نعمتی که داریم و قدر نمی‌دانیم

نعمتی که داریم و قدر نمی‌دانیم

مسعود پیرهادی
هر بار که غم، سنگینی می‌کند و ناامیدی بنای استیلا پیدا می‌کند، دل‌ها به وجود قطب عالم امکان، گرم می‌شود و در حقیقت، زنده می‌شود.
تصاویر حضور بی‌نظیر مردم در مسجد جمکران، میعادگاه عاشقان آن امام حی و حاضر، حقیقتا دل‌ها را زنده می‌کند و قوت می‌بخشد.
به بهانه میلاد حضرت صاحب‌الزمان عجل‌الله‌فرجه چند فراز از زیارتی که مرحوم سیدبن‌طاووس نقل کرده را مرور کنیم تا به یاد آوریم چه داریم و قدر نمی‌دانیم.
«السَّلاَمُ عَلَى مُحْيِي الْمُؤْمِنِينَ وَ مُبِيرِ الْكَافِرِينَ» اگر قلب‌ها و جان‌ها مرده، اینگونه نیست که کار تمام شده باشد؛ احیاگری داریم که به برکت وجودش زندگی جریان می‌یابد. اگر غلبه کفار و شدت فتنه‌ها بر قلب و وجودمان سنگینی می‌کند، از بی‌عرضگی ماست که نمی‌توانیم از نابودکننده کفار مدد بگیریم و ورق را برگردانیم.
«السَّلاَمُ عَلَى مُعِزِّ الْأَوْلِيَاءِ وَ مُذِلِّ الْأَعْدَاءِ» کسی را داریم که اولیای خدا را عزت می‌بخشد و نمی‌گذارد زور روزگار غدار بر حقیقت بچربد و جایگاه عالی آنان را پس و پیش کند؛ از طرفی اجازه نمی‌دهد دشمنان خدا عزت یابند و به ناحق بر اریکه‌ای تکیه زنند که صلاحیت آن را ندارند.
«السَّلاَمُ عَلَى الْمَهْدِيِّ الَّذِي وَعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الْأُمَمَ أَنْ يَجْمَعَ بِهِ الْكَلِمَ وَ يَلُمَّ بِهِ الشَّعَثَ‏» امام عصر کسی است که خدا به امت‌ها وعده داده عقايد مختلف مردم را به‌برکت و یاری او جمع كند و خلق را از تفرقه برهاند. اگر تشتت و تفرقه و عدم انسجام وجود دارد برای آن است که دست به دامان آن گردآورنده و جامع اطراف نشده‌ایم.
«وَ مُفَرِّجِ الْكَرْبِ وَ مُزِيلِ الْهَمِّ وَ كَاشِفِ الْبَلْوَى‏» اگر دل از اندوه مالامال است اگر سیل بلایا خانمان‌سوز شده و اگر آه و افسوس، قوت غالب گشته است برای عدم درک حضور گشايش‌بخش دلها و برطرف‌كننده هم و غم و بليات خلق است.
برای ما سخت است ندیدن آن حضرت و برای آن حضرت، سخت است دیده نشدن و زبانم لال، نادیده گرفته شدن؛ نه برای خودش بلکه برای ما؛
او چون هم‌نام و هم‌کنیه‌اش پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه‌وآله «عَزيزٌ عَلَيهِ ما عَنِتُّم حَريصٌ عَلَيكُم» رنج ما بر او‌ گران و سخت است؛ نسبت به هدایت ما حرص می‌خورد و اصرار می‌ورزد.
او‌ نرفته است که بازآید؛ او هست و همین ماجرا را غم‌انگیز می‌کند که بزرگترین نعمت را داریم و قدر نمی‌دانیم. به‌محض آنکه بفهمیم او هست و باید خدمتش را کرد و به‌مجرد آنکه هم‌جنس و هم‌سنخ او شویم دوره غیبت برای هر کدام از ما پایان می‌یابد.