احیای آرمان قدس با مقاومت
بازگشت پیروزمندانه به سرزمین مادری
گروه بین الملل
رژیم اشغالگر با وجود استفاده از سیاست تکراری خود یعنی قتل عام و انواع جنایات ضد بشری به وحشیانه‌ترین شکل ممکن در غزه، نتوانست به هدف قدیمی خود در کوچاندن اجباری همه مردم فلسطین برسد به طوری که امروز فلسطینی‌های غزه اولین بازگشت تاریخی خود را رقم زدند. از زمان آغاز جنگ نسل کشی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه در اکتبر 2023 و توطئه‌هایی که این رژیم به همراه آمریکا برای احیای طرح‌های خطرناک قدیمی خود در چارچوب کوچاندن اجباری فلسطینیان از غزه تهیه کرده بودند، سوالاتی درباره میزان احتمال اجرای این توطئه‌ها مطرح شد و این که آیا آمریکا و اسرائیل می‌توانند به هدف قدیمی خود یعنی آوارگی همه مردم فلسطین برسند یا نه.
شکست بزرگ شیاطین در تل آویو
بعد از اعلام اهداف جنگی رژیم صهیونیستی که نابودی جنبش حماس در راس آنها قرار داشت، این گمانه‌زنی‌ها تقویت شد که اسرائیل کل نوار غزه و زیرساخت‌ها و در واقع همه نشانه‌های زندگی را در این باریکه نابود خواهد کرد تا دیگر اهالی غزه جایی برای ماندن نداشته باشند و کسانی هم که توانسته‌اند جان سالم به در ببرند غزه را ترک کنند و به کشورهای دیگر همچون مصر یا اردن بروند.جنایات نسل کشی که رژیم صهیونیستی در سراسر نوار غزه و به ویژه شمال این باریکه به راه انداخت، از جمله نابودی بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و جلوگیری از ورود هرگونه کمک‌های غذایی و بهداشتی، در چارچوب همین طرح قرار داشت.آواره کردن و کوچاندن اجباری مردم فلسطین توطئه‌ای است که از زمان آغاز اشغالگری رژیم صهیونیستی در اراضی فلسطین وجود داشت و باندهای جنایتکار صهیونیستی در سال 1948 در جریان حادثه نکبت، به قتل عام‌های وحشتناکی برای آوارگی فلسطینی‌ها دست زدند.
مقاومت در برابر نسل کشی
قتل عام و انواع جنایت‌های ضد بشری، روش معمول صهیونیستها برای آواره کردن مردم فلسطین است و در سال 1948 هم به همین روش جنایتکارانه متوسل شدند و از طریق آن تلاش کردند مردم فلسطین را به وحشت انداخته و آنها را وادار به ترک سرزمینشان کنند. به دنبال این حوادث مردم فلسطین که می‌خواستند جان خود را نجات دهند، از چند منطقه از جمله کرانه باختری و غزه به سمت کشورهای همسایه یعنی اردن، لبنان، سوریه، مصر و عراق حرکت کردند و این کشورها هنوز هم پذیرای بیشترین تعداد از آوارگان فلسطینی هستند. به عنوان مثال امروز در اردن بیش از 4 میلیون فلسطینی تابعیت اردنی گرفته‌اند.
در جریان حادثه نکبت در سال 1948 بالغ بر 700 هزار تا 900 هزار فلسطینی آواره شدند و این نقطه عطف پروژه «وطن جایگزین» برای فلسطینی‌ها بود که اسرائیل و حامیانش دنبال می‌کردند. آوارگی فلسطینی‌ها بین جنگ سال 1948 و 1967 ادامه یافت و در سال 1967 بیش از 400 هزار فلسطینی آواره شدند و بخش بیشتر آنها به مصر رفتند. برخی آوارگان جنگ 1967 را تا یک میلیون نفر گفته‌اند.همچنین در حمله اسرائیل به لبنان در 1978م، 65 هزار فلسطینی پناهنده در جنوب لبنان، آواره شدند. در حمله اسرائیل به لبنان در 1982م نیز که منجر به پایان یافتن حضور سازمان آزادی‌بخش فلسطین در لبنان شد، 15 هزار تن آواره شدند.
