گروکشی ترامپ از اقتصاد اروپا
محمدحسین چشم براه-تحلیلگر حوزه صنعت و تجارت
اگرچه رئیس جمهورآمریکا در جریان برگزاری نشست اخیر سران ناتو در لاهه توانست خواسته یکطرفه خود مبنی بر افزایش سهم کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی از بودجه مشترک ناتو را محقق سازد اما در ازای آن کمترین امتیازی به اروپائیان نداده است! سایه جنگ تعرفه‌ای سنگین آمریکا بر دوش اتحادیه اروپا همچنان سنگینی می‌کند.ازآنجاکه اکثر اعضای اتحادیه اروپا عضو ناتو هستند، سران این کشورها انتظار داشتند درازای اتخاذ سیاست‌های ریاضتی غیرسمی ( جهت تأمین خواسته‌های امنیتی-نظامی ترامپ)، واشنگتن جنگ تعرفه‌ای با بروکسل را پایان دهد. اخیرا اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اروپایی دستیابی به توافق تجاری با ایالات‌متحده آمریکا تا ضرب‌الاجل تعیین‌شده توسط رئیس‌جمهور این کشور را با توجه به شرایط موجود بعید دانسته و از آمادگی اروپا برای اقدامات متقابل علیه واشنگتن خبر داد.فن در لاین مدعی شده با توجه به حجم تجارت، دستیابی به توافق دقیق در 90 روز غیرممکن است.این در حالی بود که تا قبل از اظهارات اخیر رئیس کمیسیون اروپایی، سیاستمداران قاره سبز دستیابی به توافق تجاری-تعرفه ای با آمریکا را ممکن تلقی می‌کردند! این تصویرسازی کاذب اکنون درهم‌شکسته و اروپائیان با حقایقی روبه‌رو شده‌اند که عبور از آن‌ها چندان آسان به نظر
نمی رسد. ترامپ اعلام کرده که پس‌ازاین مهلت، تعرفه‌های بیشتری بر واردات از اتحادیه اروپا اعمال خواهد کرد، مگر اینکه اتحادیه اروپا در مسائل تجاری با آمریکا همراهی کند. آمریکا همواره نگرانی‌هایی درباره سیاست‌های حمایتی و یارانه‌ای کشورهایی مانند چین داشته که از دید واشنگتن و به صورت خاص دولت ترامپ به عنوان عوامل ناعادلانه در رقابت جهانی شناخته می‌شوند.اگرچه آمریکا و اتحادیه اروپا در سیاستگذاری های اعلامی و رسمی خود خواهان مقابله با یارانه‌های دولت‌های دیگر است، اما این موضوع به رقابت‌های تجاری و تعرفه‌ای منجر شده است که مذاکرات را پیچیده‌تر ساخته است. فراتر از آن تفاوت‌های اساسی در استانداردهای مربوط به فناوری، غذا، ایمنی محصولات و محیط‌زیست باعث شده است که توافق در زمینه تعرفه‌ها دشوار باشد.در این آوردگاه اقتصادی،باید تفاوت ماهیت و کارکرد قوانین را نیز اضافه کرد. اتحادیه اروپا در زمینه حریم خصوصی و مقررات فناوری (مانند قوانین حفاظت داده‌ها) سخت‌گیر است، درحالی‌که آمریکا رویکردهای متفاوتی دارد. سیاست داخلی و اقتصادی آمریکا و اتحادیه اروپا ، مانند حمایت‌گرایی اقتصادی یا نگرانی‌های مربوط به امنیت ملی، مانع از رسیدن به توافق جامع شده است. هر دو طرف نگران کاهش صادرات، افزایش هزینه‌های تولید و تأثیر منفی بر رفاه اقتصادی هستند که مذاکرات را به بن‌بست می‌کشاند.در چنین شرایطی کلاف مذاکرات تعرفه‌ای واشنگتن -بروکسل هرلحظه پیچیده‌تر می‌شود.نکته اساسی اینجاست که حتی اختلاف بر سر کلیات مذاکرات تعرفه‌ای نیز میان آمریکا و اتحادیه اروپا مشهود است: تفاوت در نحوه مذاکره، اولویت‌ها و انتظارات باعث چالش در برقراری توافق شده است زیرا آمریکا از اروپا می‌خواهد در این نبرد اقتصادی کاملا تسلیم شود.درنتیجه، ترکیبی از مخالفت‌ها بر سر تعرفه‌ها، استانداردها، سیاست‌های داخلی، و ترس‌های اقتصادی باعث شده است که مذاکرات تعرفه‌ای بین آمریکا و اتحادیه اروپا به بن‌بست برسد. این موانع نشان می‌دهد که رسیدن به توافق نیازمند اصلاح رویکردها و اعتمادسازی بیشتری است که نه از عهده آمریکا بر می‌آید و نه اروپای بحران‌زده!
