اهمیت نگاه پیشگیرانه در مواجهه با تروریسم سایبری جهانی

اهمیت نگاه پیشگیرانه در مواجهه با تروریسم سایبری جهانی

محمد قلم چی
تحلیلگر حوزه امنیت سایبری
امروز، در عصر پیشرفت علم و تکنولوژی، مقولاتی تحت عنوان امنیت سایبری و الکترونیک اهمیت به سزایی پیدا کرده و نمی توان از نقش آن در صیانت از داده های سازمانی، ملی، بین المللی و حتی فردی به سادگی گذشت. همین مسئله سبب شده است تا در کنار مقوله امنیت سایبری، کلید واژه ای تحت عنوان تروریسم سایبری نیز بیش از هر زمان دیگری مورد توجه و استناد قرار گیرد. هر چند تعاریف حقوقی، آکادمیک و کلی زیادی در حوزه تروریسم سایبری و ابعاد آن مطرح شده اما در یک تعریف گویا، هر گونه بهره گیری از فناوری های
نوین در اقدامات ضد امنیتی ، مصداق تروریسم سایبری قلمداد می شود. تروریسم سایبری در گام نخست، منجر به قربانی شدن امنیت روانی کشورها و افراد می شود، به گونه ای که اطلاعات را در مداری نامطئن، سست و قابل دسترس برای غیر به گردش در می آورد. بخشی از این مخاطرات، بالقوه و بخش مهمی از آن بالفعل است:جایی که عملیات های
سایبری و هکری، مستقیما امنیت و جان انسانها و مناسبات روزمره زندگی آنها را هدف قرار داده یا به عنوان مکملی جهت ابعاد و انواع دیگر تروریسم عمل می کند. همان گونه که از تعاریف بالا بر می آید، ما با بازه گسترده ای از مصادیق تروریسم سایبری مواجه هستیم.درگام نخست، لازم است اهمیت و مخاطرات چنین تهدیدی از سوی نهادها ، کشورها و افراد درک شود و در گام بعدی، مصادیق آن به درستی تشخیص داده شود. قدر متیقن ماجرا این است که تروریسم سایبری، امری انتزاعی و ذهنی نبوده و دارای ما به ازای بیرونی است. تروریسم سایبری در یک کلام، "معادله وحشت"را در جوامع هدف خلق می کند و پیش فرض های ذهنی آنها را به گونه ای در هم می شکند که جایی برای مدیریت سریع و موثر بحران در قبال آن باقی نمی گذارد.از این رو باید تروریسم سایبری را به خوبی شناخت و سطوح گوناگون عملیاتی و زیرساختی را درمواجهه با آن ترسیم کرد. تروریسم سایبری جنبه ای عملیاتی و نه صرفا تئوریک دارد ، از این رو لازم است با نگاه و رویکردی عملیاتی آن را مهار کرد. بخش اعظمی از مدیریت بحران در مواجهه با تروریسم سایبری را باید قبل از وقوع بحران صورت داد. مدیریت پیشگیرانه در عرصه تروریسم سایبری به مراتب نسبت به مدیریت پسینی آن کم هزینه تر و تسلط پذیرتر خواهد بود. از این رو دولتها و سازمانها، باید هم افزایی موثری را در مواجهه جمعی با آن صورت دهند.