بحران در نظام درمانی انگلیس
گروه اجتماعی
وقوع و تحقق برگزیت ، مولد بحران های اقتصادی و اعتباری فراوانی در انگلیس بوده است.از ابتدای سال 2022 میلادی تا کنون، شاهد وقوع اعتصاب های گسترده ای از سوی پزشکان و پرستاران انگلیسی بوده ایم. اگرچه در ابتدا این اعتراضات معطوف به مزایای حقوقی و قانونی بوده است، اما اکنون ساختار درمانی انگلیس را هدف قرار داده است. بسیاری از پزشکان و پرستاران در انگلیس، معتقدند در دوران پسابرگزیت فرصتی برای بهبود وضعیت شغلی و اعتباری آنها ( حداقل در آینده ای نزدیک ) وجود نخواهد داشت. همین مسئله، بر روی پرستاران خارجی که در انگلیس مشغول به کار بوده اند نیز تاثیرگذاشته و منجر به ترک این کشور توسط آنها شده است. افزایش ناگهانی شمار پرستاران خارجی که برای موقعیت‌های شغلی جدید خاک بریتانیا را ترک می‌کنند، نگرانی‌هایی را در میان مقامات درمانی این کشور برانگیخته است.هرسال به طور متوسط حدود ۹ هزار پرستار متولد خارج از اتحادیه اروپا بریتانیا را ترک کرده و در کشور دیگری مشغول به کار می‌شوند.بنابر آمارها تعداد مجموع پرستاران در بریتانیا که به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند بین سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ دو برابر شده و به رکورد ۱۲ هزار و ۴۰۰ نفر رسید. این عدد در مقایسه با سال قبل از همه‌گیری کرونا، چهار برابر افزایش یافته است.اکثریت قریب به اتفاق کسانی که خاک بریتانیا را ترک می‌کنند به آمریکا، نیوزلند یا استرالیا می‌روند؛ کشورهایی که پرستاران در آنها بسیار بیشتر از بریتانیا (گاهی اوقات تا دو برابر) دستمزد می‌گیرند.
اکثر این پرستاران به صورت متوسط 3 سال در انگلیس کار کرده و با ساختار درمانی این کشور آشنا شده اند. با این حال پایین بودن دستمزدها از یک سو و بحران های بوروکراتیک در سیستم درمانی و مهاجرتی انگلیس ، خصوصا در دوران پسابرگزیت، انگیزه این پرستاران برای ماندن را شدیدا کاهش داده است. نظام درمانی بریتانیا با معضل ۴۰ هزار موقعیت شغلی خالی برای پرستاران دست و پنجه نرم می‌کند و به شدت به افرادی که از خارج از کشور می‌آیند وابسته است.بنابراین، امکان جایگزینی این پرستاران هر روز کمتر می شود. این به معنای وقوع بحرانی گسترده در روند ارائه خدمات درمانی به بیماران است. مسئله ای که خود را از لندن و منچستر گرفته تا شهرهای کوچک تر نشان می دهد. کارشناسان می‌گویند سازمان بهداشت انگلیس حقوقی در حد متوسط به پرستاران می‌دهد و به همین خاطر در رقابت با دیگر کشورها برای کادر درمان جذابیت کمتری دارد.گزارش بنیاد بهداشت انگلیس نشان می‌دهد که سال گذشته، ۱۲ هزار و ۴۰۰ پرستار شاغل در بریتانیا برای دریافت گواهی وضعیت حرفه‌ای فعلی (CCPS) درخواست دادند. این گواهی معمولا وقتی مورد نیاز است که فرد پرستار می‌خواهد برای کار در کشور دیگری نقل مکان کند. کادر درمان در بریتانیا طی ماه‌های اخیر در اعتراض به شرایط بد کار و حقوق‌های پایین بارها دست به تظاهرات زده‌اند.همین مسئله، تبدیل به یک فاکتور و مولفه اعتباری منفی برای پرستارانی شده که سودای حضور در انگلیس را در سر داشته اند. اکنون بسیاری از پرستاران غیر اروپایی ، انگلیس را از لیست کشورهای مطلوب خود حذف کرده اند. به عنوان مثال، پس از آنکه آمریکا در پی همه‌گیری کووید-۱۹ سیاست صدور ویزا را تغییر داد، تعداد پرستاران خارجی که از بریتانیا به آنجا رفتند ۱۰ برابر افزایش یافته و دولت ریشی سوناک در لندن نیز به مانند دیگر دولت های محافظه کار ، قدرت مواجهه با این بحران فراگیر را از دست داده است.
