فرامتن مناقشه ماسک و اروپائیان
جدال اخیر ایلان ماسک و اتحادیه اروپا بر سر حدود و ثغور آزادی ها در فضای مجازی از نکات عمیقی برخوردار است. این مسئله نشان می دهد آمریکا به عنوان کشوری که بر از هم گسیختگی مطلق در فضای مجازی تأکید دارد، چگونه حتی معدود تنظیم گری هایی که کشورهای اروپایی ( ولو برای رسیدن به اهداف سیاسی خود ) در فضای مجازی صورت می دهند را بر نمی تابد. به عبارت بهتر، این منازعه ، بین دو بازیگری صورت می گیرد که فضای مجازی را به ابتذال کشانده و اکنون بر سر حدود و مرزهای این ابتذال با یکدیگر درگیری هایی پیدا کرده اند! البته در اینجا نباید اتحادیه اروپا را طرف محق ماجرا تلقی كرد زیرا انگیزه های سیاسی -اقتصادی اروپائیان در این مناقشه غیرقابل انکار است. با این حال چنین مناقشه ای باید مورد رصد دقیق کسانی قرار گیرد که مدعی هستند آنچه در غرب تحت عنوان آزادی فضای مجازی صورت می گیرد، در قالب آزادی بیان و آزادی گردش اطلاعات قابل توجه و تحلیل است! در روزهای اخیر، کشمکش میان ایلان ماسک و اتحادیه اروپا بار دیگر در صدر اخبار قرار گرفته است؛ کشمکشی که در ظاهر به نظارتهای مقرراتی بر شبکه اجتماعی «ایکس» (توییتر سابق) مربوط میشود، اما در واقع ریشه در یک تضاد عمیقتر دارد: تقابل میان دو جهانبینی متفاوت درباره آینده فضای دیجیتال و حدود آزادی فردی در عصر شبکهها. اتحادیه اروپا با تأکید بر ضرورت کنترل محتوا و مقابله با اطلاعات «مضر و نادرست»، تلاش دارد نظم حقوقی خود را بر شرکتهای فناوری ارائه کند؛ در مقابل، ماسک این مسیر را نوعی سانسور سازمانیافته و تهدید برای استقلال گفتوگو در فضای مجازی میداند. بروکسل از طریق قانون خدمات دیجیتال (Digital Services Act – DSA) میکوشد شرکتهای بزرگ فناوری را مجبور کند تا با حذف محتوای نادرست، کنترل بهتر دادههای کاربران و شفافیت الگوریتمی همکاری کنند. در ظاهر، این اقدامات در جهت ارتقای امنیت اطلاعات و مقابله با انتشار اخبار جعلی تعریف شدهاند؛ اما در عمل، مرز میان «نظم» و «کنترل» در این چارچوب بهسرعت در حال محو شدن است.ماسک، بهعنوان نماد کارآفرینی آزاداندیش در سیلیکونولی، در برابر این الگوی تنظیمگر اروپایی میایستد. او میگوید معیارهای بروکسل در ظاهر حقوقیاند، اما در باطن رنگ ایدئولوژیک دارند و زیر عنوان «حمایت از کاربران» نوعی مهندسی گفتار جمعی را دنبال میکنند. از نگاه او، اتحادیه اروپا در پی ایجاد اینترنتی شبیه به فضای رسانهای دولتی است؛ جایی که مرز میان امنیت دیجیتال و کنترل سیاسی در هم میآمیزد.همان گونه که مسجل است هدف بروکسل نیز در این مناقشه«کنترل سیاسی»بر فضای مجازی بوده و اساسا خبری از کنترل بر محتواهای غیراخلافی آن نیست. همین مسئله نشان می دهد که امنیت اخلاقی در فضای مجازی اساسا موضوعیتی برای آمریکا و اتحادیه اروپا ندارد.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
