عبور از یک جانبه گرایی و توسعه چندجانبه گرایی تضمین کننده منافع کشورها ست

هادی حق شناس کارشناس مسائل اقتصادی:

عبور از یک جانبه گرایی و توسعه چندجانبه گرایی تضمین کننده منافع کشورها ست

هادی حق شناس، کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با خبرنگار «رسالت» به تشریح لزوم چندجانبه گرایی و توسعه پیمان‌های پولی پرداخت و دراین باره عنوان کرد: فلسفه تشکیل بلوک‌های سیاسی و اقتصادی در جهان، عبور از یک جانبه گرایی و حرکت به سمت چندجانبه گرایی است. دراین راستا می‌توان بیان داشت که عضویت جمهوری اسلامی ایران در پیمان‌های پولی و اوراسیا نیز با هدف خروج از یک جانبه گرایی بوده است.
وی در تشریح اهمیت چندجانبه گرایی افزود: پیمان‌های پولی و همکاری‌هایی همچون عضویت در سازمان همکاری شانگهای و پیمان بریکس زمینه‌ساز چندجانبه گرایی است. امروز نه تنها جمهوری اسلامی ایران بلکه سایر کشورها همچون ترکیه به دنبال توسعه ارتباطات و خروج از یک جانبه گرایی می‌باشند. ترکیه درشرایط کنونی به بلوک‌های اقتصادی بسیاری متصل شده که اگرچه دارای ابعاد سیاسی می‌باشد اما دربرگیرنده اهداف اقتصادی مشترک است.
حق شناس تصریح کرد: امروز تمامی کشورهای دنیا خروج از یک جانبه گرایی را به جد دنبال می‌کنند. عنوان اینکه در سیاست نباید تمامی تخم‌مرغ‌ها را در یک ظرف چید، شاید در مفهوم ساده به نظر آید اما عبارتی مفهومی و کمک کننده است. بدیهی‌ است که نباید خود را متکی به یک کشور کرد و می‌بایست زمینه توسعه هرچه تما‌تر ارتباطات را رقم زد.
کارشناس مسائل اقتصادی با تاکید بر لزوم تنوع بخشی به مقاصد صادراتی همچنین خاطرنشان کرد: در فرآیند صادرات و واردات می‌بایست تنوع مقصد و مبدا را رقم زد. اینکه تمامی حجم و میزان صادرات یا واردات محدود به سه الی چهار کشور شود، راهبرد مناسبی در حوزه اقتصادی رقم نخواهد خورد.
او با اشاره به ضرورت توسعه ارتباطات و روابط پولی با همسایگان متذکر شد: هرگز نباید متکی به یک بلوک اقتصادی بود. اهمیتی ند‌ارد که بلوکی که بر آن تکیه شده، بلوک غربی یا بلوک شرقی می‌باشد. در نهایت نباید نگاه را معطوف به یک نقطه ویژه کرد.
وی یادآور شد: منابع کشور باید به سمت چندجانبه گرایی برود و محدود به یک جانبه گرایی نباشد. چندجانبه گرایی تضمین کننده منافع کشورهاست و بر این اساس است که دنیا در حال عبور از یک جانبه‌گرایی است.
حق شناس در پایان این گفت‌وگو بیان کرد: جمهوری اسلامی ایران رویکرد خروج از یک جانبه گرایی را در دستورکار خود قرارداده و فلسفه عضویت در پیمان‌های مختلف اقتصادی نیز همین است. همچنان می‌بایست این مهم در دستورکار قرارگیرد تا توسعه چندجانبه گرایی عملیاتی شود.