از بسته بودن و خلوتی مساجد بترسیم!
از مجموع ۷۵ هزار مسجدی که در کشور وجود دارد، نیمی از آنها امام جماعت ندارند و بسیاری از آنها هم که دارند هر سه وعده نماز را ندارند و یا اگر هم دارند، جمعیت ندارند!
به گزارش خبرگزاری حوزه، در پی هشدار دلسوزانه آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی نسبت به وضعیت تأسف‌برانگیز برخی از مساجد، مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی به تحلیل این مسئله و اشکال اصلی در اداره امور مساجد پرداخته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اهمیت مساجد در حفظ مکتب اسلام و گسترش آن بر کسی پوشیده نیست و انقلاب اسلامی ملت ایران نیز خاستگاه اصلی‌اش مساجد بود و جمعیت‌های انبوه در سراسر کشور عموما از مساجد
به پا خاستند البته مجامع علمی و دانشگاهی هم از پایگاه‌های مهم و قابل‌توجه بود ولی بسیج توده‌های مردم از مساجد نشئت گرفت و تداوم یافت تا پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران را رقم زد.
هشدار حضرت امام خمینی بر خالی شدن مساجد از جمعیت
بنیان‌گذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (رض) در بیان هشدارآمیزی فرمودند: «ما از فانتوم های دشمنان هراسی نداریم ولیکن از روزی باید بترسیم و احساس خطر کنیم که مسجدهای ما از جمعیت خالی شده باشد.»
و یا فرمودند: «این مساجد بود که این پیروزی را برای ملت ما درست کرد، این‌طور نباشد که خیال کنیم حالا دیگر ما پیروز شدیم، دیگر مسجد می‌خواهیم چه کنیم؟ پیروزی ما برای اداره مسجد است».
مساجد مرکز ثقل پشتوانه مردمی نظام هستند و مطمئنا دشمنان بر اهمیت و نقش مساجد در پیشبرد انقلاب اسلامی ملت ایران واقف‌اند و قطعا برنامه‌ریزی‌هایی می‌کنند تا مساجد از رونق بیفتد و نسل جدید با مساجد بیگانه باشند.
باز فرمایشات حضرت امام خمینی (رض) یادمان هست که فرمودند: «مسجد یک سنگر اسلامی است و محراب محل جنگ است، حرب است، این را می‌خواهند از شما بگیرند. این‌ها از مسجد بد دیدند، مسجد یک محلی بود که مردم را به نهضت و قیام بر ضد ظلم تهیج می‌کرد، این‌ها می‌خواهند این سنگر را بگیرند. مساجد سنگر هستند، سنگرها را باید پر کرد، این دژهای محکم را محکم نگه‌دارید، این مساجد سنگرهای اسلام است، محراب محل حرب است، این سنگرها را برای اسلام حفظ کنید».
هشدار حضرت آیت‌الله نوری همدانی نسبت به وضعیت مساجد
اخیرا مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی در پیامی برای اجلاسیه نماز در تهران تصریح فرمودند: «طبق گزارشاتی که ما داریم مساجد رو به خلوت شدن می‌رود! باید آسیب‌شناسی نمود که چرا این‌گونه شده؟ ما جوانانی داریم که در شب‌های قدر جمعیت عظیمی از آنها تشکیل می‌گردد و یا در ایام اعتکاف و بعضی از مناسبت‌های دیگر حضور پررنگ دارند، اما در روزهای معمول در مساجد نیستند. امروز یکی از معضلات نبود امام جماعت است، در وقت نماز در همین تهران درب خیلی از مساجد بسته و یا اگر باز باشد امام جماعت ندارد و در بعضی از موارد، ائمه جماعات به ما مراجعه می‌کنند که بعد از مدتی امامت می‌گویند باید شما از این مسجد به مسجد دیگری بروید یا دیگر پیر شده‌اید و قابلیت امامت ندارید و این موضوع بسیار غم‌انگیز است. ما معتقدیم که امام جماعت باید ایجاد جذابیت کند و برنامه‌های متنوع داشته و با جوانان ارتباط برقرار کند و تبیین‌کننده اهمیت اقامه نماز در مسجد باشد ولی این بدان معنا نیست که بگوییم امام جماعتی که مدتی در محلی مانده و با افراد آن محل ارتباط گرفته و مردم او را شناخته‌اند به بهانه‌هایی او را کنار زد! بله زمانی که قدرت ندارد باید با احترام با او برخورد نمود و شخص دیگری را جایگزین کرد تا مأمومین هم همان ارتباط قبل را با امام جماعت جدید داشته باشند. تأکید بنده بر این است همان‌طور که بر اهمیت نماز باید توجه کرد به اهمیت اقامه نماز در مساجد نیز باید توجه داشت و مسئولان امور مساجد باید هر چه زودتر این رویه را اصلاح کنند و برای پررونق شدن مساجد برنامه‌ریزی کنند و مساجد را همانند صدر اسلام که محل تصمیم‌گیری‌ها بود و در انقلاب و دوران دفاع مقدس هم کانون حضور جوانان متدین بود، برگردانند و درواقع فقط به جابه‌جایی امام جماعتی که عمری را درراه تقویت دین مردم گذرانده، نپردازند، بلکه برنامه کارشناسی شده توسط افراد خبره ارائه کنند و در مواقع ضرورت، یک دستیار و یا نايب جوان برای اجرای آن قرار دهند.»
