مهدی رمضانی، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور:
در دولت شهید رئیسی حرکت عملی به‌سوی «کتابخانه به‌عنوان پایگاه فرهنگی-اجتماعی» شکل گرفت
نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور به‌عنوان یک‌نهاد مستقل در حوزه ساخت کتابخانه و نظارت بر آن، خرید کتاب و فراهم کردن دسترسی بیشتر و سهل‌تر مخاطبان کتاب‌دوست به کتاب است.
به بهانه پایان کار دولت سیزدهم و باروی کار آمدن دولت چهاردهم گپ و گفتی دوساعته با مهدی رمضانی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور داشتیم تا از فعالیت‌های نهاد کتابخانه‌ها در زمینه‌های مختلف مطلع شویم. در این گفت‌وگو درباره خرید کتاب از ناشران توسط نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، بودجه، سند ملی خواندن، معیشت کتابداران، تجهیز کتابخانه‌ها، افزایش کتابخانه‌های سیار و غیره صحبت کردیم.
مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
آقای رمضانی به‌عنوان سؤال اول کمی درباره چالش‌های دوره‌ای که به‌عنوان دبیرکل در نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور مستقر بودید توضیح دهید؟
بنده پیش از اینکه این مسئولیت را تحویل بگیرم، معاون توسعه کتابخانه‌ها و ترویج کتابخوانی نهاد بودم؛ البته ساحت، شرایط، اقتضائات دولت‌ها و موقعیت‌ها متفاوت است. یعنی شما اگر معاون دستگاهی باشید قاعدتا در جریان موضوع‌های مختلف هستید اما خیلی موضعتان، نسبت به زمانی که مسئولیت آن مجموعه را برعهده دارید، متفاوت است. در ابتدای برعهده گرفتن مسئولیت، حوزه تخصصی بنده بخش محتوایی نهاد کتابخانه‌ها بود؛ جنس این مسئولیت اجرا بود و خیلی از مسائل که در حوزه ساختاری، مالی و اداری وجود دارد متوجه ما نبود البته ما دراین‌باره هم تلاش کردیم و برنامه داشتیم.
زمانی که به‌عنوان سرپرست نهاد کتابخانه‌ها منصوب شدم، در شروع کارنامه‌ای به دکتر اسماعیلی به‌عنوان وزیر فرهنگ و رئیس هیئت‌امنا نوشتم و نکات، معضلات و مسائل نهاد، مانند منابع مالی و ساختار، را خدمتشان منتقل کردم؛ البته به دلیل اینکه تنشی به مجموعه وارد نشود نامه را در آن زمان محرمانه ارسال کردم اما الآن محرمانگی ندارد.
یکی از مباحث جدی که وجود داشت مسئله مالی نهاد بود؛ همچنین بحث حقوق و دستمزد و معیشت کتابداران، بحث بودجه عمرانی نهاد نیز مهم بود. برای شروع کار هم پیگیر اصلاح قانون تأسیس نهاد کتابخانه‌ها و آیین‌نامه اجرایی آن شدیم.
به خاطر دارم بعد از انتصابم، آقای اسماعیلی یک جلسه درباره قانون تأسیس نهاد و آیین‌نامه اجرایی آن برگزار کردند که معاونان وزارتخانه در آن حضور داشتند. یکی از اولین حکم‌هایی که زدم شکل‌گیری کارگروه اصلاح قانون و آیین‌نامه اجرایی و ساختار نهاد بود که آن را مسئله اصلی نهاد می‌دانستم، طبق برنامه‌ریزی خوب پیش رفتیم اما به سرانجام نهایی نرسید.
چه‌طور؟
قانون در کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم تصویب شد. اما مجلس یازدهم پس از برنامه هفتم تمام شد و قرار شد در مجلس جدید اصلاح این قانون مطرح شود. اخیرا هم که با دکتر قالیباف صحبت کردم، گفتند که امکان طرح این مسئله در اوایل همین مجلس وجود دارد. ما اگر می‌خواهیم مسئله حوزه کتابخانه‌های عمومی در کشور حل شود باید به‌عنوان اولین اقدام قانون تأسیس نهاد اصلاح شود.
