ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
استفان لندمن، تحلیلگر آمریکایی در گفت‌وگو با «رسالت» :تعداد بازدید : 4
اشغال افغانستان کلکسیون شکست‌های آمریکا را تکمیل کرد
یک تحلیلگر آمریکایی تأکید کرد : اشغال افغانستان و شکست در این جنگ، کلکسیون شکست‌های آمریکا در جهان را تکمیل کرد.
«استفان لندمن» در گفت‌وگو با «رسالت» اظهار داشت :«اگر نیم‌نگاهی به نبردها و اشغالگری‌های آمریکا در نقاط مختلف دنیا بیندازیم، مشاهده می‌کنیم که دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواهان در تمامی آن‌ها بازنده بودند. آن‌ها نه در عراق به اهداف خود رسیدند و نه در سوریه توانستند حکومت بشار اسد را سرنگون کنند. حتی دولت‌های اوباما و ترامپ نیز علی‌رغم حمایت از سعودی‌ها در حمله به یمن، نتوانستند به اهداف مشترک خود و ریاض در یمن دست یابند و در آنجا نیز شکست خوردند.»
لندمن افزود:
«عقب‌نشینی از افغانستان پس از 20 سال اشغالگری، در حالی صورت گرفته است که آمریکا در دیگر نقاط دنیا نیز شکست خورده است. این نشان‌دهنده شکست یک حزب خاص در آمریکا نیست و دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان هر دو در تحقق این شکست حاکمیتی برای واشنگتن سهیم هستند.»
«استفان لندمن» در گفت‌وگو با «رسالت» اظهار داشت :«اگر نیم‌نگاهی به نبردها و اشغالگری‌های آمریکا در نقاط مختلف دنیا بیندازیم، مشاهده می‌کنیم که دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواهان در تمامی آن‌ها بازنده بودند. آن‌ها نه در عراق به اهداف خود رسیدند و نه در سوریه توانستند حکومت بشار اسد را سرنگون کنند. حتی دولت‌های اوباما و ترامپ نیز علی‌رغم حمایت از سعودی‌ها در حمله به یمن، نتوانستند به اهداف مشترک خود و ریاض در یمن دست یابند و در آنجا نیز شکست خوردند.»
لندمن افزود:
«عقب‌نشینی از افغانستان پس از 20 سال اشغالگری، در حالی صورت گرفته است که آمریکا در دیگر نقاط دنیا نیز شکست خورده است. این نشان‌دهنده شکست یک حزب خاص در آمریکا نیست و دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان هر دو در تحقق این شکست حاکمیتی برای واشنگتن سهیم هستند.»
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 9
دیدار امیدآوران و سه نکته
محسن پیرهادی
دیدار روز گذشته رهبر معظم انقلاب با ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی حائز نکات بسیار مهمی بود که می‌تواند سرلوحه نه‌تنها ورزشکاران، بلکه تمام کاروان‌ها و گروه‌های سیاسی، تجاری و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌الملل باشد. بخوانید:
یک. مسئله اول، زنده نگاه‌داشتن نام و یاد شهدا و به‌ویژه سیدالشهدای مقاومت، حاج قاسم سلیمانی است. این درست است که باید راه شهدا را ادامه داد و امتداد اندیشه آن‌ها را پی گرفت، اما سخنان روز گذشته مقام معظم رهبری نشان از آن دارد که حتی تکرار نام شهدا و همین نام‌گذاری‌ها موضوعیت دارد. ایشان حتی از اهدای مدال قهرمانان به چند شهید با صراحت تقدیر کردند و آن را اقدامی جوانمردانه و ارزشمند تلقی کردند.
دو. نکته دیگر، اشاره رهبر معظم انقلاب به استفاده کاروان چند کشور از البسه ورزشی تولید ایران است. از میان صدها نکته مهم و قابل اشاره، تأکید رهبر معظم انقلاب بر این نکته، نشان از اهمیت تولید و صادرات دارد. چنین اقدامی، علاوه بر جنبه اقتصادی و ارزآوری در شرایط فعلی کشور، نمادی از کارآمدی و قوت نسخه انقلاب اسلامی در عرصه بین‌الملل است. در ميان انبوه نمادهای تجاری قابل‌عرضه در بازار، اینکه کاروان ورزشی چند کشور در مهم‌ترین آوردگاه ورزشی جهان، تن‌پوش ایرانی بر تن کند، مصداقی از گزاره «ما می‌توانیم» است و این بسیار مهم است.
سه. علاوه بر نکته دوم، نفس مدال‌آوری فرزندان ایران در میان تمام کشورها، نماد قوت ایران اسلامی است. هر قهرمان ما، سفیر فرهنگ و اندیشه ما و نسخه جمهوری اسلامی برای اداره جوامع است. از همین رو باید از این قهرمانان حمایت کرد و تأکید رهبری بر ضرورت رسیدگی به آن‌ها، دلیلی بر ضعف و اشکال فضا و ساختار موجود است که باید با قوت پیگیری شود.
دیدار روز گذشته رهبر معظم انقلاب با ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی حائز نکات بسیار مهمی بود که می‌تواند سرلوحه نه‌تنها ورزشکاران، بلکه تمام کاروان‌ها و گروه‌های سیاسی، تجاری و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌الملل باشد. بخوانید:
یک. مسئله اول، زنده نگاه‌داشتن نام و یاد شهدا و به‌ویژه سیدالشهدای مقاومت، حاج قاسم سلیمانی است. این درست است که باید راه شهدا را ادامه داد و امتداد اندیشه آن‌ها را پی گرفت، اما سخنان روز گذشته مقام معظم رهبری نشان از آن دارد که حتی تکرار نام شهدا و همین نام‌گذاری‌ها موضوعیت دارد. ایشان حتی از اهدای مدال قهرمانان به چند شهید با صراحت تقدیر کردند و آن را اقدامی جوانمردانه و ارزشمند تلقی کردند.
دو. نکته دیگر، اشاره رهبر معظم انقلاب به استفاده کاروان چند کشور از البسه ورزشی تولید ایران است. از میان صدها نکته مهم و قابل اشاره، تأکید رهبر معظم انقلاب بر این نکته، نشان از اهمیت تولید و صادرات دارد. چنین اقدامی، علاوه بر جنبه اقتصادی و ارزآوری در شرایط فعلی کشور، نمادی از کارآمدی و قوت نسخه انقلاب اسلامی در عرصه بین‌الملل است. در ميان انبوه نمادهای تجاری قابل‌عرضه در بازار، اینکه کاروان ورزشی چند کشور در مهم‌ترین آوردگاه ورزشی جهان، تن‌پوش ایرانی بر تن کند، مصداقی از گزاره «ما می‌توانیم» است و این بسیار مهم است.
سه. علاوه بر نکته دوم، نفس مدال‌آوری فرزندان ایران در میان تمام کشورها، نماد قوت ایران اسلامی است. هر قهرمان ما، سفیر فرهنگ و اندیشه ما و نسخه جمهوری اسلامی برای اداره جوامع است. از همین رو باید از این قهرمانان حمایت کرد و تأکید رهبری بر ضرورت رسیدگی به آن‌ها، دلیلی بر ضعف و اشکال فضا و ساختار موجود است که باید با قوت پیگیری شود.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رهبر معظم انقلاب در دیدار با مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک، قهرمانان را این‌گونه معرفی کردند:تعداد بازدید : 8
آموزگاران ایستادگی، امید و نشاط
رهبر معظم انقلاب خطاب به قهرمانان المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰، فرمودند: کسب مدال به‌واسطه وطن‌فروشی و خودفروشی از نمونه‌های قهرمانیِ ناسالم است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، رهبر معظم انقلاب اسلامی دیروز در دیدار مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو، با قدردانی صمیمانه از قهرمانان کشورمان گفتند: مهم‌ترین پیام قهرمانی ورزشکاران افتخارآفرین کشور درصحنه‌های بین‌المللی، امکان تحقق کارهای به‌ظاهر نشدنی و انتقال پیام ایستادگی و امید و نشاط به جامعه و جوانان است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این پیام را برای جامعه، آورده بسیار مهمی خواندند و افزودند: درحالی‌که دستگاه‌های بسیاری مشغول برنامه‌ریزی برای سلب امید و نشاط از جامعه به‌ویژه از جوانان هستند، قهرمانی ورزشکاران ایرانی، پیام امید را به‌کل جامعه تزریق می‌کند و این موضوع بسیار ارزشمند است. ایشان با اشاره به پیام‌های کوتاه تشکر خود بعد از قهرمانی ورزشکاران، خاطرنشان کردند: بدانید این پیام‌ها از عمق جان است و قدر و اهمیت حرکت شمارا می‌دانیم.
رهبر انقلاب با اشاره به قهرمانی ورزشکاران باوجود برخی محدودیت‌ها، گفتند: اینکه باوجوداین محدودیت‌ها پرچم کشور بالابرده و سکوهای جهانی فتح می‌شود، نشان از اراده قوی و عزم راسخ است و این عزم، اراده و قهرمانی و امیدآفرینی نه‌تنها در ورزش بلکه در عرصه‌های علم، فناوری، هنر و ادبیات نیز وجود دارد که یکی از وظایف مهم مسئولان نشان دادن صادقانه این افتخارآفرینی‌ها است. ایشان در ادامه به نمونه‌هایی از قهرمانی‌ها و مدال‌آوری‌های ناسالم در ورزش جهان اشاره کردند و افزودند: علاوه بر ناداوری‌ها، رشوه و زد و بندهای سیاسی و استفاده از مواد نیروزا، کسب مدال به‌واسطه وطن‌فروشی و خودفروشی نیز از نمونه‌های قهرمانیِ ناسالم است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تجلی ارزش‌های انسانی و دینی و معنوی در کنار قهرمانی را بسیار ارزشمند خواندند و با اشاره به نمونه‌هایی از این موارد در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک گفتند: نام‌گذاری کاروان ورزشی به نام شهیدان به‌ویژه شهید سلیمانی، اهدای مدال از طرف چند قهرمان به شهیدان خاص، استفاده از چفیه به‌عنوان نماد ایثار و مقاومت و سجده بر آن، رعایت حجاب و پوشش به‌خصوص استفاده از چادر در پرچم‌داری کاروان، ابراز عشق و محبت به پرچم ایران، صحنه‌های نمازخواندن، در آغوش گرفتن حریف مغلوب و صحنه احترام تیم والیبال پارالمپیک به مادر شهید بابایی، جلوه‌هایی از ارزش‌های اسلامی و معرف هویت ملت ایران هستند.
ایشان تأکید کردند: بانوان ورزشکار ایرانی در این رقابت‌ها ثابت کردند که حجاب اسلامی مانع درخشش در عرصه ورزش نیست همان‌گونه که این موضوع را در عرصه‌های سیاست و علم و مدیریت نیز ثابت کرده‌اند.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: حجاب ورزشکاران زن ایرانی، راه را برای ورزشکاران زن کشورهای اسلامی نیز هموار کرده است به‌گونه‌ای که اکنون بانوان ورزشکار بیش از ۱۰ کشور اسلامی، با رعایت حجاب در میادین ورزشی حاضر می‌شوند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای موضوع به رسمیت نشناختن رژیم جنایتکار صهیونیستی در میادین ورزشی را موضوعی بسیار مهم دانستند و گفتند: رژیم سفّاک، نسل‌کُش و نامشروع صهیونیستی تلاش دارد با حضور در میدان‌های بین‌المللی ورزشی برای خود کسب مشروعیت کند و مستکبرین جهانی نیز به او کمک می‌کنند اما مسئولان محترم ورزشی و ورزشکاران نباید در این حوزه، به‌هیچ‌وجه منفعل شوند.
ایشان با اشاره به اقدامات متقابل رژیم صهیونیستی و حامیانش برای محروم کردن ورزشکاران، تأکید کردند: وزارت ورزش و وزارت امور خارجه و دستگاه‌های حقوقی باید این موضوع را از راه‌های حقوقی دنبال و از ورزشکاران کشور و حتی ورزشکاران مسلمان دیگر کشورها همچون ورزشکار الجزایری که اخیرا محروم شد، حمایت کنند.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه ورزشکار سربلند ایرانی نمی‌تواند به‌خاطر یک مدال با نماینده رژیم جنایتکار دست بدهد و عملا او را به رسمیت بشناسد، افزودند: این موضوع سابقه دارد و درگذشته هم ورزشکاران کشورها از مسابقه با نمایندگان رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی امتناع می‌کردند و بعد از مدتی هم آن رژیم از بین رفت و رژیم صهیونیستی نیز نابود خواهد شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای چند توصیه نیز به مسئولان ورزشی داشتند. «کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی و تکیه به اعزام ورزشکار در رشته‌های مدال‌آور»، «برنامه‌ریزی برای ارتقاء رتبه ایران در المپیک»، «تجلیل از درخشش یک نشان ایرانی پوشاک در المپیک و لزوم حمایت از تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی در داخل»، «توجه بیشتر به ورزش‌های اصیل ایرانی همچون چوگان و استفاده از این موقعیت برای جذب گردشگران خارجی»، «استفاده از مربیان ایرانی تا جای ممکن»، «رسیدگی جدی به مسائل و مشکلات کاری و معیشتی قهرمانان» و «ارتقاء عدالت ورزشی» جزء توصیه‌های رهبر انقلاب به مسئولان ورزش کشور بود.
پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، وزیر ورزش و جوانان گزارشی از کاروان اعزامی ایران به بازی‌های المپیک و پارالمپیک، مدال‌های کسب‌شده و جایگاه کشورمان در این رقابت‌ها بیان کرد. همچنین خانم هاشمیه متقیان قهرمان پارالمپیک در پرتاب نیزه و آقای جواد فروغی قهرمان المپیک در تیراندازی، نکات و پیشنهادهایی درباره حمایت برابر از قهرمانان، توسعه فعالیت‌های فرهنگی در ورزش و بومی‌سازی ورزش قهرمانی بر اساس مناطق، بیان کردند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، رهبر معظم انقلاب اسلامی دیروز در دیدار مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پارالمپیک توکیو، با قدردانی صمیمانه از قهرمانان کشورمان گفتند: مهم‌ترین پیام قهرمانی ورزشکاران افتخارآفرین کشور درصحنه‌های بین‌المللی، امکان تحقق کارهای به‌ظاهر نشدنی و انتقال پیام ایستادگی و امید و نشاط به جامعه و جوانان است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای این پیام را برای جامعه، آورده بسیار مهمی خواندند و افزودند: درحالی‌که دستگاه‌های بسیاری مشغول برنامه‌ریزی برای سلب امید و نشاط از جامعه به‌ویژه از جوانان هستند، قهرمانی ورزشکاران ایرانی، پیام امید را به‌کل جامعه تزریق می‌کند و این موضوع بسیار ارزشمند است. ایشان با اشاره به پیام‌های کوتاه تشکر خود بعد از قهرمانی ورزشکاران، خاطرنشان کردند: بدانید این پیام‌ها از عمق جان است و قدر و اهمیت حرکت شمارا می‌دانیم.
رهبر انقلاب با اشاره به قهرمانی ورزشکاران باوجود برخی محدودیت‌ها، گفتند: اینکه باوجوداین محدودیت‌ها پرچم کشور بالابرده و سکوهای جهانی فتح می‌شود، نشان از اراده قوی و عزم راسخ است و این عزم، اراده و قهرمانی و امیدآفرینی نه‌تنها در ورزش بلکه در عرصه‌های علم، فناوری، هنر و ادبیات نیز وجود دارد که یکی از وظایف مهم مسئولان نشان دادن صادقانه این افتخارآفرینی‌ها است. ایشان در ادامه به نمونه‌هایی از قهرمانی‌ها و مدال‌آوری‌های ناسالم در ورزش جهان اشاره کردند و افزودند: علاوه بر ناداوری‌ها، رشوه و زد و بندهای سیاسی و استفاده از مواد نیروزا، کسب مدال به‌واسطه وطن‌فروشی و خودفروشی نیز از نمونه‌های قهرمانیِ ناسالم است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تجلی ارزش‌های انسانی و دینی و معنوی در کنار قهرمانی را بسیار ارزشمند خواندند و با اشاره به نمونه‌هایی از این موارد در رقابت‌های المپیک و پارالمپیک گفتند: نام‌گذاری کاروان ورزشی به نام شهیدان به‌ویژه شهید سلیمانی، اهدای مدال از طرف چند قهرمان به شهیدان خاص، استفاده از چفیه به‌عنوان نماد ایثار و مقاومت و سجده بر آن، رعایت حجاب و پوشش به‌خصوص استفاده از چادر در پرچم‌داری کاروان، ابراز عشق و محبت به پرچم ایران، صحنه‌های نمازخواندن، در آغوش گرفتن حریف مغلوب و صحنه احترام تیم والیبال پارالمپیک به مادر شهید بابایی، جلوه‌هایی از ارزش‌های اسلامی و معرف هویت ملت ایران هستند.
ایشان تأکید کردند: بانوان ورزشکار ایرانی در این رقابت‌ها ثابت کردند که حجاب اسلامی مانع درخشش در عرصه ورزش نیست همان‌گونه که این موضوع را در عرصه‌های سیاست و علم و مدیریت نیز ثابت کرده‌اند.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: حجاب ورزشکاران زن ایرانی، راه را برای ورزشکاران زن کشورهای اسلامی نیز هموار کرده است به‌گونه‌ای که اکنون بانوان ورزشکار بیش از ۱۰ کشور اسلامی، با رعایت حجاب در میادین ورزشی حاضر می‌شوند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای موضوع به رسمیت نشناختن رژیم جنایتکار صهیونیستی در میادین ورزشی را موضوعی بسیار مهم دانستند و گفتند: رژیم سفّاک، نسل‌کُش و نامشروع صهیونیستی تلاش دارد با حضور در میدان‌های بین‌المللی ورزشی برای خود کسب مشروعیت کند و مستکبرین جهانی نیز به او کمک می‌کنند اما مسئولان محترم ورزشی و ورزشکاران نباید در این حوزه، به‌هیچ‌وجه منفعل شوند.
ایشان با اشاره به اقدامات متقابل رژیم صهیونیستی و حامیانش برای محروم کردن ورزشکاران، تأکید کردند: وزارت ورزش و وزارت امور خارجه و دستگاه‌های حقوقی باید این موضوع را از راه‌های حقوقی دنبال و از ورزشکاران کشور و حتی ورزشکاران مسلمان دیگر کشورها همچون ورزشکار الجزایری که اخیرا محروم شد، حمایت کنند.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه ورزشکار سربلند ایرانی نمی‌تواند به‌خاطر یک مدال با نماینده رژیم جنایتکار دست بدهد و عملا او را به رسمیت بشناسد، افزودند: این موضوع سابقه دارد و درگذشته هم ورزشکاران کشورها از مسابقه با نمایندگان رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی امتناع می‌کردند و بعد از مدتی هم آن رژیم از بین رفت و رژیم صهیونیستی نیز نابود خواهد شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای چند توصیه نیز به مسئولان ورزشی داشتند. «کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی و تکیه به اعزام ورزشکار در رشته‌های مدال‌آور»، «برنامه‌ریزی برای ارتقاء رتبه ایران در المپیک»، «تجلیل از درخشش یک نشان ایرانی پوشاک در المپیک و لزوم حمایت از تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی در داخل»، «توجه بیشتر به ورزش‌های اصیل ایرانی همچون چوگان و استفاده از این موقعیت برای جذب گردشگران خارجی»، «استفاده از مربیان ایرانی تا جای ممکن»، «رسیدگی جدی به مسائل و مشکلات کاری و معیشتی قهرمانان» و «ارتقاء عدالت ورزشی» جزء توصیه‌های رهبر انقلاب به مسئولان ورزش کشور بود.
پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، وزیر ورزش و جوانان گزارشی از کاروان اعزامی ایران به بازی‌های المپیک و پارالمپیک، مدال‌های کسب‌شده و جایگاه کشورمان در این رقابت‌ها بیان کرد. همچنین خانم هاشمیه متقیان قهرمان پارالمپیک در پرتاب نیزه و آقای جواد فروغی قهرمان المپیک در تیراندازی، نکات و پیشنهادهایی درباره حمایت برابر از قهرمانان، توسعه فعالیت‌های فرهنگی در ورزش و بومی‌سازی ورزش قهرمانی بر اساس مناطق، بیان کردند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فداحسین مالکی عضو کمیسیون امنیت ملی در مجلس:تعداد بازدید : 9
اتحاد مشرق زمین برای غربی‌ها سخت است
حانیه مسجودی
فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «رسالت» ضمن اشاره به عضویت رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای بیان کرد: عضویت رسمی ایران در شانگهای می‌تواند برای هر دو جریان کشورهای قدیمی عضو شانگهای و ایران بسیار تأثیرگذار باشد. به‌ویژه برای این سازمان که در طول چند سالی که تشکیل‌شده به‌عنوان یک‌قطب بزرگ تجاری و اقتصادی در منطقه قد علم کرده و تنه به تنه سازمان‌های مهم بین‌المللی می‌زند.
وی افزود: این تأثیرگذاری در شرق یعنی حضور جمهوری اسلامی ایران در این سازمان یک توفیق مضاعف برای کشورمان است. ما حدود ۲۰ سال عضو ناظر شانگهای بوده‌ایم و اخیرا به‌صورت رسمی به عضویت این سازمان درآمده ایم که می‌تواند در زمینه‌های بسیاری ازجمله روابط بین‌الملل، اقتصاد داخلی و خارجی و رونق تولید تأثیرگذار باشد.
مالکی گفت: با توجه به ظرفیت بالای ایران و کشورهای عضو شانگهای می‌توان گفت که شرق به‌تنهایی می‌تواند قطب اصلی اقتصادی و تجاری در دنیا باشد. درحال حاضر دیگر دنیا در غرب و آمریکا خلاصه نمی‌شود و آن‌ها نیز خودشان می‌دانند که ابهتشان روبه افول است. زیرا نمی‌توان خواهان گرفتن استقلال کشورها بود و عمر درازی داشت.
این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس اظهارکرد: طبیعی است که عضویت رسمی ایران در این سازمان قدرت تجاری و چانه‌زنی ما را در مقابل کشورهای غربی بیشتر می‌کند و حتی برای خود سازمان شانگهای نیز بسیار نکته مثبت و مؤثری است. چراکه به معنای اتحاد هرچه بیشتر مشرق زمین است و این مسئله برای غربی‌ها خطرآفرین است.او درانتها بیان کرد: عضویت ما در شانگهای در برجام نیز مؤثر است. کریدورهای غیربرجامی افتتاح خواهند شد و می‌بینیم زمانی که تعادل در تعامل ما با کشورها باشد و صرفا بر غرب و آمریکا توجه نکنیم می‌توانیم درهای پیشرفت را به روی خود بازکنیم.
فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با «رسالت» ضمن اشاره به عضویت رسمی ایران در سازمان همکاری شانگهای بیان کرد: عضویت رسمی ایران در شانگهای می‌تواند برای هر دو جریان کشورهای قدیمی عضو شانگهای و ایران بسیار تأثیرگذار باشد. به‌ویژه برای این سازمان که در طول چند سالی که تشکیل‌شده به‌عنوان یک‌قطب بزرگ تجاری و اقتصادی در منطقه قد علم کرده و تنه به تنه سازمان‌های مهم بین‌المللی می‌زند.
وی افزود: این تأثیرگذاری در شرق یعنی حضور جمهوری اسلامی ایران در این سازمان یک توفیق مضاعف برای کشورمان است. ما حدود ۲۰ سال عضو ناظر شانگهای بوده‌ایم و اخیرا به‌صورت رسمی به عضویت این سازمان درآمده ایم که می‌تواند در زمینه‌های بسیاری ازجمله روابط بین‌الملل، اقتصاد داخلی و خارجی و رونق تولید تأثیرگذار باشد.
مالکی گفت: با توجه به ظرفیت بالای ایران و کشورهای عضو شانگهای می‌توان گفت که شرق به‌تنهایی می‌تواند قطب اصلی اقتصادی و تجاری در دنیا باشد. درحال حاضر دیگر دنیا در غرب و آمریکا خلاصه نمی‌شود و آن‌ها نیز خودشان می‌دانند که ابهتشان روبه افول است. زیرا نمی‌توان خواهان گرفتن استقلال کشورها بود و عمر درازی داشت.
این عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس اظهارکرد: طبیعی است که عضویت رسمی ایران در این سازمان قدرت تجاری و چانه‌زنی ما را در مقابل کشورهای غربی بیشتر می‌کند و حتی برای خود سازمان شانگهای نیز بسیار نکته مثبت و مؤثری است. چراکه به معنای اتحاد هرچه بیشتر مشرق زمین است و این مسئله برای غربی‌ها خطرآفرین است.او درانتها بیان کرد: عضویت ما در شانگهای در برجام نیز مؤثر است. کریدورهای غیربرجامی افتتاح خواهند شد و می‌بینیم زمانی که تعادل در تعامل ما با کشورها باشد و صرفا بر غرب و آمریکا توجه نکنیم می‌توانیم درهای پیشرفت را به روی خود بازکنیم.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رکود در صنف تولید و فروش نوشت‌افزار همزمان با شیوع کرونا دوساله شدتعداد بازدید : 7
نامهربانی مهر به بازار لوازم‌التحریر!
نفیسه امامی
اواخر شهریورماه هرسال و در آستانه بازگشایی مدارس زمان رونق بازار لوازم‌التحریرفروشان بود. اگرچه گرانی کاغذ و ملزومات تحصیلی در سال‌های اخیر امکان خرید بیشتر را برای خانواده دانش آموزان فراهم نمی‌کند اما با این تفاسیر لوازم‌التحریر برای این قشر از عناصر اصلی و مهم آموزشی محسوب می‌شود و بدون این اقلام امکان ادامه تحصیل تقریبا وجود ندارد. این در حالی است که با شیوع کرونا و ارائه آموزش از طریق فضای مجازی شرایط تا حدود زیادی متفاوت شده است.
فروشندگان لوازم‌التحریر از زمان برگزاری کلاس‌های مجازی یکی از اصنافی بودند که به‌طورجدی دچار رکود شدند چراکه این شیوه آموزشی میزان استفاده از نوشت‌افزار را تا حد زیادی کاهش داده است. این تغییر شیوه در ارائه آموزش باعث جایگزینی ابزار دیجیتال به‌جای دفتر و جزوه شد و تأثیر زیادی در کاهش سهم استفاده از نوشت‌افزار گذاشت تا جایی‌که تولید بعضی از کارخانه‌ها را از سه شیفت به یک شیفت رساند.
در سال‌های گذشته در چنین روزهایی نمایشگاه‌هایی برای دسترسی بیشتر خانواده‌ها و حمایت از تولیدکنندگان لوازم‌التحریر برپا می‌شد و با استقبال زیادی هم روبه‌رو می‌گردید اما شیوع کرونا بازار این نمایشگاه‌ها را هم از سکه انداخت و اعلام شد امسال نمایشگاهی برای عرضه اقلام آموزشی برگزار نمی‌شود.
علاوه بر جایگزینی موبایل و تبلت به‌جای دفتر و خودکار، بالا رفتن نرخ ارز در سه سال اخیر و تأثیر مستقیمی که بر قیمت دفتر و سایر ملزومات دانش آموزان گذاشت، باعث شد این کالاها هم از گرانی‌های بی‌رویه و سرسام‌آور بی‌بهره نمانند و در کاهش میزان خرید خانواده‌ها قبل از شیوع کرونا تأثیرگذار شود.
تاکنون بر اساس تصمیمات اتخاذشده قرار است کلاس‌های حضوری از آبان ماه برگزار شوند. البته از سال قبل هم گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر بازگشایی مدارس به شکل حضوری مطرح شد اما این اتفاق نیفتاد و خانواده‌ها هم به علت نگرانی از شیوع بیماری از حضور فرزندان خود در کلاس ممانعت به عمل آوردند.
آنچه مسلم است رکود مطلقی است که در صنف تولیدکننده و فروشنده لوازم‌التحریر رخ‌داده و بخش مهمی از آن‌ها را متضرر کرده است. باید منتظر ماند و دید درصورتی‌که مدارس و دانشگاه‌ها به شکل حضوری برگزار شوند، آیا رونق به صنف لوازم‌التحریرفروشان بازمی‌گردد یا در غیراین‌صورت امسال هم‌فشار مضاعف رکود بر این صنف سنگینی خواهد کرد.
فروشندگان لوازم‌التحریر، امیدوار به بازگشایی مدارس
موسی فرزانیان، رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار تهران در گفت‌وگو با «رسالت» با اشاره به رکودی که از دو سال قبل بر این صنف سایه انداخته است، گفت: در این مدت واحدهای صنفی با 20 تا 30 از ظرفیت خود مشغول به فعالیت بودند و بیشترین علت آن‌هم به تعطیلی فیزیکی مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها بازمی‌گردد. درنتیجه این کاهش خریدوفروش بسیاری از فروشندگان مجبور به تغییر شغل شده‌اند و این چرخه‌ای است که به تولید در این صنف آسیب وارد کرده است.
وی افزود: بعضی از تولیدکنندگان داخلی لوازم‌التحریر تازه به این حوزه واردشده بودند که باوجوداین رکود با مشکلات مالی زیادی روبه رو شدند. وقتی مصرف پایین بیاید تولیدکننده هم متضرر می‌شود. در سال گذشته همه امیدوار به بازگشایی مدارس بودند و تولید زیادی کردند اما فروش خوب نبود و به همین علت محصول خود را به امید امسال نگه داشتند اما هنوزهم خبری از بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها نیست.
وی ادامه داد: در تهران میزان خریدوفروش نسبت به شهرستان‌ها کمی بیشتر است اما در شهرستان‌ها آمارها بسیار پایین‌تر از پایتخت است. بسیاری از مغازه‌داران اجاره پرداخت می‌کنند و امسال امیدوار به بازگشایی فیزیکی مدارس هستند که در غیراین‌صورت مجبور به تعطیلی مغازه‌های خود می‌شوند.
فرزانیان با اشاره به اینکه عده‌ای از تولیدکنندگان مجبور به تعدیل نیروهای خود شده و تولید خود را کاهش داده‌اند، گفت: این کار نیازبه سرمایه در گردش دارد و با کاهش ارزش پول ملی باید افزایش سرمایه بیشتری انجام بگیرد که با این شرایط امکان این کار فراهم نیست و به همین علت صنف تولید نوشت‌افزار را با چالش‌های زیادی روبه‌رو کرده است.
شور و هیجانی برای خرید لوازم‌التحریر نیست
وی بازار خریدوفروش نوشت‌افزار را در رکود کامل توصیف کرد و افزود: در شرایط فعلی هیچ شور و هیجانی برای خرید لوازم‌التحریر وجود ندارد و استقبالی از خرید نشده است. به‌طورکلی کار ما فصلی است. از سال‌های گذشته اوج فعالیت ما از ماه خرداد آغاز می‌شد و تا آذرماه به طول می‌کشید اما به‌تدریج پیک کار به سه، دو و یک ماه تقلیل پیدا کرد و از دو سال قبل هم رکود کامل بر بازار ما حکمفرماست.
رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار تهران با اشاره به بالا بودن میزان مصرف نوشت‌افزار توسط اداره‌ها و شرکت‌ها بیان کرد: علاوه بر تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه، محدودیت و تعطیلی ادارات هم باعث کاهش خرید توسط آن‌ها شده است و این مسئله هم بر مشکلات صنف ما افزوده است. اداره‌ها حجم وسیعی لوازم‌التحریر استفاده و خرید می‌کنند اما اکنون خیلی از آن‌ها به مشکل برخورده‌اند و مشکلات رکود در صنف ما را افزایش داده‌اند.
به گفته فرزانیان، صنف فروشندگان لوازم‌التحریر جزء اصناف قوی نیست و فعالان آن را بیشتر اقشار فرهنگی تشکیل می‌دهند به همین علت رکود دوساله باعث شده فشار زیادی به تولیدکنندگان و فروشندگان این صنف وارد شود.
وی با اشاره به بالا رفتن نرخ کاغذ همسو با افزایش نرخ دلار افزود: قیمت دفتر در سال گذشته به علت گرانی دلار، جهش قیمتی نسبت به سال قبل پیدا کرد اما امسال قیمت آن افزایش زیادی نداشت و در حدود 20 درصد گران شد. البته دفاتر قفل‌دار و سیمی که بیشتر توسط دانشجویان استفاده می‌شود به علت دارا بودن فولاد گران‌تر شده اما درمجموع دفتر که با توجه به قیمت دلار نوسان پیدا می‌کند، تغییر زیادی نکرده است.
وی درباره افزایش قیمت سایر اقلام نوشت‌افزار بیان کرد: سال قبل یکی از خودکارهای شناخته‌شده در بازار 1100 تومان بود و امسال 1300 تومان شده که حاکی از افزایش قیمت 20 درصدی است درحالی‌که از سال گذشته همه کالاها بیش از 20 درصد گران شده‌اند. فروش سایر محصولات نوشت‌افزار هم دچار رکود شدند و اوضاع خوبی ندارند. فرزانیان بابیان اینکه واردات لوازم‌التحریر به کشور محدودشده است، گفت: واردات از حدود یک سال و نیم گذشته کاهش پیداکرده است زیرا مصرف آن‌ها محدودشده ضمن اینکه بعضی از این اقلام در زیرگروه 27 قرار داده‌شده و به آن‌ها مجوز واردات نمی‌دهند.
وی در پایان سخنانش اظهار کرد: بعضی از اقلام مانند مداد، خودکار و پاک‌کن در حدود 80 درصد تولید داخلی دارند و واردات آن‌ها هم کمتر انجام می‌گیرد ولی اتود، نوک اتود و ماژیک وارداتی هستند. بعضی از اقلام مربوط به رشته‌های هنری هم به علت محدودیت در واردات و عدم تولید در داخل با کمبود مواجه شده و قیمت آن‌ها گران شده است.
اواخر شهریورماه هرسال و در آستانه بازگشایی مدارس زمان رونق بازار لوازم‌التحریرفروشان بود. اگرچه گرانی کاغذ و ملزومات تحصیلی در سال‌های اخیر امکان خرید بیشتر را برای خانواده دانش آموزان فراهم نمی‌کند اما با این تفاسیر لوازم‌التحریر برای این قشر از عناصر اصلی و مهم آموزشی محسوب می‌شود و بدون این اقلام امکان ادامه تحصیل تقریبا وجود ندارد. این در حالی است که با شیوع کرونا و ارائه آموزش از طریق فضای مجازی شرایط تا حدود زیادی متفاوت شده است.
فروشندگان لوازم‌التحریر از زمان برگزاری کلاس‌های مجازی یکی از اصنافی بودند که به‌طورجدی دچار رکود شدند چراکه این شیوه آموزشی میزان استفاده از نوشت‌افزار را تا حد زیادی کاهش داده است. این تغییر شیوه در ارائه آموزش باعث جایگزینی ابزار دیجیتال به‌جای دفتر و جزوه شد و تأثیر زیادی در کاهش سهم استفاده از نوشت‌افزار گذاشت تا جایی‌که تولید بعضی از کارخانه‌ها را از سه شیفت به یک شیفت رساند.
در سال‌های گذشته در چنین روزهایی نمایشگاه‌هایی برای دسترسی بیشتر خانواده‌ها و حمایت از تولیدکنندگان لوازم‌التحریر برپا می‌شد و با استقبال زیادی هم روبه‌رو می‌گردید اما شیوع کرونا بازار این نمایشگاه‌ها را هم از سکه انداخت و اعلام شد امسال نمایشگاهی برای عرضه اقلام آموزشی برگزار نمی‌شود.
علاوه بر جایگزینی موبایل و تبلت به‌جای دفتر و خودکار، بالا رفتن نرخ ارز در سه سال اخیر و تأثیر مستقیمی که بر قیمت دفتر و سایر ملزومات دانش آموزان گذاشت، باعث شد این کالاها هم از گرانی‌های بی‌رویه و سرسام‌آور بی‌بهره نمانند و در کاهش میزان خرید خانواده‌ها قبل از شیوع کرونا تأثیرگذار شود.
تاکنون بر اساس تصمیمات اتخاذشده قرار است کلاس‌های حضوری از آبان ماه برگزار شوند. البته از سال قبل هم گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر بازگشایی مدارس به شکل حضوری مطرح شد اما این اتفاق نیفتاد و خانواده‌ها هم به علت نگرانی از شیوع بیماری از حضور فرزندان خود در کلاس ممانعت به عمل آوردند.
آنچه مسلم است رکود مطلقی است که در صنف تولیدکننده و فروشنده لوازم‌التحریر رخ‌داده و بخش مهمی از آن‌ها را متضرر کرده است. باید منتظر ماند و دید درصورتی‌که مدارس و دانشگاه‌ها به شکل حضوری برگزار شوند، آیا رونق به صنف لوازم‌التحریرفروشان بازمی‌گردد یا در غیراین‌صورت امسال هم‌فشار مضاعف رکود بر این صنف سنگینی خواهد کرد.
فروشندگان لوازم‌التحریر، امیدوار به بازگشایی مدارس
موسی فرزانیان، رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار تهران در گفت‌وگو با «رسالت» با اشاره به رکودی که از دو سال قبل بر این صنف سایه انداخته است، گفت: در این مدت واحدهای صنفی با 20 تا 30 از ظرفیت خود مشغول به فعالیت بودند و بیشترین علت آن‌هم به تعطیلی فیزیکی مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها بازمی‌گردد. درنتیجه این کاهش خریدوفروش بسیاری از فروشندگان مجبور به تغییر شغل شده‌اند و این چرخه‌ای است که به تولید در این صنف آسیب وارد کرده است.
وی افزود: بعضی از تولیدکنندگان داخلی لوازم‌التحریر تازه به این حوزه واردشده بودند که باوجوداین رکود با مشکلات مالی زیادی روبه رو شدند. وقتی مصرف پایین بیاید تولیدکننده هم متضرر می‌شود. در سال گذشته همه امیدوار به بازگشایی مدارس بودند و تولید زیادی کردند اما فروش خوب نبود و به همین علت محصول خود را به امید امسال نگه داشتند اما هنوزهم خبری از بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها نیست.