وقوع و تحقق برگزیت ، مولد بحران های اقتصادی و اعتباری فراوانی در انگلیس بوده است.از ابتدای سال 2022 میلادی تا کنون، شاهد وقوع اعتصاب های گسترده ای از سوی پزشکان و پرستاران انگلیسی بوده ایم. اگرچه در ابتدا این اعتراضات معطوف به مزایای حقوقی و قانونی بوده است، اما اکنون ساختار درمانی انگلیس را هدف قرار داده است. بسیاری از پزشکان و پرستاران در انگلیس، معتقدند در دوران پسابرگزیت فرصتی برای بهبود وضعیت شغلی و اعتباری آنها ( حداقل در آینده ای نزدیک ) وجود نخواهد داشت. همین مسئله، بر روی پرستاران خارجی که در انگلیس مشغول به کار بوده اند نیز تاثیرگذاشته و منجر به ترک این کشور توسط آنها شده است. افزایش ناگهانی شمار پرستاران خارجی که برای موقعیت‌های شغلی جدید خاک بریتانیا را ترک می‌کنند، نگرانی‌هایی را در میان مقامات درمانی این کشور برانگیخته است.هرسال به طور متوسط حدود ۹ هزار پرستار متولد خارج از اتحادیه اروپا بریتانیا را ترک کرده و در کشور دیگری مشغول به کار می‌شوند.بنابر آمارها تعداد مجموع پرستاران در بریتانیا که به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند بین سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ دو برابر شده و به رکورد ۱۲ هزار و ۴۰۰ نفر رسید. این عدد در مقایسه با سال قبل از همه‌گیری کرونا، چهار برابر افزایش یافته است.اکثریت قریب به اتفاق کسانی که خاک بریتانیا را ترک می‌کنند به آمریکا، نیوزلند یا استرالیا می‌روند؛ کشورهایی که پرستاران در آنها بسیار بیشتر از بریتانیا (گاهی اوقات تا دو برابر) دستمزد می‌گیرند.
اکثر این پرستاران به صورت متوسط 3 سال در انگلیس کار کرده و با ساختار درمانی این کشور آشنا شده اند. با این حال پایین بودن دستمزدها از یک سو و بحران های بوروکراتیک در سیستم درمانی و مهاجرتی انگلیس ، خصوصا در دوران پسابرگزیت، انگیزه این پرستاران برای ماندن را شدیدا کاهش داده است. نظام درمانی بریتانیا با معضل ۴۰ هزار موقعیت شغلی خالی برای پرستاران دست و پنجه نرم می‌کند و به شدت به افرادی که از خارج از کشور می‌آیند وابسته است.بنابراین، امکان جایگزینی این پرستاران هر روز کمتر می شود. این به معنای وقوع بحرانی گسترده در روند ارائه خدمات درمانی به بیماران است. مسئله ای که خود را از لندن و منچستر گرفته تا شهرهای کوچک تر نشان می دهد. کارشناسان می‌گویند سازمان بهداشت انگلیس حقوقی در حد متوسط به پرستاران می‌دهد و به همین خاطر در رقابت با دیگر کشورها برای کادر درمان جذابیت کمتری دارد.گزارش بنیاد بهداشت انگلیس نشان می‌دهد که سال گذشته، ۱۲ هزار و ۴۰۰ پرستار شاغل در بریتانیا برای دریافت گواهی وضعیت حرفه‌ای فعلی (CCPS) درخواست دادند. این گواهی معمولا وقتی مورد نیاز است که فرد پرستار می‌خواهد برای کار در کشور دیگری نقل مکان کند. کادر درمان در بریتانیا طی ماه‌های اخیر در اعتراض به شرایط بد کار و حقوق‌های پایین بارها دست به تظاهرات زده‌اند.همین مسئله، تبدیل به یک فاکتور و مولفه اعتباری منفی برای پرستارانی شده که سودای حضور در انگلیس را در سر داشته اند. اکنون بسیاری از پرستاران غیر اروپایی ، انگلیس را از لیست کشورهای مطلوب خود حذف کرده اند. به عنوان مثال، پس از آنکه آمریکا در پی همه‌گیری کووید-۱۹ سیاست صدور ویزا را تغییر داد، تعداد پرستاران خارجی که از بریتانیا به آنجا رفتند ۱۰ برابر افزایش یافته و دولت ریشی سوناک در لندن نیز به مانند دیگر دولت های محافظه کار ، قدرت مواجهه با این بحران فراگیر را از دست داده است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
