گره‌های آمریکایی درروند مذاکرات هسته‌ای
دور جدید مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در حالی در سال ۱۴۰۴ (۲۰۲۵) با میانجیگری عمان پیگیری شده که مجموعه‌ای از عوامل و فشارها در طرف آمریکایی وجود دارند که ممکن است در ادامه، روند این گفت‌وگوها را تحت تأثیر قرار دهند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، مذاکرات میان ایران و ایالات‌متحده، به‌ویژه در موضوعات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها، همواره با پیچیدگی‌ها و چالش‌هایی همراه بوده است؛ دور جدید مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در حالی در سال 1404 (2025) با میزبانی عمان پیگیری شده که مجموعه‌ای از عوامل و فشارها در طرف آمریکایی وجود دارند که ممکن است در ادامه، روند این گفت‌وگوها را تحت تأثیر قرار دهند.
این گزارش به بررسی این عوامل و فشارهای احتمالی می‌پردازد که می‌توانند مذاکرات آینده را کند کنند یا به تعویق بیندازند و یا با چالش مواجه کنند.یکی از کلیدی‌ترین عواملی که ممکن است مذاکرات آینده را تحت تأثیر قرار دهد، ناهماهنگی و اختلافات داخلی در تیم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده، است. دولت دوم ترامپ که از ابتدای 2025 با شعار سیاست خارجی تهاجمی کار خود را آغاز کرده، شاهد تنش‌هایی در میان مقامات ارشد خود است که می‌تواند تصمیم‌گیری در قبال ایران را پیچیده کند. شبکه سی‌ان‌ان در گزارشی نوشته اخراج مشاور امنیت ملی آمریکا در 10 اردیبهشت 1404 (30 آوریل 2025) نشانه‌ای از تنش‌های داخلی در دولت ترامپ است.سیگنال‌های متناقضی که مقام‌های دولت ترامپ در خصوص برنامه غنی‌سازی ایران ارسال می‌کنند- برخلاف آنچه عده‌ای ادعا می‌کنند- نه حاصل سیاستی حساب‌شده و سنجیده بلکه نتیجه سرگیجه و سردرگمی‌ای است که از سبک رهبری غیرقابل‌پیش‌بینی ترامپ ناشی شده است. به‌عنوان‌مثال، جمعه هفته گذشته روزنامه واشنگتن‌پست گزارش داده بود آمریکا هنوز ملاک‌های مطالبات خود از ایران را مشخص نکرده و تعیین این ملاک‌ها به تصمیم‌گیری از سوی شخص دونالد ترامپ وابسته است او هم نظری در این خصوص اظهار نکرده است.این روزنامه گفته بود که گروهی از مقام‌های دستگاه‌های مختلف ترامپ تازه هفته گذشته جلسه‌ای را برگزار کرده‌اند تا درباره این‌که آیا ایران بایستی اجازه غنی‌سازی داشته باشد یا نه گفت‌وگو کنند. انعکاس این سردرگمی‌ها را می‌توان در موضع‌گیری‌های «استیو ویتکاف»، نماینده دولت ترامپ در مذاکرات هم مشاهده کرد. او که فردی فاقد تجربه در مسائل پیچیده هسته‌ای و دیپلماسی است به‌تنهایی چندین مدل موضع‌گیری در قبال ایران اتخاذ کرده و گاه از آنچه در جایی گفته عقب‌نشینی کرده تا مدتی بعدتر دوباره به همان بازگردد. حضور افرادی با تجارب دیپلماتیک محدود به سردرگمی‌ها در کابینه اضافه کرده است. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که کابینه ترامپ که اعضای آن را ترکیبی از افراد وفادار به ترامپ و یا به اصطلاح بهتر «بله قربان‌گو» تشکیل می‌دهند فاقد صلاحیت و تخصص لازم برای هدایت پرونده‌های پیچیده‌ای مانند مذاکرات با ایران هستند. این اختلافات موجود داخلی با فشارهای خارجی از سوی لابی‌های ضدایرانی و گروه‌های تندرو در آمریکا تشدید می‌شود. لابی‌هایی مانند بنیاد دفاع از دموکراسی و حامیان اسرائیل، با نفوذ در کنگره و رسانه‌ها، دولت ترامپ را تحت فشار قرار داده‌اند تا از هرگونه توافق با ایران اجتناب کند.وال‌استریت ژورنال گزارش داده که این گروه‌ها با ترویج مواضع سختگیرانه، می‌توانند فضای دیپلماسی را محدود کنند. اگر این فشارها در آینده شدت گیرند، ممکن است تیم مذاکره‌کننده آمریکا را به سمت مطالباتی سوق دهند که با خطوط قرمز ایران، مانند حفظ حق غنی‌سازی، در تضاد باشد، و در نتیجه، مذاکرات را به سمت بن‌بست یا تأخیر هدایت کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، مذاکرات میان ایران و ایالات‌متحده، به‌ویژه در موضوعات هسته‌ای و رفع تحریم‌ها، همواره با پیچیدگی‌ها و چالش‌هایی همراه بوده است؛ دور جدید مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در حالی در سال 1404 (2025) با میزبانی عمان پیگیری شده که مجموعه‌ای از عوامل و فشارها در طرف آمریکایی وجود دارند که ممکن است در ادامه، روند این گفت‌وگوها را تحت تأثیر قرار دهند.