وی ادامه داد: در تهران میزان خریدوفروش نسبت به شهرستان‌ها کمی بیشتر است اما در شهرستان‌ها آمارها بسیار پایین‌تر از پایتخت است. بسیاری از مغازه‌داران اجاره پرداخت می‌کنند و امسال امیدوار به بازگشایی فیزیکی مدارس هستند که در غیراین‌صورت مجبور به تعطیلی مغازه‌های خود می‌شوند.
فرزانیان با اشاره به اینکه عده‌ای از تولیدکنندگان مجبور به تعدیل نیروهای خود شده و تولید خود را کاهش داده‌اند، گفت: این کار نیازبه سرمایه در گردش دارد و با کاهش ارزش پول ملی باید افزایش سرمایه بیشتری انجام بگیرد که با این شرایط امکان این کار فراهم نیست و به همین علت صنف تولید نوشت‌افزار را با چالش‌های زیادی روبه‌رو کرده است.
شور و هیجانی برای خرید لوازم‌التحریر نیست
وی بازار خریدوفروش نوشت‌افزار را در رکود کامل توصیف کرد و افزود: در شرایط فعلی هیچ شور و هیجانی برای خرید لوازم‌التحریر وجود ندارد و استقبالی از خرید نشده است. به‌طورکلی کار ما فصلی است. از سال‌های گذشته اوج فعالیت ما از ماه خرداد آغاز می‌شد و تا آذرماه به طول می‌کشید اما به‌تدریج پیک کار به سه، دو و یک ماه تقلیل پیدا کرد و از دو سال قبل هم رکود کامل بر بازار ما حکمفرماست.
رئیس اتحادیه فروشندگان نوشت‌افزار تهران با اشاره به بالا بودن میزان مصرف نوشت‌افزار توسط اداره‌ها و شرکت‌ها بیان کرد: علاوه بر تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و آموزشگاه، محدودیت و تعطیلی ادارات هم باعث کاهش خرید توسط آن‌ها شده است و این مسئله هم بر مشکلات صنف ما افزوده است. اداره‌ها حجم وسیعی لوازم‌التحریر استفاده و خرید می‌کنند اما اکنون خیلی از آن‌ها به مشکل برخورده‌اند و مشکلات رکود در صنف ما را افزایش داده‌اند.
به گفته فرزانیان، صنف فروشندگان لوازم‌التحریر جزء اصناف قوی نیست و فعالان آن را بیشتر اقشار فرهنگی تشکیل می‌دهند به همین علت رکود دوساله باعث شده فشار زیادی به تولیدکنندگان و فروشندگان این صنف وارد شود.
وی با اشاره به بالا رفتن نرخ کاغذ همسو با افزایش نرخ دلار افزود: قیمت دفتر در سال گذشته به علت گرانی دلار، جهش قیمتی نسبت به سال قبل پیدا کرد اما امسال قیمت آن افزایش زیادی نداشت و در حدود 20 درصد گران شد. البته دفاتر قفل‌دار و سیمی که بیشتر توسط دانشجویان استفاده می‌شود به علت دارا بودن فولاد گران‌تر شده اما درمجموع دفتر که با توجه به قیمت دلار نوسان پیدا می‌کند، تغییر زیادی نکرده است.
وی درباره افزایش قیمت سایر اقلام نوشت‌افزار بیان کرد: سال قبل یکی از خودکارهای شناخته‌شده در بازار 1100 تومان بود و امسال 1300 تومان شده که حاکی از افزایش قیمت 20 درصدی است درحالی‌که از سال گذشته همه کالاها بیش از 20 درصد گران شده‌اند. فروش سایر محصولات نوشت‌افزار هم دچار رکود شدند و اوضاع خوبی ندارند. فرزانیان بابیان اینکه واردات لوازم‌التحریر به کشور محدودشده است، گفت: واردات از حدود یک سال و نیم گذشته کاهش پیداکرده است زیرا مصرف آن‌ها محدودشده ضمن اینکه بعضی از این اقلام در زیرگروه 27 قرار داده‌شده و به آن‌ها مجوز واردات نمی‌دهند.
وی در پایان سخنانش اظهار کرد: بعضی از اقلام مانند مداد، خودکار و پاک‌کن در حدود 80 درصد تولید داخلی دارند و واردات آن‌ها هم کمتر انجام می‌گیرد ولی اتود، نوک اتود و ماژیک وارداتی هستند. بعضی از اقلام مربوط به رشته‌های هنری هم به علت محدودیت در واردات و عدم تولید در داخل با کمبود مواجه شده و قیمت آن‌ها گران شده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
سفرهای استانی مقامات بررسی شد تعداد بازدید : 5
سفرهای دلگرم‌کننده مسئولان
مصطفی هدایی
با شروع به کار دولت و مجلس انقلابی میزان حضور مقامات و مسئولان کشوری در میان مردم استان‌های مختلف و نشستن پای درد دل آن‌ها افزایش چشمگیری یافته است.رهبر معظم انقلاب اسلامی درزمینه ارتباط مستقیم مردم و مسئولین بر تأثیرات مهم و لحظه‌ای آن اشاره کرده و می‌فرمایند: «زمانی که مسئولی به‌صورت مستقیم در میان مردم حاضر می‌شود، آحاد جامعه از این حضور دلگرم خواهند شد، شاید اقدامی در همان لحظه یا به‌صورت کوتاه‌مدت صورت نگیرد ولی می‌تواند مرهمی بر زخم‌های مشکلات مردم باشد.»
در سال‌های اخیر و به خاطر مشکلات و چالش‌های اقتصادی و معیشتی که بیشتر ناشی از ناکارآمدی‌های دستگاه اجرایی و بخشی نیز تحریم‌های ظالمانه غرب بود، اقشار مختلف مردم به‌ویژه در استان‌های محروم با بحران‌های مضاعفی روبه‌رو شدند و اظهار نارضایتی کردند. کسانی که صاحبان اصلی کشور هستند و مقامات به‌عنوان خادمان نظام اسلامی و مردم می‌بایست در کنار آن‌ها حضور یافته و با شنیدن مستقیم مشکلات از زبانشان، مرهمی برای دردها باشند.
قالیباف در مازندران مطالبه گر حقوق ازدست‌رفته کارگران شد
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی روز پنج‌شنبه هفته گذشته به مازندران رفت. وی در جریان نظارت میدانی از استان مازندران، از بندر امیرآباد شهرستان بهشهر بازدید کرد و در جریان آخرین وضعیت فعالیت و مشکلات این حوزه قرار گرفت. در این بازدید محمدعلی سعیدی پور مدیر بندر و منطقه ویژه اقتصادی امیرآباد گزارشی از عملکرد این بندر ارائه کرد و رئیس مجلس شورای اسلامی را در جریان کم و کیف نحوه فعالیت‌های اقتصادی و مبادلات کالا در این بندر قرار داد.
رئیس مجلس شورای اسلامی در بازدید میدانی از بندر امیرآباد به دیدار چهره به چهره با کارگران و رانندگان کامیون پرداخت و از نزدیک در جریان دغدغه‌های این قشر از جامعه قرار گرفت. در سال‌های اخیر ازجمله اقشاری که با مشکلات عدیده دست‌وپنجه نرم می‌کنند، کارگران قراردادی و رانندگان کامیون هستند. افزایش بی‌ضابطه قیمت قطعات یدکی کامیون و عدم انطباق کرایه‌ها، رانندگان کامیون را در فشار شدید معیشتی قرار داده بود.
در جریان سفر رئیس مجلس به مازندران، کارگران خطاب به وی از عدم داشتن امنیت شغلی، به‌کارگیری دائم، پرداخت حقوق و حق بیمه متناسب با تخصص و عدم توجه مسئولان شرکت‌ها به اهمیت فعالیتشان در این بندر گلایه کردند. رانندگان کامیون نیز از عدم داشتن امنیت شغلی خود گفته و عنوان کردند که کارشان جابه‌جایی کالا و محصولات صادراتی و وارداتی است، اما آنان را به‌عنوان راننده توریستی معرفی کرده‌اند، لذا حقوق و مزایا و حق بیمه‌شان متناسب با واقعیت نیست.
براساس این گزارش، قالیباف خطاب به مدیرعامل بندر و منطقه ویژه اقتصادی امیرآباد گفت: وقتی پیمانکار به کارگر ظلم می‌کند، شما باید قرارداد ببندید و پیمانکار پول را پرداخت کند؛ درواقع باید کارفرما را مکلف کنید متناسب با تعداد کارگران قرارداد انعقاد کرده و سپس حقوق و حق بیمه‌شان را از محل اصل قرارداد کسر و به کارگران پرداخت کنید.
رئیس قوه مقننه کشورمان تصریح کرد: اگر شما به‌عنوان کارفرمای دولت این کار را انجام ندهید، به کارگران ظلم می‌شود. الان به‌عنوان نمونه برخی مطرح می‌کنند که طی 10 سال گذشته یک شرکت بخش خصوصی به ایشان ظلم کرده است، از طرفی از آن‌ها 12 ساعت کار می‌خواهند اما 8 ساعت به آن‌ها پرداخت می‌شود؛ به‌جای اینکه 25 روز کار کنند، 12 روز و 12 ساعت کار می‌کنند و مابقی روزهای یک ماه رها می‌شوند، درحالی‌که این شرکت حق چنین کاری را ندارد.
در پایان بازدید میدانی رئیس مجلس شورای اسلامی از بندر امیرآباد، قالیباف با کارکنان ناو جوشن و ناوچه کلاس قائم 1808 نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز دیدار و گفت‌وگو کرد.
قالیباف همچنین در جمع خبرنگاران درخصوص آخرین وضعیت لایحه منطقه آزاد مازندران گفت: در رابطه با بخش منطقه آزاد این استان قبلا مجلس تصمیم گرفته بود و مصوبه آن به شورای نگهبان ارسال شد؛ این شورا ایراداتی را نسبت به لایحه گرفت و آن را مجددا به مجلس بازگرداند که در کمیسیون تخصصی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: موضوع منطقه آزاد مازندران و خراسان در یک لایحه گنجانده‌شده که در کمیسیون تخصصی بررسی و نهایی شده است، لذا منتظریم این مهم به صحن مجلس بیاید و امیدواریم نمایندگان تصمیم مورد انتظار مردم دو استان را بگیرند تا نهایتا لایحه به شورای نگهبان ارسال شود.
وزیر کشور از تبدیل سیستان و بلوچستان به قطب اقتصادی گفت
سفر به استان‌های محروم کشور در دستور کار جدی رئیس دولت سیزدهم و مسئولان قرار گرفته است. سیستان و بلوچستان، یکی از مقاصد اصلی سفرهای استانی است و دولت برای مدیریت توسعه‌ای و اولویت قراردادن اقتصاد در این استان، مدرس خیابانی از مدیران توانمند خود را به‌عنوان استاندار معرفی کرده است.
بازدید احمد وحیدی، وزیر کشور از استان سیستان و بلوچستان در ادامه سلسله سفرهای مسئولین به این استان در هفته‌های اخیر بوده است. این استان قرار است به‌سرعت در مسیر محرومیت‌زدایی و پیشرفت قرار گیرد. وی در مراسم تکریم و معارفه استاندار جدید به همین موضوع اشاره کرد و گفت: امروز با وجود همه تحریم‌ها ملت یکپارچه ایران در حال حرکت رو به رشد است. سیستان و بلوچستان امروز با سالیان گذشته قابل قیاس نیست اما خدمات انجام‌شده بی‌شک کافی نیست و همه توان ما در مسیر رفع محرومیت‌های این استان به کار گرفته خواهد شد. دولت سیزدهم برای تلاش وافر در مسیر رشد و پیشرفت هرچه بیشتر استان مصمم است اما همه مردم و مسئولان این استان در این مسیر باید دست‌به‌دست هم دهند.
وحیدی بیان کرد: تاکنون دشمنان این ملت تلاش‌های زیادی برای ناامن کردن این خطه از کشور داشته اما با وحدت همین مردم این تلاش‌ها بی‌ثمر مانده و این‌یک نعمت ویژه است.
وزیر کشور اظهار داشت: آقای مدرس خیابانی مدیری توانمند، باهوش و پرتلاش است که تاکنون تجربیات متعددی درزمینه اداره مراکز اقتصادی، صنعتی و معدنی داشته و قطعا بهترین فردی است که می‌توانستیم برای تحقق توسعه اقتصادی این استان انتخاب کنیم.
وی خاطرنشان کرد: مدرس خیابانی در دولت فعلی از کاندیداهای وزارت صنعت، معدن و تجارت بودند و درواقع فردی بسیار توانمند هستند که یک مجموعه اقتصادی با میلیاردها سرمایه را رها کرده و به سیستان و بلوچستان آمده تا به مردم این خطه خدمت کند.
وحیدی اظهار داشت: مدرس خیابانی معروف است به مدیر توسعه‌ای که هرجا بوده آن مجموعه را توسعه داده و برای بحث انتقال آب، فعال کردن اقتصاد در مرز و دیگر حوزه‌ها برنامه ویژه دارد که امید داریم تحقق این طرح‌ها به رفع چهره محرومیت در استان بینجامد.
با اولویت قرار گرفتن گفتمان پیشرفت همه‌جانبه کشور و به‌ویژه در استان‌های کمتر برخوردار و محروم، لاجرم بخش عمده‌ای از مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم حل خواهد شد. مشکلاتی که دشمنان امید بسیاری داشتند تا تبدیل به بحران‌های سیاسی و امنیتی برای نظام جمهوری اسلامی شود ولی در حال حاضر به محلی برای جهاد و افزایش تمرکز مدیریتی مسئولان جهت رفع چالش‌ها و پیشرفت تبدیل شده است.
با شروع به کار دولت و مجلس انقلابی میزان حضور مقامات و مسئولان کشوری در میان مردم استان‌های مختلف و نشستن پای درد دل آن‌ها افزایش چشمگیری یافته است.رهبر معظم انقلاب اسلامی درزمینه ارتباط مستقیم مردم و مسئولین بر تأثیرات مهم و لحظه‌ای آن اشاره کرده و می‌فرمایند: «زمانی که مسئولی به‌صورت مستقیم در میان مردم حاضر می‌شود، آحاد جامعه از این حضور دلگرم خواهند شد، شاید اقدامی در همان لحظه یا به‌صورت کوتاه‌مدت صورت نگیرد ولی می‌تواند مرهمی بر زخم‌های مشکلات مردم باشد.»
در سال‌های اخیر و به خاطر مشکلات و چالش‌های اقتصادی و معیشتی که بیشتر ناشی از ناکارآمدی‌های دستگاه اجرایی و بخشی نیز تحریم‌های ظالمانه غرب بود، اقشار مختلف مردم به‌ویژه در استان‌های محروم با بحران‌های مضاعفی روبه‌رو شدند و اظهار نارضایتی کردند. کسانی که صاحبان اصلی کشور هستند و مقامات به‌عنوان خادمان نظام اسلامی و مردم می‌بایست در کنار آن‌ها حضور یافته و با شنیدن مستقیم مشکلات از زبانشان، مرهمی برای دردها باشند.
قالیباف در مازندران مطالبه گر حقوق ازدست‌رفته کارگران شد
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی روز پنج‌شنبه هفته گذشته به مازندران رفت. وی در جریان نظارت میدانی از استان مازندران، از بندر امیرآباد شهرستان بهشهر بازدید کرد و در جریان آخرین وضعیت فعالیت و مشکلات این حوزه قرار گرفت. در این بازدید محمدعلی سعیدی پور مدیر بندر و منطقه ویژه اقتصادی امیرآباد گزارشی از عملکرد این بندر ارائه کرد و رئیس مجلس شورای اسلامی را در جریان کم و کیف نحوه فعالیت‌های اقتصادی و مبادلات کالا در این بندر قرار داد.
رئیس مجلس شورای اسلامی در بازدید میدانی از بندر امیرآباد به دیدار چهره به چهره با کارگران و رانندگان کامیون پرداخت و از نزدیک در جریان دغدغه‌های این قشر از جامعه قرار گرفت. در سال‌های اخیر ازجمله اقشاری که با مشکلات عدیده دست‌وپنجه نرم می‌کنند، کارگران قراردادی و رانندگان کامیون هستند. افزایش بی‌ضابطه قیمت قطعات یدکی کامیون و عدم انطباق کرایه‌ها، رانندگان کامیون را در فشار شدید معیشتی قرار داده بود.
در جریان سفر رئیس مجلس به مازندران، کارگران خطاب به وی از عدم داشتن امنیت شغلی، به‌کارگیری دائم، پرداخت حقوق و حق بیمه متناسب با تخصص و عدم توجه مسئولان شرکت‌ها به اهمیت فعالیتشان در این بندر گلایه کردند. رانندگان کامیون نیز از عدم داشتن امنیت شغلی خود گفته و عنوان کردند که کارشان جابه‌جایی کالا و محصولات صادراتی و وارداتی است، اما آنان را به‌عنوان راننده توریستی معرفی کرده‌اند، لذا حقوق و مزایا و حق بیمه‌شان متناسب با واقعیت نیست.
براساس این گزارش، قالیباف خطاب به مدیرعامل بندر و منطقه ویژه اقتصادی امیرآباد گفت: وقتی پیمانکار به کارگر ظلم می‌کند، شما باید قرارداد ببندید و پیمانکار پول را پرداخت کند؛ درواقع باید کارفرما را مکلف کنید متناسب با تعداد کارگران قرارداد انعقاد کرده و سپس حقوق و حق بیمه‌شان را از محل اصل قرارداد کسر و به کارگران پرداخت کنید.
رئیس قوه مقننه کشورمان تصریح کرد: اگر شما به‌عنوان کارفرمای دولت این کار را انجام ندهید، به کارگران ظلم می‌شود. الان به‌عنوان نمونه برخی مطرح می‌کنند که طی 10 سال گذشته یک شرکت بخش خصوصی به ایشان ظلم کرده است، از طرفی از آن‌ها 12 ساعت کار می‌خواهند اما 8 ساعت به آن‌ها پرداخت می‌شود؛ به‌جای اینکه 25 روز کار کنند، 12 روز و 12 ساعت کار می‌کنند و مابقی روزهای یک ماه رها می‌شوند، درحالی‌که این شرکت حق چنین کاری را ندارد.
در پایان بازدید میدانی رئیس مجلس شورای اسلامی از بندر امیرآباد، قالیباف با کارکنان ناو جوشن و ناوچه کلاس قائم 1808 نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز دیدار و گفت‌وگو کرد.
قالیباف همچنین در جمع خبرنگاران درخصوص آخرین وضعیت لایحه منطقه آزاد مازندران گفت: در رابطه با بخش منطقه آزاد این استان قبلا مجلس تصمیم گرفته بود و مصوبه آن به شورای نگهبان ارسال شد؛ این شورا ایراداتی را نسبت به لایحه گرفت و آن را مجددا به مجلس بازگرداند که در کمیسیون تخصصی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: موضوع منطقه آزاد مازندران و خراسان در یک لایحه گنجانده‌شده که در کمیسیون تخصصی بررسی و نهایی شده است، لذا منتظریم این مهم به صحن مجلس بیاید و امیدواریم نمایندگان تصمیم مورد انتظار مردم دو استان را بگیرند تا نهایتا لایحه به شورای نگهبان ارسال شود.
