اوربان و عطش انتقام از اروپا
ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان و یکی از اندک متحدان ترامپ در اروپا، نمی‌تواند خوشحالی زاید الوصف خود را نسبت به بازگشت رئیس‌جمهور سابق آمریکا به کاخ سفید کتمان کند. اوربان در جریان برگزاری نشست اخیر سران اروپایی نیز ابایی از ابراز این خرسندی نداشت و اتفاقا تلاش کرد دستور جلسه مشترک اروپائیان در بوداپست را از بررسی مسائل جاری در اروپا منحرف ساخته و موضوع موردعلاقه خود ( بازگشت ترامپ به کاخ سفید و تأثیر آن بر مناسبات امنیتی و اقتصادی در اروپا) را تبدیل به دستور کار جدید جلسه کند.
اوربان که در طول سال‌های اخیر چالش‌های پرشماری با رهبران بروکسل داشته ازجمله مخالفان حمایت از اوکراین نیز به شمار می‌رود. همین کافی است که اوربان و ترامپ را در یک جبهه قرار دهد. ضمن اینکه هر دو رهبر، پوپولیست، دست راستی و ملی‌گرا هستند و چندان با سازمان‌های بین‌المللی سر سازگاری ندارند.ضمن اینکه این دو رهبر در دوره نخست حضور ترامپ در کاخ سفید روابط نزدیکی با یکدیگر داشتند.اوربان همچنین از چالش‌آفرینی در روابط اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده حتما استقبال خواهد کرد و می‌تواند امیدوار باشد که از همین مسیر فشارهای بروکسل به او کاهش یابد. به عبارت بهتر، اوربان نه‌تنها سطح روابط بوداپشت با واشنگتن را در دوران ریاست جمهوری ترامپ ارتقاء خواهد داد، بلکه تلاش می‌کند از اهرم فشاری به نام ترامپ و جمهوری‌خواهان آمریکا جهت تنظیم رفتار اروپای واحد استفاده کند.
ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود. اوربان به‌سادگی از کنار تحریم‌های کنونی اروپائیان علیه خود ( به دلیل تک‌روی وی در اتحادیه اروپا صورت گرفته است ) به‌سادگی نخواهد گذشت. بدون شک در هرگونه طرح انتقام یا نقشه راه محدودکننده‌ای که علیه کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و دیگر بازیگران ارشد اروپایی در واشنگتن تهیه و تنظیم شود، اوربان مشارکتی آشکار یا حداقل پنهان خواهد داشت. شباهت شخصیت سیاسی اوربان و ترامپ به یکدیگر، نشان می‌دهد که نخست‌وزیر مجارستان قصد ندارد "قدرت‌یابی احتمالی خود در آینده "را فدای "نارضایتی‌های گذشته خود زا اروپائیان"کند. برخی تحلیلگران می‌گویند اوربان روحیه انتقام جویانه ای نسبت به افرادی مانند ماکرون و شولتس داشته و از فرصتی که متعاقب پیروزی ترامپ در اختیار وی قرارگرفته به‌سادگی نخواهد گذشت. اوربان قصد دارد تبدیل به کارگزار آمریکا( دولت ترامپ) در اتحادیه اروپا ، ناتو و منطقه یورو شود و این رویکرد، در مواضع قبلی و کنونی وی کاملا نمود دارد.
اوربان که در طول سال‌های اخیر چالش‌های پرشماری با رهبران بروکسل داشته ازجمله مخالفان حمایت از اوکراین نیز به شمار می‌رود. همین کافی است که اوربان و ترامپ را در یک جبهه قرار دهد. ضمن اینکه هر دو رهبر، پوپولیست، دست راستی و ملی‌گرا هستند و چندان با سازمان‌های بین‌المللی سر سازگاری ندارند.ضمن اینکه این دو رهبر در دوره نخست حضور ترامپ در کاخ سفید روابط نزدیکی با یکدیگر داشتند.اوربان همچنین از چالش‌آفرینی در روابط اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده حتما استقبال خواهد کرد و می‌تواند امیدوار باشد که از همین مسیر فشارهای بروکسل به او کاهش یابد. به عبارت بهتر، اوربان نه‌تنها سطح روابط بوداپشت با واشنگتن را در دوران ریاست جمهوری ترامپ ارتقاء خواهد داد، بلکه تلاش می‌کند از اهرم فشاری به نام ترامپ و جمهوری‌خواهان آمریکا جهت تنظیم رفتار اروپای واحد استفاده کند.
ماجرا به این نقطه ختم نمی‌شود. اوربان به‌سادگی از کنار تحریم‌های کنونی اروپائیان علیه خود ( به دلیل تک‌روی وی در اتحادیه اروپا صورت گرفته است ) به‌سادگی نخواهد گذشت. بدون شک در هرگونه طرح انتقام یا نقشه راه محدودکننده‌ای که علیه کشورهایی مانند آلمان، فرانسه و دیگر بازیگران ارشد اروپایی در واشنگتن تهیه و تنظیم شود، اوربان مشارکتی آشکار یا حداقل پنهان خواهد داشت. شباهت شخصیت سیاسی اوربان و ترامپ به یکدیگر، نشان می‌دهد که نخست‌وزیر مجارستان قصد ندارد "قدرت‌یابی احتمالی خود در آینده "را فدای "نارضایتی‌های گذشته خود زا اروپائیان"کند. برخی تحلیلگران می‌گویند اوربان روحیه انتقام جویانه ای نسبت به افرادی مانند ماکرون و شولتس داشته و از فرصتی که متعاقب پیروزی ترامپ در اختیار وی قرارگرفته به‌سادگی نخواهد گذشت. اوربان قصد دارد تبدیل به کارگزار آمریکا( دولت ترامپ) در اتحادیه اروپا ، ناتو و منطقه یورو شود و این رویکرد، در مواضع قبلی و کنونی وی کاملا نمود دارد.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
-
دیپلماسی فعال اقتصادی راه برونرفت از مشکلات تجاری
-
باید از مسیر واردات در بازار خودرو ظرفیت آفرینی کرد
-
چشمانداز بلندمدت اقتصادی
-
آتشبسی با هدف تحدید حزبالله
-
کمبود برق و گاز را صادقانه با مردم در میان بگذارید
-
روبیو، دیپلماتی با تعارضات جدی
-
آیا گروسی از مسیر کج بازمیگردد؟
-
اوربان و عطش انتقام از اروپا
-
ریزش معدن بار دیگر حادثهساز شد
-
مضحکترین عفو تاریخ آمریکا
