بازی ترامپ با حاصل جمع صفر !
آغاز دور جدید جنگ تجاری آمریکا و چین مترادف با پایان خوش بینی های صورت گرفته در بازارهای سرمایه جهان نسبت به حل و فصل اختلافات طرفین محسوب می شود. منتقدان داخلی رئیس جمهور ایالات متحده می گویند جنگ تعرفهای ترامپ، یک بازی با حاصل جمع صفر است که در آن، بازنده نهایی نه تنها طرف مقابل، بلکه کل ساختار تجارت آزاد جهانی است. این تاکتیک به جای حل مشکلات ساختاری و اساسی تجارت با چین (مانند یارانههای دولتی و سرقت مالکیت فکری)، آن را به یک نبرد سیاسی تمام عیار و شخصی تبدیل کرده است.افزایش بیسابقه تعرفهها، لغو مکرر توافقات موقت و تهدید به قطع همکاریهای دیپلماتیک نشان میدهد که منطق اقتصادی جای خود را به منطق سیاسی تلافیجویانه داده است.
این مسئله پیامدهای بلندمدتی بر ساختار تجارت جهانی دارد .
افزایش هزینههای تولید و انتقال بار تعرفهها به مصرفکننده، پتانسیل تورم ساختاری را در اقتصادهای غربی بالا میبرد.همچنین تلاش برای جداسازی زنجیرههای تأمین فناوری منجر به ایجاد دو اکوسیستم فناوری موازی (یکی تحت رهبری آمریکا و دیگری تحت رهبری چین) میشود که کارایی جهانی را به شدت کاهش میدهد.از سوی دیگر، اصرار بر یکجانبهگرایی، اعتماد متحدان به تعهدات بلندمدت آمریکا در حوزه تجارت را تضعیف کرده و آنها را به سمت استقلال استراتژیک بیشتر سوق میدهد.
در نهایت، این سیاست نه تنها اهداف اعلام شده ترامپ برای «عصر طلایی ادعایی آمریکا» را محقق نخواهد کرد، بلکه ثبات اقتصاد جهانی، موقعیت استراتژیک متحدان آمریکا و کارایی تخصصی منابع را در مقیاس بینالمللی به مخاطره میاندازد. ادامه این مسیر، به جای احیای مشاغل از دست رفته، به سمت جهانی شدن ناکارآمدی و تورم ساختاری پیش میرود.در هر حال پس از دورهای که به نظر میرسید روابط اقتصادی واشنگتن و پکن به سمت نوعی «توازن قهرآمیز» یا «بازدارندگی عملیاتی» حرکت کرده است، بیانیههای اخیر رئیسجمهور آمریکا بار دیگر مسیر این تنش را به سمت یک رویارویی گسترده و تمامعیار تغییر داده است. این تحول، که بر بازارهای مالی جهانی سایه افکنده و مناسبات دو قدرت اقتصادی بزرگ دنیا را به شدت تحت فشار قرار داده، نشان میدهد که آرامش پیشین صرفاً یک وقفهٔ تاکتیکی بوده است.
نقطهٔ آغاز این موج جدید تنش، تهدید صریح دونالد ترامپ مبنی بر افزایش چشمگیر عوارض گمرکی بر تمامی صادرات چین و لغو برنامهریزی شده برای دیدار با رئیسجمهور شی جینپینگ بود. این اقدامات ناگهانی، که از طریق شبکههای اجتماعی اعلام شد، عملاً مذاکرات جاری را به بنبست کشاند. محور اصلی اعتراض ترامپ، تصمیم اخیر پکن برای اِعمال محدودیتهای سختگیرانه بر صادرات مواد معدنی کمیاب بوده است. این مواد اولیه که چین به دلیل کنترل بازار جهانی آنها، اهرم فشار حیاتی محسوب میشود، برای تولید انبوه فناوریهای پیشرفته و صنایع استراتژیک آمریکا حیاتی هستند. ترامپ این اقدام چین را «گروگانگیری اقتصاد جهانی» قلمداد کرده است.
این مسئله پیامدهای بلندمدتی بر ساختار تجارت جهانی دارد .
افزایش هزینههای تولید و انتقال بار تعرفهها به مصرفکننده، پتانسیل تورم ساختاری را در اقتصادهای غربی بالا میبرد.همچنین تلاش برای جداسازی زنجیرههای تأمین فناوری منجر به ایجاد دو اکوسیستم فناوری موازی (یکی تحت رهبری آمریکا و دیگری تحت رهبری چین) میشود که کارایی جهانی را به شدت کاهش میدهد.از سوی دیگر، اصرار بر یکجانبهگرایی، اعتماد متحدان به تعهدات بلندمدت آمریکا در حوزه تجارت را تضعیف کرده و آنها را به سمت استقلال استراتژیک بیشتر سوق میدهد.
در نهایت، این سیاست نه تنها اهداف اعلام شده ترامپ برای «عصر طلایی ادعایی آمریکا» را محقق نخواهد کرد، بلکه ثبات اقتصاد جهانی، موقعیت استراتژیک متحدان آمریکا و کارایی تخصصی منابع را در مقیاس بینالمللی به مخاطره میاندازد. ادامه این مسیر، به جای احیای مشاغل از دست رفته، به سمت جهانی شدن ناکارآمدی و تورم ساختاری پیش میرود.در هر حال پس از دورهای که به نظر میرسید روابط اقتصادی واشنگتن و پکن به سمت نوعی «توازن قهرآمیز» یا «بازدارندگی عملیاتی» حرکت کرده است، بیانیههای اخیر رئیسجمهور آمریکا بار دیگر مسیر این تنش را به سمت یک رویارویی گسترده و تمامعیار تغییر داده است. این تحول، که بر بازارهای مالی جهانی سایه افکنده و مناسبات دو قدرت اقتصادی بزرگ دنیا را به شدت تحت فشار قرار داده، نشان میدهد که آرامش پیشین صرفاً یک وقفهٔ تاکتیکی بوده است.
نقطهٔ آغاز این موج جدید تنش، تهدید صریح دونالد ترامپ مبنی بر افزایش چشمگیر عوارض گمرکی بر تمامی صادرات چین و لغو برنامهریزی شده برای دیدار با رئیسجمهور شی جینپینگ بود. این اقدامات ناگهانی، که از طریق شبکههای اجتماعی اعلام شد، عملاً مذاکرات جاری را به بنبست کشاند. محور اصلی اعتراض ترامپ، تصمیم اخیر پکن برای اِعمال محدودیتهای سختگیرانه بر صادرات مواد معدنی کمیاب بوده است. این مواد اولیه که چین به دلیل کنترل بازار جهانی آنها، اهرم فشار حیاتی محسوب میشود، برای تولید انبوه فناوریهای پیشرفته و صنایع استراتژیک آمریکا حیاتی هستند. ترامپ این اقدام چین را «گروگانگیری اقتصاد جهانی» قلمداد کرده است.

تیتر خبرها
تیترهای روزنامه
-
توسعه متوازن با شناخت ظرفیتهای استانی محقق میشود
-
تمرکززدایی اقتصادی زمینه رونق تولید و اشتغال را فراهم میکند
-
شرمالشیخ و خطر تکرار اُسلو
-
نمیتوانید با دنیا بجنگید!
-
ترامپ شریک شکست نتانیاهو در جنگ غزه است
-
وقاحت دنباله دار تروییکای اروپایی
-
سرمایهگذاری برمدار استانها
-
اما و اگرهای پیشدبستانی اجباری
-
بازی ترامپ با حاصل جمع صفر !
-
ایران، بازیگر نوظهور بازار جهانی غذا