وزیر کشور از تبدیل سیستان و بلوچستان به قطب اقتصادی گفت
سفر به استان‌های محروم کشور در دستور کار جدی رئیس دولت سیزدهم و مسئولان قرار گرفته است. سیستان و بلوچستان، یکی از مقاصد اصلی سفرهای استانی است و دولت برای مدیریت توسعه‌ای و اولویت قراردادن اقتصاد در این استان، مدرس خیابانی از مدیران توانمند خود را به‌عنوان استاندار معرفی کرده است.
بازدید احمد وحیدی، وزیر کشور از استان سیستان و بلوچستان در ادامه سلسله سفرهای مسئولین به این استان در هفته‌های اخیر بوده است. این استان قرار است به‌سرعت در مسیر محرومیت‌زدایی و پیشرفت قرار گیرد. وی در مراسم تکریم و معارفه استاندار جدید به همین موضوع اشاره کرد و گفت: امروز با وجود همه تحریم‌ها ملت یکپارچه ایران در حال حرکت رو به رشد است. سیستان و بلوچستان امروز با سالیان گذشته قابل قیاس نیست اما خدمات انجام‌شده بی‌شک کافی نیست و همه توان ما در مسیر رفع محرومیت‌های این استان به کار گرفته خواهد شد. دولت سیزدهم برای تلاش وافر در مسیر رشد و پیشرفت هرچه بیشتر استان مصمم است اما همه مردم و مسئولان این استان در این مسیر باید دست‌به‌دست هم دهند.
وحیدی بیان کرد: تاکنون دشمنان این ملت تلاش‌های زیادی برای ناامن کردن این خطه از کشور داشته اما با وحدت همین مردم این تلاش‌ها بی‌ثمر مانده و این‌یک نعمت ویژه است.
وزیر کشور اظهار داشت: آقای مدرس خیابانی مدیری توانمند، باهوش و پرتلاش است که تاکنون تجربیات متعددی درزمینه اداره مراکز اقتصادی، صنعتی و معدنی داشته و قطعا بهترین فردی است که می‌توانستیم برای تحقق توسعه اقتصادی این استان انتخاب کنیم.
وی خاطرنشان کرد: مدرس خیابانی در دولت فعلی از کاندیداهای وزارت صنعت، معدن و تجارت بودند و درواقع فردی بسیار توانمند هستند که یک مجموعه اقتصادی با میلیاردها سرمایه را رها کرده و به سیستان و بلوچستان آمده تا به مردم این خطه خدمت کند.
وحیدی اظهار داشت: مدرس خیابانی معروف است به مدیر توسعه‌ای که هرجا بوده آن مجموعه را توسعه داده و برای بحث انتقال آب، فعال کردن اقتصاد در مرز و دیگر حوزه‌ها برنامه ویژه دارد که امید داریم تحقق این طرح‌ها به رفع چهره محرومیت در استان بینجامد.
با اولویت قرار گرفتن گفتمان پیشرفت همه‌جانبه کشور و به‌ویژه در استان‌های کمتر برخوردار و محروم، لاجرم بخش عمده‌ای از مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم حل خواهد شد. مشکلاتی که دشمنان امید بسیاری داشتند تا تبدیل به بحران‌های سیاسی و امنیتی برای نظام جمهوری اسلامی شود ولی در حال حاضر به محلی برای جهاد و افزایش تمرکز مدیریتی مسئولان جهت رفع چالش‌ها و پیشرفت تبدیل شده است.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
«رسالت» از راه‌های غیربرجامی دولت مردمی گزارش میدهدتعداد بازدید : 7
کریدورهای غیربرجامی
وحید عظیم‌نیا
«استقلال اقتصادی» در جهان‌بینی جمهوری اسلامی ایران به‌اندازه «استقلال سیاسی» اهمیت دارد چه آنکه قانونگذار در اصل ۱۲۱ قانون اساسی و در متن سوگند رئیس‌جمهور، این دو مهم را در کنار هم نهاده و مقام عالی اجرایی کشور را مکلف کرده است «در حراست از مرزها و استقلال سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزد» ازاین‌جهت به‌قاعده استقلال اقتصادی، کشور باید در مسیری حرکت کند که مصون از تکانه‌های اقتصادی جهانی باشد و بتواند امور اقتصادی خود را بدون در انتظار بیگانه نشستن، رتق‌وفتق کند؛ کاری که مع‌الأسف در هشت سال گذشته برعکس انجام شد و حتی آب خوردن مردم به تصمیم بیگانگان گره زده شد و نتیجه آنی شد که الآن هست!
بخش عمده‌ای از مشکلات کشور ناشی از بی‌تدبیری‌ها، سوء مدیریت ها و بخش محدودی نیز نشئت‌گرفته از تحریم‌هاست که رفع مشکلات تحریمی نیز دو راهکار «رفع تحریم» و «خنثی‌سازی تحریم» است. برای رفع تحریم، هشت سال از عمر و سرمایه ملت ایران هزینه شد، ولی نه‌تنها تحریم‌ها لغو نشد بلکه افزایش هم یافت حال دولت مردمی درصدد طی مسیر «خنثی‌سازی تحریم»هاست. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران مراسم سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی و خانواده شهید سلیمانی (۲۶ آذر ۱۳۹۹) در توصیه به مسئولان و ملّت فرمودند: «رفع تحریم دست دشمن است، و خنثی کردن تحریم دست ما است؛ دشمن باید رفع تحریم کند، امّا خودمان می‌توانیم این تحریم دشمن را خنثی کنیم. پس این مقدّم است، این درست است؛ بیشتر دنبال این باشیم. نمی‌گویم دنبال رفع تحریم نباشیم؛ اگر بتوانیم تحریم را رفع کنیم، یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم. البتّه چهار سال است تأخیر شده. اگر بتوانیم با روش درست تحریم را برطرف کنیم، باید برطرف کنیم. امّا به این نیندیشید؛ عمده به خنثی کردن تحریم بیندیشید که دست شما است.»
دولت مردمی بناست از همه کریدورهای غیربرجامی استفاده کند. بخشی از این کریدورها استفاده از ظرفیت دیپلماسی اقتصادی و همکاری با کشورهای مختلف است که در قالب اتحادیه‌ها و سازمان‌های همکاری متصور بوده و ایران درصدد تقویت استفاده از آن‌هاست. برخی از ظرفیت‌های همکاری چندجانبه که خارج‌ازمسیر به انتظار غرب نشستن است، عبارتند از:
شانگهای
سازمان همکاری‌های شانگهای (Shanghai Cooperation Organization) ازجمله کریدورهای غیربرجامی برای تأمین منافع اقتصادی کشورمان است. این سازمان با هدف مبارزه با تهدیدهای امنیتی جدید و با گردهمایی سران کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ در شهر شانگهای پا به عرصه ظهور گذاشت. جمهوری اسلامی ایران از حدود سال ۱۳۸۵ در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان عضو ناظر به این سازمان پیوست و نهایتاً روز جمعه ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ با حضور رئیس دولت مردمی در شهر دوشنبه پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور تاجیکستان به عضویت رسمی این سازمان درآمد. عضویت دائم در سازمانی به ابعاد شانگهای که ۲ عضو آن یعنی چین و هند از قدرت‌های برتر اقتصادی دنیا، ۲ عضو آن یعنی چین و روسیه عضو دائم شورای امنیت و دارای حق وتو و ۴ عضو آن یعنی چین، روسیه، هند و پاکستان از قدرت‌های اتمی هستند و با اختصاص ۳۵ درصد خشکی زمین و ۴۲ درصد
جمعیت جهان، بیشترین تولیدکننده و مصرف‌کننده انرژی در جهان محسوب می‌شوند طبعاً جایگاه جهانی ایران را ارتقاء خواهد داد. این سازمان با حدود ۲۵ درصد تولید ناخالص ملی دنیا ازجمله معدود سازمان‌هایی با ماهیت همزمان اقتصادی و امنیتی-نظامی است که «حوزه تمدنی آنگلوساکسونی» به آن راه نداشته و ظرفیت‌های توسعه خود را تنها بر بستر کشورهای مستقل از هژمونی غرب بنیان نهاده است.
آ.سه.آن
یکی دیگر از ظرفیت‌های مهم اقتصادی که جمهوری اسلامی ایران در آن حضور دارد، اتحادیه ملل جنوب شرق آسیا معروف به «آ سه آن» (ASEAN= Association of Southeast Asia Nation) است و تسریع رشد و توسعه منطقه از طریق مشارکت همگانی کشورهای عضو، تضمین صلح و ثبات منطقه، همکاری‌های گسترده درزمینه‌های اقتصادی، گسترش همکاری‌ها درزمینهٔ فنی و تحقیقات و افزایش سطح بخش‌های کشاورزی، حمل‌ونقل و صنایع کشورهای عضو ازجمله اهداف این اتحادیه است. منطقه «آ. سه. آن» مساحتی حدود ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار کیلومترمربع و جمعیتی بالغ‌بر ۵۰۰ میلیون نفر دارد.
اکو
سازمان همکاری اقتصادی اکو (Economic Cooperation Organization) به‌عنوان یک سازمان همکاری منطقه‌ای از دیگر ظرفیت‌های اقتصادی برای کشورمان است. این سازمان در سال ابتدا از سوی ایران، پاکستان و ترکیه باهدف پیشبرد همکاری‌های اقتصادی، فنی و فرهنگی میان کشورهای عضو تأسیس شد و سپس هفت عضو کشور جدید را شامل افغانستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان به عضویت پذیرفت. توسعه اقتصادی پایدار کشورهای عضو، حذف تدریجی موانع تجاری و پیشبرد تجارت بین منطقه‌ای، نقش بزرگ‌تر منطقه اکو در رشد تجارت جهانی، همگرایی تدریجی اقتصاد کشورهای عضو با اقتصاد جهانی، توسعه حمل‌ونقل و پیوند زیربنای ارتباطی کشورهای عضو با یکدیگر و جهان خارج، آزادسازی اقتصادی و خصوصی‌سازی، بسیج و بهره‌برداری از منابع مادی منطقه اکو، استفاده مؤثر از پتانسیل‌های کشاورزی و صنعتی منطقه اکو، همکاری منطقه‌ای جهت کنترل مواد مخدر و حمایت اکولوژیکی و زیست‌محیطی و تقویت پیوندهای تاریخی و فرهنگی میان مردم منطقه و همکاری سودمند متقابل با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ازجمله اهداف این سازمان است.
سارک
اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا (SAARC= South Asian Association For Regional Cooperation) با رویکرد اقتصادی - سیاسی ظرفیت دیگری برای ایران بوده که از هشت کشور تشکیل شده است. کشورمان حدود ۱۵ سال قبل درخواست عضویت ناظر در سارک را رسماً مطرح کرد؛ و هم‌اکنون به‌اتفاق چین، موریس، ژاپن، کره جنوبی و برخی دیگر کشورها، ناظر سارک محسوب می‌شود. ارتقای سطح تأمین مصالح اجتماعی مردم منطقه جنوب آسیا و بهبود زندگی آن‌ها، سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی و استفاده از تمام امکانات بالقوه منطقه جهت تسریع در برنامه‌های اجتماعی و توسعه کشاورزی و تأمین فرصت زندگی مناسب برای تمام مردم، تحکیم همکاری‌های مربوط به اعضا در بین کشورهای جنوب آسیا و تقویت همکاری‌ها میان کشورهای عضو سارک از طریق برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی درباره منافع مشترک ازجمله اهداف این اتحادیه است.
آی.او.آر
اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای حاشیه اقیانوس هند (Indian Ocean Rim-Association for Regional Cooperation یا IOR-ARC) نیز ظرفیت دیگری برای ایران است. این اتحادیه آن‌طور که درباره معرفی آن عنوان شده، متشکل از ۱۹ کشور عضو از سه قاره آسیا، آفریقا و اقیانوسیه است و میزبان بیش از ۲ میلیارد نفر جمعیت جهان بوده و ۲۰/۵ میلیون کیلومترمربع وسعت دارد؛ آفریقای جنوبی، هند، سنگاپور، مالزی، اندونزی، تایلند، سریلانکا، استرالیا، امارات، عمان، یمن، بنگلادش، کنیا، موریس (مقر اتحادیه)، تانزانیا، ماداگاسگار، موزامبیک و سیشیل ازجمله اعضای آن هستند.
غیرمتعهدها
جنبش غیرمتعهدها که شکل‌گیری آن، آغاز پایان دوران استعمار تلقی شده و اعلام مخالفت با پذیرش سلطه قدرت‌های بزرگ است، از
۵۳ کشور آفریقایی، ۴۰ کشور آسیایی، ۲۶ کشور آمریکای لاتین و کارائیب و یک کشور اروپایی (بلاروس) تشکیل‌شده و ۱۸ کشور و ۱۰ سازمان ازجمله سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب اعضای ناظر آن هستند ازاین‌جهت ظرفیت خوبی به شمار می‌رود.
همکاری اسلامی
سازمان کنفرانس اسلامی یا «سازمان همکاری اسلامی» با ۵۷ کشور عضو در چهار قاره جهان از دیگر ظرفیت‌های مهم برای ایجاد ارتباطات بین‌المللی ایران و رهایی از چنبره غرب و غرب‌زدگی است.
ضرورت شبکه‌سازی
اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU)، سازمان قدرت‌های اقتصادی در حال ظهور (بریکس= BRICS) و دیگر مجموعه‌های اقتصادی هستند که می‌توانند فرصت خوبی برای ایران در صورت عضویت داشته باشند. علاوه بر آن جمهوری اسلامی ایران می‌تواند به سمت شبکه‌سازی و شکل‌دادن به پیمان‌های منطقه‌ای حرکت کند و در صورت گام برداشتن در چنین مسیری می‌تواند، ظرفیت‌های خوبی برای تأمین منافع اقتصادی کشورمان ایجاد کند؛ مثلاً می‌تواند در مسیر تشکیل مجموعه اقتصادی با مشارکت کشورهای هند، پاکستان و افغانستان گام بردارد.
به هر صورت، ارتباطات بین‌المللی کشور هرچه بیشتر باشد طبعاً با راحتی از گردنه تحریم‌ها عبور خواهد کرد بنابراین ازآنجایی‌که دنیا فقط آمریکا و چند کشور اروپایی نیست، ایران می‌تواند با گسترش روابط با دیگر کشورها به راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها جامه عمل بپوشاند.
«استقلال اقتصادی» در جهان‌بینی جمهوری اسلامی ایران به‌اندازه «استقلال سیاسی» اهمیت دارد چه آنکه قانونگذار در اصل ۱۲۱ قانون اساسی و در متن سوگند رئیس‌جمهور، این دو مهم را در کنار هم نهاده و مقام عالی اجرایی کشور را مکلف کرده است «در حراست از مرزها و استقلال سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزد» ازاین‌جهت به‌قاعده استقلال اقتصادی، کشور باید در مسیری حرکت کند که مصون از تکانه‌های اقتصادی جهانی باشد و بتواند امور اقتصادی خود را بدون در انتظار بیگانه نشستن، رتق‌وفتق کند؛ کاری که مع‌الأسف در هشت سال گذشته برعکس انجام شد و حتی آب خوردن مردم به تصمیم بیگانگان گره زده شد و نتیجه آنی شد که الآن هست!
بخش عمده‌ای از مشکلات کشور ناشی از بی‌تدبیری‌ها، سوء مدیریت ها و بخش محدودی نیز نشئت‌گرفته از تحریم‌هاست که رفع مشکلات تحریمی نیز دو راهکار «رفع تحریم» و «خنثی‌سازی تحریم» است. برای رفع تحریم، هشت سال از عمر و سرمایه ملت ایران هزینه شد، ولی نه‌تنها تحریم‌ها لغو نشد بلکه افزایش هم یافت حال دولت مردمی درصدد طی مسیر «خنثی‌سازی تحریم»هاست. رهبر انقلاب اسلامی در دیدار دست‌اندرکاران مراسم سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی و خانواده شهید سلیمانی (۲۶ آذر ۱۳۹۹) در توصیه به مسئولان و ملّت فرمودند: «رفع تحریم دست دشمن است، و خنثی کردن تحریم دست ما است؛ دشمن باید رفع تحریم کند، امّا خودمان می‌توانیم این تحریم دشمن را خنثی کنیم. پس این مقدّم است، این درست است؛ بیشتر دنبال این باشیم. نمی‌گویم دنبال رفع تحریم نباشیم؛ اگر بتوانیم تحریم را رفع کنیم، یک ساعت هم نباید تأخیر کنیم. البتّه چهار سال است تأخیر شده. اگر بتوانیم با روش درست تحریم را برطرف کنیم، باید برطرف کنیم. امّا به این نیندیشید؛ عمده به خنثی کردن تحریم بیندیشید که دست شما است.»
دولت مردمی بناست از همه کریدورهای غیربرجامی استفاده کند. بخشی از این کریدورها استفاده از ظرفیت دیپلماسی اقتصادی و همکاری با کشورهای مختلف است که در قالب اتحادیه‌ها و سازمان‌های همکاری متصور بوده و ایران درصدد تقویت استفاده از آن‌هاست. برخی از ظرفیت‌های همکاری چندجانبه که خارج‌ازمسیر به انتظار غرب نشستن است، عبارتند از:
شانگهای
سازمان همکاری‌های شانگهای (Shanghai Cooperation Organization) ازجمله کریدورهای غیربرجامی برای تأمین منافع اقتصادی کشورمان است. این سازمان با هدف مبارزه با تهدیدهای امنیتی جدید و با گردهمایی سران کشورهای روسیه، چین، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان در سال ۱۹۹۶ در شهر شانگهای پا به عرصه ظهور گذاشت. جمهوری اسلامی ایران از حدود سال ۱۳۸۵ در سال ۲۰۰۵ به‌عنوان عضو ناظر به این سازمان پیوست و نهایتاً روز جمعه ۲۶ شهریور ۱۴۰۰ با حضور رئیس دولت مردمی در شهر دوشنبه پایتخت و بزرگ‌ترین شهر کشور تاجیکستان به عضویت رسمی این سازمان درآمد. عضویت دائم در سازمانی به ابعاد شانگهای که ۲ عضو آن یعنی چین و هند از قدرت‌های برتر اقتصادی دنیا، ۲ عضو آن یعنی چین و روسیه عضو دائم شورای امنیت و دارای حق وتو و ۴ عضو آن یعنی چین، روسیه، هند و پاکستان از قدرت‌های اتمی هستند و با اختصاص ۳۵ درصد خشکی زمین و ۴۲ درصد
جمعیت جهان، بیشترین تولیدکننده و مصرف‌کننده انرژی در جهان محسوب می‌شوند طبعاً جایگاه جهانی ایران را ارتقاء خواهد داد. این سازمان با حدود ۲۵ درصد تولید ناخالص ملی دنیا ازجمله معدود سازمان‌هایی با ماهیت همزمان اقتصادی و امنیتی-نظامی است که «حوزه تمدنی آنگلوساکسونی» به آن راه نداشته و ظرفیت‌های توسعه خود را تنها بر بستر کشورهای مستقل از هژمونی غرب بنیان نهاده است.
