مکتبی سرشار از روح سرشار از خدا

مکتبی سرشار از روح سرشار از خدا

علی اکبرسبزیان
۱- در تاریخ بشر، برخی شخصیت‌ها فراتر از زمان و مکان می‌درخشند و نامشان تا همیشه بر تارک تاریخ می‌ماند. امام خمینی (ره) یکی از این اسطوره‌های بی‌همتاست؛ مردی که نه‌تنها ایران، که جهان را تحت تأثیر خود قرار داد. او ثابت کرد که می‌توان تا مرز عصمت پیش رفت، همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند: «امام خمینی ثابت کرد که تا مرز عصمت پیش رفتن افسانه نیست». و راستی که این انقلاب، بی‌نام خمینی، «در هیچ کجای جهان شناخته‌شده نیست».
۲- امام خمینی تنها یک رهبر سیاسی نبود؛ او احیاگر اسلام در عصر حاضر، معلم اخلاق، عارفی زاهد و سیاستمداری بی‌نظیر بود. متأسفانه امروز، نسل جوان ممکن است او را در حد علمای مشروطه بشناسند، در حالی که او مجدد اسلام و بنیان‌گذار حکومتی برآمده از ایمان و اراده‌ی ملت بود.
۳- امام خمینی (ره) در ساده‌زیستی، الگویی بی‌بدیل بود. او در خانه‌ای کوچک در جماران زندگی می‌کرد، لباسی ساده می‌پوشید و غذای معمولی می‌خورد. هیچ رئیس‌جمهور یا رهبری در جهان را نمی‌شناسیم که چنین زندگی زاهدانه ای داشته باشد. او ثروت و قدرت را وسیله‌ای برای خدمت می‌دانست، نه ابزاری برای تجمل. این ساده‌زیستی، نه از ضعف که از قوت ایمان و بینش عمیق او سرچشمه می‌گرفت.
۴- امام خمینی (ره) در نظم، نمونه‌ای کم‌نظیر بود. از برنامه‌های روزانه‌اش تا مدیریت انقلاب و کشور، همه بر پایه‌ نظمی دقیق استوار بود. حتی در سنین بالا، ساعات مطالعه، عبادت، استراحت و ملاقات‌هایش با دقت تنظیم می‌شد. این نظم، یکی از رازهای موفقیت او در هدایت یک انقلاب عظیم بود.
۵- شجاعت امام خمینی (ره) زبانزد خاص و عام بود. او در برابر استبداد شاه، استکبار جهانی و هرگونه ظلم، تسلیم نشد. وقتی بسیاری سکوت کرده بودند، او فریاد زد: «اگر سرنیزه می‌خواهند، من اولین کسی هستم که پیشقدم می‌شوم». هیچ رهبر سیاسی یا مذهبی در دنیا را نمی‌توان یافت که چنین بی‌پروا در برابر ابرقدرت‌ها بایستد و پیروز شود.
۶- امام خمینی (ره) به مردم عشق می‌ورزید و به رأی آن‌ها احترام می‌گذاشت. او باور داشت که حکومت باید برخاسته از خواست مردم باشد. «میزان رأی ملت است»، جمله‌ای که بارها تکرار کرد و نشان داد که اسلام واقعی، دموکراسی راستین را نفی نمی‌کند. او نه‌تنها به مردم ایران، که به همه‌ی مستضعفان جهان عشق می‌ورزید.
۷- امام خمینی (ره) به ملت ایران خودباوری داد. او ثابت کرد که یک کشور می‌تواند در برابر استعمار بایستد و مستقل زندگی کند. «ما می‌توانیم»، شعاری بود که از ایمان او به توانایی‌های ملت سرچشمه می‌گرفت. امروز هر دستاورد علمی و صنعتی ایران، ریشه در همان خودباوری دارد که او در دل‌ها کاشت.
۸- امام خمینی (ره) عاشق ایران بود. او در عین حال که اسلام را سرلوحه‌ زندگی می‌دانست، به فرهنگ و استقلال ایران نیز عشق می‌ورزید. «من به تمام قد از استقلال ایران دفاع می‌کنم»، جمله‌ای که نشان‌دهنده‌ عمق میهن‌پرستی اوست.
۹- امام خمینی (ره) عارفی وارسته بود که سیاست را با عرفان درآمیخت. او که سال‌ها در حوزه‌ی عرفان نظری تدریس کرده بود، در عین رهبری سیاسی، همواره با خداوند ارتباطی ناگسستنی داشت. اشعار عرفانی او گواه این حقیقت است که او سیاستمدار معمولی نبود، بلکه رهبری الهی بود.
۱۰- امام خمینی (ره) در عین رهبری انقلاب، به خانواده‌اش عشق می‌ورزید. رابطه‌ او با همسر و فرزندانش سرشار از مهر و احترام بود. او نشان داد که یک رهبر بزرگ می‌تواند در عین مدیریت جامعه، پدری مهربان و همسری وفادار باشد.
۱۱- وصیت‌نامه‌ امام خمینی (ره) گنجینه‌ای از حکمت و عشق است. او با آرامش نوشت: «با دلی آرام و قلبی مطمئن و ضمیری شاد به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به جایگاه ابدی سفر می‌کنم و به دعای خیر شما نیاز مبرم دارم». این جملات، نشان‌دهنده‌ ایمان عمیق و توکل بی‌نظیر اوست.
۱۲- امام خمینی (ره) مؤمنی فعال بود، نه منفعل. او اسلام را دین حرکت و تلاش می‌دانست و هرگز در برابر مشکلات سکوت نکرد. این روحیه‌ انقلابی، درس بزرگی برای جوانانی است که می‌خواهند در عین دینداری، در صحنه‌ اجتماع فعال باشند.
۱۳- امام خمینی (ره) اسطوره‌ای است که باید دوباره خوانده و شناخته شود. او نه‌تنها یک رهبر، که معلمی برای بشریت بود. «روی این کره‌ خاکی، امام روح‌الله خمینی یکی است». او از آن مردان بزرگی است که تاریخ هرگز تکرارش نخواهد کرد.
در ایام ارتحال این اسطوره‌ بی‌نظیر، بهترین یادبود برای او، بازگشت به سیره و اندیشه‌هایش است تا نسل‌های آینده بدانند که «خمینی فقط یک نام نیست؛ یک مکتب است».