نژادپرستی سیستماتیک بی پایان در آمریکا

روزنامه "هامبورگر ابند بلات" در مطلبی به مسئله نژاد پرستی بالا در جامعه آمریکا اشاره کرده و نوشت: تقریباً حدود 60 سال پس از سخنرانی "مارتین لوتر کینگ"، همانطور که نمونه ها نشان می دهد، تعصب و تبعیض بخشی از زندگی روزمره در ایالات متحده آمریکا است.در ادامه این مطلب آمده است: حدود 60 سال پیش، "لیندون جانسون"، رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا، قانونی را امضا کرد که هدف آن توقف نژادپرستی و تبعیض قومی بود.
در دهه های پس از امضای قانون حقوق مدنی و 56 سال پس از سخنرانی مارتین لوتر کینگ "من رویایی دارم"، این کشور پیشرفت چشمگیری در ادغام اقلیت ها داشته است.با این وجود، نژادپرستی و تبعیض علیه آمریکایی های آفریقایی تبار، لاتین تبارها و سایر گروه های قومی هنوز بخشی جدایی ناپذیر از جامعه ایالات متحده آمریکا امروز است. پیشداوری ها و ترس هایی که پتانسیل تبدیل شدن به خشونت را دارند توسط سیاستمداران با نفوذ دامن زده می شوند و این امر به‌ویژه از سوی دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواه ریاست‌جمهوری و معاون منتخب وی، جی دی ونس صورت می گیرد.انجمن ملی برای پیشرفت رنگین پوستان (NAACP) سازمان قدرتمند حقوق بشری است که منافع آمریکایی های آفریقایی تبار را نمایندگی می کند. لئون دبلیو راسل، رهبر NAACP در سخنانی در این باره اظهار می دارد که نژادپرستی ساختاری و نهادینه شده تقریباً در تمام زمینه های زندگی در جامعه ایالات متحده منعکس شده است؛ در نظام آموزشی، در اقتصاد، در قوه قضائیه، در حق رای و حتی در پرستاری. راسل معتقد است: نژادپرستی بخشی از آمریکاست و نمونه ها (برای این مسئله) زیاد است.در ادامه این مطلب آمده است: حدود 6 هفته مانده به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و کنگره، تلاش های سازمان های جمهوری خواه برای سلب حق رای اقلیت ها بیش از سال های گذشته گستاخانه است. حزب جمهوری خواه کارولینای شمالی و کمیته ملی
 جمهوری خواهان (RNC) به طور مشترک تلاش می کنند تا از شرکت 225000 شهروند سیاه پوست در یکی از ایالات که تقریباً همگی از طرفداران کامالا هریس، نامزد دموکرات هستند در انتخابات جلوگیری کنند.دلیل آنها این است که اعلام کرده اند در این مناطق مسکونی آفریقایی-آمریکایی هنگام ثبت نام رای دهندگان، مقامات مسئول از داوطلبان ارائه شماره گواهینامه رانندگی خود را درخواست نکردند. جمهوری خواهان استدلال می کنند در نتیجه، ثبت نام ها نامعتبر است. اقدامات مشابهی نیز در پنسیلوانیا و آریزونا در حال انجام است. هر سه ایالت مطمئناً می توانند هنگام شمارش به اصطلاح
 "انتخاب کنندگان" کف ترازو را بالا ببرند.در دهه‌های 1960 و 1970، سیاستمداران می‌خواستند طرح ادغام را از طریق طرح بحث برانگیز "اتوبوس" که به موجب آن اتوبوس‌های مدرسه کودکان را به مدارسی می‌بردند که بخشی از محل زندگی آنها نبود ترویج کنند. اما امروزه بیشتر محله ها و در نتیجه تشکل های دانشجویی تا حد زیادی از هم جدا شده‌اند. همانطور که یک دفتر پاسخگویی دولتی (GAO) اشاره می کند، "بسیاری از مدارس از نظر نژادی و قومی جدا هستند."