شمس احسان در صحن شورا تاکید کرد؛
ضرورت تدوین و اجرای برنامه جامع ارتقای تاب‌آوری اجتماعی مبتنی بر مشارکت شهروندی در مدیریت شهری تهران
رئیس کمیته اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران بر ضرورت تدوین و اجرای برنامه جامع ارتقای تاب‌آوری اجتماعی مبتنی بر مشارکت شهروندی در مدیریت شهری تهران تاکید کرد.زهرا شمس احسان در تذکر پیش از دستور سیصد و هفتاد و چهارمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران گفت: شهرداری تهران در سال‌های اخیر اقدامات ارزشمندی در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی انجام داده و بودجه‌های قابل توجهی را به این بخش اختصاص داده است. با این حال، رویدادهای اخیر و تجربیات به‌دست‌آمده از مواجهه با بحران‌های پیش‌بینی‌نشده، ضرورت بازنگری در رویکرد مدیریت شهری را آشکار ساخته است.وی افزود: تجربه شرایط ویژه اخیر نشان داد که مدیریت شهری نمی‌تواند صرفاً به ارائه خدمات روزمره بسنده کند و باید برای شرایط بحرانی نیز آمادگی لازم را داشته باشد. به گفته شمس احسان دراین راستا،گذار از«مدیریت خدمات اجتماعی» به «مهندسی تاب‌آوری اجتماعی» یک ضرورت راهبردی است. تاب‌آوری اجتماعی، توانایی جامعه برای مقاومت، سازگاری و بازیابی سریع در مواجهه با بحران‌ها و تکانه‌های پیش‌بینی‌نشده است و مستلزم ایجاد ظرفیت‌های نهادی، سازمان‌دهی شبکه‌های مردمی و توانمندسازی شهروندان در سطح محلات است.
رئیس کمیته اجتماعی شورا با اشاره به افزایش قابل توجه اعتبارات اجتماعی در برخی مناطق شهری در این دوره مدیریت شهری نشان‌دهنده اهتمام مدیریت شهری به این حوزه است ، تصریح کرد: این منابع باید با رویکردی راهبردی و مبتنی بر مشارکت شهروندی، در جهت ارتقای تاب‌آوری اجتماعی هزینه شوند. بدون برنامه‌ریزی منسجم و اتصال این اعتبارات به سناریوهای مدیریت بحران و آمادگی مردمی، خطر تبدیل این فرصت به منابع صرف‌شده در فعالیت‌های مناسبتی و کم‌اثر وجود دارد.شمس احسان ادامه داد: ارتقای تاب‌آوری اجتماعی مستلزم تحول در چهار حوزه کلیدی است که هر یک نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و مشارکت فعال شهروندان است. نخست، در حوزه خانواده و گروه‌های کانونی، ضروری است که خانواده‌ها به‌عنوان اولین و مستحکم‌ترین سنگر در برابر بحران‌ها، توانمند شوند. این امر مستلزم تشکیل «هسته‌های تاب‌آور خانواده» در محلات است که در آن‌ها مهارت‌های مدیریت اقتصادی در شرایط اضطرار، کمک‌های اولیه روانی و فیزیکی، و اصول پدافند غیرعامل آموزش داده شود. به گفته وی توانمندسازی بانوان در این راستا اهمیت ویژه‌ای دارد؛ زیرا آنان نه‌تنها مدیران بحران خانواده‌اند، بلکه می‌توانند در شرایط اضطرار، شبکه‌های تولید و مدیریت مراکز محلی را بر عهده بگیرند.
