کلاف پیچیده در کی یف
قرار است مقامات ارشد سیاسی-امنیتی روسیه و اوکراین در قالب سلسله مذاکراتی مشترک رو در روی یکدیگر نشسته و در خصوص نحوه پایان دادن به منازعه 4 ساله اخیر تبادل نظر کنند. با این حال کارشناسان و تحلیلگران مسائل راهبردی در نظام بین الملل نسبت به نتیجه بخشی این مذاکرات ( حداقل در برهه کنونی) ابراز تردید می کنند. ارسال موشک های پاتریوت آمریکایی به اوکراین و تهدیداتی که دال بر وضع تحریم های اقتصادی و تجاری گسترده علیه مسکو از سوی کاخ سفید صورت گرفته صرفا منجر به پیچیده تر شدن صحنه مذاکرات شده است! بعد از دور قبلی مذاکرات، وزارت خارجه روسیه یادداشتی منتشر کرد که در آن شرایط مورد نظرش برای توقف جنگ را به‌طور مفصل توضیح می‌دهد. از جمله این شروط، عقب‌نشینی کامل نیروهای کی‌یف از چهار استان اوکراین یعنی دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون است؛ مناطقی که مسکو آنها را تحت عنوان «سرزمین‌های جدید» خود ضمیمه کرده است.فراتر از آن روسها به ترامپ اعلام کرده اند که زیر بار یک پیمان آتش بس صوری و غیرقابل اجرا با کی یف نخواهد رفت و در این خصوص لازم است بخشی از مذاکرات با سران ناتو
( به عنوان بانیان اصلی خلق منازعه اخیر ) صورت گیرد.پوتین قویا معتقد است که طرف اصلی منازعه با روسها در برهه کنونی ناتو است نه دولت زلنسکی در اوکراین. بر همین اساس بخش مهمی از تضمین های راهبردی مدنظر مسکو باید از سوی ناتو ( و نه دولت مستقر در کی یف) ارائه شود. روسیه می‌خواهد که جامعه جهانی، مالکیت آن بر مناطق اشغال‌شده از سال ۲۰۱۴، از جمله کریمه، را به رسمیت بشناسد.کرملین همچنین بر این موضوع پافشاری دارد که اوکراین باید از هرگونه ایده پیوستن به ائتلاف نظامی ناتو صرف‌نظر کند.در مقابل مقامات اوکراینی اصرار دارند که روسیه جهت انعقاد پیمان آتش بس از همه مناطق خارج شود و متعاقبا در خصوص آنها با کی یف مذاکره نماید! این درخواست کی یف به طور طبیعی از سوی روسیه رد شده است. همچنین، اوکراین خواستار تبادل متقابل اسیران جنگی، و آزادی تمام غیرنظامیان در بند مسکو می باشد.
ترامپ از ابتدای حضور خود در راس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن همواره مدعی شده بود که پایان یافتن جنگ اوکراین و انعقاد پیمان آتش بس دائمی میان طرفین جنگ در عرض
24 ساعت قابل دسترس بوده اما اکنون استیصال واشنگتن در مواجهه با این معادله چند مجهولی به نقطه اوج خود رسیده است. اکنون بر همگان مسجل شده که محاسبات ترامپ در قبال ماهیت و آینده جنگ اوکراین بسیار ایده آل گرایانه بوده و فراتر از آن، ناتوانی واشنگتن در تحلیل منازعات جاری در حوزه روابط بین الملل فراتر از حد تصور بسیاری از مخاطبان تحولات جهانی است.
( به عنوان بانیان اصلی خلق منازعه اخیر ) صورت گیرد.پوتین قویا معتقد است که طرف اصلی منازعه با روسها در برهه کنونی ناتو است نه دولت زلنسکی در اوکراین. بر همین اساس بخش مهمی از تضمین های راهبردی مدنظر مسکو باید از سوی ناتو ( و نه دولت مستقر در کی یف) ارائه شود. روسیه می‌خواهد که جامعه جهانی، مالکیت آن بر مناطق اشغال‌شده از سال ۲۰۱۴، از جمله کریمه، را به رسمیت بشناسد.کرملین همچنین بر این موضوع پافشاری دارد که اوکراین باید از هرگونه ایده پیوستن به ائتلاف نظامی ناتو صرف‌نظر کند.در مقابل مقامات اوکراینی اصرار دارند که روسیه جهت انعقاد پیمان آتش بس از همه مناطق خارج شود و متعاقبا در خصوص آنها با کی یف مذاکره نماید! این درخواست کی یف به طور طبیعی از سوی روسیه رد شده است. همچنین، اوکراین خواستار تبادل متقابل اسیران جنگی، و آزادی تمام غیرنظامیان در بند مسکو می باشد.
ترامپ از ابتدای حضور خود در راس معادلات سیاسی و اجرایی واشنگتن همواره مدعی شده بود که پایان یافتن جنگ اوکراین و انعقاد پیمان آتش بس دائمی میان طرفین جنگ در عرض
24 ساعت قابل دسترس بوده اما اکنون استیصال واشنگتن در مواجهه با این معادله چند مجهولی به نقطه اوج خود رسیده است. اکنون بر همگان مسجل شده که محاسبات ترامپ در قبال ماهیت و آینده جنگ اوکراین بسیار ایده آل گرایانه بوده و فراتر از آن، ناتوانی واشنگتن در تحلیل منازعات جاری در حوزه روابط بین الملل فراتر از حد تصور بسیاری از مخاطبان تحولات جهانی است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