این پیام که مربوط به ۲۱ آبان ماه گذشته است را از باب یادآوری و مقدمه مطلب آوردم تا قدری به موضوع خلوتی مساجد و یا بسته و غیرفعال بودن نیمی از آنان بپردازیم.
وضعیت آماری مساجد
چندی پیش جناب حجت‌الاسلام حاج ابوالقاسم ،عضو مجلس خبرگان رهبری و رابط ریاست جمهوری با حوزه‌های علمیه نیز اعلام کردند که از بین ۷۵ هزار مسجد کشور، درب ۵۰ هزار تای آن (یعنی معادل ۲۳از بسته بودن و خلوتی مساجد بترسیم! ) بسته است! و البته سپس توضیح دادند که منظورشان نه بسته بودن کامل بلکه فاقد امام جماعت بودن و غیرفعال بودن است گرچه در صورت صحت، این آمار بسیار تأسف‌برانگیز است.
البته حضرت آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی در سال ۱۳۹۵ نیز به این مهم در پیامی متذکر شده و فرمودند: «از مجموع ۷۵ هزار مسجدی که در کشور وجود دارد نیمی از آنها امام جماعت ندارند و بسیاری از آنها هم که دارند هر سه وعده نماز را ندارند و یا اگر هم دارند، جمعیت ندارند!»
در این چند سال مسئولان متعدد آمارهای مختلفی را از وضعیت مساجد ارائه کرده‌اند مثلا رئیس ستاد اقامه نماز، تعداد مساجد را ۷۲ هزار مسجد و یا رئیس کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد تعداد مساجد کشور را ۷۹ هزار مسجد و برخی دیگر هم اعدادی در بین این‌ها ارائه کرده‌اند که شاید هم اختلاف آنها ناشی از فاصله زمانی گفتارها و یا اَحصاء مساجد روستایی باشد.
مسئول دیگری از مجموع ۷۹ هزار مسجد، ۴۶ هزار مسجد را فعال و دارای امام جماعت گزارش می‌دهد که البته ۱۷ هزار تای آن مربوط به مساجد اهل سنت است یعنی تعداد مساجد شیعیان که فعال و بر پا هستند ۲۹ هزار تا هست و ۳۳ هزار هم مسجد بسته یا بدون امام جماعت و غیرفعال داریم.
معاونت بسیج مساجد نیز در مصاحبه‌ای آمار مساجد شیعیان را در سطح کشور ۶۵ هزار مسجد مطرح کرده و افزوده است که ۵۷ درصد از آنها یعنی ۳۹ هزار مسجد فاقد امام جماعت و از ۲۸ هزار مسجد فعال هم 10 هزار تای آنها در سه نوبت نماز جماعت دارند.
آیا به نظر شما این آمارها تکان‌دهنده نیست! معلوم می‌شود دل‌نگرانی مراجع از خلوتی مساجد بی‌جهت نیست و مساجد در حال فراموش‌شدن از صحنه زندگی مردم هستند! چرا؟!