سیاست مداوم اسرائیل برای کوچاندن مردم فلسطین
اما آوارگی فلسطینیان بعد از جنگ 1967 متوقف نشد؛ هرچند که این جنگ آخرین جنگ بزرگی بود که میان اعراب و صهیونیستها اتفاق افتاد و منجر به آوارگی گسترده مردم فلسطین شد. بعد از آن، صهیونیستها همواره با سیاست‌های استعمارگرانه و سرکوبگرانه شرایط زندگی را برای فلسطینی‌ها در این سرزمین روز به روز سخت‌تر کردند و فلسطین طی بیش از هفت دهه‌ای که به اشغال صهیونیستها درآمده هرگز روی امنیت و ثبات را ندیده است.اعمال محاصره و تحریم، گسترش اشغالگری در اراضی فلسطینی‌ها، افزایش اقدامات سرکوبگرانه از جمله کشتار و بازداشت شهروندان فلسطینی به شکل مداوم، از جمله سیاست‌های غیر انسانی است که صهیونیستها برای وادار کردن مردم فلسطین به ترک سرزمین خود به کار گرفته‌اند.
رویای خام صهیونیستها
اما با همه این وجود، کوچاندن اجباری همه فلسطینی‌ها همواره برای اسرائیل در حد یک رویا باقی ماند و طرح‌های متعدد آمریکا هم نتوانست این رویا را به واقعیت تبدیل کند. در این میان صهیونیستها جنگ نسل کشی علیه نوار غزه بعد از عملیات طوفان الاقصی را به عنوان فرصتی برای احیای رویای قدیمی خود دانستند و تصمیم گرفتند سیاست زمین سوخته را برای سیطره بر نوار غزه و بیرون کردن مردم آن اجرا کنند.در ماه‌های ابتدایی جنگ غزه، رسانه‌های عبری یک سند وابسته به وزارت اطلاعات رژیم صهیونیستی را فاش کردند که نشان می‌داد آواره کردن فلسطینی‌ها از غزه به سمت سینا ایده‌آل‌ترین طرح اسرائیل است.صهیونیستها می‌دانند که هر عملیاتی برای آوارگی مردم فلسطین در مقیاس بزرگ، مستلزم کمپین‌های سیاسی و رسانه‌ای گسترده جهانی است تا افکار عمومی دنیا را متقاعد کند. بر همین اساس، اشغالگران دائماً ادعا می‌کردند که تنها راه حل ثبات در منطقه ساختن یک «کشور یهودی» در سراسر فلسطین است؛ کشوری که همه ساکنان آن یهودی باشند و خبری از اعراب و فلسطینی‌ها نباشد.
اما افکار عمومی و وجدان‌های بیدار جهان که پیشتر هم طرح آوارگی مردم فلسطینی را نمی‌پذیرفت، بعد از مشاهده جنایات اسرائیل در غزه در جریان جنگی که نزدیک به یک سال و نیم طول کشید، تحت هیچ شرایطی قبول نمی‌کند که مردم فلسطین در راستای تحقق اهداف اسرائیل آواره شوند.همچنین آوارگی مردم فلسطین یک واقعیت خطرناک همیشگی برای کشورهای عربی به ویژه کشورهای همسایه فلسطین است و اردن و مصر همواره از این موضوع وحشت داشته‌اند. آوارگی فلسطینیان به کشورهای عربی یک موضوع پیچیده سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است؛ آن هم در شرایطی که اغلب این کشورها از چالش‌های متعدد در زمینه‌های مذکور رنج می‌برند.
همانطور که اشاره شد، بخش مهمی از سیاست رژیم صهیونیستی برای آواره کردن مردم فلسطین، انجام جنایات و قتل عام‌های وحشتناک بود. همچنین دولت‌های مختلف آمریکا بارها از اصطلاح «مهاجرت موقت» برای فلسطینی‌ها استفاده کرده‌اند تا آنها را فریب بدهند؛ اما در نهایت مشخص شده که هیچ طرح موقتی وجود ندارد و هرگونه آوارگی فلسطینی‌ها دائمی خواهد بود.