واقعیت‌ها، پیام‌ها و راهبرد مقابله با اسنپ‌بک بررسی شد
سازمان فشل!
مقدمه
سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس با همراهی آمریکا، در اقدامی هماهنگ تلاش کرده‌اند مکانیسم موسوم به «اسنپ‌بک» را علیه جمهوری اسلامی ایران فعال کنند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که ایران طی ماه‌های گذشته همکاری‌های گسترده‌ای با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته و توافقات اخیر از سوی آژانس نیز مورد تأیید قرار گرفته است.
اکنون مهم است که افکار عمومی، واقعیت حقوقی و سیاسی این موضوع را درک کند تا در دام عملیات روانی و ترس‌آفرینی دشمن نیفتد.
اسنپ‌بک چیست؟
«اسنپ‌بک» مکانیسمی است که در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، هم‌زمان با برجام به تصویب رسید.
بر اساس آن، اگر یکی از طرف‌های برجام مدعی شود ایران به‌طور «اساسی» تعهداتش را نقض کرده، می‌تواند فرآیند بازگشت تحریم‌های قبلی شورای امنیت را فعال کند.
•روند اجرا: اعلام رسمی به شورای امنیت، 10 روز مهلت برای بررسی و سپس 30 روز مهلت تا تحریم‌ها به‌طور خودکار بازگردند، مگر اینکه شورای امنیت خلاف آن را تصویب کند.
•محدودیت زمانی: این مکانیسم فقط تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ اعتبار دارد و پس از آن منقضی می‌شود.
چرا اروپا عجله دارد؟
رفتار سه کشور اروپایی بیشتر ناشی از فشار آمریکا و تلاش برای راضی کردن واشنگتن است تا یک تصمیم مستقل بر مبنای منافع خود. اروپایی‌ها از ابتدا در این مسیر بی‌اراده و منفعل بوده‌اند و امروز نیز نشان می‌دهند که استقلالی در دیپلماسی ندارند.
جایگاه دیپلماسی ایران
جمهوری اسلامی ایران طی ماه‌های گذشته با آژانس همکاری کرده، بسیاری از بهانه‌ها را برطرف کرده و در مسیر شفافیت حرکت داشته است. تفاهمات اخیر، از جمله توافق قاهره، نشان داد که ایران در عمل به تعهدات و همکاری‌های فنی جدیت دارد. بنابراین اقدام اروپا در تعارض آشکار با واقعیت‌های میدانی و گزارش‌های آژانس است.
عملیات روانی دشمن
اروپا و آمریکا با بزرگ‌نمایی اسنپ‌بک به‌دنبال القای چند پیام روانی‌اند:
1.ایجاد ترس فوری از فروپاشی اقتصادی.
2.القای بن‌بست کامل دیپلماسی.
3.فشار روانی برای تغییر محاسبات داخلی ایران.
این در حالی است که اجرای کامل تحریم‌ها زمان‌بر است و ظرفیت‌های جایگزین ایران در حوزه اقتصادی و سیاسی می‌تواند بخش مهمی از فشارها را خنثی کند.
واقعیت‌های میدانی
•بازگشت تحریم‌ها لزوما فوری و یکپارچه نیست؛ مراحل حقوقی و اجرایی دارد.
•ایران ابزارهای متعددی در اختیار دارد: روابط گسترده با کشورهای غیرغربی، ظرفیت‌های اقتصادی داخلی و توانمندی در مدیریت فشارها.
•جامعه جهانی نیز به‌طور کامل با این اقدام همراه نخواهد شد؛ شکاف‌هایی میان غرب و سایر قدرت‌ها قابل‌مشاهده است.
پیام برای افکار عمومی
مردم باید بدانند:
•این اقدام بیشتر سیاسی و تبلیغاتی است تا حقوقی و واقعی.
•ایران از ابزارهای قانونی و دیپلماتیک برای مقابله استفاده خواهد کرد.
•دولت تدابیر لازم را برای استمرار روند عادی اقتصاد و مقابله با فشارها پیش‌بینی کرده است.
•نگرانی و ترس تنها به تحقق اهداف دشمن کمک می‌کند.
جمع‌بندی
اسنپ‌بک اگرچه ابزار فشار غرب است، اما نه پایان دیپلماسی محسوب می‌شود و نه تهدیدی غیرقابل مهار . ایران با همکاری با آژانس، تکیه بر توان داخلی، استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی و حفظ انسجام داخلی، قادر است این فشار را مدیریت و حتی بی‌اثر کند. آنچه امروز اهمیت دارد، واقع‌بینی همراه با آرامش و ایستادگی در برابر عملیات روانی دشمن است.
سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس با همراهی آمریکا، در اقدامی هماهنگ تلاش کرده‌اند مکانیسم موسوم به «اسنپ‌بک» را علیه جمهوری اسلامی ایران فعال کنند. این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که ایران طی ماه‌های گذشته همکاری‌های گسترده‌ای با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته و توافقات اخیر از سوی آژانس نیز مورد تأیید قرار گرفته است.
اکنون مهم است که افکار عمومی، واقعیت حقوقی و سیاسی این موضوع را درک کند تا در دام عملیات روانی و ترس‌آفرینی دشمن نیفتد.
اسنپ‌بک چیست؟
«اسنپ‌بک» مکانیسمی است که در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، هم‌زمان با برجام به تصویب رسید.
بر اساس آن، اگر یکی از طرف‌های برجام مدعی شود ایران به‌طور «اساسی» تعهداتش را نقض کرده، می‌تواند فرآیند بازگشت تحریم‌های قبلی شورای امنیت را فعال کند.
•روند اجرا: اعلام رسمی به شورای امنیت، 10 روز مهلت برای بررسی و سپس 30 روز مهلت تا تحریم‌ها به‌طور خودکار بازگردند، مگر اینکه شورای امنیت خلاف آن را تصویب کند.
•محدودیت زمانی: این مکانیسم فقط تا ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ اعتبار دارد و پس از آن منقضی می‌شود.
چرا اروپا عجله دارد؟
رفتار سه کشور اروپایی بیشتر ناشی از فشار آمریکا و تلاش برای راضی کردن واشنگتن است تا یک تصمیم مستقل بر مبنای منافع خود. اروپایی‌ها از ابتدا در این مسیر بی‌اراده و منفعل بوده‌اند و امروز نیز نشان می‌دهند که استقلالی در دیپلماسی ندارند.
جایگاه دیپلماسی ایران
جمهوری اسلامی ایران طی ماه‌های گذشته با آژانس همکاری کرده، بسیاری از بهانه‌ها را برطرف کرده و در مسیر شفافیت حرکت داشته است. تفاهمات اخیر، از جمله توافق قاهره، نشان داد که ایران در عمل به تعهدات و همکاری‌های فنی جدیت دارد. بنابراین اقدام اروپا در تعارض آشکار با واقعیت‌های میدانی و گزارش‌های آژانس است.
عملیات روانی دشمن
اروپا و آمریکا با بزرگ‌نمایی اسنپ‌بک به‌دنبال القای چند پیام روانی‌اند:
1.ایجاد ترس فوری از فروپاشی اقتصادی.
2.القای بن‌بست کامل دیپلماسی.
3.فشار روانی برای تغییر محاسبات داخلی ایران.
این در حالی است که اجرای کامل تحریم‌ها زمان‌بر است و ظرفیت‌های جایگزین ایران در حوزه اقتصادی و سیاسی می‌تواند بخش مهمی از فشارها را خنثی کند.
واقعیت‌های میدانی
•بازگشت تحریم‌ها لزوما فوری و یکپارچه نیست؛ مراحل حقوقی و اجرایی دارد.
•ایران ابزارهای متعددی در اختیار دارد: روابط گسترده با کشورهای غیرغربی، ظرفیت‌های اقتصادی داخلی و توانمندی در مدیریت فشارها.
•جامعه جهانی نیز به‌طور کامل با این اقدام همراه نخواهد شد؛ شکاف‌هایی میان غرب و سایر قدرت‌ها قابل‌مشاهده است.
پیام برای افکار عمومی
مردم باید بدانند:
•این اقدام بیشتر سیاسی و تبلیغاتی است تا حقوقی و واقعی.
•ایران از ابزارهای قانونی و دیپلماتیک برای مقابله استفاده خواهد کرد.
•دولت تدابیر لازم را برای استمرار روند عادی اقتصاد و مقابله با فشارها پیش‌بینی کرده است.
•نگرانی و ترس تنها به تحقق اهداف دشمن کمک می‌کند.
جمع‌بندی
اسنپ‌بک اگرچه ابزار فشار غرب است، اما نه پایان دیپلماسی محسوب می‌شود و نه تهدیدی غیرقابل مهار . ایران با همکاری با آژانس، تکیه بر توان داخلی، استفاده از ظرفیت‌های بین‌المللی و حفظ انسجام داخلی، قادر است این فشار را مدیریت و حتی بی‌اثر کند. آنچه امروز اهمیت دارد، واقع‌بینی همراه با آرامش و ایستادگی در برابر عملیات روانی دشمن است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