در این بحث مطالب زیادی قابل‌طرح و بررسی است که قطعا در یک مقال نمی‌گنجد ولی باید دلسوزان کشور و انقلاب به این مسئله مهم توجه کنند و در پی راه‌حل باشند تا بلکه روند غلط گذشته اصلاح گردد.
بلاتکلیفی وضعیت اداره مساجد
مطلب اول در بلاتکلیفی وضعیت اداره مساجد است، ظاهرا متولی مساجد مردم هستند ولی در حدود بیست ارگان و اداره در کار مساجد دخالت دارند و هیچ‌کدام هم مسئولیت اداره مساجد را حاضر نیستند به عهده بگیرند، اما در وقت دخالت وارد می‌شوند.
مرکز رسیدگی به امور مساجد که سال‌ها فقط در سطح تهران بود و در سال‌های اخیر در بعضی از استان‌ها با محوریت ائمه جمعه دایره نفوذ خود را سعی کرده است تا گسترش دهد اما توفیق چندانی در اصلاح وضعیت مساجد نداشته و علیرغم سال‌ها فعالیت، کلا تشکیلات ضعیفی است و توان اداره مساجد کشور را ندارد.
ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد نیز که زیرمجموعه وزارت ارشاد است، زمانی فعالیتش در اوج بود و حدود ۲ میلیون نفر از جوانان عضو پیوسته این کانون‌ها بودند و حضور فعالی در مساجد داشتند ولی در سال‌های اخیر به سبب تغییر و تحولاتی که در این ستاد رخ داد و عدم پشتیبانی از کانون‌های مساجد اکثر آنها حتی ۰۰۰/۱۴ کتابخانه تحت پوشش آنها در مساجد هم تعطیل‌شده و به درب اتاقشان در مساجد، فقط یک قفل بسته می‌بینید که مایه تأسف است!
حال‌آنکه رهبری معظم انقلاب در سال ۹۱ در سفر استانی به خراسان جنوبی به نقش کانون‌های فرهنگی هنری مساجد اشاره‌کرده و خواستار تقویت این کانون‌ها شدند. واحد بسیج مساجد بیشترین عضو را در بین جوانان داشته و مخصوصا در دوران جنگ فعالیت شبانه‌روزی داشتند و جوانان بسیاری در پیوند با بسیج با مساجد رفت‌وآمد داشتند و فضای عمومی مساجد را گرم و زنده نگه می‌داشتند ولی به‌تدریج با فاصله گرفتن از فضای جبهه و جنگ، فعالیت‌های آنان نیز کاهش پیداکرده و در صورت فعالیت شاید هفته‌ای یک‌شب پایگاهشان برقرار باشد.
سازمان تبلیغات اسلامی که وظیفه هدایت‌گری فعالیت‌های دینی، قرآنی و مناسبتی را دارد تلاش چندانی در جهت گسیل این فعالیت‌ها به‌سوی مساجد نداشته است و غالب هیئت‌های مذهبی که جمعیت‌های انبوهی را هم دارند در حسینیه‌ها و بیرون از مساجد تشکیل جلسه می‌دهند و یا حتی دارالقرآن‌هایی در بیرون از مساجد تشکیل‌شده و حال‌آنکه طبق احادیث جایگاه اصلی قرآن در مساجد است، یعنی اولویت اول در فعالیت‌های قرآنی باید در مساجد باشد تا مساجد رونق بگیرد.
سازمان اوقاف متولی اصلی و رسمی اداره مساجد شود
سازمان اوقاف و امور خیریه هم که موقوفات مساجد را در اختیار دارد رغبتی از خود به اداره امور مساجد نشان نمی‌دهد حال‌آنکه در تمام کشورهای اسلامی اداره مساجد اعم از امام جماعت و یا تعمیرات و ساختمان و احیای مساجد به عهده ادارات اوقاف یا وزارت اوقاف کشورهاست و به نظرم برای برون‌رفت از این وضعیت به‌هم‌ریخته، ما هم باید به‌مثابه دیگر کشورها عمل کنیم و امور مساجد را کلا
به سازمان اوقاف واگذار کنیم اما به‌شرط ها و شروط‌ها!