این قانون اگرچه دارای ایرادات ساختاری است که باید اصلاح شود اما قانون مترقی‌ای است. ما باید تصمیم بگیریم که چطور می‌خواهیم ساختار کتابخانه‌های عمومی کشور را اداره کنیم؟
نکته بعدی آیین‌نامه اجرایی قانون تأسیس نهاد است که مطابق آخرین صحبت‌ها با شهید رئیسی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به جمع‌بندی رسیده بودیم اما با شهادت رئیس‌جمهور متوقف شد. با اختلاف‌نظر سازمان اداری و استخدامی یک‌بار به صحن دولت رفت‌وبرگشت و مقرر شد اصلاح شود که تا این اواخر و بعد از جابه‌جایی دولت هم پیگیر بودیم که جلسه‌ای داشته باشیم، خیلی از نکات آن حل شد اما به تصویب نهایی نرسید. مسائل مالیاتی نیز در سطح وزرای اقتصاد و فرهنگ پیگیری شد. به‌طورکلی هیچ‌یک از این مباحث به این دوره مدیریتی مربوط نمی‌شود.
نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور پیش‌ازاین مسئله فرهنگی کشور یا دولت محسوب نمی‌شد؛ نه‌تنها در اولویت نبود بلکه در فهرست مسائل هم، پرداختن به حوزه کتابخانه‌های عمومی وجود نداشت. برای مثال بسیاری از استانداران پیش از شناخت دقیقی از ساختار کتابخانه‌های عمومی نداشتند.
شهید رئیسی هم در بزرگداشت روز کتاب، کتابخوانی و کتابدار سال ۱۴۰۱ در جمع کتابداران حاضر شدند و هم دو پیام به حوزه کتابخانه‌های عمومی دادند؛ یکی پیام به همایش بین‌المللی کتابخانه‌های عمومی و کسب‌وکارهای کوچک و خانگی در مهرماه ۱۴۰۲، دیگری هم به فاصله یک ماه به‌روز کتابدار همان سال. پس از حضور ایشان در میان کتابداران یک دستور دوبندی راجع به دسترسی به کتاب و معیشت کتابداران صادر شد. در سال ۱۴۰۲ نیز در هفته کتاب رئیس‌جمهور شهید یک دستور چهاربندی صادر کردند. حضور در نمایشگاه کتاب و بازدید از غرفه نهاد کتابخانه‌ها، صحبت از کتابخانه مرکزی در پایان سفر استانی کردستان یا اشاره به کتابخانه عمومی به‌عنوان یک مبنای دسترسی عادلانه فرهنگی در آخرین گفت‌وگوی تلویزیونی با مردم، مواردی است که در هیچ دولتی سابقه نداشته است.
بنابراین توجه به کتابخانه‌های عمومی کشور چند ضلع داشت؛ ابتدا اهتمام رئیس‌جمهور به این حوزه بود، همچنین حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و توجه دادن اعضای هیئت دولت نیز مهم بود که ما در این دوره چندین مصوبه در دولت داشتیم، درحالی‌که نهاد کتابخانه‌ها از ابتدای تأسیس مصوبه قابل‌توجهی به‌غیراز آیین‌نامه اجرایی و نکات اداری آن نداشت.
در خیلی از مصوبات هم‌نهاد کتابخانه‌ها اضافه شد؛ مثلا در معافیت بیمه کارگران ساختمانی حوزه کتابخانه‌ها قید شد. در حوزه سیاسی نیز هم‌ترازی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با مقامات قانون مدیریت خدمات کشوری انجام شد که تصویب آن در ساختار اداری و سیاسی کشور مهم است.
به‌بیان‌دیگر وقتی رئیس‌جمهور به یک حوزه توجه می‌کند، توجه دولت را به آن حوزه جلب می‌کند. البته این ظرفیت در کشور شناخته، ترویج و تبیین شد. ما قبلا هم تجربه تشکیل صف در کتابخانه را بعد از افتتاح کتابخانه مرکزی مشهد داشتیم یا در کتابخانه‌های مرکزی یزد، مرکزی خرم‌آباد و شهید سلیمانی شهر سهند. امسال نیز کتابخانه شهید دستغیب پس از بازطراحی بازگشایی شد و همین اتفاق تکرار شد. در همین ایام یک کتابخانه روستایی در بابل افتتاح شد که بچه‌ها برای حضور در آن و عضویت صف بسته بودند. این‌ها نشان‌دهنده این است که این ظرفیت شناخته شد و حرکت عملی به‌سوی «کتابخانه به‌عنوان پایگاه فرهنگی-اجتماعی» شکل گرفت.
