پیش درآمدی بر انقلاب در صنعت کشاورزی
این روزها بسیاری از کشورهای دنیا تحت تأثیر چالش‌های اقلیمی و محیط زیستی قرار گرفته و همین مسئله منجر به آسیب شدید مالی و روانی به کشاورزان و در نتیجه، وقوع بحران‌های غذایی در این مناطق شده است. کشاورزان در‌میان چالش های اقلیمی به کشاورزی احیاکننده و پایدار روی می آورند. خصلت کشاورزی پایدار و الگوهای کاشت، داشت و برداشت در آن ، به ماندگاری بیشتر و آسیب پذیری کمتر کشاورزان در این روند معطوف می شود. به عبارت بهتر، این روزها بیش از پیش کشاورزی نوین و متعلقات آن مورد توجه قرار می گیرد. کشاورزی نوین، به معنای چارچوب و مدلی است که در آن بهره وری بیشتر و مخاطرات قابل کنترل تر باشد.
از آنجایی که کشاورزان در نقاط گوناگون‌دنيا با شرایط آب و هوایی شدید مانند گرما، خشکسالی، بارندگی شدید، سیل و فرسایش زمین دست و پنجه نرم کرده و حتی در برخی کشورها و مناطق، این آسیب‌ها ترکیبی می باشد، توجه به کشاورزی مدرن و احیاکننده افزایش یافته است. برخی شرکت های بزرگ کشاورزی «کشاورزی کربن» را به عنوان راهی برای کسب درآمد و در عین حال بهبود سلامت خاک ترویج می کنند. هدف کشاورزی احیا کننده، بهبود سلامت خاک از طریق روش هایی مانند خاک ورزی کاهش یافته یا بدون خاک ورزی برای افزایش تنوع زیستی است.همچنین اغلب به کشاورزان توصیه شده که روش هایی مانند کشت پوششی را اتخاذ کنند.یک مطالعه جدید در حوزه کشاورزی نشان می دهد که اصلی ترین دغدغه کشاورزان در روی آوردن به کشاورزی پایدار ، صرفا کسب سود مالی بیشتر ازمحصولات نیست! آنچه برای بسیاری از کشاورزان در کنار درآمد مالی مورد اهمیت است، ارتقای کیفیت محصولات و فاصله گرفتن هر چه بیشتر از عوامل مداخله گر شیمیایی در کشاورزی سنتی و معمولی است.
مطالعات گسترده در سرتاسر دنیا نشان می دهد که در مسیر تثبیت و تقویت کشاورزی پایدار، تجربیات و دستاوردهای زیادی وجود دارد که نیاز است تجمیع و به سمت و سوی ایجاد یک مدل پایدار هدایت شود. کشاورزان هزینه های بالای ورودی، نگرانی های فرسایش خاک را از اصلی ترین دلایل تمایل خود برای گذار به الگوی جدید کشاورزی« کشاورزی پایدار» تلقی می کنند. کشاورزانی که شیوه‌های احیاکننده ( روش‌های تعریف شده در صنعت کشاورزی پایدار) را تجربه کرده بودند، می گویند باید به‌دنبال تحقق معادله‌ای بود که در آن نه تنها حاصلخیزی خاک افزایش یابد، بلکه نیاز به کود کاهش پیدا کند و فراتر از آن، شاهد جذب کربن و حفظ آب در این چرخه باشیم.
با این حال هنوز این مسیر پیچیده و پرهزینه است. بسیاری از این پروژه‌ها، که اغلب توسط شرکت های بزرگ مواد غذایی و کشاورزی اداره می شوند، مشوق های مالی خوبی را برای مشتریان دائمی و کشاورزان در نظر می‌گیرند اما هنوز این مشوق‌ها، به حد و اندازه ای نرسیده که منجر به تغییر شیوه کشاورزی«از سنتی به پایدار» شود.
از آنجایی که کشاورزان در نقاط گوناگون‌دنيا با شرایط آب و هوایی شدید مانند گرما، خشکسالی، بارندگی شدید، سیل و فرسایش زمین دست و پنجه نرم کرده و حتی در برخی کشورها و مناطق، این آسیب‌ها ترکیبی می باشد، توجه به کشاورزی مدرن و احیاکننده افزایش یافته است. برخی شرکت های بزرگ کشاورزی «کشاورزی کربن» را به عنوان راهی برای کسب درآمد و در عین حال بهبود سلامت خاک ترویج می کنند. هدف کشاورزی احیا کننده، بهبود سلامت خاک از طریق روش هایی مانند خاک ورزی کاهش یافته یا بدون خاک ورزی برای افزایش تنوع زیستی است.همچنین اغلب به کشاورزان توصیه شده که روش هایی مانند کشت پوششی را اتخاذ کنند.یک مطالعه جدید در حوزه کشاورزی نشان می دهد که اصلی ترین دغدغه کشاورزان در روی آوردن به کشاورزی پایدار ، صرفا کسب سود مالی بیشتر ازمحصولات نیست! آنچه برای بسیاری از کشاورزان در کنار درآمد مالی مورد اهمیت است، ارتقای کیفیت محصولات و فاصله گرفتن هر چه بیشتر از عوامل مداخله گر شیمیایی در کشاورزی سنتی و معمولی است.
مطالعات گسترده در سرتاسر دنیا نشان می دهد که در مسیر تثبیت و تقویت کشاورزی پایدار، تجربیات و دستاوردهای زیادی وجود دارد که نیاز است تجمیع و به سمت و سوی ایجاد یک مدل پایدار هدایت شود. کشاورزان هزینه های بالای ورودی، نگرانی های فرسایش خاک را از اصلی ترین دلایل تمایل خود برای گذار به الگوی جدید کشاورزی« کشاورزی پایدار» تلقی می کنند. کشاورزانی که شیوه‌های احیاکننده ( روش‌های تعریف شده در صنعت کشاورزی پایدار) را تجربه کرده بودند، می گویند باید به‌دنبال تحقق معادله‌ای بود که در آن نه تنها حاصلخیزی خاک افزایش یابد، بلکه نیاز به کود کاهش پیدا کند و فراتر از آن، شاهد جذب کربن و حفظ آب در این چرخه باشیم.
با این حال هنوز این مسیر پیچیده و پرهزینه است. بسیاری از این پروژه‌ها، که اغلب توسط شرکت های بزرگ مواد غذایی و کشاورزی اداره می شوند، مشوق های مالی خوبی را برای مشتریان دائمی و کشاورزان در نظر می‌گیرند اما هنوز این مشوق‌ها، به حد و اندازه ای نرسیده که منجر به تغییر شیوه کشاورزی«از سنتی به پایدار» شود.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