سازمان اوقاف در چارت تشکیلاتی‌اش یک بخش امور دینی دارد که معمولا با مساجد در ارتباط است، این بخش را باید به یک معاونت امور دینی و مساجد ارتقاء داد و مدیر بسیار شایسته و توانمندی را بر مصدر آن گذاشت و در تمام استان‌ها نیز این سطح ارتقاء یابد و این‌ها برای استفاده از دیگر ظرفیت‌ها ستادهای فعالی با همکاری دیگر ارگان‌ها مانند حوزه‌های علمیه، کانون مساجد و بسیج تشکیل دهند و شروع به برنامه‌ریزی نمایند.
یکی از امتیازات این پیشنهاد این است که مساجد غیرفعال و یا بدون پشتوانه مالی با تزریقی که سازمان اوقاف از محل‌های دیگر می‌تواند بکند احیا می‌شوند، بالاخره بعضی از مساجد موقوفاتی دارند و درآمدهایی دارند و لیکن اکثریت آنها امکانات و درآمدی ندارند و باید هزینه شود و ما به‌جای اینکه ارگان‌های هم‌عرض ایجاد کنیم باید سازمان اوقاف که متولی اصلی موقوفات کشور است را تقویت کنیم تا با مدیریت یکپارچه و درعین‌حال با استفاده از ظرفیت‌های مردمی و وقف بتواند امور مساجد را سامان دهد.
دلیل اصلی مساجد بسته و غیرفعال
بنده دلیل اصلی این حجم از مساجد بسته و غیرفعال را رویگردانی مردم از دین نمی‌دانم بلکه بلاتکلیفی در وضعیت اداره مساجد می‌بینم و اگر این مهم به سرانجام خوبی برسد قطعا قفل بسته تمام این مساجد گشوده خواهد شد.
البته نسبت به خلوتی مساجد باید گفت مطمئنا شرایط اقتصادی کشور و کاهش ارزش پول ملی و نابرابری‌ها و ناکارآمدی و سوء عملکرد بعضی از دستگاه‌ها بی‌تأثیر در این حضور نیست و به میزانی که عدالت اجرا شود و با فسادهای مالی گسترده برخورد قاطع و جدی صورت بگیرد، اعتماد مردم نسبت به نظام بیشتر شده و در حضور هر چه بیشتر آنان در مساجد نقش مستقیم دارد.
سخنی با حوزه‌های علمیه
و در آخر نکته‌ای را هم با حوزه‌های علمیه باید مطرح کرد و آن اینکه طلاب و روحانیونی که از حوزه‌ها فارغ التحصیل می‌شوند بیشتر علاقه‌مند فعالیت در ادارات و سازمان‌ها و ارگان‌ها هستند تا امام جماعت یک مسجد شوند و حال‌آنکه جایگاه اصلی و پایگاه قدیمی و همیشگی آنان مسجد بوده است و اگر مسجد را رها کنند همه‌چیز را از دست خواهند داد!
البته دلمشغولی اداره زندگی، یکی از چیزهایی است که امام جماعت مسجد شدن برای آنان گزینه آخری است، ولی باید این مشکل را برطرف کرد که یکی از راه‌حل‌هایش همان تعیین اوقاف به‌عنوان نهاد متولی مساجد است اما جایگاه تبلیغ و تبیین معارف دینی که وظیفه اصلی روحانیون است با تقویت پایگاه مساجد بهتر قابل تحقق است. تصور بفرمايید پیغمبر اکرم (ص) از همان ابتدای رسالت و تبلیغ اسلام، مسجدی را تشکیل نمی‌داد، آیا وحدت و حمیّتی در مسلمانان پدید می‌آمد؟! اصلا اساس گسترش اسلام به سبب احداث مساجد و حضور پیوسته و هر روزه مسلمانان در آنها بوده است و الاّ جامعه اسلامی ازهم‌گسیخته می‌شد. مساجد کانون‌های محوری امت اسلامی هستند که باید جایگاهشان با حضور گسترده آحاد مردم محفوظ بماند.
حرف و سخن در این مقوله بسیار زیاد است ولیکن به همین مقدار بسنده می‌کنم و امیدوارم به برکت تذکرات دلسوزانه مرجعیت، تغییر و تحولی در وضعیت مساجد پدید آید.
