ساده‌انگاری به سبک اعراب
اخیرا برخی کشورهای عربی منطقه ازجمله مصر و قطر که تاکنون در مذاکرات آتش‌بس غزه ( به‌عنوان واسطه‌گر) حضوری فعالانه داشته‌اند در بیانیه‌ای جمعی خواستار حذف حماس از معادلات حکمرانی منطقه شده‌اند. در این سند هفت‌صفحه‌ای که ۱۷ کشور آن را امضا کرده‌اند، خواسته‌های مشترکی به‌وضوح بیان شده و گفته شده است: «در چارچوب پایان دادن به جنگ درنوار غزه، حماس باید به حاکمیت خود در نوار غزه پایان دهد و با تعهد و حمایت بین‌المللی، سلاح‌های خود را به تشکیلات خودگردان فلسطین تحویل دهد.»
همچنین در این سند همچنین عملیات طوفان الاقصی در تاریخ ۷ اکتبر سال 2023 میلادی نیز محکوم شده است.کشورهای امضاکننده این بیانیه درعین‌حال خواستار برداشتن گام‌های مشخص برای پایان دادن به درگیری در منطقه شده‌اند. آن‌ها ازجمله خواهان«حمایت از نیروی حافظ صلح سازمان ملل در این منطقه»و «آتش‌بس و آزادی اسرای صهیونیست»شده‌اند.
ساده‌انگاری اعراب در برهه حساس و سرنوشت‌ساز کنونی قطعا به زیان آن‌ها تمام خواهد شد. آن‌ها به‌جای تمرکز بر استراتژی مهار رژیم صهیونیستی بر استراتژی مهارمقاومت متمرکز شده‌اند. به عبارت بهتر قاهره و دوحه راه‌حل انعقاد پیمان آتش‌بس را حذف حماس و نه مواجهه با خواسته‌های نامعقول رژیم صهیونیستی در مذاکرات دانسته‌اند.
نکته مهم‌تر اینکه اعراب در بیانیه اخیرشان خواستار ایجاد صلح و ثبات در منطقه شده‌اند. قرینه یابی از این گزاره ادعایی چندان دشوار نیست:قطر و مصر تصور می‌کنند حذف مقاومت از صحنه فلسطین ( که البته هیچ‌گاه عملا امکانپذیر نیست ) پیش درآمدی برای ثبات در منطقه غرب آسیا
خصوصا فلسطین خواهد بود. این در حالی‌است که تسلط مطلق رژیم صهیونیستی از طریق تشکیلات خودگردان بر غزه صرفا منجر به تقویت خوی اشغالگری و توحش تل‌آویو خواهد شد. در این صورت هیچ‌یک از کشورهای عربی منطقه از بحران‌هایی که به بهانه‌های گوناگون از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی خلق می‌شود ایمن نخواهند بود. بحران زیست بودن ذاتی تل‌آویو و واشنگتن در منطقه و نظام بین‌الملل مسئله‌ای نیست که بتوان با حذف حماس از معادلات فلسطین رفع شود. بهتر است قبل از آنکه دیر شود کشورهای عربی سرنوشت خروج اسد از قدرت در دمشق و حضور حکومتی کاملا همراه با واشنگتن را مشاهده کنند:جایی که بحران‌های امنیتی در سوریه نه‌تنها پایان نیافته بلکه شاهد تشدید و تعمیق آن به لایه‌های اجتماعی و قومیتی هستیم.
همچنین در این سند همچنین عملیات طوفان الاقصی در تاریخ ۷ اکتبر سال 2023 میلادی نیز محکوم شده است.کشورهای امضاکننده این بیانیه درعین‌حال خواستار برداشتن گام‌های مشخص برای پایان دادن به درگیری در منطقه شده‌اند. آن‌ها ازجمله خواهان«حمایت از نیروی حافظ صلح سازمان ملل در این منطقه»و «آتش‌بس و آزادی اسرای صهیونیست»شده‌اند.
ساده‌انگاری اعراب در برهه حساس و سرنوشت‌ساز کنونی قطعا به زیان آن‌ها تمام خواهد شد. آن‌ها به‌جای تمرکز بر استراتژی مهار رژیم صهیونیستی بر استراتژی مهارمقاومت متمرکز شده‌اند. به عبارت بهتر قاهره و دوحه راه‌حل انعقاد پیمان آتش‌بس را حذف حماس و نه مواجهه با خواسته‌های نامعقول رژیم صهیونیستی در مذاکرات دانسته‌اند.
نکته مهم‌تر اینکه اعراب در بیانیه اخیرشان خواستار ایجاد صلح و ثبات در منطقه شده‌اند. قرینه یابی از این گزاره ادعایی چندان دشوار نیست:قطر و مصر تصور می‌کنند حذف مقاومت از صحنه فلسطین ( که البته هیچ‌گاه عملا امکانپذیر نیست ) پیش درآمدی برای ثبات در منطقه غرب آسیا
خصوصا فلسطین خواهد بود. این در حالی‌است که تسلط مطلق رژیم صهیونیستی از طریق تشکیلات خودگردان بر غزه صرفا منجر به تقویت خوی اشغالگری و توحش تل‌آویو خواهد شد. در این صورت هیچ‌یک از کشورهای عربی منطقه از بحران‌هایی که به بهانه‌های گوناگون از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی خلق می‌شود ایمن نخواهند بود. بحران زیست بودن ذاتی تل‌آویو و واشنگتن در منطقه و نظام بین‌الملل مسئله‌ای نیست که بتوان با حذف حماس از معادلات فلسطین رفع شود. بهتر است قبل از آنکه دیر شود کشورهای عربی سرنوشت خروج اسد از قدرت در دمشق و حضور حکومتی کاملا همراه با واشنگتن را مشاهده کنند:جایی که بحران‌های امنیتی در سوریه نه‌تنها پایان نیافته بلکه شاهد تشدید و تعمیق آن به لایه‌های اجتماعی و قومیتی هستیم.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