همه این اقدامات یک‌به‌یک و مرحله‌به‌مرحله به سرانجام رسیده است. برای مثال مراکز مشاوره‌ای که با همکاری کمیته امداد در حال راه‌اندازی است، به ۵۰۰ مرکز در کتابخانه‌های عمومی می‌رسد و یا موضوع کسب‌وکارهای کوچک و کتابخانه عمومی که همایش و رویدادهای بسیاری داشت. در همین ماه بیش از صد نفر همکاران سراسر کشور در مدرسه تابستانی کتابداران در اردبیل شرکت کردند و همه بعد از پایان دوره، مسئول ترویج و تبلیغ این حرکت می‌شوند.
در بخش بین‌الملل نیز ما سال گذشته میزبان چند شخصیت مهم در حوزه کتابخانه‌ای در تهران، مشهد و شهرهای دیگر بودیم که از ظرفیت کتابخانه‌های عمومی جمهوری اسلامی ایران بازدید کردند و همین امر منجر به ارتباطات و تعاملات بین‌المللی شده است. حضوری هم در کنگره سراسری کتابخانه‌های روسیه در کازان داشتیم که حادثه شهادت رئیس‌جمهور و همراهان پیش آمد و سفر را یک‌روزه رها کردیم و برگشتیم؛ اما در همان فرصت کوتاه از این حضور استقبال می‌کردند. در دیدار وزیر فرهنگ تاتارستان، رئیس انجمن کتابخانه‌های روسیه و رئیس کتابخانه سن‌پترزبورگ برای تعامل مشتاق بودند. با سفیر عربستان نیز دیداری داشتیم که برای گسترش همکاری‌ها اعلام آمادگی کرد. درمجموع تعاملات بین‌المللی توسعه پیدا کرد.
عضویت ما به‌صورت پایدار در ایفلا، عضویت در کمیته‌های وابسته و دریافت کرسی نشان‌دهنده این ظرفیت است. مهمانان خارجی نیز به این اذعان داشتند که ظرفیت جمهوری اسلامی ایران در حوزه کتابخانه‌های عمومی که دارای دو محور شبکه، که دسترسی را ایجاد می‌کند، و دیگری توسعه خدمات چشمگیر است. آنچه که از آن به‌عنوان توسعه خدمات صحبت می‌کنیم هم گسترش پیداکرده و هم بر کیفیت افزوده‌شده؛ البته هنوز تا نقطه ایده‌آل فاصله‌داریم چون ما یک ظرفیت قدیمی داریم که نیازمند به‌روزرسانی است که آن را هم شروع کردیم.
در سفرهای استانی شهید رئیسی نیز کتابخانه‌های عمومی به مصوبات الحاق شد و مورد تأیید قرار گرفت.
بحث بازسازی و بازطراحی کتابخانه‌های عمومی در طول این سال‌ها چطور پیش رفته؟
این بحث هم به مواردی که پیش‌ازاین گفته شد اضافه‌شده است؛ طوری که در دور اول سفرهای استانی رئیس‌جمهور اختصاص اعتبار برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام را داشتیم، در دور دوم بازطراحی کتابخانه‌های موجود و در مرحله سوم خرید کتاب برای کتابخانه‌های عمومی نیز در مصوبات لحاظ شده بود. امیدوارم در دولت چهاردهم هم این مسیر ادامه پیدا کند؛ چون اگر دولت سیزدهم تداوم پیدا می‌کرد نتایج عملی بسیاری از این پروژه‌ها آشکار می‌شد. پیش‌بینی کرده بودیم تا پایان سال ۱۴۰۳ با روند موجود بیش از ۱۵۰ پروژه به بهره‌برداری می‌رسد.
