هیچ تضمینی وجود ندارد!
رضا صارمی
تحلیلگر ارشد حوزه روابط بین الملل
سفر روز دهم اسفندماه زلنسکی به آمریکا با شکست کامل روبه‌رو شد. قصه از کجا شروع شد؟ پس از تماس تلفنی ترامپ و پوتین و ملاقات وزرای خارجه دو کشور روسیه و آمریکا، ادبیات ترامپ نسبت به زلنسکی تندتر شد و در سخنان مکرر خود اعلام کرد، ما ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلیارد دلار به اوکراین در جریان جنگ کمک کرده‌ایم و زلنسکی باید این هزینه‌ها را برگرداند. همچنین ترامپ تأکید داشت، اوکراین باید توافق آتش‌بس را با روسیه قبول کند. در جای دیگر، ترامپ گفت که زلنسکی یک دیکتاتور است و بیش از چهار درصد در بین مردم کشورش محبوبیت ندارد و باید در این کشور انتخابات برگزار شود. همچنین، اوکراین باید هزینه‌های آمریکا برای این کشور را بپردازد و نیمی از معادن اوکراین را در اختیار آمریکا قرار دهد و از مناطق روس‌نشین اوکراین هم که در کنترل روسیه است، چشم‌پوشی کند. وسعت این مناطق بیست درصد خاک اوکراین است. اروپا هم از گزند ترامپ در امان نماند و ترامپ گفت که اروپا باید پنج درصد تولید ناخالص ملی کشور‌های عضوش را برای ناتو اختصاص دهد. این رقم در حال حاضر حدود دو و نیم درصد است، اروپا را هم از جریان مذاکرات صلح با روسیه خارج کرد.
«جی‌دی‌ونس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا هم در کنفرانس مونیخ در سخنانی با ادبیات تحقیرآمیزی اعلام کرد، آمریکا دیگر قادر به تأمین امنیت اروپا نیست و این کشور‌ها باید خود به فکر امنیت خودشان باشند. زلنسکی که به شدت مستأصل شده بود، در این داستان دست به دامان اروپا شد و از آن‌ها خواست که بین اوکراین و اروپا و آمریکا نقش میانجی را بازی کنند. در اولین اقدام ماکرون برای دیدار ترامپ به واشنگتن رفت. از همان برخورد اول مشخص شد که این سفر نتیجه‌ای ندارد؛ زیرا ترامپ حتی به خود زحمت نداد که به استقبال ماکرون در خارج از کاخ سفید برود. ماکرون در این سفر سعی کرد تضمینی برای تأمین امنیت اروپا و اوکراین از ترامپ بگیرد و همچنین به دنبال این بود که از توافقات مربوط به بهره‌برداری از منابع اوکراین سهمی هم به فرانسه داده شود؛ ولی ترامپ به هیچ کدام از این درخواست‌ها پاسخ مثبت نداد و در زمان سفر ماکرون به واشنگتن آمریکا تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر واردات فولاد و ۱۰ درصدی بر آلومینیوم را برای اروپا اعمال کرد. ماکرون در بازگشت از آمریکا در سخنانی گفت ما نباید در مقابل آمریکا از خود ضعف نشان دهیم و باید با آن‌ها مقابله کنیم. البته اروپا باز هم ناامید نشد و دست به دامان بزرگترین متحد اروپایی آمریکا، یعنی انگلستان شد. نخست‌وزیر انگلستان بعد از ماکرون سفری به آمریکا داشت که در جریان آن مشخص شد، انگلستان به صورت مخفیانه قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید قرارداد بهره‌برداری از معادن اوکراین را با زلنسکی امضا کرده است. ترامپ همان برخوردی که با ماکرون داشت، با «کی یر استارمر» داشت و گفت تمام پول‌های هزینه شده در اوکراین را خواهد گرفت و گفت اروپا هم دروغ می‌گوید که کمک‌هایش بلاعوض بوده و آن‌ها هم پول خود را از این کشور می‌گیرند. با وجود این برخورد آمریکا با اروپا، این کشور‌ها از زلنسکی خواستند برای گرفتن تضمین‌های امنیتی بعد از آتش‌بس با روسیه و تهیه یک طرح میانه در بهره‌برداری از معادن اوکراین به واشنگتن سفر کند، ولی این سفر بدتر آن چیزی که فکر می‌کردند، شد و کاخ سفید تحقیرآمیزترین رفتار ممکن را با رئیس‌جمهور یک کشور داشت.