آ.سه.آن
یکی دیگر از ظرفیت‌های مهم اقتصادی که جمهوری اسلامی ایران در آن حضور دارد، اتحادیه ملل جنوب شرق آسیا معروف به «آ سه آن» (ASEAN= Association of Southeast Asia Nation) است و تسریع رشد و توسعه منطقه از طریق مشارکت همگانی کشورهای عضو، تضمین صلح و ثبات منطقه، همکاری‌های گسترده درزمینه‌های اقتصادی، گسترش همکاری‌ها درزمینهٔ فنی و تحقیقات و افزایش سطح بخش‌های کشاورزی، حمل‌ونقل و صنایع کشورهای عضو ازجمله اهداف این اتحادیه است. منطقه «آ. سه. آن» مساحتی حدود ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار کیلومترمربع و جمعیتی بالغ‌بر ۵۰۰ میلیون نفر دارد.
اکو
سازمان همکاری اقتصادی اکو (Economic Cooperation Organization) به‌عنوان یک سازمان همکاری منطقه‌ای از دیگر ظرفیت‌های اقتصادی برای کشورمان است. این سازمان در سال ابتدا از سوی ایران، پاکستان و ترکیه باهدف پیشبرد همکاری‌های اقتصادی، فنی و فرهنگی میان کشورهای عضو تأسیس شد و سپس هفت عضو کشور جدید را شامل افغانستان، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان به عضویت پذیرفت. توسعه اقتصادی پایدار کشورهای عضو، حذف تدریجی موانع تجاری و پیشبرد تجارت بین منطقه‌ای، نقش بزرگ‌تر منطقه اکو در رشد تجارت جهانی، همگرایی تدریجی اقتصاد کشورهای عضو با اقتصاد جهانی، توسعه حمل‌ونقل و پیوند زیربنای ارتباطی کشورهای عضو با یکدیگر و جهان خارج، آزادسازی اقتصادی و خصوصی‌سازی، بسیج و بهره‌برداری از منابع مادی منطقه اکو، استفاده مؤثر از پتانسیل‌های کشاورزی و صنعتی منطقه اکو، همکاری منطقه‌ای جهت کنترل مواد مخدر و حمایت اکولوژیکی و زیست‌محیطی و تقویت پیوندهای تاریخی و فرهنگی میان مردم منطقه و همکاری سودمند متقابل با سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ازجمله اهداف این سازمان است.
سارک
اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا (SAARC= South Asian Association For Regional Cooperation) با رویکرد اقتصادی - سیاسی ظرفیت دیگری برای ایران بوده که از هشت کشور تشکیل شده است. کشورمان حدود ۱۵ سال قبل درخواست عضویت ناظر در سارک را رسماً مطرح کرد؛ و هم‌اکنون به‌اتفاق چین، موریس، ژاپن، کره جنوبی و برخی دیگر کشورها، ناظر سارک محسوب می‌شود. ارتقای سطح تأمین مصالح اجتماعی مردم منطقه جنوب آسیا و بهبود زندگی آن‌ها، سرعت بخشیدن به رشد اقتصادی و استفاده از تمام امکانات بالقوه منطقه جهت تسریع در برنامه‌های اجتماعی و توسعه کشاورزی و تأمین فرصت زندگی مناسب برای تمام مردم، تحکیم همکاری‌های مربوط به اعضا در بین کشورهای جنوب آسیا و تقویت همکاری‌ها میان کشورهای عضو سارک از طریق برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی درباره منافع مشترک ازجمله اهداف این اتحادیه است.
آی.او.آر
اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای حاشیه اقیانوس هند (Indian Ocean Rim-Association for Regional Cooperation یا IOR-ARC) نیز ظرفیت دیگری برای ایران است. این اتحادیه آن‌طور که درباره معرفی آن عنوان شده، متشکل از ۱۹ کشور عضو از سه قاره آسیا، آفریقا و اقیانوسیه است و میزبان بیش از ۲ میلیارد نفر جمعیت جهان بوده و ۲۰/۵ میلیون کیلومترمربع وسعت دارد؛ آفریقای جنوبی، هند، سنگاپور، مالزی، اندونزی، تایلند، سریلانکا، استرالیا، امارات، عمان، یمن، بنگلادش، کنیا، موریس (مقر اتحادیه)، تانزانیا، ماداگاسگار، موزامبیک و سیشیل ازجمله اعضای آن هستند.
غیرمتعهدها
جنبش غیرمتعهدها که شکل‌گیری آن، آغاز پایان دوران استعمار تلقی شده و اعلام مخالفت با پذیرش سلطه قدرت‌های بزرگ است، از
۵۳ کشور آفریقایی، ۴۰ کشور آسیایی، ۲۶ کشور آمریکای لاتین و کارائیب و یک کشور اروپایی (بلاروس) تشکیل‌شده و ۱۸ کشور و ۱۰ سازمان ازجمله سازمان ملل، سازمان همکاری اسلامی و اتحادیه عرب اعضای ناظر آن هستند ازاین‌جهت ظرفیت خوبی به شمار می‌رود.
همکاری اسلامی
سازمان کنفرانس اسلامی یا «سازمان همکاری اسلامی» با ۵۷ کشور عضو در چهار قاره جهان از دیگر ظرفیت‌های مهم برای ایجاد ارتباطات بین‌المللی ایران و رهایی از چنبره غرب و غرب‌زدگی است.
ضرورت شبکه‌سازی
اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU)، سازمان قدرت‌های اقتصادی در حال ظهور (بریکس= BRICS) و دیگر مجموعه‌های اقتصادی هستند که می‌توانند فرصت خوبی برای ایران در صورت عضویت داشته باشند. علاوه بر آن جمهوری اسلامی ایران می‌تواند به سمت شبکه‌سازی و شکل‌دادن به پیمان‌های منطقه‌ای حرکت کند و در صورت گام برداشتن در چنین مسیری می‌تواند، ظرفیت‌های خوبی برای تأمین منافع اقتصادی کشورمان ایجاد کند؛ مثلاً می‌تواند در مسیر تشکیل مجموعه اقتصادی با مشارکت کشورهای هند، پاکستان و افغانستان گام بردارد.
به هر صورت، ارتباطات بین‌المللی کشور هرچه بیشتر باشد طبعاً با راحتی از گردنه تحریم‌ها عبور خواهد کرد بنابراین ازآنجایی‌که دنیا فقط آمریکا و چند کشور اروپایی نیست، ایران می‌تواند با گسترش روابط با دیگر کشورها به راهبرد خنثی‌سازی تحریم‌ها جامه عمل بپوشاند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
کاهش بار بیماری کرونا در سیستان و بلوچستان با اتکا بر مطالعات بومی و پایه علمی در طرح شهید سلیمانیتعداد بازدید : 9
سیستان و بلوچستان الگوی موفق در کنترل اپیدمی
گروه اجتماعی
طرح شهید سلیمانی را مهم‌ترین و مؤثرترین طرحی می‌دانند که منجی سیستان و بلوچستان بوده و با اقداماتی که صورت پذیرفته، این سرزمین از مهلکه سونامی مرگ، جان به در برده و تا حدود زیادی از بار بیماری کاسته شده است. تا همین مدتی قبل، مقامات استانی از «فاجعه انسانی» در پی افزایش تعداد مبتلایان و جان‌باختگان کرونا در این استان خبر می‌دادند و فعالان محلی نگران گسترش ابتلا از شهرها به روستاهای دورافتاده بودند و معین‌الدین سعیدی- نماینده چابهار به‌صراحت می‌گفت، «شرایط کنونی شیوع کرونا دیگر دامنه‌های بحران را طی کرده و ما در حال روبه‌رو شدن با یک فاجعه انسانی هستیم.» اما وضعیت کنونی با گذشته متفاوت است. آمارها نیز این موضوع را تأيید می‌کند و در اغلب روزها حتی یک مورد جان‌باخته براثر کرونا در این استان گزارش نمی‌شود و این‌ها از ثمرات طرحی است که اصولش بر پایه علمی بوده و با اتکا بر ظرفیت‌های بومی شکل گرفته است. بنابراین با مراقبت فعال از افراد مبتلا و مشکوک و تحت پوشش قرار دادن همه این افراد و نزدیکان آن‌ها، محافظت کامل از افراد پرخطر و مراقبت در خانه به همراه اقدامات شدید مراقبتی، حفاظتی و نظارتی و انجام اقدامات سلبی در کانون‌های طغیان اپیدمی و واکسیناسیون گروه‌های پرخطر، امروز حال سیستان و بلوچستان خوب است.
ثمره جلب مشارکت مردم و هماهنگی بین بخشی/ ورود سیستان به بازوی نزولی موج کرونا
وقتی اوضاع این استان وخیم شد، تیم واکنش سریع وزارت بهداشت پای کار آمد تا با ارزیابی دقیق وضعیت، در کنار توجه به درمان و تکمیل این فرآیند، به شکل منسجم‌تری با استفاده از ظرفیت همه نهادها و نیروهای مردمی تحت مدیریتی واحد و محله محور و به شیوه‌ای علمی و اولویت دادن به پیشگیری به‌جای درمان، به حل این بحران کمک کنند. پیش‌تر «حمید سوری» به‌عنوان نماینده تام‌الااختیار وزیربهداشت در سیستان و بلوچستان با اذعان به درگیر شدن مردم این استان با دو واریانت هندی (دلتا) و آفریقایی (بتا) ویروس کرونا مطرح کرده بود: «ویروس‌های جهش‌یافته جدید موسوم به هندی و آفریقایی که قدرت سرایت چند برابری در مقایسه با ویروس‌های قبلی دارند، تعداد موارد مثبت این موج را به بیش از سه برابر موج‌های قبلی رسانده است.» اما هم‌اکنون حمید سوری از تجربه موفق سیستان و بلوچستان می‌گوید که به گفته او، این استان رنگ و روی بازتری پیدا کرده است درحالی‌که بسیار پرالتهاب بود و اگر وضعیت و رنگ یک ماه پیش آن را می‌دیدید بدترین شرایط را در کشور داشت اما با اعمال سیاست‌های سختگیرانه و مداخلات مؤثری که در این استان انجام شد شاهد بهبود شرایط هستیم.
رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی در پاسخ به این سؤال که چرا از تجربه این استان استفاده و در سایر استان‌ها پیاده و عملیاتی نمی‌کنیم؟ گفته است:«سؤال ما هم همین است. بی‌تردید تجربیات موفق بسیاری از کشورها که در مدت کوتاهی توانستند با رویکرد مناسب و سرمایه‌گذاری انسانی و مدیریت خوب، اپیدمی را تا حد زیادی کنترل کنند، باید موردتوجه باشد، تجربیات موفقی که متأسفانه یا ابتر می‌مانند یا در همان مرحله باقی می‌مانند.» در این میان، طرح‌هایی مثل طرح شهید سلیمانی با جلب مشارکت مردم، هماهنگی بین بخشی، برنامه‌ریزی بر اساس نیاز محلات و استفاده بهینه از توان نظام شبکه‌های بهداشتی درمانی کشور، مقدمات مبارزه با کرونا را در سیستان و بلوچستان فراهم و کاری کرده تا بیماری در این استان کنترل شود و در حال حاضر همان‌طور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل عنوان کرده است، استان سیستان و بلوچستان و به‌ویژه منطقه سیستان نمونه موفق در کنترل اپیدمی کرونا در کشور است. رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان هم تأکید کرده که در حال حاضر در مورد شرایط سیستان و بلوچستان ازلحاظ تعداد مبتلایان به ویروس کرونا خوشبختانه در مقایسه با استان‌های دیگر با سرعت بالاتری وارد بازوی نزولی موج کرونا شده‌ایم و پیگیری و بیماریابی افراد با تست مثبت کرونا به‌ویژه در حاشیه شهر در قالب طرح شهید حاج قاسم سلیمانی که به‌صورت مشترک توسط کادر بهداشت و داوطلبان سلامت انجام می‌شد، نقش چشمگیری در این تحقق این موفقیت بزرگ داشته است و باید این روند را با همین قدرت و شدت و با تمام توان ادامه دهیم. اکنون آمار موارد بستری ناشی از کرونا در سیستان و بلوچستان کاهش چشمگیری داشته است و به گفته همه گیرشناسان، این دستاورد، با تقویت پوشش بیماریابی و افزایش واکسیناسیون و اعمال مداخلات مؤثر، سریع و هماهنگ و البته جلب مشارکت اجتماعی از طریق بهره‌گیری از کمک نیروهای بسیج و داوطلب مردمی و سازماندهی محله محور که بهترین و مؤثرترین راه است، به‌دست‌آمده است.
بومی‌سازی دستورالعمل‌ها/ به‌جای واکسیناسیون صنفی، گروه‌های پرخطر واکسینه شدند
در این زمینه با «حمید سوری»- نماینده تام‌الاختیار وزیر بهداشت در استان سیستان و بلوچستان و رئیس گروه واکنش سریع کووید ۱۹ گفت‌وگو کردیم تا بیشتر و بهتر درباره اقداماتی که در این استان برای مقابله با کرونا صورت پذیرفته، بدانیم. او برای ما توضیح می‌دهد: «در برخی روزها حتی یک مورد مرگ هم در سیستان و بلوچستان نداریم و گردش ویروس به‌شدت پایین آمده است که این حاصل حضور مستمر و جهادی درصحنه و استفاده از راهبردهای علمی در حوزه اپیدمیولوژی برای کنترل اپیدمی‌هاست و بدون آنکه از بیرون هزینه کنیم این موفقیت به‌دست‌آمده و قطعا این مسئله قابل‌تعمیم به سایر نقاط کشور است و می‌توان از تجاربی که تاکنون کسب کرده‌ایم، بهینه استفاده کنیم. در کلیات اگر بخواهیم نگاه کنیم، با معادلات اداری معمول نمی‌توان اپیدمی را کنترل کرد و باید با حضور جهادی و مستمر، امور را گام‌به‌گام پیگیری کرد. عمده اقداماتی که در این استان انجام شده، برپایه مشارکت مردمی است و ما سعی کردیم در پیشبرد برنامه‌ها از مشارکت مردم یعنی تمامی خیریه‌ها، اصناف، مولوی‌ها و گروه‌های بسیجی حداکثر استفاده را ببریم و به‌جای آنکه منتظر باشیم تا مردم به سراغمان بیایند، خودمان به سراغ مردم رفتیم و ابتدا تلاش کردیم از شدت و بار اپیدمی بکاهیم و التهاب را پایین بیاوریم، به‌نحوی‌که بستری‌ها و مرگ‌هایمان به حداقل برسد و مرزها و ترددها را کنترل کردیم و از سوی دیگر واکسیناسیون را به‌جای آنکه صنفی کنیم و تیراژ را بالا ببریم، سعی کردیم به سمت گروه‌های پرخطر ببریم و دستورالعمل‌ها را به‌صورت بومی اصلاح کردیم، چراکه اصول دستورالعمل‌های کشوری درست است و باید رعایت شود ولی باتوجه به تنوع اقلیمی و فرهنگی کشورمان باید در هر استانی بومی‌سازی شود. ما نباید یک نسخه واحد را برای کل کشور تدوین و پیاده‌سازی کرده و انتظار داشته باشیم این نسخه در همه نقاط، اثربخشی داشته باشد و حتی اثربخشی آن‌هم به یک‌میزان باشد، بنابراین باید متناسب با شرایط بومی هر منطقه، اجازه داشته باشیم که دستورالعمل‌ها را اصلاح‌کرده و سپس اجرا کنیم و اگر برای برخی از متخصصان، استان سیستان و بلوچستان مثال کافی برای کنترل اپیدمی و به صفر رساندن تعداد مرگ‌های روزانه نیست، می‌توانند در سایر استان‌ها نیز باتوجه به شرایط بومی که دارد، دستورالعمل‌های مختص به آن منطقه را اجرا کرده تا ببینند که چگونه می‌توان طبق این الگو، اپیدمی را کنترل و مهار کرد.»
در سیستان و بلوچستان صرفا بر واکسیناسیون تمرکز نکردیم
رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی در ادامه تشریح می‌کند: «ما ابتدا باید نیازسنجی و سپس ارزیابی خطر کنیم و بعد این موارد را اولویت‌بندی کنیم و راهبردها و رویکردهای متناسب با آن خطر یا هدف و اولویت را باتوجه به شرایط بومی هر منطقه شکل دهیم. البته این را هم باید در نظر گرفت که آنچه در سیستان و بلوچستان اتفاق افتاد، کار یک یا چند فرد نبود، کار جمعی با مشارکت بسیاری از بخش‌ها، ازجمله سپاه، بسیج و ارتش و نیروهای مردمی بود، بنابراین جلب مشارکت حداکثری سایر ارگان‌ها و سازمان‌ها و استفاده از بضاعت و امکانات این بخش‌ها بحث مهمی است که باید به آن پرداخته شود. کاری که ما در سیستان و بلوچستان انجام دادیم، تکیه‌بر یک یا چند اقدام نبود، به‌عنوان‌مثال صرفا بر واکسیناسیون تمرکز نکردیم، کاری که اکنون در کشور، موردتوجه قرارگرفته، فقط واکسیناسیون است. اگرچه هرقدر سطح واکسیناسیون را بالا ببریم، می‌توانیم سطح ایمنی را بالا ببریم و به مهار اپیدمی کمک کنیم ولی این مسئله به‌تنهایی کافی نیست و مدیریت واکسیناسیون نیاز به بازبینی و بازنگری دارد و نباید به این مقوله به‌عنوان یک ابزار مدیریتی بنگریم، طبعا تزریق واکسن، یک‌رویه علمی برای مهار اپیدمی است اما به‌تنهایی ما را به سرمنزل مقصود نخواهد رساند.»
سوری اخیرا در یادداشتی که به خبرگزاری فارس ارائه کرده، بر این موضوع تأکید کرده و نوشته است: «تلاش افزایش پوشش واکسیناسیون و رکوردزنی و رتبه آوردن در جهان ستودنی است ولی سرمست از این اعداد و دچار غفلت از کارهایی که باید در زمان و مکان مناسب انجام شوند، نشویم. در آمریکا علی‌رغم درصد واکسیناسیون کامل یا دو دوز حدود ۵۵ درصدی (این اندازه امروز در ایران 14 درصد است) طی دو هفته اخیر تعداد مرگ‌های کرونا روزانه به حدود ۲۳۰۰ ( در ایران روزانه حدود ۴۵۰ مورد درروز) و در برخی ایالات آمریکا همچون کنتاکی، آلاباما و آریزونا وضعیت روبه وخامت است. برای مثل آریزونا با روزی حدود ۱۲۰ مورد مرگ کرونا افزایش قابل‌توجهی داشته است. دلایل این امر، کم‌توجهی در امر واکسیناسیون حداکثری کرونا در افراد پرخطر، مقاومت برخی آمریکایی‌ها برای واکسیناسیون، شیوع واریانت‌های ادغام یافته و جدید، بازگشت کودکان به مدرسه، کم شدن فشار ایالت‌ها برای رعایت پروتکل‌ها، افزایش میزان مرگ کرونا در جوان‌ترها و زیر ۱۸ ساله‌ها بوده است. آیا ما حواسمان به مرزها، ترددها، پایین آمدن میزان رعایت پروتکل‌ها، اصلاح مدیریت واکسیناسیون، عوارض احتمالی بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها و جوانان، نوجوانان و کودکان هست. یادمان باشد طبق یک پیش‌بینی پاندمی کووید ممکن است همچون سرخک به یک بیماری دوران کودکی تبدیل شود و آمادگی برای این پدیده در مدیریت سلامت کشور بسیار حیاتی است.»