اغلب پروژه‌های کتابخانه مرکزی استان‌ها، که تا قبل از این متوقف مانده بودند، فعال شد؛ برای مثال کتابخانه مرکزی استان مرکزی در اراک، استان گیلان در رشت، استان مازندران در ساری، استان هرمزگان در بندرعباس و استان کرمانشاه پروژه‌هایشان فعال‌شده و در آستانه تکمیل است.
همچنین از شهادت رئیس‌جمهور تاکنون ۲۰ پروژه کتابخانه‌ای در کشور به بهره‌برداری رسید؛ مثل کتابخانه شهر آببر استان زنجان یا کتابخانه شهر قروه استان کردستان که از مصوبات سفر استانی رئیس‌جمهور بود.
مثال دیگری بزنم. در حال حاضر چالشی در زمینه سواد در کشور داریم؛ یعنی نرخ بی‌سوادی کمی رشد داشته است. تا قبل از این نهضت سوادآموزی این بار را به دوش می‌کشید اما این ظرفیت وجود دارد که کتابخانه‌ها وارد این حوزه شوند بدون اینکه نیاز به ایجاد یا احیای شبکه‌ای جدید باشد. اساسا کار کتابخانه عمومی سوادآموزی و اطلاع‌رسانی به معنی عام و خاص است.
در حوزه کودک و نوجوان نیز تمرکز خوبی صورت گرفت؛ به‌صورت جدی در این حوزه وارد شدیم و به‌صورت هدفمند عنوان «هدهد سفید» را برای آن قراردادیم. کتابخانه‌های هدهد سفید، ویژه کودکان، را شکل داده و افتتاح کردیم. برنامه تلویزیونی هدهد سفید را ساختیم و از شبکه پویا پخش شد. جایزه نشان هدهد سفید برای کتاب محبوب کودکان و نوجوانان را ادامه دادیم. کتاب هدهد سفید هم با مشارکت اعضای نوجوان کتابخانه‌های عمومی برای خودشان تولید می‌شود. محافل قرآنی با رویکرد کودک و نوجوان را در کتابخانه‌ها داشتیم که اقدام اخیر آن طرح کتابت قرآن کریم بود که با استقبال مواجه شد. قله این توجه به حوزه کودک و نوجوان، دستور رئیس‌جمهور برای ایجاد «زنگ کتابخوانی» در مدارس بود که اجرانشده بود و تأیید و تأکید آن در سند ملی خواندن است. اساسا اگر بخواهیم مسئله خواندن، مطالعه و مراجعه به کتاب را در بین مردم پیش ببریم، در مدرسه اتفاق خواهد افتاد. توجه به گروه‌های خاص، مثل نابینایان و ناشنوایان، هم انجام شد که البته ناشنوایان ابداع این دوره است.
با این توضیحات مأموریت نهاد محدود به نظارت بر کتابخانه‌ها و خرید کتاب نیست.
ما با این کار سبب احیای مأموریت اصلی کتابخانه‌های عمومی شدیم. مأموریت جدیدی برای کتابخانه‌های عمومی تعریف نکردیم و براساس ساختار جهانی آن را مدیریت کردیم. پیش‌ازاین، این تصور وجود داشت که کتابخانه عمومی یک مخزن و سالن مطالعه است. و گفته می‌شد که کتابخانه‌ها تبدیل به قرائت‌خانه شده و فقط برای مطالعه به آن مراجعه می‌شود و بی‌توجهی نسبت به آن وجود دارد؛ یا اینکه کتابخانه یک محل بی‌آب‌ورنگ و بی‌روح است. بنابراین بازهم تأکید می‌کنم که مأموریتی خارج از صلاحیت کتابخانه اجرا نکردیم و تلاش کردیم آنچه وظیفه کتابخانه بوده است را معرفی کنیم.
در حال حاضر با تلاش دیگر آن تصویر قدیمی از کتابخانه تغییر کرده و مسئولان و مردم به این نکته تأکیددارند. البته ما برای اصلاح این تصویر باید تلاش بیشتری انجام دهیم؛ چون بعضا افراد مهم و مؤثر این حوزه از این خدمات بی‌اطلاع هستند. نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور یک مرکز خدماتی است که به طبقه و قشری خدمات ارائه می‌دهد که شاید در ساحت‌های دیگر کشور حاضر نباشند. در شرایط کنونی بچه‌های دهه ۸۰ و ۹۰ در کتابخانه حضور دارند و در بسیاری از شهرها کتابخانه محل مطالعه درس و کنکور است.
