسلیحاتی ارتش رژیم صهیونیستی هستند. شواهد حاکی از آن بود که آمریکایی‌ها با استفاده از هواپیماهای ترابری، پروازهای متعددی از مبدأ اروپا و آمریکا به‌مقصد اسرائیل به‌منظور کمک و ارسال تجهیزات انجام می‌دادند.برای مثال، آمریکا از پایگاه های العدید قطر، قبرس، یونان و رامشتاین آلمان بمب های هدایت‌شونده سری GBU و به‌خصوص بمب GBU31 را از طریق هواپیماهای ترابری خود به اسرائیل ارسال کرده بود.
در مورد دیگر، آمریکا به‌دلیل جبران کسری موشک های به‌کاررفته در سامانه‌های گنبد آهنین (موشک های
تامیر) برای مقابله با حملات موشکی و راکتی توسط حماس و حزب‌الله این موشکها را از آمریکا و اروپا به اسرائیل منتقل کرده بود.همچنین در همان زمان منابع اطلاعاتی منطقه اعلام کردند که اسرائیل به‌دلیل ناتوانی در مقابله با حجم زیاد موشک‌باران، در حال بازگرداندن سامانه و موشک های گنبد آهنین و مهمات ویژه تحویلی از جمهوری آذربایجان است.
این موارد نشان می‌دهد ارتش رژیم صهیونیستی حتی برای نبردی کوتاه نیز از آمادگی کافی (لااقل در بعد لجستیک) برخوردار نبوده و پس از گذشت 10 روز با کمبود مهمات مواجه شده است و بدون اتکا به پشتیبانی‌های آمریکا قادر به نبرد طولانی‌مدت نیست. در صورتی که پس از گذشت یک سال از جنگ، علی‌رغم آنکه اسرائیل با محاصره همه‌جانبه نوار غزه نیز اجازه ارسال تجهیزات رزمندگان مقاومت را نمی‌دهد، هنوز گزارشی مبنی بر بروز کمبود مهمات بین نیروهای مقاومت گزارش نشده است که نشان از توانمندی بالای آنها دارد.