سه عامل مؤثر بر ثبات قدم تیم مذاکرات هسته‌ای ایران

تبادل پیشنهادها، مقاومت در برابر خواسته‌های نابجای آمریکا مانند توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم و تأکید مداوم بر پیش‌شرط رفع تحریم‌ها، همگی حاکی از آن است که تیم ایرانی توانسته است در ادوار مذاکراتی مواضع خود را با قاطعیت به طرف مقابل منتقل کند.ترامپ در سخنان خود ضمن اشاره به تبادل پیشنهادها در مذاکرات غیرمستقیم به پیچیدگی‌های این گفت‌وگوها و اختلافات کلیدی، به‌ویژه در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، اذعان کرد. او همچنین ابراز امیدواری کرد که ایران به توافقی نزدیک شود که به‌نفع هر دو طرف باشد، اما در عین حال هشدار داد که در صورت عدم پیشرفت، گزینه‌های سخت‌تری، از جمله اقدامات نظامی، ممکن است مطرح شود.این اظهارات در حالی بیان شد که مذاکرات از ماه‌ها پیش با حضور چهره‌هایی چون عباس عراقچی، سرپرست تیم مذاکره‌کننده ایران و استیو ویتکاف، نماینده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، در جریان است. توصیف تیم ایرانی به‌عنوان «فوق‌العاده» و «سرسخت» از سوی ترامپ، که خود به صراحت کلام و مواضع تند در قبال ایران شناخته می‌شود، شایسته تأمل است، این توصیف‌ها، هرچند ممکن است با لحنی خاص بیان شده باشند، نمی‌توانند صرفاً به‌عنوان یک اظهارنظر گذرا نادیده گرفته شوند.برای درک بهتر این اظهارات، باید به رویکرد ایران در دور اخیر مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا توجه کنیم، ایران از ابتدای این دور از گفت‌وگوها، بر دو اصل اساسی تأکید کرده است؛ حفظ حق غنی‌سازی اورانیوم برای اهداف صلح‌آمیز و رفع کامل تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده.عباس عراقچی، در مصاحبه‌ای با رسانه‌های بین‌المللی، غنی‌سازی را بخشی از حقوق ایران تحت معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای (ان‌پی‌تی) دانسته و توقف آن را غیرقابل‌قبول خوانده است.مجید تخت‌روانچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه، نیز رفع تحریم‌ها را پیش‌شرط هرگونه پیشرفت در مذاکرات اعلام کرده است، این انسجام و وضوح در بیان خواسته‌ها، که در طول ماه‌ها مذاکره حفظ شده است، نشان‌ از مشخص بودن هدف برای تیم مذاکراتی و هماهنگی این تیم با سیاست‌های کلان نظام دارد.وقتی ترامپ از «سرسختی» و «مهارت» مذاکره‌کنندگان ایرانی سخن می‌گوید، به‌نظر می‌رسد که این ویژگی‌ها را در عمل نیز مشاهده کرده است. تبادل پیشنهادها، مقاومت در برابر خواسته‌های آمریکا مانند توقف کامل غنی‌سازی و تأکید مداوم بر پیش‌شرط رفع تحریم‌ها، همگی حاکی از آن است که تیم ایرانی توانسته است مواضع خود را با قاطعیت به طرف مقابل منتقل کند.اینجاست که می‌توان گفت، چه ترامپ این مواضع را بپذیرد و چه نه، او از ثبات قدم و یکنواختی تیم ایرانی آگاه شده و به‌نوعی آن را ستوده است، این آگاهی، نه‌تنها از مهارت دیپلماتیک تیم مذاکره‌کننده، بلکه از پشتوانه‌های داخلی این رویکرد حکایت دارد.چه عواملی به تیم مذاکره‌کننده ایران این امکان را داده است در برابر فشارهای خارجی، از جمله تهدیدات ضمنی ترامپ با چنین استحکامی عمل کند؟ پاسخ این پرسش را می‌توان در ترکیب  سه عامل سیاسی، فنی و حقوقی جست‌وجو کرد؛ در سطح سیاسی، حمایت قاطع مقامات ارشد نظام از خطوط قرمز مذاکرات به تیم مذاکره‌کننده اعتمادبه‌نفس لازم را داده است. در سطح فنی، پیشرفت‌های هسته‌ای ایران، از جمله دانش هسته‌ای به‌طور عام و توسعه سانتریفیوژهای پیشرفته و افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده به‌طور خاص، اهرم فشاری در دست مذاکره‌کنندگان قرار داده است.در تازه‌ترین پیشرفت هسته‌ای می‌توان به وارد شدن مرکز پرتودهی قزوین به فاز صنعتی اشاره کرد که حدود سه هفته پیش اعلام شد.
سه عامل مؤثر بر ثبات قدم  تیم مذاکرات هسته‌ای ایران