دیپلماسی حقوقی ایران در مواجهه با غرب
آمریکا و کشورهای اروپایی که مصادیق نقض حقوق بشر ( خصوصا در عرصه حقوق زنان و کودکان) از سوی آن‌ها روزبه‌روز بیشتر و گسترده‌تر می‌شود و همراهی آن‌ها در نسل‌کشی ده‌ها هزار فلسطینی با رژیم اشغالگر قدس به لحاظ سیاسی، اطلاعاتی و نظامی محرز است، تلاش می‌کنند با استناد به تفسیر معکوس و عامدانه خود از مقوله حقوق بشر، جمهوری اسلامی ایران را تحت‌فشار قرار دهند.
اخیرا شاهد برگزاری نشست "یو پی آر"درژنو بودیم.آوردگاهی که جمهوری اسلامی ایران در آن به‌عنوان یک مطالبه گر و مدعی ( و نه طرف دعوی و متهم) ظاهر شد و با منطقی مستحکم، مصادیق کارشکنی و جنایات حقوق بشری غرب علیه کشورمان را به تصویر کشید. در ساختار پیشنهادی شورای حقوق بشر که در پنجمین نشست شورا در تاریخ ۲۸ خردادماه ۸۶ با اجماع اعضاء به تصویب رسید، رویه‌ای دائمی بنام ساز و کار بررسی دوره‌ای و جهانی موسوم به (یو. پی. آر) بنیان گذاشته شد که در چارچوب آن وضعیت حقوق بشر کلیه کشور‌ها در دوره‌های مشخص مورد بررسی قرار می‌گیرد.حضور مؤثر نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و به‌صورت خاص، معاون حقوقی وزیر امور خارجه کشورمان در این نشست ،
نقطه آشکارساز مطالبه گری جمهوری اسلامی ایران از نظام بین‌الملل محسوب می‌شود.
استراتژی رسانه‌ای، حقوقی و تبلیغاتی غرب به‌گونه‌ای ترسیم‌شده که در آن همواره تلاش شده است ایران به‌عنوان یک طرف متهم و زوج آمریکا-اروپا به‌مثابه یک قاضی و مدعی مورد شناسایی وتحلیل قرار گیرند. رسانه‌های ضدانقلاب نیز به عناوین گوناگون، تبدیل به مهره بازی غرب در این منظومه ساختگی شده‌اند. متأسفانه ساختار سازمان ملل متحد نیز به‌گونه‌ای طراحی و ترسیم شده که در آن، جای متهم و مدعی با یکدیگر عوض شده است! این مسئله، معلول ساختار دفرمه و نامتجانسی بوده که پس از جنگ جهانی دوم و درساختارسازی و خلق قوانین سازمان ملل متحد مورد توجه قرار گرفته و منجر به خلق و استمرار بحران‌های انسانی گسترده‌ای در سرتاسر دنیا شده است. بحران‌هایی که مولد آن‌ها بازیگرانی جز آمریکا، اروپا و رژیم اشغالگر قدس نیستند.
واقعیت امر این است که در همین فضای محدود، جمهوری اسلامی ایران باید از هر فرصت و آوردگاهی جهت تبیین مواضع خود ، خطاب به افکار عمومی دنیا استفاده کند. این تبیین گری، مستقیما منظومه ساختگی و القایی دشمنان را هدف قرار می‌دهد و آن‌ها را در عرصه‌ای که خود را مدعی می‌پندارند، به چالش می‌کشد. ازاین‌رو باید منظومه دیپلماسی حقوقی کشور ، با استناد به ابعاد مبنایی( تئوریک) و عملیاتی آن ترسیم و در محافل بین‌المللی شاهد ظهور و بروز آن باشیم. تجربه موفق نشست اخیر یو.پی .آر، نمادی از توان جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با شیطنت‌های مستمر غرب در عرصه حقوق بشر است. تحولات خونین 16 ماه اخیر در غزه و لبنان، افکار عمومی دنیا را بیش از هر زمان دیگری با ماهیت آمریکا و دولت‌های اروپایی آشنا ساخته و همین مسئله، زمینه مساعدی را جهت اثبات این ماهیت پلید و ضد حقوق بشری فراهم ساخته است.