به بهانه پایان کار دولت سیزدهم و باروی کار آمدن دولت چهاردهم گپ و گفتی دوساعته با مهدی رمضانی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور داشتیم تا از فعالیت‌های نهاد کتابخانه‌ها در زمینه‌های مختلف مطلع شویم. در این گفت‌وگو درباره خرید کتاب از ناشران توسط نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، بودجه، سند ملی خواندن، معیشت کتابداران، تجهیز کتابخانه‌ها، افزایش کتابخانه‌های سیار و غیره صحبت کردیم.
مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
آقای رمضانی به‌عنوان سؤال اول کمی درباره چالش‌های دوره‌ای که به‌عنوان دبیرکل در نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور مستقر بودید توضیح دهید؟
بنده پیش از اینکه این مسئولیت را تحویل بگیرم، معاون توسعه کتابخانه‌ها و ترویج کتابخوانی نهاد بودم؛ البته ساحت، شرایط، اقتضائات دولت‌ها و موقعیت‌ها متفاوت است. یعنی شما اگر معاون دستگاهی باشید قاعدتا در جریان موضوع‌های مختلف هستید اما خیلی موضعتان، نسبت به زمانی که مسئولیت آن مجموعه را برعهده دارید، متفاوت است. در ابتدای برعهده گرفتن مسئولیت، حوزه تخصصی بنده بخش محتوایی نهاد کتابخانه‌ها بود؛ جنس این مسئولیت اجرا بود و خیلی از مسائل که در حوزه ساختاری، مالی و اداری وجود دارد متوجه ما نبود البته ما دراین‌باره هم تلاش کردیم و برنامه داشتیم.
زمانی که به‌عنوان سرپرست نهاد کتابخانه‌ها منصوب شدم، در شروع کارنامه‌ای به دکتر اسماعیلی به‌عنوان وزیر فرهنگ و رئیس هیئت‌امنا نوشتم و نکات، معضلات و مسائل نهاد، مانند منابع مالی و ساختار، را خدمتشان منتقل کردم؛ البته به دلیل اینکه تنشی به مجموعه وارد نشود نامه را در آن زمان محرمانه ارسال کردم اما الآن محرمانگی ندارد.
یکی از مباحث جدی که وجود داشت مسئله مالی نهاد بود؛ همچنین بحث حقوق و دستمزد و معیشت کتابداران، بحث بودجه عمرانی نهاد نیز مهم بود. برای شروع کار هم پیگیر اصلاح قانون تأسیس نهاد کتابخانه‌ها و آیین‌نامه اجرایی آن شدیم.
به خاطر دارم بعد از انتصابم، آقای اسماعیلی یک جلسه درباره قانون تأسیس نهاد و آیین‌نامه اجرایی آن برگزار کردند که معاونان وزارتخانه در آن حضور داشتند. یکی از اولین حکم‌هایی که زدم شکل‌گیری کارگروه اصلاح قانون و آیین‌نامه اجرایی و ساختار نهاد بود که آن را مسئله اصلی نهاد می‌دانستم، طبق برنامه‌ریزی خوب پیش رفتیم اما به سرانجام نهایی نرسید.
چه‌طور؟
قانون در کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم تصویب شد. اما مجلس یازدهم پس از برنامه هفتم تمام شد و قرار شد در مجلس جدید اصلاح این قانون مطرح شود. اخیرا هم که با دکتر قالیباف صحبت کردم، گفتند که امکان طرح این مسئله در اوایل همین مجلس وجود دارد. ما اگر می‌خواهیم مسئله حوزه کتابخانه‌های عمومی در کشور حل شود باید به‌عنوان اولین اقدام قانون تأسیس نهاد اصلاح شود.