* مرتضی نجفی قدسی
به گزارش خبرگزاری حوزه، در پی هشدار دلسوزانه آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی نسبت به وضعیت تأسف‌برانگیز برخی از مساجد، مرتضی نجفی قدسی در یادداشتی به تحلیل این مسئله و اشکال اصلی در اداره امور مساجد پرداخته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اهمیت مساجد در حفظ مکتب اسلام و گسترش آن بر کسی پوشیده نیست و انقلاب اسلامی ملت ایران نیز خاستگاه اصلی‌اش مساجد بود و جمعیت‌های انبوه در سراسر کشور عموما از مساجد
به پا خاستند البته مجامع علمی و دانشگاهی هم از پایگاه‌های مهم و قابل‌توجه بود ولی بسیج توده‌های مردم از مساجد نشئت گرفت و تداوم یافت تا پیروزی انقلاب اسلامی ملت ایران را رقم زد.
هشدار حضرت امام خمینی بر خالی شدن مساجد از جمعیت
بنیان‌گذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی (رض) در بیان هشدارآمیزی فرمودند: «ما از فانتوم های دشمنان هراسی نداریم ولیکن از روزی باید بترسیم و احساس خطر کنیم که مسجدهای ما از جمعیت خالی شده باشد.»
و یا فرمودند: «این مساجد بود که این پیروزی را برای ملت ما درست کرد، این‌طور نباشد که خیال کنیم حالا دیگر ما پیروز شدیم، دیگر مسجد می‌خواهیم چه کنیم؟ پیروزی ما برای اداره مسجد است».
مساجد مرکز ثقل پشتوانه مردمی نظام هستند و مطمئنا دشمنان بر اهمیت و نقش مساجد در پیشبرد انقلاب اسلامی ملت ایران واقف‌اند و قطعا برنامه‌ریزی‌هایی می‌کنند تا مساجد از رونق بیفتد و نسل جدید با مساجد بیگانه باشند.
باز فرمایشات حضرت امام خمینی (رض) یادمان هست که فرمودند: «مسجد یک سنگر اسلامی است و محراب محل جنگ است، حرب است، این را می‌خواهند از شما بگیرند. این‌ها از مسجد بد دیدند، مسجد یک محلی بود که مردم را به نهضت و قیام بر ضد ظلم تهیج می‌کرد، این‌ها می‌خواهند این سنگر را بگیرند. مساجد سنگر هستند، سنگرها را باید پر کرد، این دژهای محکم را محکم نگه‌دارید، این مساجد سنگرهای اسلام است، محراب محل حرب است، این سنگرها را برای اسلام حفظ کنید».
هشدار حضرت آیت‌الله نوری همدانی نسبت به وضعیت مساجد
اخیرا مرجع عالی‌قدر حضرت آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی در پیامی برای اجلاسیه نماز در تهران تصریح فرمودند: «طبق گزارشاتی که ما داریم مساجد رو به خلوت شدن می‌رود! باید آسیب‌شناسی نمود که چرا این‌گونه شده؟ ما جوانانی داریم که در شب‌های قدر جمعیت عظیمی از آنها تشکیل می‌گردد و یا در ایام اعتکاف و بعضی از مناسبت‌های دیگر حضور پررنگ دارند، اما در روزهای معمول در مساجد نیستند. امروز یکی از معضلات نبود امام جماعت است، در وقت نماز در همین تهران درب خیلی از مساجد بسته و یا اگر باز باشد امام جماعت ندارد و در بعضی از موارد، ائمه جماعات به ما مراجعه می‌کنند که بعد از مدتی امامت می‌گویند باید شما از این مسجد به مسجد دیگری بروید یا دیگر پیر شده‌اید و قابلیت امامت ندارید و این موضوع بسیار غم‌انگیز است. ما معتقدیم که امام جماعت باید ایجاد جذابیت کند و برنامه‌های متنوع داشته و با جوانان ارتباط برقرار کند و تبیین‌کننده اهمیت اقامه نماز در مسجد باشد ولی این بدان معنا نیست که بگوییم امام جماعتی که مدتی در محلی مانده و با افراد آن محل ارتباط گرفته و مردم او را شناخته‌اند به بهانه‌هایی او را کنار زد! بله زمانی که قدرت ندارد باید با احترام با او برخورد نمود و شخص دیگری را جایگزین کرد تا مأمومین هم همان ارتباط قبل را با امام جماعت جدید داشته باشند. تأکید بنده بر این است همان‌طور که بر اهمیت نماز باید توجه کرد به اهمیت اقامه نماز در مساجد نیز باید توجه داشت و مسئولان امور مساجد باید هر چه زودتر این رویه را اصلاح کنند و برای پررونق شدن مساجد برنامه‌ریزی کنند و مساجد را همانند صدر اسلام که محل تصمیم‌گیری‌ها بود و در انقلاب و دوران دفاع مقدس هم کانون حضور جوانان متدین بود، برگردانند و درواقع فقط به جابه‌جایی امام جماعتی که عمری را درراه تقویت دین مردم گذرانده، نپردازند، بلکه برنامه کارشناسی شده توسط افراد خبره ارائه کنند و در مواقع ضرورت، یک دستیار و یا نايب جوان برای اجرای آن قرار دهند.»
