در راستای درخشش ترانزیت ایران در سازمان همکاری‌ شانگهای مطرح شد:

ایران، شاهراه ترانزیت اوراسیا

در جریان برگزاری نشست وزرای راه و حمل و نقل سازمان همکاری شانگهای به میزبانی چین، توسعه راه‌ها و کریدورهای ترانزیتی، احداث خطوط راه‌آهن، راه‌اندازی مسیرهای جدید پروازی، توسعه بنادر و ایجاد سازوکارهای حمل بار و کالا به عنوان مهم‌ترین محور رایزنی وزرای راه و حمل و نقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای قرارگرفت و اعضا موافقت کردند که چند کریدور جدید برای اتصال کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای از طریق خطوط ریلی، بنادر و حمل و نقل ترکیبی عملیاتی شود.در بررسی این موضوع می‌بایست عنوان داشت که در جهان امروز، رقابت و همکاری کشورها دیگر تنها به بازارهای مصرف و تولید محدود نمی‌شود؛ بلکه موقعیت جغرافیایی و ظرفیت‌های ترانزیتی نیز به یکی از مولفه‌های قدرت اقتصادی و بازیگری منطقه‌ای تبدیل شده است و جمهوری اسلامی ایران نیز به عنوان کشوری دارای موقعیت ممتاز جغرافیایی و واقع‌شده در نقطه اتصال آسیای مرکزی، خاورمیانه، قفقاز و شبه‌قاره هند، دارای یکی از برترین موقعیت‌های ترانزیتی در منطقه است. 
​​​​​​​این موقعیت در دهه‌های اخیر اگرچه که همواره مورد توجه قرارداشته است اما کمتر از ظرفیت واقعی خود بهره‌برداری شده است. با تغییرات ژئوپلیتیکی و تغییر روند همکاری‌های اقتصادی و روندهای جهانی اینک اهمیت ترانزیت دوچندان شده است و بیش از پیش بر توسعه آن اهتمام ورزیده می‌شود. به همین خاطر در نشست اخیر وزرای حمل و نقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که با حضور فعال نماینده جمهوری اسلامی ایران در چین برگزار شد، فرصتی راهبردی برای بازتعریف نقش حمل‌ونقل منطقه‌ای و جهانی فراهم آمد و اعضا موافقت کردند که چند کریدور جدید برای اتصال کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای از طریق خطوط ریلی، بنادر و حمل و نقل ترکیبی عملیاتی شود. مطابق گفت‌وگوهای صورت‌گرفته در این اجلاس  می‌توان عنوان داشت که با توافقات حاصل شده در زمینه ایجاد کریدورهای ترکیبی و همکاری‌های دوجانبه ایران با کشورهایی مانند چین و پاکستان و همچنین تکمیل پروژه‌هایی با میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری، حرکت به سمت جایگاهی باثبات‌ترو اثرگذارتر در زنجیره حمل و نقل بین‌المللی بیش از پیش دیده می‌شود. از دیدگاه کارشناسان نیز توسعه همکاری‌های ترانزیتی نه‌تنها به افزایش درآمدهای ارزی و کاهش هرچه‌ تمام‌تر اثرات تحریم‌ها می‌انجامد، بلکه موجب پیوند منافع اقتصادی و سیاسی کشور با دیگر قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای می‌شود؛ پیوندی که می‌تواند در کنار منافع راهبردی، به بهبود معیشت و ارتقای بیش‌تر جایگاه کشورها در مناسبات جهانی نیز منتهی گردد. در تشریح بیش‌تر این موضوع ضرورت دارد تا عنوان بداریم که در نشست اخیر وزرای راه و حمل و نقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که به میزبانی چین برگزار شد، توجه ویژه‌ای به توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل و کریدورهای ترانزیتی معطوف گردید. در این نشست، سفیر جمهوری اسلامی ایران به عنوان نماینده کشورمان، حضور فعالی داشت و بر اهمیت همکاری‌های منطقه‌ای در حوزه حمل و نقل تأکید کرد. 
  احداث بنادر جدید و راه‌اندازی مسیرهای هوایی نوین 
محور اصلی مذاکرات در نشست اخیر وزرای حمل و نقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای ایجاد و توسعه خطوط ریلی، احداث بنادر جدید و راه‌اندازی مسیرهای هوایی نوین بود. همچنین اعضا به توافق رسیدند که چندین کریدور جدید برای اتصال کشورهای عضو از طریق حمل و نقل ترکیبی عملیاتی شود. این تصمیم با استقبال ویژه ایران همراه شد که به عنوان شاهراه تجاری در جغرافیای ترانزیتی منطقه و ارواسیا شناخته می‌شود. حضور ایران در این نشست به‌ ویژه در زمینه توسعه زیرساخت‌های حمل و نقل و کریدورهای ترانزیتی، نشان‌دهنده عزم کشور برای افزایش تعاملات اقتصادی و تجاری با دیگر کشورهای عضو سازمان شانگهای است.
  اجرای پروژه‌های مشترک در زمینه حمل و نقل بار و مسافر
در حاشیه نشست اخیر وزرای حمل و نقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای نیز نماینده ایران با وزیر حمل و نقل پاکستان و معاون وزیر راه چین دیدار و گفت وگوهایی درباره اجرای پروژه‌های مشترک در زمینه حمل و نقل بار و مسافر داشت. ایران و چین پیش‌تر تفاهم‌نامه‌هایی را برای توسعه طرح‌های حمل و نقل ریلی و بنادر امضا کرده‌اند که ارزش این پروژه‌ها به بیش از ۱۲ میلیارد دلار می‌رسد.
