انزوای اروپا در سایه شکل‌گیری نظم نوین جهانی در چین
یک رسانه غربی در مطلبی به قدرت روزافزون سازمان همکاری شانگهای به رهبری چین و انزوای اروپا در سایه شکل‌گیری یک نظم نوین جهانی اشاره کرد. نشریه فوکوس در مطلبی نوشت: روزهای یک‌شنبه و دوشنبه، بیش از 20 تن از رهبران دنیا به دعوت شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین، در تیانجین با هم دیدار کردند.احتمالاتعداد بسیار کمی از این کشورها با معیارهای دموکراسی ( ادعایی) اروپایی مطابقت داشتند.
نویسنده در ادامه این مطلب نوشت: ما آلمانی‌ها و اروپایی‌ها تمایل داریم خودمان را معیار بقیه جهان بدانیم و این همان رفتاری است که دیگر کشورها بیشتر و بیشتر آن را به‌عنوان متکبرانه و خصمانه احساس می‌کنند.بنابراین جای تعجب نیست که در کنار حاکمان روسیه، ایران، ترکیه، بلاروس و بسیاری از کشورهای دیگر، حتی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند هم در نشست چین شرکت کرد.به‌هرحال، این شبه‌قاره، بزرگ‌ترین دموکراسی جهان با حدود یک میلیارد رأی‌دهنده واجد شرایط است و مودی نیز اخیرا احساس کرده است که ازجمله در سایه طرح‌های تعرفه‌ای رئیس‌جمهور آمریکا مورد بی‌مهری غربی‌ها قرار گرفته است.این اقدام ترامپ حتی هند بزرگ را به سمت جمهوری خلق چین سوق می‌دهد.
برای اکثر کشورهای آفریقایی و آسیایی، چین مدت‌هاست که به مهم‌ترین شریک تجاری تبدیل شده است.سازمان همکاری شانگهای (SCO) شی جین پینگ، در سال 2001 به‌عنوان یک اتحاد منطقه‌ای ضعیف آغاز به کار کرد. اما در تیانجین، تقریبا نیمی از جمعیت جهان عملادور میز ضیافتی به دعوت پکن نشسته بودند. این کشورها با هم تقریبایک سوم از تولید اقتصادی جهانی، یک پنجم از ذخایر نفت جهان، 45 درصد از گاز طبیعی و اکثریت کل عناصر خاکی کمیاب را در اختیار دارند.
البته، در درون این اتحاد، عدم تعادل‌ها و رقابت‌هایی نیز وجود دارد. بااین‌وجود، رشد زیاد و همکاری‌های نزدیک‌تری در آن شکل گرفته است. بین این کشورها احترامی وجود دارد که دیگر نمی‌توان آن را حتی بین شرکای قدیمی غربی یعنی ایالات‌متحده آمریکا و اروپا، تشخیص داد.سه‌گانه پوتین، مودی و شی روز دوشنبه شکی باقی نگذاشتند که خواهان یک نظم جهانی جدید و چندقطبی هستند. شاید روزی حتی یک جایگزین ضدغربی برای ناتو وجود داشته باشد.رئیس‌جمهور روسیه در این نشست گفت که آینده متعلق به سیستمی است که منافع طیف وسیعی از کشورها را در نظر می‌گیرد و واقعا متعادل است.بخشی از صحنه‌آرایی بی‌نقص این نشست دراز کردن دست مودی به سمت پوتین در طول رژه بود. این با گفته هندی‌ها مبنی بر این‌که حتی در سخت‌ترین شرایط، همیشه شانه‌به‌شانه هم می‌ایستند، مطابقت دارد.در این میان آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز به چین سفر کرد، در موارد متعدد از ایالات‌متحده آمریکا انتقاد کرد و از شی جین‌پینگ قول گرفت که به حمایت فعال از سازمان ملل ادامه دهد.