اگرچه رئیس جمهورآمریکا در جریان برگزاری نشست اخیر سران ناتو در لاهه توانست خواسته یکطرفه خود مبنی بر افزایش سهم کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی از بودجه مشترک ناتو را محقق سازد اما در ازای آن کمترین امتیازی به اروپائیان نداده است! سایه جنگ تعرفه‌ای سنگین آمریکا بر دوش اتحادیه اروپا همچنان سنگینی می‌کند.ازآنجاکه اکثر اعضای اتحادیه اروپا عضو ناتو هستند، سران این کشورها انتظار داشتند درازای اتخاذ سیاست‌های ریاضتی غیرسمی ( جهت تأمین خواسته‌های امنیتی-نظامی ترامپ)، واشنگتن جنگ تعرفه‌ای با بروکسل را پایان دهد. اخیرا اورزولا فن در لاین، رئیس کمیسیون اروپایی دستیابی به توافق تجاری با ایالات‌متحده آمریکا تا ضرب‌الاجل تعیین‌شده توسط رئیس‌جمهور این کشور را با توجه به شرایط موجود بعید دانسته و از آمادگی اروپا برای اقدامات متقابل علیه واشنگتن خبر داد.فن در لاین مدعی شده با توجه به حجم تجارت، دستیابی به توافق دقیق در 90 روز غیرممکن است.این در حالی بود که تا قبل از اظهارات اخیر رئیس کمیسیون اروپایی، سیاستمداران قاره سبز دستیابی به توافق تجاری-تعرفه ای با آمریکا را ممکن تلقی می‌کردند! این تصویرسازی کاذب اکنون درهم‌شکسته و اروپائیان با حقایقی روبه‌رو شده‌اند که عبور از آن‌ها چندان آسان به نظر
نمی رسد. ترامپ اعلام کرده که پس‌ازاین مهلت، تعرفه‌های بیشتری بر واردات از اتحادیه اروپا اعمال خواهد کرد، مگر اینکه اتحادیه اروپا در مسائل تجاری با آمریکا همراهی کند. آمریکا همواره نگرانی‌هایی درباره سیاست‌های حمایتی و یارانه‌ای کشورهایی مانند چین داشته که از دید واشنگتن و به صورت خاص دولت ترامپ به عنوان عوامل ناعادلانه در رقابت جهانی شناخته می‌شوند.اگرچه آمریکا و اتحادیه اروپا در سیاستگذاری های اعلامی و رسمی خود خواهان مقابله با یارانه‌های دولت‌های دیگر است، اما این موضوع به رقابت‌های تجاری و تعرفه‌ای منجر شده است که مذاکرات را پیچیده‌تر ساخته است. فراتر از آن تفاوت‌های اساسی در استانداردهای مربوط به فناوری، غذا، ایمنی محصولات و محیط‌زیست باعث شده است که توافق در زمینه تعرفه‌ها دشوار باشد.در این آوردگاه اقتصادی،باید تفاوت ماهیت و کارکرد قوانین را نیز اضافه کرد. اتحادیه اروپا در زمینه حریم خصوصی و مقررات فناوری (مانند قوانین حفاظت داده‌ها) سخت‌گیر است، درحالی‌که آمریکا رویکردهای متفاوتی دارد. سیاست داخلی و اقتصادی آمریکا و اتحادیه اروپا ، مانند حمایت‌گرایی اقتصادی یا نگرانی‌های مربوط به امنیت ملی، مانع از رسیدن به توافق جامع شده است. هر دو طرف نگران کاهش صادرات، افزایش هزینه‌های تولید و تأثیر منفی بر رفاه اقتصادی هستند که مذاکرات را به بن‌بست می‌کشاند.در چنین شرایطی کلاف مذاکرات تعرفه‌ای واشنگتن -بروکسل هرلحظه پیچیده‌تر می‌شود.نکته اساسی اینجاست که حتی اختلاف بر سر کلیات مذاکرات تعرفه‌ای نیز میان آمریکا و اتحادیه اروپا مشهود است: تفاوت در نحوه مذاکره، اولویت‌ها و انتظارات باعث چالش در برقراری توافق شده است زیرا آمریکا از اروپا می‌خواهد در این نبرد اقتصادی کاملا تسلیم شود.درنتیجه، ترکیبی از مخالفت‌ها بر سر تعرفه‌ها، استانداردها، سیاست‌های داخلی، و ترس‌های اقتصادی باعث شده است که مذاکرات تعرفه‌ای بین آمریکا و اتحادیه اروپا به بن‌بست برسد. این موانع نشان می‌دهد که رسیدن به توافق نیازمند اصلاح رویکردها و اعتمادسازی بیشتری است که نه از عهده آمریکا بر می‌آید و نه اروپای بحران‌زده!
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