 اثرات توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل
توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل در حوزه‌های ریلی، بندری و فرودگاهی، نه‌تنها یک ضرورت عمرانی، بلکه راهبردی مؤثر در جهت تحقق اقتصاد مقاومتی، جهش تولید و پیوند دادن منافع اقتصاد داخلی با اقتصادهای منطقه‌ای و جهانی است. با توجه به جایگاه ژئوپلیتیکی کشور در قلب چهارراه ترانزیتی شرق و غرب، شمال و جنوب می‌توان عنوان داشت که جمهوری اسلامی ایران ظرفیت تبدیل‌شدن به هاب ترانزیت کالا در منطقه را داراست؛ ظرفیتی که با تسهیل‌گری، هوشمندسازی فرآیندها و توسعه زیرساخت‌ها، می‌تواند به منبعی پایدار برای درآمدهای ارزی، اشتغال‌زایی و رونق تولید بدل شود. 
 افزایش رقابت‌پذیری کالای ایرانی در بازارهای هدف
سرمایه‌گذاری در خطوط ریلی بین‌المللی، بنادر تجاری و فرودگاه‌های باری، بستر اتصال کشور به کریدورهای جهانی مانند شمال-جنوب و شرق-غرب و مسیرهای سازمان همکاری شانگهای را فراهم می‌کند. این اتصال، به معنای گسترش مبادلات تجاری، کاهش هزینه‌های لجستیکی و در نهایت افزایش رقابت‌پذیری کالای داخلی در بازارهای هدف است. جمهوری اسلامی ایران تاکنون با تکیه بر ظرفیت‌های بومی، بهره‌گیری از دانش مهندسی داخلی و استفاده هدفمند از سرمایه‌گذاری خارجی، توانسته حمل‌ونقل را به پیشران توسعه متوازن و محرک تقویت هرچه تمام‌تر تولید ملی و ابزاری کارآمد برای تقویت و مشارکت بیش‌تر مردمی در عرصه اقتصاد تبدیل کند. براین اساس آگاهان و کارشناسان این حوزه می‌گویند؛ اکنون که عزم دولت بر تسهیل تجارت و ترانزیت منطقه‌ای بیش از پیش شده، امید می‌رود با هماهنگی بخش‌های اجرایی، موانع پیش‌روی توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقلی به حداقل میزان ممکن برسد و جهشی بزرگ‌تر در اقتصاد رقم بخورد.
 سخن پایانی 
با نگاهی به نتایج نشست اخیر وزرای حمل‌ونقل کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای و حضور فعال جمهوری اسلامی ایران در این رویداد، می‌توان گفت که مسیری نوین برای ایفای نقش هرچه‌تمام‌تر و مؤثرتر جمهوری اسلامی ایران و همکاری‌های منطقه‌ای به ویژه با اعضای سازمان همکاری‌ شانگهای در زنجیره ترانزیتی منطقه در حال شکل‌گیری است. توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، گسترش کریدورهای چندوجهی و تعمیق همکاری با کشورهای کلیدی مانند چین و پاکستان، نه‌تنها می‌تواند جمهوری اسلامی ایران را بیش از پیش به یکی از مهم‌ترین شاهراه‌های ترانزیتی تبدیل کند، بلکه مزایای اقتصادی گسترده‌ای همچون افزایش درآمدهای ارزی، اشتغال‌زایی، تقویت روزافزون تولید را به دنبال خواهد داشت. به طورکل باید گفت در شرایطی که بسیاری از کشورها در حال رقابت برای کسب سهم بیشتری از کریدورها هستند، جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر توان متخصصان و ظرفیت‌های داخلی و همچنین بهره‌گیری از موقعیت استراتژیک خود و با اتکا به ظرفیت‌های داخلی در بخش حمل‌ونقل ریلی، بندری و هوایی، توانسته است به‌سرعت جایگاه خود را در ترانزیت بین‌المللی تثبیت و به صورت هرچه‌تمام‌تر ارتقا دهد و همواره درصدد تقویت آن باشد. همچنین شایان ذکر است تا بگوییم که پیوندهای اقتصادی و تجاری میان ایران و سایر اعضای سازمان شانگهای، به‌ویژه در قالب پروژه‌های مشترک حمل‌ونقل، می‌تواند به هم‌افزایی بیش‌تر منطقه‌ای، تقویت همکاری‌های بین‌المللی و کاهش اثرات تحریم‌ها و چه‌بسا خنثی‌سازی هرچه‌ بیش‌ترشان منجر شود. در نهایت نیز گفتنی‌ است که که استمرار این رویکرد و حضور فعال در مجامع منطقه‌ای و بین‌المللی توامان با درخشش ترانزیت ایران در سازمان همکاری‌ شانگهای به‌ویژه با همراهی و سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی راهبردی، نه‌تنها منافع اقتصادی ملموس و فراوانی را برای کشور به ویژه در حوزه اقتصادی به همراه خواهد داشت بلکه می‌تواند همکاری‌های بین‌المللی را نیز رونق بخشیده و افزایش درآمدهای ارزی، اشتغال‌زایی، تقویت روزافزون تولید و صادرات را نیز رقم بزند. 
ایران، شاهراه ترانزیت اوراسیا