این قانون اگرچه دارای ایرادات ساختاری است که باید اصلاح شود اما قانون مترقی‌ای است. ما باید تصمیم بگیریم که چطور می‌خواهیم ساختار کتابخانه‌های عمومی کشور را اداره کنیم؟
نکته بعدی آیین‌نامه اجرایی قانون تأسیس نهاد است که مطابق آخرین صحبت‌ها با شهید رئیسی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به جمع‌بندی رسیده بودیم اما با شهادت رئیس‌جمهور متوقف شد. با اختلاف‌نظر سازمان اداری و استخدامی یک‌بار به صحن دولت رفت‌وبرگشت و مقرر شد اصلاح شود که تا این اواخر و بعد از جابه‌جایی دولت هم پیگیر بودیم که جلسه‌ای داشته باشیم، خیلی از نکات آن حل شد اما به تصویب نهایی نرسید. مسائل مالیاتی نیز در سطح وزرای اقتصاد و فرهنگ پیگیری شد. به‌طورکلی هیچ‌یک از این مباحث به این دوره مدیریتی مربوط نمی‌شود.
نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور پیش‌ازاین مسئله فرهنگی کشور یا دولت محسوب نمی‌شد؛ نه‌تنها در اولویت نبود بلکه در فهرست مسائل هم، پرداختن به حوزه کتابخانه‌های عمومی وجود نداشت. برای مثال بسیاری از استانداران پیش از شناخت دقیقی از ساختار کتابخانه‌های عمومی نداشتند.
شهید رئیسی هم در بزرگداشت روز کتاب، کتابخوانی و کتابدار سال ۱۴۰۱ در جمع کتابداران حاضر شدند و هم دو پیام به حوزه کتابخانه‌های عمومی دادند؛ یکی پیام به همایش بین‌المللی کتابخانه‌های عمومی و کسب‌وکارهای کوچک و خانگی در مهرماه ۱۴۰۲، دیگری هم به فاصله یک ماه به‌روز کتابدار همان سال. پس از حضور ایشان در میان کتابداران یک دستور دوبندی راجع به دسترسی به کتاب و معیشت کتابداران صادر شد. در سال ۱۴۰۲ نیز در هفته کتاب رئیس‌جمهور شهید یک دستور چهاربندی صادر کردند. حضور در نمایشگاه کتاب و بازدید از غرفه نهاد کتابخانه‌ها، صحبت از کتابخانه مرکزی در پایان سفر استانی کردستان یا اشاره به کتابخانه عمومی به‌عنوان یک مبنای دسترسی عادلانه فرهنگی در آخرین گفت‌وگوی تلویزیونی با مردم، مواردی است که در هیچ دولتی سابقه نداشته است.
بنابراین توجه به کتابخانه‌های عمومی کشور چند ضلع داشت؛ ابتدا اهتمام رئیس‌جمهور به این حوزه بود، همچنین حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و توجه دادن اعضای هیئت دولت نیز مهم بود که ما در این دوره چندین مصوبه در دولت داشتیم، درحالی‌که نهاد کتابخانه‌ها از ابتدای تأسیس مصوبه قابل‌توجهی به‌غیراز آیین‌نامه اجرایی و نکات اداری آن نداشت.
در خیلی از مصوبات هم‌نهاد کتابخانه‌ها اضافه شد؛ مثلا در معافیت بیمه کارگران ساختمانی حوزه کتابخانه‌ها قید شد. در حوزه سیاسی نیز هم‌ترازی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با مقامات قانون مدیریت خدمات کشوری انجام شد که تصویب آن در ساختار اداری و سیاسی کشور مهم است.
به‌بیان‌دیگر وقتی رئیس‌جمهور به یک حوزه توجه می‌کند، توجه دولت را به آن حوزه جلب می‌کند. البته این ظرفیت در کشور شناخته، ترویج و تبیین شد. ما قبلا هم تجربه تشکیل صف در کتابخانه را بعد از افتتاح کتابخانه مرکزی مشهد داشتیم یا در کتابخانه‌های مرکزی یزد، مرکزی خرم‌آباد و شهید سلیمانی شهر سهند. امسال نیز کتابخانه شهید دستغیب پس از بازطراحی بازگشایی شد و همین اتفاق تکرار شد. در همین ایام یک کتابخانه روستایی در بابل افتتاح شد که بچه‌ها برای حضور در آن و عضویت صف بسته بودند. این‌ها نشان‌دهنده این است که این ظرفیت شناخته شد و حرکت عملی به‌سوی «کتابخانه به‌عنوان پایگاه فرهنگی-اجتماعی» شکل گرفت.