طرح شهید سلیمانی بندها و الزامات فراوانی دارد که اجرایی نشده است
سوری با اشاره به این یادداشت و اهمیت واکسیناسیون درست در کنار سایر مداخلات به ما می‌گوید: «علی‌رغم اینکه در چند هفته اخیر، پوشش واکسیناسیون را بالابرده‌ایم ولی تأثیر عینی آن را در بستری‌ها و مرگ‌های روزانه نمی‌بینیم، این نشان می‌دهد که رویکردهای ما نیاز به اصلاح دارد و دولت جدید باید هرچه سریع‌تر، تکلیف خود را با چیدمان نیروها و نقشه راهی که می‌خواهد آن را پی بگیرد، مشخص کند و زودتر هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی کند و اگر طرح شهید سلیمانی، موفق بوده ادامه پیدا کند که این طرح جز دستورالعمل وزارت بهداشت است، اما این طرح فقط استفاده از ظرفیت بسیج در واکسیناسیون نبود، بلکه بندها و الزامات فراوانی دارد. اگر خاطرتان باشد این بسته به طورکامل اجرایی شد که توانست مرگ‌ها را از حدود 480 مورد در آخر آبان ماه به زیر 60- 50 مورد در بهمن و اسفندماه تقلیل دهد. لذا ما نمی‌توانیم در طرح شهید سلیمانی، یک بخش واکسیناسیون را ببینیم اما سایر بخش‌ها را نبینیم و از طرفی مشکل دیگر ما این است که وقتی یک طرحی موفق می‌شود، هزار صاحب پیدا می‌کند و صاحب اصلی، کنار زده می‌شود و بعدهم طرح ابتر می‌ماند و کار به نتیجه نمی‌رسد، در حال حاضر طرح شهید سلیمانی چنین وضعیتی دارد و حتی نمی‌پرسند چه کسی این طرح را تدوین کرده و اصول علمی آن چیست و چه پشتوانه‌ای دارد. این طرح، سطحی نبوده بلکه بر پایه موازین علمی بوده است و اکنون طرح شهیدسلیمانی، تجدیدنظر شده و نسخه به روز شده آن موجود است. منتها برای کاربردی کردن آن بحث‌های مدیریتی مطرح است.»
نفع طرح شهید سلیمانی به جامعه می‌رسد/ دنبال میز و موقعیت نیستم اما کسی سراغم نیامد
سوری با ابراز گلایه‌مندی می‌گوید: «به‌رغم آنکه طرح شهید سلیمانی را نوشتم و در سیستان و بلوچستان پای کار بودم اما کسی به سراغم نیامد و ما امیدواریم که بخواهند این طرح اجرایی شود. خودم به‌شخصه به دنبال میز و موقعیت و پول نیستم و می‌خواهم باتوجه به آنکه این طرح اثربخش بوده، اجرایی شود تا نفعش به جامعه برسد. ما در کنترل اپیدمی خدمات مختلفی انجام می‌دهیم؛ مانند بیماری‌یابی، رهگیری، انجام تست‌ها و واکسیناسیون و تأثیرات همه این موارد در کنارهم مشخص است و هرجا که تمام سازمان‌ها، بخش خصوصی و نهادهای مردمی، فعالانه وارد این عرصه شدند و در کنار وزارت بهداشت قرار گرفتند، با هم‌افزایی و ظرفیت موجود بار ناشی از اپیدمی
به حداقل رسیده و هرجا که خارج از این قاعده عمل شده، شاهد طغیان بیماری بوده‌ایم و کارآمدی طرح شهید سلیمانی هم به اثبات رسیده و قبلا هم این را مطرح کردم که این طرح توانست در مدت اجرایی شدن خود، بیش از چهارماه میان پیک‌های سوم و چهارم وقفه ایجاد کند و اگر دستورالعمل‌ها یا آزاد کردن سفرهای نوروزی نبود که به‌غلط و اشتباه انجام شد، چه‌بسا این طرح موفق ادامه هم پیدا می‌کرد و ما ثمراتش را می‌دیدیم.»
طرح شهید سلیمانی را مهم‌ترین و مؤثرترین طرحی می‌دانند که منجی سیستان و بلوچستان بوده و با اقداماتی که صورت پذیرفته، این سرزمین از مهلکه سونامی مرگ، جان به در برده و تا حدود زیادی از بار بیماری کاسته شده است. تا همین مدتی قبل، مقامات استانی از «فاجعه انسانی» در پی افزایش تعداد مبتلایان و جان‌باختگان کرونا در این استان خبر می‌دادند و فعالان محلی نگران گسترش ابتلا از شهرها به روستاهای دورافتاده بودند و معین‌الدین سعیدی- نماینده چابهار به‌صراحت می‌گفت، «شرایط کنونی شیوع کرونا دیگر دامنه‌های بحران را طی کرده و ما در حال روبه‌رو شدن با یک فاجعه انسانی هستیم.» اما وضعیت کنونی با گذشته متفاوت است. آمارها نیز این موضوع را تأيید می‌کند و در اغلب روزها حتی یک مورد جان‌باخته براثر کرونا در این استان گزارش نمی‌شود و این‌ها از ثمرات طرحی است که اصولش بر پایه علمی بوده و با اتکا بر ظرفیت‌های بومی شکل گرفته است. بنابراین با مراقبت فعال از افراد مبتلا و مشکوک و تحت پوشش قرار دادن همه این افراد و نزدیکان آن‌ها، محافظت کامل از افراد پرخطر و مراقبت در خانه به همراه اقدامات شدید مراقبتی، حفاظتی و نظارتی و انجام اقدامات سلبی در کانون‌های طغیان اپیدمی و واکسیناسیون گروه‌های پرخطر، امروز حال سیستان و بلوچستان خوب است.
ثمره جلب مشارکت مردم و هماهنگی بین بخشی/ ورود سیستان به بازوی نزولی موج کرونا
وقتی اوضاع این استان وخیم شد، تیم واکنش سریع وزارت بهداشت پای کار آمد تا با ارزیابی دقیق وضعیت، در کنار توجه به درمان و تکمیل این فرآیند، به شکل منسجم‌تری با استفاده از ظرفیت همه نهادها و نیروهای مردمی تحت مدیریتی واحد و محله محور و به شیوه‌ای علمی و اولویت دادن به پیشگیری به‌جای درمان، به حل این بحران کمک کنند. پیش‌تر «حمید سوری» به‌عنوان نماینده تام‌الااختیار وزیربهداشت در سیستان و بلوچستان با اذعان به درگیر شدن مردم این استان با دو واریانت هندی (دلتا) و آفریقایی (بتا) ویروس کرونا مطرح کرده بود: «ویروس‌های جهش‌یافته جدید موسوم به هندی و آفریقایی که قدرت سرایت چند برابری در مقایسه با ویروس‌های قبلی دارند، تعداد موارد مثبت این موج را به بیش از سه برابر موج‌های قبلی رسانده است.» اما هم‌اکنون حمید سوری از تجربه موفق سیستان و بلوچستان می‌گوید که به گفته او، این استان رنگ و روی بازتری پیدا کرده است درحالی‌که بسیار پرالتهاب بود و اگر وضعیت و رنگ یک ماه پیش آن را می‌دیدید بدترین شرایط را در کشور داشت اما با اعمال سیاست‌های سختگیرانه و مداخلات مؤثری که در این استان انجام شد شاهد بهبود شرایط هستیم.
رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی در پاسخ به این سؤال که چرا از تجربه این استان استفاده و در سایر استان‌ها پیاده و عملیاتی نمی‌کنیم؟ گفته است:«سؤال ما هم همین است. بی‌تردید تجربیات موفق بسیاری از کشورها که در مدت کوتاهی توانستند با رویکرد مناسب و سرمایه‌گذاری انسانی و مدیریت خوب، اپیدمی را تا حد زیادی کنترل کنند، باید موردتوجه باشد، تجربیات موفقی که متأسفانه یا ابتر می‌مانند یا در همان مرحله باقی می‌مانند.» در این میان، طرح‌هایی مثل طرح شهید سلیمانی با جلب مشارکت مردم، هماهنگی بین بخشی، برنامه‌ریزی بر اساس نیاز محلات و استفاده بهینه از توان نظام شبکه‌های بهداشتی درمانی کشور، مقدمات مبارزه با کرونا را در سیستان و بلوچستان فراهم و کاری کرده تا بیماری در این استان کنترل شود و در حال حاضر همان‌طور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی زابل عنوان کرده است، استان سیستان و بلوچستان و به‌ویژه منطقه سیستان نمونه موفق در کنترل اپیدمی کرونا در کشور است. رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان هم تأکید کرده که در حال حاضر در مورد شرایط سیستان و بلوچستان ازلحاظ تعداد مبتلایان به ویروس کرونا خوشبختانه در مقایسه با استان‌های دیگر با سرعت بالاتری وارد بازوی نزولی موج کرونا شده‌ایم و پیگیری و بیماریابی افراد با تست مثبت کرونا به‌ویژه در حاشیه شهر در قالب طرح شهید حاج قاسم سلیمانی که به‌صورت مشترک توسط کادر بهداشت و داوطلبان سلامت انجام می‌شد، نقش چشمگیری در این تحقق این موفقیت بزرگ داشته است و باید این روند را با همین قدرت و شدت و با تمام توان ادامه دهیم. اکنون آمار موارد بستری ناشی از کرونا در سیستان و بلوچستان کاهش چشمگیری داشته است و به گفته همه گیرشناسان، این دستاورد، با تقویت پوشش بیماریابی و افزایش واکسیناسیون و اعمال مداخلات مؤثر، سریع و هماهنگ و البته جلب مشارکت اجتماعی از طریق بهره‌گیری از کمک نیروهای بسیج و داوطلب مردمی و سازماندهی محله محور که بهترین و مؤثرترین راه است، به‌دست‌آمده است.
بومی‌سازی دستورالعمل‌ها/ به‌جای واکسیناسیون صنفی، گروه‌های پرخطر واکسینه شدند
در این زمینه با «حمید سوری»- نماینده تام‌الاختیار وزیر بهداشت در استان سیستان و بلوچستان و رئیس گروه واکنش سریع کووید ۱۹ گفت‌وگو کردیم تا بیشتر و بهتر درباره اقداماتی که در این استان برای مقابله با کرونا صورت پذیرفته، بدانیم. او برای ما توضیح می‌دهد: «در برخی روزها حتی یک مورد مرگ هم در سیستان و بلوچستان نداریم و گردش ویروس به‌شدت پایین آمده است که این حاصل حضور مستمر و جهادی درصحنه و استفاده از راهبردهای علمی در حوزه اپیدمیولوژی برای کنترل اپیدمی‌هاست و بدون آنکه از بیرون هزینه کنیم این موفقیت به‌دست‌آمده و قطعا این مسئله قابل‌تعمیم به سایر نقاط کشور است و می‌توان از تجاربی که تاکنون کسب کرده‌ایم، بهینه استفاده کنیم. در کلیات اگر بخواهیم نگاه کنیم، با معادلات اداری معمول نمی‌توان اپیدمی را کنترل کرد و باید با حضور جهادی و مستمر، امور را گام‌به‌گام پیگیری کرد. عمده اقداماتی که در این استان انجام شده، برپایه مشارکت مردمی است و ما سعی کردیم در پیشبرد برنامه‌ها از مشارکت مردم یعنی تمامی خیریه‌ها، اصناف، مولوی‌ها و گروه‌های بسیجی حداکثر استفاده را ببریم و به‌جای آنکه منتظر باشیم تا مردم به سراغمان بیایند، خودمان به سراغ مردم رفتیم و ابتدا تلاش کردیم از شدت و بار اپیدمی بکاهیم و التهاب را پایین بیاوریم، به‌نحوی‌که بستری‌ها و مرگ‌هایمان به حداقل برسد و مرزها و ترددها را کنترل کردیم و از سوی دیگر واکسیناسیون را به‌جای آنکه صنفی کنیم و تیراژ را بالا ببریم، سعی کردیم به سمت گروه‌های پرخطر ببریم و دستورالعمل‌ها را به‌صورت بومی اصلاح کردیم، چراکه اصول دستورالعمل‌های کشوری درست است و باید رعایت شود ولی باتوجه به تنوع اقلیمی و فرهنگی کشورمان باید در هر استانی بومی‌سازی شود. ما نباید یک نسخه واحد را برای کل کشور تدوین و پیاده‌سازی کرده و انتظار داشته باشیم این نسخه در همه نقاط، اثربخشی داشته باشد و حتی اثربخشی آن‌هم به یک‌میزان باشد، بنابراین باید متناسب با شرایط بومی هر منطقه، اجازه داشته باشیم که دستورالعمل‌ها را اصلاح‌کرده و سپس اجرا کنیم و اگر برای برخی از متخصصان، استان سیستان و بلوچستان مثال کافی برای کنترل اپیدمی و به صفر رساندن تعداد مرگ‌های روزانه نیست، می‌توانند در سایر استان‌ها نیز باتوجه به شرایط بومی که دارد، دستورالعمل‌های مختص به آن منطقه را اجرا کرده تا ببینند که چگونه می‌توان طبق این الگو، اپیدمی را کنترل و مهار کرد.»
در سیستان و بلوچستان صرفا بر واکسیناسیون تمرکز نکردیم
رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی در ادامه تشریح می‌کند: «ما ابتدا باید نیازسنجی و سپس ارزیابی خطر کنیم و بعد این موارد را اولویت‌بندی کنیم و راهبردها و رویکردهای متناسب با آن خطر یا هدف و اولویت را باتوجه به شرایط بومی هر منطقه شکل دهیم. البته این را هم باید در نظر گرفت که آنچه در سیستان و بلوچستان اتفاق افتاد، کار یک یا چند فرد نبود، کار جمعی با مشارکت بسیاری از بخش‌ها، ازجمله سپاه، بسیج و ارتش و نیروهای مردمی بود، بنابراین جلب مشارکت حداکثری سایر ارگان‌ها و سازمان‌ها و استفاده از بضاعت و امکانات این بخش‌ها بحث مهمی است که باید به آن پرداخته شود. کاری که ما در سیستان و بلوچستان انجام دادیم، تکیه‌بر یک یا چند اقدام نبود، به‌عنوان‌مثال صرفا بر واکسیناسیون تمرکز نکردیم، کاری که اکنون در کشور، موردتوجه قرارگرفته، فقط واکسیناسیون است. اگرچه هرقدر سطح واکسیناسیون را بالا ببریم، می‌توانیم سطح ایمنی را بالا ببریم و به مهار اپیدمی کمک کنیم ولی این مسئله به‌تنهایی کافی نیست و مدیریت واکسیناسیون نیاز به بازبینی و بازنگری دارد و نباید به این مقوله به‌عنوان یک ابزار مدیریتی بنگریم، طبعا تزریق واکسن، یک‌رویه علمی برای مهار اپیدمی است اما به‌تنهایی ما را به سرمنزل مقصود نخواهد رساند.»
سوری اخیرا در یادداشتی که به خبرگزاری فارس ارائه کرده، بر این موضوع تأکید کرده و نوشته است: «تلاش افزایش پوشش واکسیناسیون و رکوردزنی و رتبه آوردن در جهان ستودنی است ولی سرمست از این اعداد و دچار غفلت از کارهایی که باید در زمان و مکان مناسب انجام شوند، نشویم. در آمریکا علی‌رغم درصد واکسیناسیون کامل یا دو دوز حدود ۵۵ درصدی (این اندازه امروز در ایران 14 درصد است) طی دو هفته اخیر تعداد مرگ‌های کرونا روزانه به حدود ۲۳۰۰ ( در ایران روزانه حدود ۴۵۰ مورد درروز) و در برخی ایالات آمریکا همچون کنتاکی، آلاباما و آریزونا وضعیت روبه وخامت است. برای مثل آریزونا با روزی حدود ۱۲۰ مورد مرگ کرونا افزایش قابل‌توجهی داشته است. دلایل این امر، کم‌توجهی در امر واکسیناسیون حداکثری کرونا در افراد پرخطر، مقاومت برخی آمریکایی‌ها برای واکسیناسیون، شیوع واریانت‌های ادغام یافته و جدید، بازگشت کودکان به مدرسه، کم شدن فشار ایالت‌ها برای رعایت پروتکل‌ها، افزایش میزان مرگ کرونا در جوان‌ترها و زیر ۱۸ ساله‌ها بوده است. آیا ما حواسمان به مرزها، ترددها، پایین آمدن میزان رعایت پروتکل‌ها، اصلاح مدیریت واکسیناسیون، عوارض احتمالی بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها و جوانان، نوجوانان و کودکان هست. یادمان باشد طبق یک پیش‌بینی پاندمی کووید ممکن است همچون سرخک به یک بیماری دوران کودکی تبدیل شود و آمادگی برای این پدیده در مدیریت سلامت کشور بسیار حیاتی است.»
طرح شهید سلیمانی بندها و الزامات فراوانی دارد که اجرایی نشده است
سوری با اشاره به این یادداشت و اهمیت واکسیناسیون درست در کنار سایر مداخلات به ما می‌گوید: «علی‌رغم اینکه در چند هفته اخیر، پوشش واکسیناسیون را بالابرده‌ایم ولی تأثیر عینی آن را در بستری‌ها و مرگ‌های روزانه نمی‌بینیم، این نشان می‌دهد که رویکردهای ما نیاز به اصلاح دارد و دولت جدید باید هرچه سریع‌تر، تکلیف خود را با چیدمان نیروها و نقشه راهی که می‌خواهد آن را پی بگیرد، مشخص کند و زودتر هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی کند و اگر طرح شهید سلیمانی، موفق بوده ادامه پیدا کند که این طرح جز دستورالعمل وزارت بهداشت است، اما این طرح فقط استفاده از ظرفیت بسیج در واکسیناسیون نبود، بلکه بندها و الزامات فراوانی دارد. اگر خاطرتان باشد این بسته به طورکامل اجرایی شد که توانست مرگ‌ها را از حدود 480 مورد در آخر آبان ماه به زیر 60- 50 مورد در بهمن و اسفندماه تقلیل دهد. لذا ما نمی‌توانیم در طرح شهید سلیمانی، یک بخش واکسیناسیون را ببینیم اما سایر بخش‌ها را نبینیم و از طرفی مشکل دیگر ما این است که وقتی یک طرحی موفق می‌شود، هزار صاحب پیدا می‌کند و صاحب اصلی، کنار زده می‌شود و بعدهم طرح ابتر می‌ماند و کار به نتیجه نمی‌رسد، در حال حاضر طرح شهید سلیمانی چنین وضعیتی دارد و حتی نمی‌پرسند چه کسی این طرح را تدوین کرده و اصول علمی آن چیست و چه پشتوانه‌ای دارد. این طرح، سطحی نبوده بلکه بر پایه موازین علمی بوده است و اکنون طرح شهیدسلیمانی، تجدیدنظر شده و نسخه به روز شده آن موجود است. منتها برای کاربردی کردن آن بحث‌های مدیریتی مطرح است.»
