چرا گارد لاوروف در مقابل آمریکا بسته است؟
اظهارات اخیر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، در خصوص طرح
۲۸ مادهای دونالد ترامپ برای آتشبس در اوکراین، یکبار دیگر دینامیک پیچیده دیپلماسی جنگ و آتشبس را به نمایش گذاشت. تأیید دریافت این طرح از طریق «کانالهای غیررسمی» و همزمان، اعلام عدم مشاهده نسخههای دیگر آن، نشان میدهد که مسکو با یک استراتژی سنجیده و محتاطانه عمل میکند؛ استراتژیای که هرگونه پذیرش سریع یا رد قاطعانه را به تعویق میاندازد تا زمان لازم برای سنجش نیات واقعی واشنگتن فراهم شود.مهمترین نکتهای که لاوروف بر آن تأکید کرد، ماهیت «غیررسمی» دریافت سند بود. این بدان معناست که طرح ۲۸ مادهای، برخلاف آنچه در رسانهها گمانهزنی شده، هنوز بهصورت رسمی و در کانالهای دیپلماتیک مورد تأیید کاخ سفید به مسکو ابلاغ نشده است. این شکاف بین «گزارشهای رسانهای/گمانهزنیها» و «مذاکرات رسمی» بزرگترین مانع پذیرش اولیه است. برای کشوری مانند روسیه که بهشدت به رسمیت شناختن تعهدات بینالمللی اهمیت میدهد، یک طرح ۲۸ مادهای که صرفا یک «پیشنویس انتخاباتی» یا یک «ایده فرعی» تلقی شود، ارزش اجرایی ندارد.
لاوروف در اظهارات خود، یک معیار ارزیابی شفاف برای مسکو تعیین کرد: ارزیابی روسیه از طرح ترامپ برای اوکراین بدون تغییر باقیمانده است، زیرا بر اساس «تفاهماتی است که در آلاسکا در نشست سران روسیه و آمریکا حاصل شد.»
این جمله کلید درک استراتژی کرملین است. از دید روسها، «نشست آلاسکا» میان پوتین و ترامپ، بهعنوان یک چارچوب مبنایی برای حلوفصل مناقشه تثبیت شده است. برای مسکو، طرح ترامپ تنها در صورتی قابلبررسی است که روح و متن آن با توافقات پایهای و پیشین مطابقت داشته باشد. لاوروف هشدار میدهد: «اگر این سند «روح و متن نشست آلاسکا» و تفاهمات کلیدی ثبت شده در آن را نادیده بگیرد، آنگاه موضع روسیه تغییر خواهد کرد.» این یک «اولتیماتوم دیپلماتیک نرم» است؛ هرگونه تلاش برای تحمیل یک روایت کاملا جدید یا نادیده گرفتن محورهای اصلی موردنظر روسیه، به معنای رد کامل طرح خواهد بود.
نکته پایانی لاوروف نشاندهنده آمادگی مشروط مسکو است: «روسیه انتظار دارد که ایالاتمتحده بر سر یک طرح صلح موردتوافق با اروپا و اوکراین به توافق برسد و آماده است تا در مورد فرمولهای خاص بحث کند.
این جمله دو پیام اصلی دارد: اول، روسیه همچنان معتقد است که واشنگتن باید درنهایت، نقش هماهنگکننده نهایی را ایفا کند و در مورد سازوکار صلح با متحدان اروپایی و اوکراین به اجماع برسد. دوم، این انتظار وجود دارد که نسخه نهایی و رسمی طرح، نتیجه این هماهنگیها باشد. تا زمانی که این نسخه رسمی، که نماینده دیدگاه مشترک غرب و مورد تأیید واشنگتن باشد، بر اساس چارچوب آلاسکا تدوین نگردد، لاوروف تمایلی به درگیر شدن در جزئیات یک سند «حدسی» ندارد. موضع روسیه در این برهه، ترکیبی از بیاعتمادی به فرآیندهای غیررسمی و تعهد تزلزلناپذیر به یک چارچوب تاریخی مذاکراتی است.ضمن آنکه رایزنیهای پشت پرده آمریکا با اعضای اروپایی ناتو و اوکراین، میتواند ماهیت و کارکرد سند ادعایی 28 مادهای ترامپ را دگرگون سازد.
