یک رسانه غربی مذاکرات ریاض بدون مشارکت اتحادیه اروپا و اوکراین برای دستیابی به صلح در کی‌یف را اهرم فشاری روی بروکسل دانست. مذاکرات ریاض حول محور تلاش برای دستیابی به توافق صلح در اوکراین در حالی در پایتخت عربستان سعودی برگزار شد که اتحادیه اروپا نقشی در آن ایفا نکرد و تنها با نگرانی از حذف خود از میز مذاکرات آینده به نتایج آن چشم دوخته بود.
روزنامه «تاگس شاو» آلمان در مطلبی دراین‌باره مذاکرات ریاض را اهرمی برای تشدید فشارها بر اتحادیه اروپا ارزیابی کرده و نوشت: روسیه و آمریکا در عربستان کنار هم نشستند و این مسئله فشار زمانی را برای اروپایی‌ها در مورد اوکراین افزایش می‌دهد.حالا بخش اروپایی ناتو، اگر نمی‌خواهند کاملا عقب بمانند، باید سرعت خود را افزایش دهند. «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا بعد از مذاکرت تلفنی با
«ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه گفت که مذاکرات درباره صلح در اوکراین باید خیلی زود آغاز شود. روز سه‌شنبه، تنها چند روز بعدازاین اعلام مذاکرات اولیه در عربستان سعودی آغاز شد. وزرای خارجه آمریکا و روسیه می‌خواهند راه را برای دیدار مستقیم ترامپ و پوتین در ریاض هموار کنند. تابه‌حال، ایالات‌متحده آمریکا به اروپایی‌ها تنها به‌عنوان تضمین صلح در آینده فکر کرده است.این‌گونه تصمیمات سریع لزوما تاکنون موردتوجه اروپایی‌ها نبوده است. اما حداقل امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، به‌سرعت بعدازاین موضع‌گیری‌ها دیداری در پاریس را روز گذشته ترتیب داد و این فرصتی بود برای ارسال یک سیگنال به عربستان سعودی قبل از اینکه تحولات به آنجا برسد. پس‌ازاین نشست با حضور برخی مقام‌های عالی‌رتبه اروپایی پیام‌هایی که نشان‌دهنده وحدت بود - همراه با عکس‌هایی از این میزگرد منتشر شد.کلودیا ماژور از مؤسسه امور بین‌الملل و امنیتی آلمان، نشست پاریس را سمبل و نماد مهمی دانسته و درعین‌حال اظهار داشت: تنها در روزهای آینده مشخص خواهد شد که آیا اتحادیه اروپا می‌تواند یک بسته را تنظیم کند که شامل تقویت اوکراین، ارائه طرح‌هایی برای آتش‌بس و درنهایت انجام کارهای بیشتر برای دفاع از خود باشد. زمان رو به اتمام است، اما سیگنال واقعا قدرتمندی به دونالد ترامپ از طرف اتحادیه اروپا هنوز وجود ندارد.اولااین مسئله مطرح است که تمایل به اعزام نیروی حافظ صلح به اوکراین چقدر است؟ کایر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، می‌تواند تصور کند که نیروهای زمینی را برای اوکراین فراهم کند. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه هم قبلاآن را به‌عنوان یک گزینه در بحث مطرح کرده است. از سوی دیگر لهستان اعلام کرده که قصد اعزام هیچ نیرویی را ندارد و ایتالیا و آلمان هم مواضعی محتاطانه و تا حدی مخالف را با این مسئله اعلام کرده‌اند. اولاف شولتز، صدراعظم آلمان اعلام کرده که نمی‌خواهد در سناریوهایی شرکت کند که در آن سربازان اروپایی بدون دخالت کامل ایالات‌متحده مستقر می‌شوند.مسئله دیگر تأمین مالی ارتقا تسلیحات در اروپا است. این مسئله میلیاردها یورو هزینه دارد. کشورهای اتحادیه اروپا چگونه باید با این موضوع کنار بیایند، درحالی‌که آن‌ها در وضعیت اقتصادی مناسبی قرار نداشته و توان مالی محدودی دارند؟