وحدت امت حول آموزه‌های نبی رحمت شرط نزول نصرت است
مژده بهار ابدی-گروه فرهنگی
حال امت شما خوب نیست؛ بعید می‌دانم خودتان هم این روزها دلتان از اندوه این امت خالی باشد. می‌بینید رسول خدا؟ این همان یهود ظالمی است که شما با علمدارتان علی، دمار از روزگارش درآوردید و نگذاشتید گزندش به مسلمانان برسد. حالا چه؟ حالا کشتن مسلمین فلسطین شده تفریحشان. شکارچی‌ها هم با کشتن وحوش اینچنین تفریح نمی‌کنند که اینان با کشتن بی‌گناه‌ترین مردم. انگار کاری هم از دست یک میلیارد مسلمان شما بر نمی‌آید. عهد برخی از این مسلمین با کفار محکم‌تر از عهدشان با شماست. امت شما یکپارچه نیست. امروز از آن وحدتی که شما و اهل بیت شما برای آن هزینه‌های گزافی پرداختید، خبری نیست. آن وحدتی که شما برای حفظ آن منافقین را به امت معرفی نکردید. آن وحدتی که برای حفظ آن، وصی شما امیرالمؤمنین تن به سکوت داد و نتوانست از آن ودیعه مقدس حفاظت کند. وحدتی آنقدر مهم، که وصی شما برای حفظ آن ۲۵ سال تمام نه تنها به دفاع از حق خود برنخاست، بلکه جا به جا از دستگاه حاکم حمایت کرد. مرحوم علامه کورانی کتاب ارزشمند «سیره‌نامه امیرالمؤمنین» مشورت‌های حضرت امیر به خلفا را مفصلا نشان می‌دهد. در یکی از مشورت‌ها که در اوج نبرد خلیفه دوم با ایران رخ می‌دهد، حضرت در جلسه‌ای که او برای یک تصمیم‌گیری مهم نظامی ترتیب داده بود، او را به لفظ «یا امیرالمؤمنین» مورد تخاطب قرار می‌دهند. اگر درست باشد، باید گفت چنین ایثار و مصلحت‌دانی و اسلام‌دوستی‌ای از احدالناسی به جز حیدر کرار قابل صدور نیست. آنقدر وحدت آن هم در کوران نبرد مهم است و آنچنان تأثیری در پیروزی یا شکست اسلام دارد که مولای ما دیگری را با لفظی صدا می‌زند که تنها و تنها مختص وجود مبارک خودش است. اما امروز امت اسلام در حالی که دشمن قصاب جان و غاصب جای گروهی از مسلمین شده است، آن وحدت و تحرک لازم را از خود نشان نمی‌دهد. نجات‌بخش زنان و بردگان و سیاهان و فقیران، کلمه رحمت الهی، آنکه بی‌شمشیر فتح می‌کرد و با شمشیر نیز، آنکه با صلح پیروز می‌شد و با جنگ نیز، آنکه قرآن معجزه‌اش بود و حیدر نیز، آنکه اشدا علی الکفار بود و رحمة للعالمین نیز، دو سال است که پر پر شدن اطفال و زنان و پیران و ضعیفان امتش زیر بارش خوف و جوع را می‌بیند. ای مولود ربیع! کجاست بهار ما؟
حال امت شما خوب نیست؛ بعید می‌دانم خودتان هم این روزها دلتان از اندوه این امت خالی باشد. می‌بینید رسول خدا؟ این همان یهود ظالمی است که شما با علمدارتان علی، دمار از روزگارش درآوردید و نگذاشتید گزندش به مسلمانان برسد. حالا چه؟ حالا کشتن مسلمین فلسطین شده تفریحشان. شکارچی‌ها هم با کشتن وحوش اینچنین تفریح نمی‌کنند که اینان با کشتن بی‌گناه‌ترین مردم. انگار کاری هم از دست یک میلیارد مسلمان شما بر نمی‌آید. عهد برخی از این مسلمین با کفار محکم‌تر از عهدشان با شماست. امت شما یکپارچه نیست. امروز از آن وحدتی که شما و اهل بیت شما برای آن هزینه‌های گزافی پرداختید، خبری نیست. آن وحدتی که شما برای حفظ آن منافقین را به امت معرفی نکردید. آن وحدتی که برای حفظ آن، وصی شما امیرالمؤمنین تن به سکوت داد و نتوانست از آن ودیعه مقدس حفاظت کند. وحدتی آنقدر مهم، که وصی شما برای حفظ آن ۲۵ سال تمام نه تنها به دفاع از حق خود برنخاست، بلکه جا به جا از دستگاه حاکم حمایت کرد. مرحوم علامه کورانی کتاب ارزشمند «سیره‌نامه امیرالمؤمنین» مشورت‌های حضرت امیر به خلفا را مفصلا نشان می‌دهد. در یکی از مشورت‌ها که در اوج نبرد خلیفه دوم با ایران رخ می‌دهد، حضرت در جلسه‌ای که او برای یک تصمیم‌گیری مهم نظامی ترتیب داده بود، او را به لفظ «یا امیرالمؤمنین» مورد تخاطب قرار می‌دهند. اگر درست باشد، باید گفت چنین ایثار و مصلحت‌دانی و اسلام‌دوستی‌ای از احدالناسی به جز حیدر کرار قابل صدور نیست. آنقدر وحدت آن هم در کوران نبرد مهم است و آنچنان تأثیری در پیروزی یا شکست اسلام دارد که مولای ما دیگری را با لفظی صدا می‌زند که تنها و تنها مختص وجود مبارک خودش است. اما امروز امت اسلام در حالی که دشمن قصاب جان و غاصب جای گروهی از مسلمین شده است، آن وحدت و تحرک لازم را از خود نشان نمی‌دهد. نجات‌بخش زنان و بردگان و سیاهان و فقیران، کلمه رحمت الهی، آنکه بی‌شمشیر فتح می‌کرد و با شمشیر نیز، آنکه با صلح پیروز می‌شد و با جنگ نیز، آنکه قرآن معجزه‌اش بود و حیدر نیز، آنکه اشدا علی الکفار بود و رحمة للعالمین نیز، دو سال است که پر پر شدن اطفال و زنان و پیران و ضعیفان امتش زیر بارش خوف و جوع را می‌بیند. ای مولود ربیع! کجاست بهار ما؟
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
