همدستی اروپائیان با تل‌آویو در نسل‌کشی غزه

همدستی اروپائیان با تل‌آویو در نسل‌کشی غزه

نوار غزه در ماه‌های اخیر بار دیگر شاهد موج تازه‌ای از خشونت بوده که رژیم صهیونیستی و با حمایت آشکار آمریکا هدایت می‌شود. این جنگ که با اقدام رژیم صهیونیستی در نقض یک‌جانبه آتش‌بس آغاز شد، نه تنها به کشتار جمعی غیرنظامیان، بمباران‌های بی‌رویه و محاصره کامل بشردوستانه منجر شده، بلکه خطر تشدید تنش در هر ۲ سطح منطقه‌ای و جهانی را افزایش داده است. در همین حال، اتحادیه اروپا (EU) که خود را مدافع نظم بین‌المللی و حقوق بشر معرفی می‌کند، رویکردی منفعلانه و خاموش را در پیش گرفته است. این اصرار بر انفعال نه تنها یک شکست اخلاقی و مایه شرمندگی اتحادیه اروپا بوده، بلکه از منظر منافع استراتژیک بلندمدت خود اروپا، کاملا غیرقابل دفاع است. رژیم صهیونیستی از اوایل سال ۲۰۲۵ بمباران گسترده غزه را ازسرگرفته و محاصره‌ای را اعمال کرده که دسترسی به غذا، آب، دارو و سوخت را قطع کرده و بار دیگر توجه بین‌المللی را به خود جلب کرده است.تصمیم نتانیاهو برای نقض توافق آتش‌بس به صراحت مورد حمایت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا بوده است. با این حال، شواهد نشان می‌دهد که این رژیم صهیونیستی بود که با تغییر مفاد توافق و امتناع از اجرای مرحله دوم، که مستلزم توقف کامل عملیات نظامی بود، آتش‌بس را به طور یک‌جانبه مختل کرد.
اظهارات تهدیدآمیز مقام‌های صهیونیست همراه با بمباران‌های عمدی در مواقع حساس، مانند صبح‌های ابتدایی ماه رمضان، ابعاد جنایتکارانه این سیاست‌ها را بیشتر آشکار می‌کند.این اقدام‌ها نه‌تنها نقض آشکار حقوق بین‌الملل ازجمله کنوانسیون ژنو است، بلکه در تضاد کامل با احکام دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) و دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) قرار دارد. دیوان بین‌المللی دادگستری در ژانویه ۲۰۲۴ محتمل بودن نسل‌کشی در غزه را تأیید کرد؛ در همین حال دیوان کیفری بین‌المللی حکم بازداشت نتانیاهو و یوآو گالانت، وزیر جنگ سابق او را صادر کرد. با این وجود، رژیم صهیونیستی این احکام را نادیده گرفته و به تشدید عملیات خود، ازجمله قطع برق تأسیسات نمک‌زدایی و ممانعت از کمک‌های بشردوستانه ادامه داده است. اتحادیه اروپا نیز با وجود تأکید مداوم بر تعهد خود به حقوق بشر و قوانین بین‌المللی، موضعی دوگانه و منفعلانه در پاسخ به این جنایت‌ها اتخاذ کرده است. بیانیه‌های شورای اروپا، ازجمله بیانیه مارس ۲۰۲۵ (اسفند/فروردین)، صرفا ابراز تأسف از فروپاشی آتش‌بس و تلفات غیرنظامیان بوده و با احتیاط از نام بردن رژیم صهیونیستی به‌عنوان عامل اصلی این جنایت‌ها اجتناب کرده است. در این بیانیه‌ها هیچ اشاره‌ای به نقش رژیم صهیونیستی در نقض یک‌جانبه آتش‌بس یا بمباران‌هایی که صد‌ها غیرنظامی را به شهادت رسانده، نشده است. نهاد‌های حقوق بشری این رویکرد را به‌عنوان تلاشی شرم‌آور برای توجیه نسل‌کشی و جنایت‌های جنگی محکوم کرده و آن را نمونه‌ای از همدلی گزینشی اتحادیه اروپا با قربانیان فلسطینی خوانده است. با وجود اینکه اتحادیه اروپا اهرم قابل توجهی بر رژیم صهیونیستی دارد، این سکوت همچنان ادامه دارد. اتحادیه اروپا به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و سرمایه‌گذاری رژیم صهیونیستی، تأمین‌کننده یک‌سوم تسلیحات آن و امضاکننده گسترده‌ترین توافقنامه همکاری با این رژیم، دارای ابزار‌های اقتصادی و سیاسی قدرتمندی است. با این حال، عدم تمایل آشکار اتحادیه اروپا به استفاده از این ابزارها، پرسش‌های جدی را درمورد اراده سیاسی آن ایجاد می‌کند. به‌عنوان نمونه، کشور‌های عضو اتحادیه اروپا با وجود توصیه‌های دیوان بین‌المللی دادگستری برای توقف تجارت با شهرک‌های غیرقانونی رژیم صهیونیستی به چنین فعالیت‌هایی ادامه می‌دهند. علاوه بر این، کشور‌هایی مانند فرانسه و ایتالیا حتی با وجود حکم بازداشت دیوان کیفری بین‌المللی به نتانیاهو اجازه داده‌اند که از حریم هوایی آن‌ها استفاده کند.