نفع طرح شهید سلیمانی به جامعه می‌رسد/ دنبال میز و موقعیت نیستم اما کسی سراغم نیامد
سوری با ابراز گلایه‌مندی می‌گوید: «به‌رغم آنکه طرح شهید سلیمانی را نوشتم و در سیستان و بلوچستان پای کار بودم اما کسی به سراغم نیامد و ما امیدواریم که بخواهند این طرح اجرایی شود. خودم به‌شخصه به دنبال میز و موقعیت و پول نیستم و می‌خواهم باتوجه به آنکه این طرح اثربخش بوده، اجرایی شود تا نفعش به جامعه برسد. ما در کنترل اپیدمی خدمات مختلفی انجام می‌دهیم؛ مانند بیماری‌یابی، رهگیری، انجام تست‌ها و واکسیناسیون و تأثیرات همه این موارد در کنارهم مشخص است و هرجا که تمام سازمان‌ها، بخش خصوصی و نهادهای مردمی، فعالانه وارد این عرصه شدند و در کنار وزارت بهداشت قرار گرفتند، با هم‌افزایی و ظرفیت موجود بار ناشی از اپیدمی
به حداقل رسیده و هرجا که خارج از این قاعده عمل شده، شاهد طغیان بیماری بوده‌ایم و کارآمدی طرح شهید سلیمانی هم به اثبات رسیده و قبلا هم این را مطرح کردم که این طرح توانست در مدت اجرایی شدن خود، بیش از چهارماه میان پیک‌های سوم و چهارم وقفه ایجاد کند و اگر دستورالعمل‌ها یا آزاد کردن سفرهای نوروزی نبود که به‌غلط و اشتباه انجام شد، چه‌بسا این طرح موفق ادامه هم پیدا می‌کرد و ما ثمراتش را می‌دیدیم.»
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ائتلاف‌سازی تازه آمریکا و متحدانش علیه چینتعداد بازدید : 7
هشدار صریح پکن به واشنگتن
گروه بین‌الملل
اقدام اخیر دولت جوبایدن در شکل‌دهی ائتلاف دفاعی با استرالیا و انگلیس علیه چین، بار دیگر بخش اعظمی از منازعات پنهان غرب و پکن را به فاز آشکار کشانده است! اخیرا، آمریکا و استرالیا در تلاش برای مقابله با قدرت فزاینده چین از امضای تاریخی یک عهدنامه ویژه برای به اشتراک گذاشتن فناوری‌های پیشرفته دفاعی خبر داده‌اند. چین در واکنشی اعتراض کرده و این اتفاق را ناشی از «ذهنیت مبتنی بر دوران جنگ سرد» خوانده است.فراتر از آن، چین هشدار داده است که شکل‌دهی این ائتلاف را در تقابل ماهوی با خود دانسته ،اقدامات این ائتلاف را علیه خود رصد کرده و نسبت به آن‌پاسخ خواهد داد.
رمزگشایی از پیمان آکوس
این شراکت به استرالیا امکان می‌دهد برای اولین بار با استفاده از اطلاعات سری نظامی آمریکا زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه هسته‌ای بسازد.این پیمان به نام «آکوس»همچنین شامل همکاری درزمینهٔ هوش مصنوعی، فناوری کوانتومی و سایبری خواهد بود.به گزارش شبکه بی‌بی‌سی، این سه کشور مدعی هستند که نگران رشد قدرت و حضور نظامی چین در منطقه اقیانوس هند و آرام هستند.سفارت چین در واشنگتن در واکنشی گفته است که کشورها باید «ذهنیت جنگ سرد و تعصبات عقیدتی را کنار بگذارند.»
نکته دیگر اینکه خروجی این توافق، منجر به بروز اختلاف میان شرکای ناتویی آمریکا نیز شده است! درنتیجه این توافق، استرالیا معامله برای ساختن زیردریایی‌هایی را که فرانسه طراحی کرده، کنار می‌گذارد. فرانسه واکنشی شدید به این تصمیم نشان داده است.ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه، گفته این اقدامی «بی‌رحمانه» و «خنجری از پشت»بوده است.درهرحال، به نظر می‌رسد کاخ سفید
پس از اختلافاتی که میان واشنگتن و پاریس در ناتو و بر سر مأموریت‌های این مجموعه رخ داده، تصمیم گرفته است در قالب شکل‌دهی این ائتلاف ضد چینی، پیامی هشدارآمیز نیز به فرانسوی‌ها بدهد! فرانسه در سال ۲۰۱۶ برنده یک قرارداد ۵۰ میلیارد دلاری (دلار استرالیا) برای ساخت ۱۲ زیردریایی برای نیروی دریایی استرالیا شده بود که بزرگ‌ترین قرارداد دفاعی استرالیا بود.بااین‌حال این پروژه با تأخیر مواجه بود، عمدتا به این دلیل که کانبرا شرط گذاشته بود بسیاری از قطعات از منابع استرالیایی تأمین شود.
ورود استرالیا به منازعه مستقیم با پکن
شراکت امنیتی اخیر میان کانبرا، لندن و واشنگتن، به معنای ورود مستقیم استرالیا به صحنه منازعه با چین است. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس و اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا در بیانیه مشترکی از شراکت امنیتی تازه میان خود خبر دادند.در بیانیه آن‌ها آمده است: «در اولین ابتکار تحت آکوس... ما به این هدف مشترک متعهدیم که از خواست استرالیا برای تجهیز نیروی دریایی‌اش به زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه هسته‌ای حمایت کنیم.»
در این بیانیه ادعا شده است : «این توانایی مشوق ثبات در منطقه هند-آرام خواهد بود و در حمایت از ارزش‌ها و منافع مشترک ما به کار گرفته خواهد شد.»
استرالیا در قلب منطقه هند-آرام قرار دارد.رهبران سه کشور گفتند که هدف آن‌ها راه‌اندازی این توانایی برای استرالیا «در اولین زمان ممکن است» و افزودند: «استرالیا همچنان به برآورده کردن تمامی تعهداتش به‌عنوان یک کشور غیراتمی پایبند است.»
آن‌ها گفتند که این پیمان دفاعی همچنین بر توانایی‌های سایبری، هوش مصنوعی و «سایر قابلیت‌های زیردریایی» متمرکز است.
بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس در این خصوص تأکید کرده است که سه کشور متحدان طبیعی یکدیگرند و این ائتلاف «بیش از هر زمان ما را به هم نزدیک خواهد کرد.این شراکت بیش‌ازپیش برای دفاع از منافع ما و ... حفاظت از مردم ما حیاتی خواهد بود!»
ناو هواپیمابر اچ ام اس کویین الیزابت در هفته‌های اخیر در منطقه هند-آرام مستقرشده که در کنار پرسنل و تجهیزات نظامی آمریکاست.بیانیه مشترک سه کشور می‌گوید که منطقه هند-آرام می‌تواند محل درگیری‌های بالقوه ازجمله درگیری بر سر دعواهای حل‌نشده سرزمینی، تهدیدهای تروریستی و مشکل جرایم سازمان یافته باشد.بااین‌حال، در این بیانیه اشاره‌ای به نقش غرب در شکل‌دهی و استمرار بحران‌های امنیتی جاری در منطقه شرق آسیا و اقیانوس هند و آرام نشده است! به عبارت بهتر، سه کشور آمریکا، انگلیس و استرالیا در حال مقابله با تهدیداتی هستند که خود در مناطق مذکور خلق کرده و به وجود آورده‌اند! ایجاد و استمرار بحران‌های امنیتی مستمر، یکی از مهم‌ترین سیاست‌هایی است که غرب طی دهه‌های اخیر در شرق آسیا و حیاط‌خلوت پکن تعریف کرده است.
وحشت غرب از افزایش قدرت بین‌المللی پکن
اگرچه برخی مخاطبان و حتی تحلیلگران تصور می‌کردند که با خروج ترامپ از معادلات قدرت در واشنگتن،سطح تنش‌های واشنگتن و پکن کمتر خواهد شد، اما شکل‌گیری شراکت اخیر( با هدف مهار چین) به‌خوبی نشان داد که آمریکا و متحدانش قصد دارند مجادله با پکن را از «فاز اقتصادی- امنیتی» به فاز « نظامی-سایبری» تغییر دهند. به عبارت بهتر، در این معادله صرفا اولویت‌های مواجهه با پکن تغییر کرده و کمترین تغییری در کلیت این سیاست و راهبرد به وجود نیامده است. بدیهی است که با شکل‌گیری ائتلاف فعلی میان استرالیا، آمریکا و انگلیس، پکن نیز گارد خود را در برابر آمریکا و متحدانش بسته‌تر خواهد کرد. از سوی دیگر، این مسئله ممکن است منجر به ایجاد پیوند میان چین و برخی بازیگران ناتو مانند فرانسه شود. همان‌گونه که اشاره شد، پاریس به‌شدت از ایجاد ائتلاف فعلی میان لندن، واشنگتن و کانبرا عصبانی بوده و آن را مصداق دور زدن خود توسط آمریکا دانسته است. همین موضوع، امکان نزدیکی میان دو بازیگر شرقی و غربی علیه واشنگتن را ( حداقل در عرصه پنهان و تاکتیکی) افزایش خواهد داد. اکنون چینی‌ها به‌خوبی دریافته‌اند که «تقابل با پکن» یک استراتژی در حوزه سیاست خارجی آمریکاست و حضور دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان در کاخ سفید صرفا روش بازی ( و نه کلیت بازی) را تغییر خواهد داد.در مقابل، به نظر می‌رسد پکن نیز در مقابل اقداماتی از قبیل شکل‌دهی ائتلاف‌های جدید علیه خود، دست به شکل‌دهی ائتلاف‌هایی بین‌المللی علیه آمریکا یا مشارکت فعال در این‌گونه ائتلاف‌سازی‌ها بزند.
اقدام اخیر دولت جوبایدن در شکل‌دهی ائتلاف دفاعی با استرالیا و انگلیس علیه چین، بار دیگر بخش اعظمی از منازعات پنهان غرب و پکن را به فاز آشکار کشانده است! اخیرا، آمریکا و استرالیا در تلاش برای مقابله با قدرت فزاینده چین از امضای تاریخی یک عهدنامه ویژه برای به اشتراک گذاشتن فناوری‌های پیشرفته دفاعی خبر داده‌اند. چین در واکنشی اعتراض کرده و این اتفاق را ناشی از «ذهنیت مبتنی بر دوران جنگ سرد» خوانده است.فراتر از آن، چین هشدار داده است که شکل‌دهی این ائتلاف را در تقابل ماهوی با خود دانسته ،اقدامات این ائتلاف را علیه خود رصد کرده و نسبت به آن‌پاسخ خواهد داد.
رمزگشایی از پیمان آکوس
این شراکت به استرالیا امکان می‌دهد برای اولین بار با استفاده از اطلاعات سری نظامی آمریکا زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه هسته‌ای بسازد.این پیمان به نام «آکوس»همچنین شامل همکاری درزمینهٔ هوش مصنوعی، فناوری کوانتومی و سایبری خواهد بود.به گزارش شبکه بی‌بی‌سی، این سه کشور مدعی هستند که نگران رشد قدرت و حضور نظامی چین در منطقه اقیانوس هند و آرام هستند.سفارت چین در واشنگتن در واکنشی گفته است که کشورها باید «ذهنیت جنگ سرد و تعصبات عقیدتی را کنار بگذارند.»
نکته دیگر اینکه خروجی این توافق، منجر به بروز اختلاف میان شرکای ناتویی آمریکا نیز شده است! درنتیجه این توافق، استرالیا معامله برای ساختن زیردریایی‌هایی را که فرانسه طراحی کرده، کنار می‌گذارد. فرانسه واکنشی شدید به این تصمیم نشان داده است.ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه، گفته این اقدامی «بی‌رحمانه» و «خنجری از پشت»بوده است.درهرحال، به نظر می‌رسد کاخ سفید
پس از اختلافاتی که میان واشنگتن و پاریس در ناتو و بر سر مأموریت‌های این مجموعه رخ داده، تصمیم گرفته است در قالب شکل‌دهی این ائتلاف ضد چینی، پیامی هشدارآمیز نیز به فرانسوی‌ها بدهد! فرانسه در سال ۲۰۱۶ برنده یک قرارداد ۵۰ میلیارد دلاری (دلار استرالیا) برای ساخت ۱۲ زیردریایی برای نیروی دریایی استرالیا شده بود که بزرگ‌ترین قرارداد دفاعی استرالیا بود.بااین‌حال این پروژه با تأخیر مواجه بود، عمدتا به این دلیل که کانبرا شرط گذاشته بود بسیاری از قطعات از منابع استرالیایی تأمین شود.
ورود استرالیا به منازعه مستقیم با پکن
شراکت امنیتی اخیر میان کانبرا، لندن و واشنگتن، به معنای ورود مستقیم استرالیا به صحنه منازعه با چین است. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس و اسکات موریسون، نخست‌وزیر استرالیا در بیانیه مشترکی از شراکت امنیتی تازه میان خود خبر دادند.در بیانیه آن‌ها آمده است: «در اولین ابتکار تحت آکوس... ما به این هدف مشترک متعهدیم که از خواست استرالیا برای تجهیز نیروی دریایی‌اش به زیردریایی‌هایی با نیروی محرکه هسته‌ای حمایت کنیم.»
در این بیانیه ادعا شده است : «این توانایی مشوق ثبات در منطقه هند-آرام خواهد بود و در حمایت از ارزش‌ها و منافع مشترک ما به کار گرفته خواهد شد.»
استرالیا در قلب منطقه هند-آرام قرار دارد.رهبران سه کشور گفتند که هدف آن‌ها راه‌اندازی این توانایی برای استرالیا «در اولین زمان ممکن است» و افزودند: «استرالیا همچنان به برآورده کردن تمامی تعهداتش به‌عنوان یک کشور غیراتمی پایبند است.»
آن‌ها گفتند که این پیمان دفاعی همچنین بر توانایی‌های سایبری، هوش مصنوعی و «سایر قابلیت‌های زیردریایی» متمرکز است.
بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس در این خصوص تأکید کرده است که سه کشور متحدان طبیعی یکدیگرند و این ائتلاف «بیش از هر زمان ما را به هم نزدیک خواهد کرد.این شراکت بیش‌ازپیش برای دفاع از منافع ما و ... حفاظت از مردم ما حیاتی خواهد بود!»
ناو هواپیمابر اچ ام اس کویین الیزابت در هفته‌های اخیر در منطقه هند-آرام مستقرشده که در کنار پرسنل و تجهیزات نظامی آمریکاست.بیانیه مشترک سه کشور می‌گوید که منطقه هند-آرام می‌تواند محل درگیری‌های بالقوه ازجمله درگیری بر سر دعواهای حل‌نشده سرزمینی، تهدیدهای تروریستی و مشکل جرایم سازمان یافته باشد.بااین‌حال، در این بیانیه اشاره‌ای به نقش غرب در شکل‌دهی و استمرار بحران‌های امنیتی جاری در منطقه شرق آسیا و اقیانوس هند و آرام نشده است! به عبارت بهتر، سه کشور آمریکا، انگلیس و استرالیا در حال مقابله با تهدیداتی هستند که خود در مناطق مذکور خلق کرده و به وجود آورده‌اند! ایجاد و استمرار بحران‌های امنیتی مستمر، یکی از مهم‌ترین سیاست‌هایی است که غرب طی دهه‌های اخیر در شرق آسیا و حیاط‌خلوت پکن تعریف کرده است.
وحشت غرب از افزایش قدرت بین‌المللی پکن
اگرچه برخی مخاطبان و حتی تحلیلگران تصور می‌کردند که با خروج ترامپ از معادلات قدرت در واشنگتن،سطح تنش‌های واشنگتن و پکن کمتر خواهد شد، اما شکل‌گیری شراکت اخیر( با هدف مهار چین) به‌خوبی نشان داد که آمریکا و متحدانش قصد دارند مجادله با پکن را از «فاز اقتصادی- امنیتی» به فاز « نظامی-سایبری» تغییر دهند. به عبارت بهتر، در این معادله صرفا اولویت‌های مواجهه با پکن تغییر کرده و کمترین تغییری در کلیت این سیاست و راهبرد به وجود نیامده است. بدیهی است که با شکل‌گیری ائتلاف فعلی میان استرالیا، آمریکا و انگلیس، پکن نیز گارد خود را در برابر آمریکا و متحدانش بسته‌تر خواهد کرد. از سوی دیگر، این مسئله ممکن است منجر به ایجاد پیوند میان چین و برخی بازیگران ناتو مانند فرانسه شود. همان‌گونه که اشاره شد، پاریس به‌شدت از ایجاد ائتلاف فعلی میان لندن، واشنگتن و کانبرا عصبانی بوده و آن را مصداق دور زدن خود توسط آمریکا دانسته است. همین موضوع، امکان نزدیکی میان دو بازیگر شرقی و غربی علیه واشنگتن را ( حداقل در عرصه پنهان و تاکتیکی) افزایش خواهد داد. اکنون چینی‌ها به‌خوبی دریافته‌اند که «تقابل با پکن» یک استراتژی در حوزه سیاست خارجی آمریکاست و حضور دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان در کاخ سفید صرفا روش بازی ( و نه کلیت بازی) را تغییر خواهد داد.در مقابل، به نظر می‌رسد پکن نیز در مقابل اقداماتی از قبیل شکل‌دهی ائتلاف‌های جدید علیه خود، دست به شکل‌دهی ائتلاف‌هایی بین‌المللی علیه آمریکا یا مشارکت فعال در این‌گونه ائتلاف‌سازی‌ها بزند.
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
اگر زیارت اربعین نبود؛ معنای «ما رأیت الا جمیلا» را نمی‌فهمیدیم تعداد بازدید : 3
هم‌قدم با عمودهای خاطرات
جواد شاملو
سر ظهر بود. تریلی تا توانسته بود آدم بار زده بود. خیلی‌ها نتوانسته بودند کف تریلی جایی برای نشستن پیدا کنند و با تکان‌های مداوم تریلی روی سروکله نشسته‌ها می‌افتادند. من اما خوش‌اقبال بودم که خودم را به دیوار آهنی قسمت بار تریلی تکیه داده بودم اما باد گرم و خاک می‌خواست موهایم را از جا بکند انگار. تشنگی هم جای خودش. مردم کف این تریلی رایگان از لب مرز می‌رفتند به سمت کوت، جایی که نزدیک نجف بود و می‌توانستند باقیمت کمتری ماشین کرایه کنند. نوجوانی ده یازده‌ساله و ریزجثه توانسته بود کنار پایم خودش را جا کند و بنشیند. سرش را آورد بالا. لب‌هایش خشک و ترک ترک شده بود. از سر استیصال از من پرسید: «چقدر دیگر می‌رسیم؟» و من‌که خود نیاز داشتم این سؤال را از کس دیگری بپرسم، محض امید دادن به او گفتم: «چند دقیقه دیگر». پسرک آرام گفت: «دو روز است در راهیم...». می‌دانستم این قسمت سخت سفر است. خصوصا کسانی که از سفر زیارت اربعین تصویر طریق بین نجف تا کربلا را دارند که تصویری است حماسی، بهجت‌آور، سراسر نعمت و فریاد هلابیکم و غوغای نوحه‌های عربی که درمجموع بیشتر به یک جشن عظیم می‌ماند، در قسمت کمتر جذاب سفر مثل دم مرز قدری جا می‌خورند. در نگاه پسرک نوعی مردانگی بود، در نگاهش می‌شد خواند که در همین سن علاوه بر خستگی خودش، درد خانواده‌اش را هم دارد. بیتی که همان لب مرز همسفرم زیر لب زمزمه کرده بود در ذهنم می‌پیچید: «بعد از حسین کزو خوب‌تر تراب ندیده/ چه‌ها گذشت بر زن‌های آفتاب‌ندیده...». تریلی بالأخره رسید به شهری که به آن می‌گفتند «کوت». از تریلی که پایین پریدم، تازه تشنگی و سردرد خودش را نشان داد به‌طوری‌که ناگهان روی زمین نشستم، درست مثل بچه‌ها که خسته می‌شوند. چند قدم جلوتر به زوار آب می‌دادند. حالا باید برای ازاینجا تا نجف فکری می‌کردیم.