همه این اقدامات یک‌به‌یک و مرحله‌به‌مرحله به سرانجام رسیده است. برای مثال مراکز مشاوره‌ای که با همکاری کمیته امداد در حال راه‌اندازی است، به ۵۰۰ مرکز در کتابخانه‌های عمومی می‌رسد و یا موضوع کسب‌وکارهای کوچک و کتابخانه عمومی که همایش و رویدادهای بسیاری داشت. در همین ماه بیش از صد نفر همکاران سراسر کشور در مدرسه تابستانی کتابداران در اردبیل شرکت کردند و همه بعد از پایان دوره، مسئول ترویج و تبلیغ این حرکت می‌شوند.
در بخش بین‌الملل نیز ما سال گذشته میزبان چند شخصیت مهم در حوزه کتابخانه‌ای در تهران، مشهد و شهرهای دیگر بودیم که از ظرفیت کتابخانه‌های عمومی جمهوری اسلامی ایران بازدید کردند و همین امر منجر به ارتباطات و تعاملات بین‌المللی شده است. حضوری هم در کنگره سراسری کتابخانه‌های روسیه در کازان داشتیم که حادثه شهادت رئیس‌جمهور و همراهان پیش آمد و سفر را یک‌روزه رها کردیم و برگشتیم؛ اما در همان فرصت کوتاه از این حضور استقبال می‌کردند. در دیدار وزیر فرهنگ تاتارستان، رئیس انجمن کتابخانه‌های روسیه و رئیس کتابخانه سن‌پترزبورگ برای تعامل مشتاق بودند. با سفیر عربستان نیز دیداری داشتیم که برای گسترش همکاری‌ها اعلام آمادگی کرد. درمجموع تعاملات بین‌المللی توسعه پیدا کرد.
عضویت ما به‌صورت پایدار در ایفلا، عضویت در کمیته‌های وابسته و دریافت کرسی نشان‌دهنده این ظرفیت است. مهمانان خارجی نیز به این اذعان داشتند که ظرفیت جمهوری اسلامی ایران در حوزه کتابخانه‌های عمومی که دارای دو محور شبکه، که دسترسی را ایجاد می‌کند، و دیگری توسعه خدمات چشمگیر است. آنچه که از آن به‌عنوان توسعه خدمات صحبت می‌کنیم هم گسترش پیداکرده و هم بر کیفیت افزوده‌شده؛ البته هنوز تا نقطه ایده‌آل فاصله‌داریم چون ما یک ظرفیت قدیمی داریم که نیازمند به‌روزرسانی است که آن را هم شروع کردیم.
در سفرهای استانی شهید رئیسی نیز کتابخانه‌های عمومی به مصوبات الحاق شد و مورد تأیید قرار گرفت.
بحث بازسازی و بازطراحی کتابخانه‌های عمومی در طول این سال‌ها چطور پیش رفته؟
این بحث هم به مواردی که پیش‌ازاین گفته شد اضافه‌شده است؛ طوری که در دور اول سفرهای استانی رئیس‌جمهور اختصاص اعتبار برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام را داشتیم، در دور دوم بازطراحی کتابخانه‌های موجود و در مرحله سوم خرید کتاب برای کتابخانه‌های عمومی نیز در مصوبات لحاظ شده بود. امیدوارم در دولت چهاردهم هم این مسیر ادامه پیدا کند؛ چون اگر دولت سیزدهم تداوم پیدا می‌کرد نتایج عملی بسیاری از این پروژه‌ها آشکار می‌شد. پیش‌بینی کرده بودیم تا پایان سال ۱۴۰۳ با روند موجود بیش از ۱۵۰ پروژه به بهره‌برداری می‌رسد.
اغلب پروژه‌های کتابخانه مرکزی استان‌ها، که تا قبل از این متوقف مانده بودند، فعال شد؛ برای مثال کتابخانه مرکزی استان مرکزی در اراک، استان گیلان در رشت، استان مازندران در ساری، استان هرمزگان در بندرعباس و استان کرمانشاه پروژه‌هایشان فعال‌شده و در آستانه تکمیل است.
