چند جمله درباره مفهوم آتش بس
محمدکاظم انبارلویی
1- درک شرایط «موقعیت» و وضعیت «شرایط» در پساجنگ طوفان‌الاقصی و جنگ 12 روزه، مهم و حیاتی است.
حمله به پایگاه العدید در قطر ترامپ را از موقعیت آغازکننده جنگ و «طرف» اصلی جنگ به سکوی میانجی جنگ کشاند. این صحنه از نظرگاه استراتژیست‌های نظامی جهان و سیاستمداران دنیا تماشایی است.
این‌که فکر کنیم ضربه به پایگاه العدید موجب آتش‌بس شد درست نیست. چون پایگاه اصلی آمریکا، خود سرزمین‌های اشغالی فلسطین است. حجم آتش سپاه و ارتش ما بر روی حیفا و تل‌آویو و دیگر نقاط سرزمین‌های اشغالی باعث شد تن به آتش‌بس یا بهتر بگوییم تن به پذیرش شکست بدهند.
رسانه‌های جهان و رسانه‌های صهیونیستی از «تل‌آویو»، تصویری از «تَل»، «آویز» می‌دهند. غاصبان صهیونیست روی تَلّی از ویرانه‌های ویرانه‌تر از غزه نشسته‌اند. حمله به العدید پایان لات‌بازی های ترامپ بود. اسرائیل تاب آوری خود را از دست داده است.
2- آتش‌بس یک تاکتیک نظامی و دیپلماتیک برای ادامه جنگ است. جنگ آمریکا و رژیم صهیونیسم با ملت ما تمامی ندارد.
همان طور که در بیانیه شورای امنیت ملی آمده است: «نیروهای مسلح بدون کمترین اعتماد به دشمن دست به ماشه خواهند بود.»
3- اعلام آتش‌بس از سوی ترامپ با آن رجزخوانی‌های ابلهانه نوعی اعلام پیروزی ملت ایران از زبان خصم بود. دولت‌ها و ملت‌های جهان این را فهمیده‌اند که طرف پیروز جنگ، مردم ایران بودند.
ترامپ ابلهانه دلیل اصلی این شکست مفتضحانه را اعلام کرد: «او گفت نمی‌خواهیم وارد جنگ فرسایشی شویم.» او اعتراف کرد: سازه‌های نظامی آمریکا و اسرائیل در جنگ 12 روزه فرسوده شده‌اند. این در حالی است که ایران فقط بخشی از استعداد رزمی خود را به میدان آورده بود.
آن‌ها دیدند هیچ انگشتی از روی ماشه شلیک موشک‌ها و پهپادها برداشته نشده است. عملیات ویژه وعده صادق 3 آن‌ها را بیچاره کرد. آن‌ها از وادی «بیچارگی» به سمت وادی آتش‌بس بخوانید «تسلیم» رفتند. واژه آتش‌بس یک پوشش شیک برای «تسلیم» بود. رسانه‌های جهان و افکار عمومی دنیا این پوشش را می‌شناسند.
ایران درهای جهنم را به روی غاصبان قدس گشود. آن‌ها زبونانه به آتش‌بس پناه بردند. فرار از تله جنگ فرسایشی نقطه هزیمت آن‌ها شد.
حال آنکه آن‌ها وسط گودال این تله هستند.
4- آتش‌بس را هر طرف جنگ اعلام کند باید شرایط طرف پیروز را بپذیرد!
سؤال مردم ایران وجهان این است مفاد توافق آتش‌بس چیست؟ اگر توافقی بوده بین کی با کی بوده است؟ مگر می‌شود یک نفر جنگ را شروع کند خودش پایان جنگ را زیر بار آتش حریف اعلام کند و از میدان سالم بیرون رود؟
مگر می‌شود طرف شکست خورده جنگ وسط جنگ که حجم آتش ما روز به روز افزایش می‌یافت فرار به جلو کند و بگوید: «صلح»، «آتش‌بس» و «ترک مخاصمه» آیا او ادامه این قصه را می‌تواند در برابر تماشاچیانی که در 5 قاره قدرت او را محک می‌زنند، بازگو کند!