اما اروپا در این صحنه کجاست؟ آیا اروپا به‌طور فزاینده‌ای منزوی می‌شود؟ همچنین به این دلیل که سال‌هاست مجبور بوده به دیگران توضیح دهد که در مورد آب‌وهوا، تنوع و حقوق بشر چه اشتباهی مرتکب می‌شوند. اگر این دنیا دیگر به اروپا نیازی ندارد، چگونه این اتحادیه قرار است ( بنابر ادعای خود) دنیا را نجات دهد؟!
نویسنده در ادامه این مطلب نوشت: ما آلمانی‌ها و اروپایی‌ها تمایل داریم خودمان را معیار بقیه جهان بدانیم و این همان رفتاری است که دیگر کشورها بیشتر و بیشتر آن را به‌عنوان متکبرانه و خصمانه احساس می‌کنند.بنابراین جای تعجب نیست که در کنار حاکمان روسیه، ایران، ترکیه، بلاروس و بسیاری از کشورهای دیگر، حتی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند هم در نشست چین شرکت کرد.به‌هرحال، این شبه‌قاره، بزرگ‌ترین دموکراسی جهان با حدود یک میلیارد رأی‌دهنده واجد شرایط است و مودی نیز اخیرا احساس کرده است که ازجمله در سایه طرح‌های تعرفه‌ای رئیس‌جمهور آمریکا مورد بی‌مهری غربی‌ها قرار گرفته است.این اقدام ترامپ حتی هند بزرگ را به سمت جمهوری خلق چین سوق می‌دهد.
برای اکثر کشورهای آفریقایی و آسیایی، چین مدت‌هاست که به مهم‌ترین شریک تجاری تبدیل شده است.سازمان همکاری شانگهای (SCO) شی جین پینگ، در سال 2001 به‌عنوان یک اتحاد منطقه‌ای ضعیف آغاز به کار کرد. اما در تیانجین، تقریبا نیمی از جمعیت جهان عملادور میز ضیافتی به دعوت پکن نشسته بودند. این کشورها با هم تقریبایک سوم از تولید اقتصادی جهانی، یک پنجم از ذخایر نفت جهان، 45 درصد از گاز طبیعی و اکثریت کل عناصر خاکی کمیاب را در اختیار دارند.
البته، در درون این اتحاد، عدم تعادل‌ها و رقابت‌هایی نیز وجود دارد. بااین‌وجود، رشد زیاد و همکاری‌های نزدیک‌تری در آن شکل گرفته است. بین این کشورها احترامی وجود دارد که دیگر نمی‌توان آن را حتی بین شرکای قدیمی غربی یعنی ایالات‌متحده آمریکا و اروپا، تشخیص داد.سه‌گانه پوتین، مودی و شی روز دوشنبه شکی باقی نگذاشتند که خواهان یک نظم جهانی جدید و چندقطبی هستند. شاید روزی حتی یک جایگزین ضدغربی برای ناتو وجود داشته باشد.رئیس‌جمهور روسیه در این نشست گفت که آینده متعلق به سیستمی است که منافع طیف وسیعی از کشورها را در نظر می‌گیرد و واقعا متعادل است.بخشی از صحنه‌آرایی بی‌نقص این نشست دراز کردن دست مودی به سمت پوتین در طول رژه بود. این با گفته هندی‌ها مبنی بر این‌که حتی در سخت‌ترین شرایط، همیشه شانه‌به‌شانه هم می‌ایستند، مطابقت دارد.در این میان آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز به چین سفر کرد، در موارد متعدد از ایالات‌متحده آمریکا انتقاد کرد و از شی جین‌پینگ قول گرفت که به حمایت فعال از سازمان ملل ادامه دهد.
اما اروپا در این صحنه کجاست؟ آیا اروپا به‌طور فزاینده‌ای منزوی می‌شود؟ همچنین به این دلیل که سال‌هاست مجبور بوده به دیگران توضیح دهد که در مورد آب‌وهوا، تنوع و حقوق بشر چه اشتباهی مرتکب می‌شوند. اگر این دنیا دیگر به اروپا نیازی ندارد، چگونه این اتحادیه قرار است ( بنابر ادعای خود) دنیا را نجات دهد؟!
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
