وقاحت بی‌انتهای کامرون

یادداشت

وقاحت بی‌انتهای کامرون

این روزها مقامات انگلیسی و در رأس آن‌ها دیوید کامرون، وزیر امور خارجه انگلیس نهایت تلاش خود را جهت تنفس مصنوعی به دشمن صهیونیستی در جنگ غزه به کار بسته‌اند. شکست میدانی رژیم اشغالگر قدس و بحران‌های داخلی در کابینه ائتلافی نتانیاهو ، جایی برای تحقق اهداف از پیش تعیین‌شده تل‌آویو در جنگ باقی نگذاشته است. در این میان، شرکای اروپایی تل‌آویو به‌جای اعتراف نسبت به شکست تمام‌عیاری که در آن سهیم هستند درصدد پاک کردن صورت‌مسئله ( از طریق انکار جنایات مسلم رژیم اشغالگر قدس ) برآمده‌اند.
اخیرا دیوید کامرون، وزیر امور خارجه انگلیس در مواضعی که منجر به خشم افکار عمومی دنیا شده، نگرانی خود را بابت «امکان نقض حقوق بشر»
از سوی رژیم اشغالگر قدس ابراز کرده است.کامرون در پاسخ به سؤالات کمیته روابط خارجی پارلمان این کشور گفته است:
نگران این هستم که مبادا اسرائیل اقدامی انجام داده است که ممکن است نقض قوانین بین‌الملل باشد.ضمنا من تعریف دقیق قانونی در خصوص اینکه غزه سرزمینی اشغال شده ( توسط اسرائیل) می‌باشد یا خیر را نمی‌دانم!
کامرون در سخنان خود، دوگزاره قطعی را زیر سؤال برده است :یکی وقوع جنایات مسلم و نسل‌کشی قطعی صهیونیست‌ها در نوار غزه و دیگری، ماهیت قانونی و سرزمینی این منطقه را ! اینکه پس از شهادت حدود 25 هزار فلسطینی در نوار غزه، وزیر خارجه انگلیس صرفا از «احتمال»نقض حقوق بشر توسط رژیم اشغالگر قدس سخن می‌گوید، اوج وقاحت و دنائت وزیر خارجه انگلیس را نشان می‌دهد. فراتر از آن، به لحاظ ماهوی و سرزمینی، غزه جزئی از خاک فلسطین محسوب می‌شود و رژیم صهیونیستی نه‌تنها حقی در قبال آن ندارد، بلکه باید از کل اراضی اشغالی ( کل سرزمین فلسطین) و بلندی‌های جولان نیز عقب‌نشینی کرده و این مناطق را به صاحبان اصلی آن‌ها بسپارد. اظهارات کامرون درحالی صورت می‌گیرد که چندی پیش اولاف شولتس، صدراعظم آلمان نیز مدعی شده بود بمباران مناطق مسکونی توسط رژیم اشغالگر قدس و کشتار کودکان غزه، مصداق جنایت جنگی محسوب نمی‌شود و در این روند، هیچ‌یک از قواعد حقوق بین‌الملل نقض نشده است! نکته قابل‌تأمل اینکه طبق نظرسنجی‌های صورت گرفته در آلمان و انگلیس، افکار عمومی هر دو کشور منتقد رویکرد سیاستمداران شان در جنگ غزه هستند.
بدون شک واشنگتن، لندن، برلین و پاریس نه‌تنها در جنایات جنگی رژیم اشغالگر قدس در غزه سهیم هستند، بلکه پس از پایان جنگ ( که مترادف با شکست صهیونیست‌ها خواهد بود) باید هزینه‌ها و تبعات این حمایت وقیحانه را بپردازند. انکار صورت‌مسئله و استفاده از واژگان و جملات مبهم برای توجیه جنایات رژیم صهیونیستی از سوی افرادی مانند کامرون و اولاف شولتس، صرفا نفرت جهانی از آن‌ها و البته سهم دولت‌های متبوعشان از نسل‌کشی غزه را افزایش خواهد داد.افکار عمومی دنیا طی صد روز سپری‌شده از جنگ غزه نشان داده که تسلیم تصویرسازی‌های کاذب و دروغین سیاستمداران و رسانه‌های غربی در قبال واقعیات مسلم و محض این آوردگاه خونین و دلخراش نخواهد شد.