این پیام که مربوط به ۲۱ آبان ماه گذشته است را از باب یادآوری و مقدمه مطلب آوردم تا قدری به موضوع خلوتی مساجد و یا بسته و غیرفعال بودن نیمی از آنان بپردازیم.
وضعیت آماری مساجد
چندی پیش جناب حجت‌الاسلام حاج ابوالقاسم ،عضو مجلس خبرگان رهبری و رابط ریاست جمهوری با حوزه‌های علمیه نیز اعلام کردند که از بین ۷۵ هزار مسجد کشور، درب ۵۰ هزار تای آن (یعنی معادل ۲۳از بسته بودن و خلوتی مساجد بترسیم! ) بسته است! و البته سپس توضیح دادند که منظورشان نه بسته بودن کامل بلکه فاقد امام جماعت بودن و غیرفعال بودن است گرچه در صورت صحت، این آمار بسیار تأسف‌برانگیز است.
البته حضرت آیت‌الله‌العظمی نوری همدانی در سال ۱۳۹۵ نیز به این مهم در پیامی متذکر شده و فرمودند: «از مجموع ۷۵ هزار مسجدی که در کشور وجود دارد نیمی از آنها امام جماعت ندارند و بسیاری از آنها هم که دارند هر سه وعده نماز را ندارند و یا اگر هم دارند، جمعیت ندارند!»
در این چند سال مسئولان متعدد آمارهای مختلفی را از وضعیت مساجد ارائه کرده‌اند مثلا رئیس ستاد اقامه نماز، تعداد مساجد را ۷۲ هزار مسجد و یا رئیس کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد تعداد مساجد کشور را ۷۹ هزار مسجد و برخی دیگر هم اعدادی در بین این‌ها ارائه کرده‌اند که شاید هم اختلاف آنها ناشی از فاصله زمانی گفتارها و یا اَحصاء مساجد روستایی باشد.
مسئول دیگری از مجموع ۷۹ هزار مسجد، ۴۶ هزار مسجد را فعال و دارای امام جماعت گزارش می‌دهد که البته ۱۷ هزار تای آن مربوط به مساجد اهل سنت است یعنی تعداد مساجد شیعیان که فعال و بر پا هستند ۲۹ هزار تا هست و ۳۳ هزار هم مسجد بسته یا بدون امام جماعت و غیرفعال داریم.
معاونت بسیج مساجد نیز در مصاحبه‌ای آمار مساجد شیعیان را در سطح کشور ۶۵ هزار مسجد مطرح کرده و افزوده است که ۵۷ درصد از آنها یعنی ۳۹ هزار مسجد فاقد امام جماعت و از ۲۸ هزار مسجد فعال هم 10 هزار تای آنها در سه نوبت نماز جماعت دارند.
آیا به نظر شما این آمارها تکان‌دهنده نیست! معلوم می‌شود دل‌نگرانی مراجع از خلوتی مساجد بی‌جهت نیست و مساجد در حال فراموش‌شدن از صحنه زندگی مردم هستند! چرا؟!