همچنین از شهادت رئیس‌جمهور تاکنون ۲۰ پروژه کتابخانه‌ای در کشور به بهره‌برداری رسید؛ مثل کتابخانه شهر آببر استان زنجان یا کتابخانه شهر قروه استان کردستان که از مصوبات سفر استانی رئیس‌جمهور بود.
مثال دیگری بزنم. در حال حاضر چالشی در زمینه سواد در کشور داریم؛ یعنی نرخ بی‌سوادی کمی رشد داشته است. تا قبل از این نهضت سوادآموزی این بار را به دوش می‌کشید اما این ظرفیت وجود دارد که کتابخانه‌ها وارد این حوزه شوند بدون اینکه نیاز به ایجاد یا احیای شبکه‌ای جدید باشد. اساسا کار کتابخانه عمومی سوادآموزی و اطلاع‌رسانی به معنی عام و خاص است.
در حوزه کودک و نوجوان نیز تمرکز خوبی صورت گرفت؛ به‌صورت جدی در این حوزه وارد شدیم و به‌صورت هدفمند عنوان «هدهد سفید» را برای آن قراردادیم. کتابخانه‌های هدهد سفید، ویژه کودکان، را شکل داده و افتتاح کردیم. برنامه تلویزیونی هدهد سفید را ساختیم و از شبکه پویا پخش شد. جایزه نشان هدهد سفید برای کتاب محبوب کودکان و نوجوانان را ادامه دادیم. کتاب هدهد سفید هم با مشارکت اعضای نوجوان کتابخانه‌های عمومی برای خودشان تولید می‌شود. محافل قرآنی با رویکرد کودک و نوجوان را در کتابخانه‌ها داشتیم که اقدام اخیر آن طرح کتابت قرآن کریم بود که با استقبال مواجه شد. قله این توجه به حوزه کودک و نوجوان، دستور رئیس‌جمهور برای ایجاد «زنگ کتابخوانی» در مدارس بود که اجرانشده بود و تأیید و تأکید آن در سند ملی خواندن است. اساسا اگر بخواهیم مسئله خواندن، مطالعه و مراجعه به کتاب را در بین مردم پیش ببریم، در مدرسه اتفاق خواهد افتاد. توجه به گروه‌های خاص، مثل نابینایان و ناشنوایان، هم انجام شد که البته ناشنوایان ابداع این دوره است.
با این توضیحات مأموریت نهاد محدود به نظارت بر کتابخانه‌ها و خرید کتاب نیست.
ما با این کار سبب احیای مأموریت اصلی کتابخانه‌های عمومی شدیم. مأموریت جدیدی برای کتابخانه‌های عمومی تعریف نکردیم و براساس ساختار جهانی آن را مدیریت کردیم. پیش‌ازاین، این تصور وجود داشت که کتابخانه عمومی یک مخزن و سالن مطالعه است. و گفته می‌شد که کتابخانه‌ها تبدیل به قرائت‌خانه شده و فقط برای مطالعه به آن مراجعه می‌شود و بی‌توجهی نسبت به آن وجود دارد؛ یا اینکه کتابخانه یک محل بی‌آب‌ورنگ و بی‌روح است. بنابراین بازهم تأکید می‌کنم که مأموریتی خارج از صلاحیت کتابخانه اجرا نکردیم و تلاش کردیم آنچه وظیفه کتابخانه بوده است را معرفی کنیم.
در حال حاضر با تلاش دیگر آن تصویر قدیمی از کتابخانه تغییر کرده و مسئولان و مردم به این نکته تأکیددارند. البته ما برای اصلاح این تصویر باید تلاش بیشتری انجام دهیم؛ چون بعضا افراد مهم و مؤثر این حوزه از این خدمات بی‌اطلاع هستند. نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور یک مرکز خدماتی است که به طبقه و قشری خدمات ارائه می‌دهد که شاید در ساحت‌های دیگر کشور حاضر نباشند. در شرایط کنونی بچه‌های دهه ۸۰ و ۹۰ در کتابخانه حضور دارند و در بسیاری از شهرها کتابخانه محل مطالعه درس و کنکور است.
تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