این گزارش به بررسی این عوامل و فشارهای احتمالی می‌پردازد که می‌توانند مذاکرات آینده را کند کنند یا به تعویق بیندازند و یا با چالش مواجه کنند.یکی از کلیدی‌ترین عواملی که ممکن است مذاکرات آینده را تحت تأثیر قرار دهد، ناهماهنگی و اختلافات داخلی در تیم دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده، است. دولت دوم ترامپ که از ابتدای 2025 با شعار سیاست خارجی تهاجمی کار خود را آغاز کرده، شاهد تنش‌هایی در میان مقامات ارشد خود است که می‌تواند تصمیم‌گیری در قبال ایران را پیچیده کند. شبکه سی‌ان‌ان در گزارشی نوشته اخراج مشاور امنیت ملی آمریکا در 10 اردیبهشت 1404 (30 آوریل 2025) نشانه‌ای از تنش‌های داخلی در دولت ترامپ است.سیگنال‌های متناقضی که مقام‌های دولت ترامپ در خصوص برنامه غنی‌سازی ایران ارسال می‌کنند- برخلاف آنچه عده‌ای ادعا می‌کنند- نه حاصل سیاستی حساب‌شده و سنجیده بلکه نتیجه سرگیجه و سردرگمی‌ای است که از سبک رهبری غیرقابل‌پیش‌بینی ترامپ ناشی شده است. به‌عنوان‌مثال، جمعه هفته گذشته روزنامه واشنگتن‌پست گزارش داده بود آمریکا هنوز ملاک‌های مطالبات خود از ایران را مشخص نکرده و تعیین این ملاک‌ها به تصمیم‌گیری از سوی شخص دونالد ترامپ وابسته است او هم نظری در این خصوص اظهار نکرده است.این روزنامه گفته بود که گروهی از مقام‌های دستگاه‌های مختلف ترامپ تازه هفته گذشته جلسه‌ای را برگزار کرده‌اند تا درباره این‌که آیا ایران بایستی اجازه غنی‌سازی داشته باشد یا نه گفت‌وگو کنند. انعکاس این سردرگمی‌ها را می‌توان در موضع‌گیری‌های «استیو ویتکاف»، نماینده دولت ترامپ در مذاکرات هم مشاهده کرد. او که فردی فاقد تجربه در مسائل پیچیده هسته‌ای و دیپلماسی است به‌تنهایی چندین مدل موضع‌گیری در قبال ایران اتخاذ کرده و گاه از آنچه در جایی گفته عقب‌نشینی کرده تا مدتی بعدتر دوباره به همان بازگردد. حضور افرادی با تجارب دیپلماتیک محدود به سردرگمی‌ها در کابینه اضافه کرده است. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که کابینه ترامپ که اعضای آن را ترکیبی از افراد وفادار به ترامپ و یا به اصطلاح بهتر «بله قربان‌گو» تشکیل می‌دهند فاقد صلاحیت و تخصص لازم برای هدایت پرونده‌های پیچیده‌ای مانند مذاکرات با ایران هستند. این اختلافات موجود داخلی با فشارهای خارجی از سوی لابی‌های ضدایرانی و گروه‌های تندرو در آمریکا تشدید می‌شود. لابی‌هایی مانند بنیاد دفاع از دموکراسی و حامیان اسرائیل، با نفوذ در کنگره و رسانه‌ها، دولت ترامپ را تحت فشار قرار داده‌اند تا از هرگونه توافق با ایران اجتناب کند.وال‌استریت ژورنال گزارش داده که این گروه‌ها با ترویج مواضع سختگیرانه، می‌توانند فضای دیپلماسی را محدود کنند. اگر این فشارها در آینده شدت گیرند، ممکن است تیم مذاکره‌کننده آمریکا را به سمت مطالباتی سوق دهند که با خطوط قرمز ایران، مانند حفظ حق غنی‌سازی، در تضاد باشد، و در نتیجه، مذاکرات را به سمت بن‌بست یا تأخیر هدایت کنند.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
