پشت پرده حمایت آشکار اتحادیه اروپا از کودتا در گرجستان

پشت پرده حمایت آشکار اتحادیه اروپا از کودتا در گرجستان

شالوا پاپواشویلی، رئیس پارلمان گرجستان، در صفحه اجتماعی خود حمایت بروکسل از مواضع اپوزیسیون در آستانه انتخابات این کشور را «شرم‌آور» توصیف کرد. پیش از این، آنیتا هیپر، سخنگوی کمیسیون اروپا، از برنامه‌های حزب «جنبش اتحاد ملی گرجستان» برای برهم زدن انتخابات 4 اکتبر و به راه انداختن شورش حمایت کرده بود.
پاپواشویلی نوشت: «در روز 4 اکتبر، همزمان با انتخابات، "جنبش اتحاد ملی" یک اقدام خشونت‌آمیز—برهم زدن انتخابات—را اعلام کرده است که سخنگوی کمیسیون اروپا با آن ابراز همبستگی کرده است. چه چیزی می‌تواند برای بروکسل شرم‌آورتر از این باشد؟!»
لازم به ذکر است که آنیتا هیپر بارها همبستگی خود را با نیروهای اپوزیسیون گرجستان اعلام کرده و از «تظاهرات برای ارزش‌های اروپایی» حمایت کرده است.پتره مامرادزه، رئیس انستیتوی استراتژی مدیریت گرجستان، در گفت وگو با خبرنگاران ابراز اطمینان کرد که مقامات اجازه نخواهند داد در روز انتخابات شهرداری‌ها ناآرامی رخ دهد و اپوزیسیون نیز منابع کافی برای سازماندهی نافرمانی‌های گسترده در کشور را ندارد.
او خاطرنشان کرد: «نه‌تنها در تظاهرات، بلکه در خود انتخابات نیز نباید انتظار فعالیت زیادی از اپوزیسیون داشت. آن‌ها دیگر حامیان زیادی برای رأی دادن به نامزدهایشان ندارند. اعتراضات گسترده در خیابان‌ها نیز قابل پیش‌بینی نیست؛ در ماه‌های اخیر، اعتراضات رو به افول بوده و مشخص بود که نمی‌توانند مردم را جمع کنند. کار به جایی رسیده که شب‌ها فقط 20 تا 40 نفر جمع می‌شوند.»
این کارشناس افزود: «آن‌ها بارها اعلام کرده‌اند که اکنون همه به خیابان‌ها خواهند آمد و به حکومت فعلی پایان خواهند داد، اما بعداً مطلقاً هیچ اتفاقی نیفتاده است، زیرا کسی در تظاهرات آن‌ها شرکت نکرده است. به عنوان مثال، 13 سپتامبر به ما قول دادند که تمام تفلیس در آتش خواهد سوخت و آنگاه همه خواهند دید که چه بر سر مقامات می‌آید. 13 سپتامبر فرا رسید و هیچ اتفاقی نیفتاد. من فکر می‌کنم آن‌ها منابع واقعی ندارند.»
مامرادزه به وضعیت‌های مضحک نیز اشاره کرد: «پائاتا بورچولادزه، خواننده مشهور اپرای گرجستان که به رادیکال‌ترین اپوزیسیون پیوسته است، از شهرداری درخواست کرده تا
4 مکان در مرکزی‌ترین نقاط شهر را برای برگزاری تجمعات در روز انتخابات برای او آماده کند. او نه‌تنها درخواست مجوز کرده، بلکه عملاً خواهان تأمین مالی مشترک—ساخت صحنه و اجاره تجهیزات با بودجه شهر—شده است. وضعیت منابع اپوزیسیون تا این حد خراب است.»
وی ادامه داد: «به نظر می‌رسد خود اپوزیسیون نیز تمایل به سرمایه‌گذاری در مبارزات خیابانی را از دست داده است. آن‌ها می‌توانستند با پرداخت 100 لاری به هر نفر، 2 تا 5 هزار معترض را در 4 اکتبر به خیابان بیاورند، اما من می‌بینم که نمی‌خواهند پول خود را برای این کار خرج کنند. می‌توان انتظار داشت که برخی تحریکات کوچک—درگیری با پلیس برای نمایش در تلویزیون—رخ دهد، اما من دیگر منتظر آتش‌بازی‌هایی مانند سال گذشته پس از انتخابات پارلمانی نیستم. هم قوانین سخت‌گیرانه‌تر شده و هم پلیس کار خود را انجام می‌دهد.»
این تحلیلگر سیاسی همچنین توضیح داد که چرا ساختارهای اروپایی دیگر از حمایت آشکار از فراخوان‌های کودتا در گرجستان ابایی ندارند.او گفت: «نقطه عطف زمانی فرا رسید که درگیری اوکراین آغاز شد و مقامات ما از شرکت در اقدامات ضدروسی که گرجستان را مستقیماً تهدید می‌کرد، خودداری کردند.»
مامرادزه یادآوری کرد: «پس از کنار رفتن ساکاشویلی، حزب "رویای گرجستان" حرکت فعالی را در مسیر اروپایی آغاز کرد. در سال 2014 توافقنامه جامع همکاری با اتحادیه اروپا امضا شد و پس از آن شهروندان گرجستان از رژیم بدون ویزا بهره‌مند شدند. حزب حاکم به ابتکار خود بندی را به قانون اساسی اضافه کرد که گرجستان را ملزم به تلاش برای پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا می‌کند. همه چیز خوب بود تا اینکه به قوانین شفافیت (عوامل خارجی) و حمایت از ارزش‌های خانوادگی رسیدیم که با درگیری نظامی در اوکراین همزمان شد.»