پرده‌برداری از یک فاجعه بزرگ در اروپا

درحالی‌که نهادهای حقوق بشری و رسمی در اتحادیه اروپا ترجیح می‌دهند کمترین سخنی در خصوص فجایع جاری در تقابل مطلق با مهاجرین سخنی به میان نیاورند، آمارها و مستندات موجود بیانگر عمق فاجعه ایست که در سال 2024 میلادی در خاک اروپا رخ‌داده و در سال 2025 میلادی نیز شاهد استمرار آن هستیم. مسئولیت وقوع و ادامه این فاجعه بر عهده دولت‌ها و نهادهای امنیتی اروپاست. بنا به گزارش نهاد مهاجرتی سازمان ملل،‌ سال ۲۰۲۴ مرگبارترین سال برای مهاجران غیرقانونی بوده و غرق‌شدگی همچنان به‌عنوان عامل اصلی مرگ‌ومیر عنوان‌شده است.بر اساس آخرین آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، دست‌کم ۸ هزار و ۹۳۸ نفر در سال ۲۰۲۴ در مسیرهای مهاجرتی سراسر جهان جان خود را ازدست‌داده‌اند.بسیاری از این افراد، در حالی جان خود را ازدست‌داده‌اند که نیروهای گارد ساحلی و گشت زمینی و مرزی در کشورهای گوناگون اروپایی قدرت نجات آن‌ها را داشته‌اند و از آن عدول نموده‌اند. 
نکته تاسفبار دیگر در این خصوص، روند افزایشی مرگ مهاجرین در مسیر رسیدن به اروپاست. این رقم ادامه روند سالانه رو به افزایش مرگ‌ومیرها در میان مهاجران غیرقانونی طی پنج سال گذشته است و از رکورد قبلی در سال ۲۰۲۳ که آمار ۸۷۴۷ مرگ را به ثبت رساند، فراتر می‌رود.منتقدان اتحادیه اروپا به‌درستی معتقدند این روند، با اتخاذ سیاست‌های بازدارنده قابل‌کنترل است اما سران اروپایی اصرار دارند با افزایش میزان مرگ‌ومیر مهاجرین غیرقانونی ، هزینه‌های هرگونه مهاجرتی را به قاره سبز افزایش دهند. به عبارت بهتر، استراتژی اتحادیه اروپا در قبال مسئله مهاجرین، تولید ترس عمومی از طریق کشتار غیرمستقیم مهاجرینی است که درمیان آن‌ها هزاران زن و کودک بی‌گناه وجود دارند. 
نکته مهم دیگر، مربوط به سکوت مرگبار رسانه‌های اروپایی در قبال این فاجعه انسانی تمام‌عیار است. به‌عنوان‌مثال، ژوئیه ۲۰۲۴ با ۱۱۳۰ مورد مرگ‌ومیر و مفقودی در میان مهاجران، ماهی است که بیشترین تلفات در آن به ثبت رسیده است.بااین‌حال نمود این فاجعه را ما در اکثر رسانه‌های اروپایی، چه رسانه‌های وابسته به احزاب سنتی ( سوسیال‌دموکرات و محافظه‌کار) و چه رسانه‌های وابسته به احزاب نوظهور راست افراطی( ملی‌گرایان ) مشاهده نمی‌کنیم. گویا احزاب و گروه‌های سنتی و نوین اروپایی در این خصوص از یک استراتژی رسانه‌ای واحد پیروی می‌کنند و آن، سانسور مرگ هزاران مهاجر است. 
حتی نهادهای رسمی اروپایی در گزارش‌های مدون خود، کمترین نقش و جایگاهی برای دولت‌ها و نهادهای نظارتی و امنیتی خود در نظر نمی‌گیرند. این نهادها مدعی هستند غرق‌شدگی، تصادفات وسایل نقلیه، کمبود سرپناه مناسب، غذا، آب و خشونت از دلایل اصلی مرگ‌ومیر افراد در حال مهاجرت به اروپا بوده است. آن‌ها از خشونت سازمان‌یافته مأموران پلیس علیه مهاجرین که منجر به گریز مهاجرین به مناطق پرخطرتر ( که ریسک مرگ آن‌ها را افزایش می‌دهد) کمترین سخنی به میان نمی‌رانند. کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز ترجیح می‌دهد همگام با سران اروپایی در خصوص این حجم از جنایت سکوت کند تا مانعی بر سر تکمیل نقشه راه وقیحانه اروپائیان به وجود نیاید! 
پرده‌برداری از یک فاجعه بزرگ در اروپا