۲۸ مادهای دونالد ترامپ برای آتشبس در اوکراین، یکبار دیگر دینامیک پیچیده دیپلماسی جنگ و آتشبس را به نمایش گذاشت. تأیید دریافت این طرح از طریق «کانالهای غیررسمی» و همزمان، اعلام عدم مشاهده نسخههای دیگر آن، نشان میدهد که مسکو با یک استراتژی سنجیده و محتاطانه عمل میکند؛ استراتژیای که هرگونه پذیرش سریع یا رد قاطعانه را به تعویق میاندازد تا زمان لازم برای سنجش نیات واقعی واشنگتن فراهم شود.مهمترین نکتهای که لاوروف بر آن تأکید کرد، ماهیت «غیررسمی» دریافت سند بود. این بدان معناست که طرح ۲۸ مادهای، برخلاف آنچه در رسانهها گمانهزنی شده، هنوز بهصورت رسمی و در کانالهای دیپلماتیک مورد تأیید کاخ سفید به مسکو ابلاغ نشده است. این شکاف بین «گزارشهای رسانهای/گمانهزنیها» و «مذاکرات رسمی» بزرگترین مانع پذیرش اولیه است. برای کشوری مانند روسیه که بهشدت به رسمیت شناختن تعهدات بینالمللی اهمیت میدهد، یک طرح ۲۸ مادهای که صرفا یک «پیشنویس انتخاباتی» یا یک «ایده فرعی» تلقی شود، ارزش اجرایی ندارد.
لاوروف در اظهارات خود، یک معیار ارزیابی شفاف برای مسکو تعیین کرد: ارزیابی روسیه از طرح ترامپ برای اوکراین بدون تغییر باقیمانده است، زیرا بر اساس «تفاهماتی است که در آلاسکا در نشست سران روسیه و آمریکا حاصل شد.»
این جمله کلید درک استراتژی کرملین است. از دید روسها، «نشست آلاسکا» میان پوتین و ترامپ، بهعنوان یک چارچوب مبنایی برای حلوفصل مناقشه تثبیت شده است. برای مسکو، طرح ترامپ تنها در صورتی قابلبررسی است که روح و متن آن با توافقات پایهای و پیشین مطابقت داشته باشد. لاوروف هشدار میدهد: «اگر این سند «روح و متن نشست آلاسکا» و تفاهمات کلیدی ثبت شده در آن را نادیده بگیرد، آنگاه موضع روسیه تغییر خواهد کرد.» این یک «اولتیماتوم دیپلماتیک نرم» است؛ هرگونه تلاش برای تحمیل یک روایت کاملا جدید یا نادیده گرفتن محورهای اصلی موردنظر روسیه، به معنای رد کامل طرح خواهد بود.
نکته پایانی لاوروف نشاندهنده آمادگی مشروط مسکو است: «روسیه انتظار دارد که ایالاتمتحده بر سر یک طرح صلح موردتوافق با اروپا و اوکراین به توافق برسد و آماده است تا در مورد فرمولهای خاص بحث کند.
این جمله دو پیام اصلی دارد: اول، روسیه همچنان معتقد است که واشنگتن باید درنهایت، نقش هماهنگکننده نهایی را ایفا کند و در مورد سازوکار صلح با متحدان اروپایی و اوکراین به اجماع برسد. دوم، این انتظار وجود دارد که نسخه نهایی و رسمی طرح، نتیجه این هماهنگیها باشد. تا زمانی که این نسخه رسمی، که نماینده دیدگاه مشترک غرب و مورد تأیید واشنگتن باشد، بر اساس چارچوب آلاسکا تدوین نگردد، لاوروف تمایلی به درگیر شدن در جزئیات یک سند «حدسی» ندارد. موضع روسیه در این برهه، ترکیبی از بیاعتمادی به فرآیندهای غیررسمی و تعهد تزلزلناپذیر به یک چارچوب تاریخی مذاکراتی است.ضمن آنکه رایزنیهای پشت پرده آمریکا با اعضای اروپایی ناتو و اوکراین، میتواند ماهیت و کارکرد سند ادعایی 28 مادهای ترامپ را دگرگون سازد.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