تحلیلگر ارشد حوزه روابط بین الملل
سفر روز دهم اسفندماه زلنسکی به آمریکا با شکست کامل روبه‌رو شد. قصه از کجا شروع شد؟ پس از تماس تلفنی ترامپ و پوتین و ملاقات وزرای خارجه دو کشور روسیه و آمریکا، ادبیات ترامپ نسبت به زلنسکی تندتر شد و در سخنان مکرر خود اعلام کرد، ما ۳۵۰ تا ۵۰۰ میلیارد دلار به اوکراین در جریان جنگ کمک کرده‌ایم و زلنسکی باید این هزینه‌ها را برگرداند. همچنین ترامپ تأکید داشت، اوکراین باید توافق آتش‌بس را با روسیه قبول کند. در جای دیگر، ترامپ گفت که زلنسکی یک دیکتاتور است و بیش از چهار درصد در بین مردم کشورش محبوبیت ندارد و باید در این کشور انتخابات برگزار شود. همچنین، اوکراین باید هزینه‌های آمریکا برای این کشور را بپردازد و نیمی از معادن اوکراین را در اختیار آمریکا قرار دهد و از مناطق روس‌نشین اوکراین هم که در کنترل روسیه است، چشم‌پوشی کند. وسعت این مناطق بیست درصد خاک اوکراین است. اروپا هم از گزند ترامپ در امان نماند و ترامپ گفت که اروپا باید پنج درصد تولید ناخالص ملی کشور‌های عضوش را برای ناتو اختصاص دهد. این رقم در حال حاضر حدود دو و نیم درصد است، اروپا را هم از جریان مذاکرات صلح با روسیه خارج کرد.
«جی‌دی‌ونس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا هم در کنفرانس مونیخ در سخنانی با ادبیات تحقیرآمیزی اعلام کرد، آمریکا دیگر قادر به تأمین امنیت اروپا نیست و این کشور‌ها باید خود به فکر امنیت خودشان باشند. زلنسکی که به شدت مستأصل شده بود، در این داستان دست به دامان اروپا شد و از آن‌ها خواست که بین اوکراین و اروپا و آمریکا نقش میانجی را بازی کنند. در اولین اقدام ماکرون برای دیدار ترامپ به واشنگتن رفت. از همان برخورد اول مشخص شد که این سفر نتیجه‌ای ندارد؛ زیرا ترامپ حتی به خود زحمت نداد که به استقبال ماکرون در خارج از کاخ سفید برود. ماکرون در این سفر سعی کرد تضمینی برای تأمین امنیت اروپا و اوکراین از ترامپ بگیرد و همچنین به دنبال این بود که از توافقات مربوط به بهره‌برداری از منابع اوکراین سهمی هم به فرانسه داده شود؛ ولی ترامپ به هیچ کدام از این درخواست‌ها پاسخ مثبت نداد و در زمان سفر ماکرون به واشنگتن آمریکا تعرفه‌های ۲۵ درصدی بر واردات فولاد و ۱۰ درصدی بر آلومینیوم را برای اروپا اعمال کرد. ماکرون در بازگشت از آمریکا در سخنانی گفت ما نباید در مقابل آمریکا از خود ضعف نشان دهیم و باید با آن‌ها مقابله کنیم. البته اروپا باز هم ناامید نشد و دست به دامان بزرگترین متحد اروپایی آمریکا، یعنی انگلستان شد. نخست‌وزیر انگلستان بعد از ماکرون سفری به آمریکا داشت که در جریان آن مشخص شد، انگلستان به صورت مخفیانه قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید قرارداد بهره‌برداری از معادن اوکراین را با زلنسکی امضا کرده است. ترامپ همان برخوردی که با ماکرون داشت، با «کی یر استارمر» داشت و گفت تمام پول‌های هزینه شده در اوکراین را خواهد گرفت و گفت اروپا هم دروغ می‌گوید که کمک‌هایش بلاعوض بوده و آن‌ها هم پول خود را از این کشور می‌گیرند. با وجود این برخورد آمریکا با اروپا، این کشور‌ها از زلنسکی خواستند برای گرفتن تضمین‌های امنیتی بعد از آتش‌بس با روسیه و تهیه یک طرح میانه در بهره‌برداری از معادن اوکراین به واشنگتن سفر کند، ولی این سفر بدتر آن چیزی که فکر می‌کردند، شد و کاخ سفید تحقیرآمیزترین رفتار ممکن را با رئیس‌جمهور یک کشور داشت.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
-
تعطیلی پنجشنبهها در گرو رفع ابهام و افزایش بهرهوری
-
ضرورت توجه به صادرات ارزآور و حضور در بازارهای بینالمللی
-
کلید گسترش صادرات غیرنفتی
-
ضرورت دفاع از امنیت فرهنگی
-
سرنوشت سرسپردگان آمریکا سرنوشت زلنسکی است
-
راهی برای ایجاد تعادل در بازار
-
نقشه صهیونیستها علیه امنیت شامات
-
این مذاکره عزتمندانه نیست
-
هیچ تضمینی وجود ندارد!
-
رفاه سالمندان مسئله امروز و آینده
