زهرا برمکی
این روزها یکی از سوالات مهم در تامین کالای اساسی خصوصا در زمینه گندم این است که خودکفایی بهتر است یا خوداتکایی؟
برای کشوری چون ایران اسلامی که در شرایط تحریم قرار دارد، خودکفایی در کالای اساسی یکی از مهمترین ارکان قدرت برای آن محسوب می شود تا با تولید داخلی بتواند بدون هیچ گونه وابستگی  به بازار های بین المللی نیاز جامعه را تامین کند اما با توجه به اینکه ما در حفظ منابع آب و خاک و دیگر شرایط محیطی امکان تولید صددرصدی نیاز داخلی را نداریم به همین دلیل بنا بر نظر بسیاری از کارشناسان اقتصادی، بهترین راه خوداتکایی(روشِ ترکیبی) برای تامین کالای اساسی است.
خوداتکایی به این معنی که عمده نیاز کشور از طریق تولید داخلی تامین شود و بخشی از تامین کالای مورد نیاز  آن از طریق واردات صورت گیرد با این کار علاوه بر  جهش تولید و اشتغال زایی در داخل  کشور، بازار های جهانی برای صادرات و واردات حفظ خواهد شد.
 رشد106 درصدی تولید گندم
آمار ها حاکی از آن است که در سال گذشته تولید تضمینی گندم 106 درصد رشد داشته است و کشور را به خوداتکایی در زمینه گندم نزدیک کرده است.
در سال گذشته به همت گندمکاران و سیاست های حمایتی بالادستی، میزان خرید تضمینی گندم به 10 میلیون و 370 هزار تن به  ارزش 156 همت رسید که به نسبت سال 1401 که خرید تضمینی گندم 5 میلیون تن به ارزش 84 همت بوده است 106 درصد در وزن و 85 درصد در ارزش، رشد داشته است.
افزایش تولید گندم در سال گذشته از طریق افزایش بهره‌وری در تولید، اجرای طرح کشت قراردادی، افزایش توزیع کود یارانه ای، اجرای طرح جهش تولید در دیمزارها و اقدامات ترویجی وآموزشی برای کشاورزان بوده است همچنین افزایش نرخ خرید تضمینی گندم با قیمتی حمایتی در افزایش تولید گندم تاثیر زیادی داشته است.

 کاهش 50 درصدی واردات گندم به دلیل افزایش تولید گندم در کشور
طبق آمار گمرک، سال زراعی گذشته به دلیل افزایش تولید گندم در کشور، واردات این محصول با کاهش 50 درصدی در ارزش و همچنین کاهش 43 درصدی در وزن مواجه شد که حاصل این اتفاق کاهش یک میلیارد دلاری خروج ارز از کشور شد. این درحالی است که در سال 1401 میزان واردات 4 میلیون و 473 هزار تن به ارزش دو میلیار دلار بوده است.