اخیرا شاهد برگزاری نشست "یو پی آر"درژنو بودیم.آوردگاهی که جمهوری اسلامی ایران در آن به‌عنوان یک مطالبه گر و مدعی ( و نه طرف دعوی و متهم) ظاهر شد و با منطقی مستحکم، مصادیق کارشکنی و جنایات حقوق بشری غرب علیه کشورمان را به تصویر کشید. در ساختار پیشنهادی شورای حقوق بشر که در پنجمین نشست شورا در تاریخ ۲۸ خردادماه ۸۶ با اجماع اعضاء به تصویب رسید، رویه‌ای دائمی بنام ساز و کار بررسی دوره‌ای و جهانی موسوم به (یو. پی. آر) بنیان گذاشته شد که در چارچوب آن وضعیت حقوق بشر کلیه کشور‌ها در دوره‌های مشخص مورد بررسی قرار می‌گیرد.حضور مؤثر نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و به‌صورت خاص، معاون حقوقی وزیر امور خارجه کشورمان در این نشست ،
نقطه آشکارساز مطالبه گری جمهوری اسلامی ایران از نظام بین‌الملل محسوب می‌شود.
استراتژی رسانه‌ای، حقوقی و تبلیغاتی غرب به‌گونه‌ای ترسیم‌شده که در آن همواره تلاش شده است ایران به‌عنوان یک طرف متهم و زوج آمریکا-اروپا به‌مثابه یک قاضی و مدعی مورد شناسایی وتحلیل قرار گیرند. رسانه‌های ضدانقلاب نیز به عناوین گوناگون، تبدیل به مهره بازی غرب در این منظومه ساختگی شده‌اند. متأسفانه ساختار سازمان ملل متحد نیز به‌گونه‌ای طراحی و ترسیم شده که در آن، جای متهم و مدعی با یکدیگر عوض شده است! این مسئله، معلول ساختار دفرمه و نامتجانسی بوده که پس از جنگ جهانی دوم و درساختارسازی و خلق قوانین سازمان ملل متحد مورد توجه قرار گرفته و منجر به خلق و استمرار بحران‌های انسانی گسترده‌ای در سرتاسر دنیا شده است. بحران‌هایی که مولد آن‌ها بازیگرانی جز آمریکا، اروپا و رژیم اشغالگر قدس نیستند.
واقعیت امر این است که در همین فضای محدود، جمهوری اسلامی ایران باید از هر فرصت و آوردگاهی جهت تبیین مواضع خود ، خطاب به افکار عمومی دنیا استفاده کند. این تبیین گری، مستقیما منظومه ساختگی و القایی دشمنان را هدف قرار می‌دهد و آن‌ها را در عرصه‌ای که خود را مدعی می‌پندارند، به چالش می‌کشد. ازاین‌رو باید منظومه دیپلماسی حقوقی کشور ، با استناد به ابعاد مبنایی( تئوریک) و عملیاتی آن ترسیم و در محافل بین‌المللی شاهد ظهور و بروز آن باشیم. تجربه موفق نشست اخیر یو.پی .آر، نمادی از توان جمهوری اسلامی ایران در مواجهه با شیطنت‌های مستمر غرب در عرصه حقوق بشر است. تحولات خونین 16 ماه اخیر در غزه و لبنان، افکار عمومی دنیا را بیش از هر زمان دیگری با ماهیت آمریکا و دولت‌های اروپایی آشنا ساخته و همین مسئله، زمینه مساعدی را جهت اثبات این ماهیت پلید و ضد حقوق بشری فراهم ساخته است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