در این بحث مطالب زیادی قابل‌طرح و بررسی است که قطعا در یک مقال نمی‌گنجد ولی باید دلسوزان کشور و انقلاب به این مسئله مهم توجه کنند و در پی راه‌حل باشند تا بلکه روند غلط گذشته اصلاح گردد.
بلاتکلیفی وضعیت اداره مساجد
مطلب اول در بلاتکلیفی وضعیت اداره مساجد است، ظاهرا متولی مساجد مردم هستند ولی در حدود بیست ارگان و اداره در کار مساجد دخالت دارند و هیچ‌کدام هم مسئولیت اداره مساجد را حاضر نیستند به عهده بگیرند، اما در وقت دخالت وارد می‌شوند.
مرکز رسیدگی به امور مساجد که سال‌ها فقط در سطح تهران بود و در سال‌های اخیر در بعضی از استان‌ها با محوریت ائمه جمعه دایره نفوذ خود را سعی کرده است تا گسترش دهد اما توفیق چندانی در اصلاح وضعیت مساجد نداشته و علیرغم سال‌ها فعالیت، کلا تشکیلات ضعیفی است و توان اداره مساجد کشور را ندارد.
ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد نیز که زیرمجموعه وزارت ارشاد است، زمانی فعالیتش در اوج بود و حدود ۲ میلیون نفر از جوانان عضو پیوسته این کانون‌ها بودند و حضور فعالی در مساجد داشتند ولی در سال‌های اخیر به سبب تغییر و تحولاتی که در این ستاد رخ داد و عدم پشتیبانی از کانون‌های مساجد اکثر آنها حتی ۰۰۰/۱۴ کتابخانه تحت پوشش آنها در مساجد هم تعطیل‌شده و به درب اتاقشان در مساجد، فقط یک قفل بسته می‌بینید که مایه تأسف است!
حال‌آنکه رهبری معظم انقلاب در سال ۹۱ در سفر استانی به خراسان جنوبی به نقش کانون‌های فرهنگی هنری مساجد اشاره‌کرده و خواستار تقویت این کانون‌ها شدند. واحد بسیج مساجد بیشترین عضو را در بین جوانان داشته و مخصوصا در دوران جنگ فعالیت شبانه‌روزی داشتند و جوانان بسیاری در پیوند با بسیج با مساجد رفت‌وآمد داشتند و فضای عمومی مساجد را گرم و زنده نگه می‌داشتند ولی به‌تدریج با فاصله گرفتن از فضای جبهه و جنگ، فعالیت‌های آنان نیز کاهش پیداکرده و در صورت فعالیت شاید هفته‌ای یک‌شب پایگاهشان برقرار باشد.
سازمان تبلیغات اسلامی که وظیفه هدایت‌گری فعالیت‌های دینی، قرآنی و مناسبتی را دارد تلاش چندانی در جهت گسیل این فعالیت‌ها به‌سوی مساجد نداشته است و غالب هیئت‌های مذهبی که جمعیت‌های انبوهی را هم دارند در حسینیه‌ها و بیرون از مساجد تشکیل جلسه می‌دهند و یا حتی دارالقرآن‌هایی در بیرون از مساجد تشکیل‌شده و حال‌آنکه طبق احادیث جایگاه اصلی قرآن در مساجد است، یعنی اولویت اول در فعالیت‌های قرآنی باید در مساجد باشد تا مساجد رونق بگیرد.
سازمان اوقاف متولی اصلی و رسمی اداره مساجد شود
سازمان اوقاف و امور خیریه هم که موقوفات مساجد را در اختیار دارد رغبتی از خود به اداره امور مساجد نشان نمی‌دهد حال‌آنکه در تمام کشورهای اسلامی اداره مساجد اعم از امام جماعت و یا تعمیرات و ساختمان و احیای مساجد به عهده ادارات اوقاف یا وزارت اوقاف کشورهاست و به نظرم برای برون‌رفت از این وضعیت به‌هم‌ریخته، ما هم باید به‌مثابه دیگر کشورها عمل کنیم و امور مساجد را کلا
به سازمان اوقاف واگذار کنیم اما به‌شرط ها و شروط‌ها!