5- ادامه این بازی خونبار هم در میدان و هم در دیپلماسی از طرف ما مهم است؛ دیپلماسی هوشمندانه، حکیمانه، عزت‌مندانه و خردمندانه حکمرانی اقتدار و اقتدار حکمرانی را رقم می‌زند.
وزیر خارجه ما وقتی در این میدان سخن می‌گوید؛ نشان می‌دهد یک سروگردن از سیاستمداران مفلوک آمریکا و سه کشور شرور اروپایی بالاتر است. او در بیان مواضع قاطع جمهوری اسلامی نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم، شمرده، شفاف زبان پیروزی و توفیق ملت ایران را در این هماوردی نابرابر واتاب می‌دهد.
سخن گفتن در شرایط نه جنگ نه صلح نه ترک مخاصمه دقت و هوشمندی می‌خواهد او این زبان را می‌فهمد.
او سخنگویی دولت مقتدر ایران را در شرایط پساجنگ ۱۲ روزه نمایندگی می‌کند و چیزی از این بابت کم نگذاشته است. او به همسایگان و حکام اطراف ایران در اجلاس استانبول گفته است خود را در سطح سرایداری پایگاه‌های نظامی آمریکا فرونکاهید تمامی این پایگاه‌ها در کسری از ثانیه زیر ضربات موشک‌ها و پهپادهای ایران هستند.
6- جنگ به زودی در زمین، هوا و دریا آغاز خواهد شد. جنگ در حوزه دیپلماسی با شدت هر چه بیشتر ادامه دارد. آتش این جنگ تا قبول همه خواسته‌های دولت و ملت ایران ادامه دارد. در این دو حوزه فقط گوشمان به زبان رهبر و مقتدایمان امام خامنه‌ای باشد. راه خروج از این پیچ و گردنه تاریخی فقط با فرماندهی او و اطاعت ما ممکن است.
1- درک شرایط «موقعیت» و وضعیت «شرایط» در پساجنگ طوفان‌الاقصی و جنگ 12 روزه، مهم و حیاتی است.
حمله به پایگاه العدید در قطر ترامپ را از موقعیت آغازکننده جنگ و «طرف» اصلی جنگ به سکوی میانجی جنگ کشاند. این صحنه از نظرگاه استراتژیست‌های نظامی جهان و سیاستمداران دنیا تماشایی است.
این‌که فکر کنیم ضربه به پایگاه العدید موجب آتش‌بس شد درست نیست. چون پایگاه اصلی آمریکا، خود سرزمین‌های اشغالی فلسطین است. حجم آتش سپاه و ارتش ما بر روی حیفا و تل‌آویو و دیگر نقاط سرزمین‌های اشغالی باعث شد تن به آتش‌بس یا بهتر بگوییم تن به پذیرش شکست بدهند.
رسانه‌های جهان و رسانه‌های صهیونیستی از «تل‌آویو»، تصویری از «تَل»، «آویز» می‌دهند. غاصبان صهیونیست روی تَلّی از ویرانه‌های ویرانه‌تر از غزه نشسته‌اند. حمله به العدید پایان لات‌بازی های ترامپ بود. اسرائیل تاب آوری خود را از دست داده است.
2- آتش‌بس یک تاکتیک نظامی و دیپلماتیک برای ادامه جنگ است. جنگ آمریکا و رژیم صهیونیسم با ملت ما تمامی ندارد.
همان طور که در بیانیه شورای امنیت ملی آمده است: «نیروهای مسلح بدون کمترین اعتماد به دشمن دست به ماشه خواهند بود.»
3- اعلام آتش‌بس از سوی ترامپ با آن رجزخوانی‌های ابلهانه نوعی اعلام پیروزی ملت ایران از زبان خصم بود. دولت‌ها و ملت‌های جهان این را فهمیده‌اند که طرف پیروز جنگ، مردم ایران بودند.
