ما پیروزیم؛ دلیل؟ تجربه

ما پیروزیم؛ دلیل؟ تجربه

مسعود پیرهادی
برای سال‌ها، مقاومت در خفا می‌جنگید؛ اصالتا و نیابتا. شبحی در تاریکی، که دشمنان را می‌لرزاند بی‌آن‌که خیلی عیان لمس شود. اما امروز، صحنه نبرد دیگر پشت پرده نیست. از عملیات مستقیم در اعماق سرزمین‌های اشغالی گرفته تا حمله‌های پهپادی و موشکی یمن و حزب‌الله و در رأس آن، نمایش آشکار توان راداری، اطلاعاتی، پهپادی و موشکی ایران در دل سرزمین‌های تحت اشغال، همگی نشان از آغاز مرحله‌ای تازه دارند: نبردی آشکار با رژیمی که افسانه شکست‌ناپذیری‌اش فروریخته است.
رژیم صهیونیستی، در سال‌های گذشته تلاش کرد با عملیات روانی، اغتشاش در ایران، ترور دانشمندان و فرماندهان محور مقاومت، و مهندسی افکار عمومی در غرب آسیا، مقاومت را در محاصره سیاسی و امنیتی قرار دهد. اما به گواه وقایع، این محاصره شکسته شد. اگر روزگاری فقط دیوار ندبه‌اش لرزید، امروز گنبد آهنینش سوراخ سوراخ شده و حتی سیستم‌های راداری‌اش هر از گاهی کور می‌شوند و پدافندش به خودزنی افتاده است.
جمهوری اسلامی ایران، با نمایش خویشتنداری راهبردی در کنار اقدام دقیق و محدود، نشان داده که می‌تواند بازی را نه‌فقط با جنگ‌افزار، بلکه با جنگ‌افزار هوشمند و محاسبه‌شده پیش ببرد. موشک‌های شلیک‌شده از خاک ایران که با دقت بی‌نظیر اهداف را در سرزمین‌های اشغالی نشانه گرفتند، پیامی دوگانه داشتند: هشدار به ماجراجویان و آرامش به ملت‌ها.
اما در کنار این نمایش قدرت، آنچه باید
بیش از پیش تقویت شود، جبهه نرم و عمیق این نبرد است. چراکه هزینه مقاومت، هرچند سنگین، هنوز به‌مراتب کمتر از هزینه سازش است. تجربه کسانی که به امید لبخند اسرائیل، پشتِ ملت خود را خالی کردند، امروز پیش چشم ملت‌هاست. لبنانِ پس از مقاومت کجاست و لیبیِ پس از سازش کجا؟ سوریه‌ای که از مقاومت دل کند و به لبخندهایی دل‌بست، چه شد و یمنی که جنگید، چگونه مقتدرانه ایستاده. تجربه نشان داد آنانی که به وعده پولداران یا سلاح‌فروشان تکیه کردند، حالا حتی صدای نفس خود را هم نمی‌شنوند.
نکته مهم‌تر در این میان، نقش مردم است. مردم ایران در همه مقاطع سخت، از دفاع مقدس تا فتنه‌های امنیتی و تحریم‌های بی‌امان، نشان داده‌اند که وقتی پای عزت و استقلال و هویت در میان است، از هر زمان دیگری به هم نزدیک‌تر می‌شوند. آن‌گاه که فریاد «نه» به زورگویی در کوچه‌ها طنین‌انداز می‌شود، سازمان رزم جمهوری اسلامی هم جان تازه می‌گیرد. از بازسازی سریع اطلاعاتی و عملیاتی پس از هر ترور تا شتاب در فناوری و دفاع هوشمند، همه و همه از درکی عمیق از «نیازِ زمانه» حکایت دارد.
در این مسیر، بی‌تردید نیازمند تقویت هم‌افزایی در میان نیروهای مقاومت، شفافیت در پیام‌ها، تاب‌آوری در برابر فشارهای بین‌المللی و برافراشتن پرچم حق‌طلبی هستیم. ما پیروزیم، اگر هوشیار بمانیم. این نبرد، نبرد نقشه‌هاست؛ و ما باید نقشه خود را بهتر، دقیق‌تر و بی‌وقفه ترسیم کنیم.