سازمان اوقاف در چارت تشکیلاتی‌اش یک بخش امور دینی دارد که معمولا با مساجد در ارتباط است، این بخش را باید به یک معاونت امور دینی و مساجد ارتقاء داد و مدیر بسیار شایسته و توانمندی را بر مصدر آن گذاشت و در تمام استان‌ها نیز این سطح ارتقاء یابد و این‌ها برای استفاده از دیگر ظرفیت‌ها ستادهای فعالی با همکاری دیگر ارگان‌ها مانند حوزه‌های علمیه، کانون مساجد و بسیج تشکیل دهند و شروع به برنامه‌ریزی نمایند.
یکی از امتیازات این پیشنهاد این است که مساجد غیرفعال و یا بدون پشتوانه مالی با تزریقی که سازمان اوقاف از محل‌های دیگر می‌تواند بکند احیا می‌شوند، بالاخره بعضی از مساجد موقوفاتی دارند و درآمدهایی دارند و لیکن اکثریت آنها امکانات و درآمدی ندارند و باید هزینه شود و ما به‌جای اینکه ارگان‌های هم‌عرض ایجاد کنیم باید سازمان اوقاف که متولی اصلی موقوفات کشور است را تقویت کنیم تا با مدیریت یکپارچه و درعین‌حال با استفاده از ظرفیت‌های مردمی و وقف بتواند امور مساجد را سامان دهد.
دلیل اصلی مساجد بسته و غیرفعال
بنده دلیل اصلی این حجم از مساجد بسته و غیرفعال را رویگردانی مردم از دین نمی‌دانم بلکه بلاتکلیفی در وضعیت اداره مساجد می‌بینم و اگر این مهم به سرانجام خوبی برسد قطعا قفل بسته تمام این مساجد گشوده خواهد شد.
البته نسبت به خلوتی مساجد باید گفت مطمئنا شرایط اقتصادی کشور و کاهش ارزش پول ملی و نابرابری‌ها و ناکارآمدی و سوء عملکرد بعضی از دستگاه‌ها بی‌تأثیر در این حضور نیست و به میزانی که عدالت اجرا شود و با فسادهای مالی گسترده برخورد قاطع و جدی صورت بگیرد، اعتماد مردم نسبت به نظام بیشتر شده و در حضور هر چه بیشتر آنان در مساجد نقش مستقیم دارد.
سخنی با حوزه‌های علمیه
و در آخر نکته‌ای را هم با حوزه‌های علمیه باید مطرح کرد و آن اینکه طلاب و روحانیونی که از حوزه‌ها فارغ التحصیل می‌شوند بیشتر علاقه‌مند فعالیت در ادارات و سازمان‌ها و ارگان‌ها هستند تا امام جماعت یک مسجد شوند و حال‌آنکه جایگاه اصلی و پایگاه قدیمی و همیشگی آنان مسجد بوده است و اگر مسجد را رها کنند همه‌چیز را از دست خواهند داد!
البته دلمشغولی اداره زندگی، یکی از چیزهایی است که امام جماعت مسجد شدن برای آنان گزینه آخری است، ولی باید این مشکل را برطرف کرد که یکی از راه‌حل‌هایش همان تعیین اوقاف به‌عنوان نهاد متولی مساجد است اما جایگاه تبلیغ و تبیین معارف دینی که وظیفه اصلی روحانیون است با تقویت پایگاه مساجد بهتر قابل تحقق است. تصور بفرمايید پیغمبر اکرم (ص) از همان ابتدای رسالت و تبلیغ اسلام، مسجدی را تشکیل نمی‌داد، آیا وحدت و حمیّتی در مسلمانان پدید می‌آمد؟! اصلا اساس گسترش اسلام به سبب احداث مساجد و حضور پیوسته و هر روزه مسلمانان در آنها بوده است و الاّ جامعه اسلامی ازهم‌گسیخته می‌شد. مساجد کانون‌های محوری امت اسلامی هستند که باید جایگاهشان با حضور گسترده آحاد مردم محفوظ بماند.
حرف و سخن در این مقوله بسیار زیاد است ولیکن به همین مقدار بسنده می‌کنم و امیدوارم به برکت تذکرات دلسوزانه مرجعیت، تغییر و تحولی در وضعیت مساجد پدید آید.
* مرتضی نجفی قدسی
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