ترامپ ابلهانه دلیل اصلی این شکست مفتضحانه را اعلام کرد: «او گفت نمی‌خواهیم وارد جنگ فرسایشی شویم.» او اعتراف کرد: سازه‌های نظامی آمریکا و اسرائیل در جنگ 12 روزه فرسوده شده‌اند. این در حالی است که ایران فقط بخشی از استعداد رزمی خود را به میدان آورده بود.
آن‌ها دیدند هیچ انگشتی از روی ماشه شلیک موشک‌ها و پهپادها برداشته نشده است. عملیات ویژه وعده صادق 3 آن‌ها را بیچاره کرد. آن‌ها از وادی «بیچارگی» به سمت وادی آتش‌بس بخوانید «تسلیم» رفتند. واژه آتش‌بس یک پوشش شیک برای «تسلیم» بود. رسانه‌های جهان و افکار عمومی دنیا این پوشش را می‌شناسند.
ایران درهای جهنم را به روی غاصبان قدس گشود. آن‌ها زبونانه به آتش‌بس پناه بردند. فرار از تله جنگ فرسایشی نقطه هزیمت آن‌ها شد.
حال آنکه آن‌ها وسط گودال این تله هستند.
4- آتش‌بس را هر طرف جنگ اعلام کند باید شرایط طرف پیروز را بپذیرد!
سؤال مردم ایران وجهان این است مفاد توافق آتش‌بس چیست؟ اگر توافقی بوده بین کی با کی بوده است؟ مگر می‌شود یک نفر جنگ را شروع کند خودش پایان جنگ را زیر بار آتش حریف اعلام کند و از میدان سالم بیرون رود؟
مگر می‌شود طرف شکست خورده جنگ وسط جنگ که حجم آتش ما روز به روز افزایش می‌یافت فرار به جلو کند و بگوید: «صلح»، «آتش‌بس» و «ترک مخاصمه» آیا او ادامه این قصه را می‌تواند در برابر تماشاچیانی که در 5 قاره قدرت او را محک می‌زنند، بازگو کند!
5- ادامه این بازی خونبار هم در میدان و هم در دیپلماسی از طرف ما مهم است؛ دیپلماسی هوشمندانه، حکیمانه، عزت‌مندانه و خردمندانه حکمرانی اقتدار و اقتدار حکمرانی را رقم می‌زند.
وزیر خارجه ما وقتی در این میدان سخن می‌گوید؛ نشان می‌دهد یک سروگردن از سیاستمداران مفلوک آمریکا و سه کشور شرور اروپایی بالاتر است. او در بیان مواضع قاطع جمهوری اسلامی نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم، شمرده، شفاف زبان پیروزی و توفیق ملت ایران را در این هماوردی نابرابر واتاب می‌دهد.
سخن گفتن در شرایط نه جنگ نه صلح نه ترک مخاصمه دقت و هوشمندی می‌خواهد او این زبان را می‌فهمد.
او سخنگویی دولت مقتدر ایران را در شرایط پساجنگ ۱۲ روزه نمایندگی می‌کند و چیزی از این بابت کم نگذاشته است. او به همسایگان و حکام اطراف ایران در اجلاس استانبول گفته است خود را در سطح سرایداری پایگاه‌های نظامی آمریکا فرونکاهید تمامی این پایگاه‌ها در کسری از ثانیه زیر ضربات موشک‌ها و پهپادهای ایران هستند.
6- جنگ به زودی در زمین، هوا و دریا آغاز خواهد شد. جنگ در حوزه دیپلماسی با شدت هر چه بیشتر ادامه دارد. آتش این جنگ تا قبول همه خواسته‌های دولت و ملت ایران ادامه دارد. در این دو حوزه فقط گوشمان به زبان رهبر و مقتدایمان امام خامنه‌ای باشد. راه خروج از این پیچ و گردنه تاریخی فقط با فرماندهی او و اطاعت ما ممکن است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