خورشید غروب کرده بود و چندساعتی از سفر با تریلی خاطره‌انگیز می‌گذشت. سرم درد می‌کرد، هرلحظه حالم می‌خواست بهم بخورد، بازهم سرم درد می‌کرد، آن‌قدر که اگر حتی در اتاق خودم بودم و روی تخت خودم، نمی‌توانستم تحملش کنم. حالا در ونی نشسته بودیم و در ترافیکی بی‌قاعده و بی‌پایان گرفتارشده بودیم. گرم بود، هوا همچنان پر از خاک بود، تشنه‌ام بود. نیاز به دستشویی هم داشتم. نمی‌دانستم چقدر تا نجف مانده، به حرف راننده هم‌دلم خوش نمی‌شد. چون از اساس ماشین‌ها جلو نمی‌رفتند و راهی باز نبود. به قول راننده: «ای‌والله من الأزدحام!» از ون پیاده شدم و از میان دود ماشین‌ها و گردوخاک پیاده رفتم جلو. چرا؟ بی‌هیچ دلیل. قادر به نشستن نبودن. نوعی پیچ‌وتاب خوردن. دیگر تحمل هوای گرفته درون ون را نداشتم. ون قدری جلوتر رفت. دویدم و باز سوارش شدم. «یعنی امشب می‌رسیم نجف؟» نجف حالا چقدر دور به نظر می‌آمد. دورتر از زمانی که در تهران بودیم. اما ترافیک کم‌کم باز شد...
کوچه‌های نجف تنگ بود و ساکت. نه اینکه سوت‌وکور باشد، سکوتی داشت پر از امنیت. پر از آرامش. پر از بوی آشنایی. سختی‌ها مثل عرق زایل شده و از آن گرفتاری چند ساعت پیش به همین سرعت چیزی جز خاطره باقی نمانده بود. دیگر فقط سردردی کمرنگی مانده بود که خنکا و سکوت شب با آن کنار می‌آمد. طعم شیرین نقاهت زیر زبانم بود. آرام با دو همسفر دیگر در کوچه‌های نجف قدم می‌زدیم. سبک بودم! انگار هیچ باری، ولو به‌قدر یک کاه روی دوشم نبود. یکی از شیرینی‌های آن سفر به همین گشایش‌های سریع و دلپذیرش است نه به راحتی‌اش. انگار این ثانیه‌های آرام و آسوده و مفرح هیچ ارتباطی با ساعت‌های سخت قبلش نداشتند. انگار سختی‌ها تماما یک شوخی بود، یک خواب بد که به‌سادگی از آن برخاسته‌ای. این‌یکی از نمک‌های آن سفر است. در کل سفر هیچ دقایقی به‌اندازه آن مسیر کوت تا نجف سخت نبود، اما هیچ جایی هم به‌اندازه نجف خوش نگذشت. هیچ جا به‌اندازه نجف نخندیدیم، هیچ جا آن‌قدر غذاهایش مزه نداد، حتی حرم را بعد از اذان صبح خلوت خلوت گیر آوردم. حرم را گیر آوردم! چه فعل عجیبی. حرم امیر‌المؤمنین بعد از نماز صبح، بوی مسجدالنبی را می‌داد. برگردیم به آن شب اول. قرار بود برسیم به خانه «سیدخانوم». آشنای دوستمان. خانه بزرگ حیاط‌دار قدیمی، با دیوارهای سفالی که مردم در حیاطش کیپ به کیپ خوابیده بودند. رفتیم پشت‌بام. آنجا هم همین‌طور. بالأخره جایی لای خلق‌الله گیر آوردیم. خانه نزدیک حرم بود. از حیاط پایین چیزی پیدا نبود، اما از پشت‌بام گنبد خورشید ولایت می‌درخشید... گنبد با تمام عظمتش ناگهان رخ نمایانده بود و انگار لبخندمان می‌زد. خانه از نور نورافکن‌های حرم و گنبد نور می‌گرفت. همان شب بود گمانم که دم سحرش نمه بارانی هم زد. جای تنگی بین مردها گیر آوردم و خیره شدم به آسمان. راستش، من در آسمان بودم و جای تنگی در زمین خیره شده بود به من. آن شب زیبا بود... زیبا بود...
دو سال از آن شب می‌گذرد. محرومم، از تمام آن سختی‌ها و شیرینی‌ها که جز ما رأیت الا جمیلا نمی‌شود در وصفشان گفت. اگر اربعین نبود، ما معنای این «ما رأیت الا جمیلا» حضرت زینب را هم درنمی‌یافتیم. اینکه همه‌چیز، از سختی گرفته باشد تا آسانی و رفاه، از کمال گرفته باشد تا نقص، از علم گرفته تا جهل بر بستری از زیبایی باشد. وقتی مقصد حسین باشد، همه‌چیز زیبا می‌شود.دختر حیدر کرار هم به پسر مرجانه همین را گفت؛ اینکه درراه خدا، درراه منبع تمام زیبایی‌ها، هیچ زشتی‌ای امکان وجود پیدا نمی‌کند. مگر درراه منبع نور، می‌توان تاریکی دید؟ یک نفر تعریف می‌کرد از زمانی که در همین سفر اربعین در گاراژ کربلا دنبال ماشین برای برگشتن بودند. می‌گفت: «گاراژ پر از خاک بود و آشغال. من هم که خستگی چند روز سفر و نگرانی برای خانواده که همراه آورده بودم کلافه‌ام کرده بود، بلند گفتم این آشغال‌ها را لااقل جمع کنند! همین‌که این را گفتم پیرمردی که جلوتر راه می‌رفت برگشت و با چشمانی که انگار مست باشند گفت: همه‌اش خوبه. خیلی خوبه... خیلی خوبه...». چه می‌شود که پیرمردی این زباله‌ها را هم زیبایی می‌بیند؟ واضح است. زشتی‌های ظاهری این حماسه هم نشان از حضور جمعیت عاشقان است. آدم وقتی معنای این «همه‌اش خوبه» آن پیرمرد را می‌فهمد که از آن نعمت محروم شود. حکایت این پیرمرد را که شنیدم یاد بیت حافظ افتادم که می‌گوید: «پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت/ آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد»! آنچه ما خطا می‌بینیم، همه روی دیگر سکه حسن است.
القصه! دو شب است که دارم خواب می‌بینم خانوادگی می‌رویم سفر اربعین. چه می‌نویسم این‌همه؟ آخر حرفم این است که خون‌دلم در این روزها افتاده گردن آن کوچه‌های آرام نجف. این‌ها چیزهایی بود که این روزها باید به یادم می‌آمد و سپس با خودم می‌گفتم یک ماه دیگر! دو ماه دیگر! نه اینکه گله‌ای داشته باشم. من اگر شکایتی هم داشته باشم؛ شکایتم از کوچه‌های نجف است و آن شب زیبا و آن گنبد مولا. تقصیر آن‌ها است. تقصیر آن‌ها است که انگار دستی از غیب می‌آید و قلبم را می‌فشارد. اصلا تقصیر سیدخانوم است. نباید پشت‌بام خانه‌اش رو به روی گنبد می‌بود... تقصیر آن دختربچه‌های موکبی طریق است که می‌دویدند تا چرخی که ساکم را رویش بسته بودم از دستم بگیرند و هرچه التماسشان می‌کردم بی‌خیال قضیه نمی‌شدند. کاش آن‌ها این‌قدر خوب نبودند. دلتنگی ما تقصیر آن‌ها است. تقصیر میثم مطیعی است با آن نوحه‌های اربعین اش... تقصیر او است که برای اربعین این‌همه خوب می‌خواند.
حسین‌جان! تو و داستان تو زیباترین روزهای زندگی ما را رقم‌زده‌اند. دلمان برایت تنگ‌شده... دستمان کوتاه است، دلمان اما درراه...
سر ظهر بود. تریلی تا توانسته بود آدم بار زده بود. خیلی‌ها نتوانسته بودند کف تریلی جایی برای نشستن پیدا کنند و با تکان‌های مداوم تریلی روی سروکله نشسته‌ها می‌افتادند. من اما خوش‌اقبال بودم که خودم را به دیوار آهنی قسمت بار تریلی تکیه داده بودم اما باد گرم و خاک می‌خواست موهایم را از جا بکند انگار. تشنگی هم جای خودش. مردم کف این تریلی رایگان از لب مرز می‌رفتند به سمت کوت، جایی که نزدیک نجف بود و می‌توانستند باقیمت کمتری ماشین کرایه کنند. نوجوانی ده یازده‌ساله و ریزجثه توانسته بود کنار پایم خودش را جا کند و بنشیند. سرش را آورد بالا. لب‌هایش خشک و ترک ترک شده بود. از سر استیصال از من پرسید: «چقدر دیگر می‌رسیم؟» و من‌که خود نیاز داشتم این سؤال را از کس دیگری بپرسم، محض امید دادن به او گفتم: «چند دقیقه دیگر». پسرک آرام گفت: «دو روز است در راهیم...». می‌دانستم این قسمت سخت سفر است. خصوصا کسانی که از سفر زیارت اربعین تصویر طریق بین نجف تا کربلا را دارند که تصویری است حماسی، بهجت‌آور، سراسر نعمت و فریاد هلابیکم و غوغای نوحه‌های عربی که درمجموع بیشتر به یک جشن عظیم می‌ماند، در قسمت کمتر جذاب سفر مثل دم مرز قدری جا می‌خورند. در نگاه پسرک نوعی مردانگی بود، در نگاهش می‌شد خواند که در همین سن علاوه بر خستگی خودش، درد خانواده‌اش را هم دارد. بیتی که همان لب مرز همسفرم زیر لب زمزمه کرده بود در ذهنم می‌پیچید: «بعد از حسین کزو خوب‌تر تراب ندیده/ چه‌ها گذشت بر زن‌های آفتاب‌ندیده...». تریلی بالأخره رسید به شهری که به آن می‌گفتند «کوت». از تریلی که پایین پریدم، تازه تشنگی و سردرد خودش را نشان داد به‌طوری‌که ناگهان روی زمین نشستم، درست مثل بچه‌ها که خسته می‌شوند. چند قدم جلوتر به زوار آب می‌دادند. حالا باید برای ازاینجا تا نجف فکری می‌کردیم.
خورشید غروب کرده بود و چندساعتی از سفر با تریلی خاطره‌انگیز می‌گذشت. سرم درد می‌کرد، هرلحظه حالم می‌خواست بهم بخورد، بازهم سرم درد می‌کرد، آن‌قدر که اگر حتی در اتاق خودم بودم و روی تخت خودم، نمی‌توانستم تحملش کنم. حالا در ونی نشسته بودیم و در ترافیکی بی‌قاعده و بی‌پایان گرفتارشده بودیم. گرم بود، هوا همچنان پر از خاک بود، تشنه‌ام بود. نیاز به دستشویی هم داشتم. نمی‌دانستم چقدر تا نجف مانده، به حرف راننده هم‌دلم خوش نمی‌شد. چون از اساس ماشین‌ها جلو نمی‌رفتند و راهی باز نبود. به قول راننده: «ای‌والله من الأزدحام!» از ون پیاده شدم و از میان دود ماشین‌ها و گردوخاک پیاده رفتم جلو. چرا؟ بی‌هیچ دلیل. قادر به نشستن نبودن. نوعی پیچ‌وتاب خوردن. دیگر تحمل هوای گرفته درون ون را نداشتم. ون قدری جلوتر رفت. دویدم و باز سوارش شدم. «یعنی امشب می‌رسیم نجف؟» نجف حالا چقدر دور به نظر می‌آمد. دورتر از زمانی که در تهران بودیم. اما ترافیک کم‌کم باز شد...
کوچه‌های نجف تنگ بود و ساکت. نه اینکه سوت‌وکور باشد، سکوتی داشت پر از امنیت. پر از آرامش. پر از بوی آشنایی. سختی‌ها مثل عرق زایل شده و از آن گرفتاری چند ساعت پیش به همین سرعت چیزی جز خاطره باقی نمانده بود. دیگر فقط سردردی کمرنگی مانده بود که خنکا و سکوت شب با آن کنار می‌آمد. طعم شیرین نقاهت زیر زبانم بود. آرام با دو همسفر دیگر در کوچه‌های نجف قدم می‌زدیم. سبک بودم! انگار هیچ باری، ولو به‌قدر یک کاه روی دوشم نبود. یکی از شیرینی‌های آن سفر به همین گشایش‌های سریع و دلپذیرش است نه به راحتی‌اش. انگار این ثانیه‌های آرام و آسوده و مفرح هیچ ارتباطی با ساعت‌های سخت قبلش نداشتند. انگار سختی‌ها تماما یک شوخی بود، یک خواب بد که به‌سادگی از آن برخاسته‌ای. این‌یکی از نمک‌های آن سفر است. در کل سفر هیچ دقایقی به‌اندازه آن مسیر کوت تا نجف سخت نبود، اما هیچ جایی هم به‌اندازه نجف خوش نگذشت. هیچ جا به‌اندازه نجف نخندیدیم، هیچ جا آن‌قدر غذاهایش مزه نداد، حتی حرم را بعد از اذان صبح خلوت خلوت گیر آوردم. حرم را گیر آوردم! چه فعل عجیبی. حرم امیر‌المؤمنین بعد از نماز صبح، بوی مسجدالنبی را می‌داد. برگردیم به آن شب اول. قرار بود برسیم به خانه «سیدخانوم». آشنای دوستمان. خانه بزرگ حیاط‌دار قدیمی، با دیوارهای سفالی که مردم در حیاطش کیپ به کیپ خوابیده بودند. رفتیم پشت‌بام. آنجا هم همین‌طور. بالأخره جایی لای خلق‌الله گیر آوردیم. خانه نزدیک حرم بود. از حیاط پایین چیزی پیدا نبود، اما از پشت‌بام گنبد خورشید ولایت می‌درخشید... گنبد با تمام عظمتش ناگهان رخ نمایانده بود و انگار لبخندمان می‌زد. خانه از نور نورافکن‌های حرم و گنبد نور می‌گرفت. همان شب بود گمانم که دم سحرش نمه بارانی هم زد. جای تنگی بین مردها گیر آوردم و خیره شدم به آسمان. راستش، من در آسمان بودم و جای تنگی در زمین خیره شده بود به من. آن شب زیبا بود... زیبا بود...
دو سال از آن شب می‌گذرد. محرومم، از تمام آن سختی‌ها و شیرینی‌ها که جز ما رأیت الا جمیلا نمی‌شود در وصفشان گفت. اگر اربعین نبود، ما معنای این «ما رأیت الا جمیلا» حضرت زینب را هم درنمی‌یافتیم. اینکه همه‌چیز، از سختی گرفته باشد تا آسانی و رفاه، از کمال گرفته باشد تا نقص، از علم گرفته تا جهل بر بستری از زیبایی باشد. وقتی مقصد حسین باشد، همه‌چیز زیبا می‌شود.دختر حیدر کرار هم به پسر مرجانه همین را گفت؛ اینکه درراه خدا، درراه منبع تمام زیبایی‌ها، هیچ زشتی‌ای امکان وجود پیدا نمی‌کند. مگر درراه منبع نور، می‌توان تاریکی دید؟ یک نفر تعریف می‌کرد از زمانی که در همین سفر اربعین در گاراژ کربلا دنبال ماشین برای برگشتن بودند. می‌گفت: «گاراژ پر از خاک بود و آشغال. من هم که خستگی چند روز سفر و نگرانی برای خانواده که همراه آورده بودم کلافه‌ام کرده بود، بلند گفتم این آشغال‌ها را لااقل جمع کنند! همین‌که این را گفتم پیرمردی که جلوتر راه می‌رفت برگشت و با چشمانی که انگار مست باشند گفت: همه‌اش خوبه. خیلی خوبه... خیلی خوبه...». چه می‌شود که پیرمردی این زباله‌ها را هم زیبایی می‌بیند؟ واضح است. زشتی‌های ظاهری این حماسه هم نشان از حضور جمعیت عاشقان است. آدم وقتی معنای این «همه‌اش خوبه» آن پیرمرد را می‌فهمد که از آن نعمت محروم شود. حکایت این پیرمرد را که شنیدم یاد بیت حافظ افتادم که می‌گوید: «پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت/ آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد»! آنچه ما خطا می‌بینیم، همه روی دیگر سکه حسن است.
القصه! دو شب است که دارم خواب می‌بینم خانوادگی می‌رویم سفر اربعین. چه می‌نویسم این‌همه؟ آخر حرفم این است که خون‌دلم در این روزها افتاده گردن آن کوچه‌های آرام نجف. این‌ها چیزهایی بود که این روزها باید به یادم می‌آمد و سپس با خودم می‌گفتم یک ماه دیگر! دو ماه دیگر! نه اینکه گله‌ای داشته باشم. من اگر شکایتی هم داشته باشم؛ شکایتم از کوچه‌های نجف است و آن شب زیبا و آن گنبد مولا. تقصیر آن‌ها است. تقصیر آن‌ها است که انگار دستی از غیب می‌آید و قلبم را می‌فشارد. اصلا تقصیر سیدخانوم است. نباید پشت‌بام خانه‌اش رو به روی گنبد می‌بود... تقصیر آن دختربچه‌های موکبی طریق است که می‌دویدند تا چرخی که ساکم را رویش بسته بودم از دستم بگیرند و هرچه التماسشان می‌کردم بی‌خیال قضیه نمی‌شدند. کاش آن‌ها این‌قدر خوب نبودند. دلتنگی ما تقصیر آن‌ها است. تقصیر میثم مطیعی است با آن نوحه‌های اربعین اش... تقصیر او است که برای اربعین این‌همه خوب می‌خواند.
حسین‌جان! تو و داستان تو زیباترین روزهای زندگی ما را رقم‌زده‌اند. دلمان برایت تنگ‌شده... دستمان کوتاه است، دلمان اما درراه...
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تعداد بازدید : 0
|
|
|
|
|
|
|
ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
عناوین این شماره
-
اشغال افغانستان کلکسیون شکست‌های آمریکا را تکمیل کرد
-
دیدار امیدآوران و سه نکته
-
آموزگاران ایستادگی، امید و نشاط
-
اتحاد مشرق زمین برای غربی‌ها سخت است
-
نامهربانی مهر به بازار لوازم‌التحریر!
-
سفرهای دلگرم‌کننده مسئولان
-
کریدورهای غیربرجامی
-
سیستان و بلوچستان الگوی موفق در کنترل اپیدمی
-
هشدار صریح پکن به واشنگتن
-
هم‌قدم با عمودهای خاطرات
