تاد؛الماس فریب آمریکایی‌ها

تاد؛الماس فریب آمریکایی‌ها

سید محمد طاهری
رژیم صهیونیستی در حالی پس از عملیات وعده صادق‌ـ‌۲ برای مقابله با موشک‌های ایرانی دست به دامان آمریکا شده است که خود آمریکایی‌ها هم سامانه پدافندی برای مقابله با موشک‌های هایپرسونیک ندارند.تایمز اسرائیل در خبری به نقل از کانال 12 این رژیم مدعی شد آمریکا قصد دارد به‌منظور تقویت پدافند هوایی رژیم صهیونیستی سامانه ضد موشکی تاد را در سرزمین‌های اشغالی مستقر کند.
این خبر در حالی منتشر می‌شود که حدود 12 روز پیش موشک‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جریان عملیات و عده صادق2 به‌خوبی از سد سامانه‌های پدافند موشکی اسرائیل عبور کردند و بر اساس برآوردهای انجام‌شده خسارات قابل‌توجهی به پایگاه‌های هوایی و رادارهای ارتش رژیم صهیونیستی وارد کردند.حال به‌نظر می‌رسد بر اثر این عملیات، خسارات قابل‌توجهی به شبکه راداری و پدافندی رژیم صهیونیستی وارد شده است که برای تقویت شبکه پدافند هوایی مقابل موشک‌های ایرانی دست به دامان آمریکایی‌ها شده است، اما این تقویت فایده چندانی برای اسرائیلی‌ها ندارد چون آمریکایی‌ها هم سامانه پدافندی برای مقابله با موشک‌های بالستیک هایپرسونیک در اختیار ندارند.
سامانه تاد یک سامانه دفاع ضدموشکی ساخت کارخانه لاکهیدمارتین است که در سال 2008 رسماً وارد خدمت در ارتش آمریکا شد. این سامانه از چهار جزء اصلی شامل رادار TPY-2، مرکز فرماندهی و کنترل،‌ پرتابگرها و موشک رهگیر تشکیل شده است. رادار این سامانه قادر است از فاصله 1000کیلومتری اهداف را کشف کند و برد موشک این سامانه نیز 200 کیلومتر است و از یک موتور راکتی سوخت جامد با نازل متحرک بهره می‌برد که سرعت این موشک را به حدود 8 ماخ می‌رساند.
هر آتش‌بار سامانه تاد معمولاً از 6 تا 8 پرتابگر تشکیل می‌شود که هرکدام قادر به شلیک 8 موشک هستند به‌این‌ترتیب یک آتش‌بار سامانه تاد توانایی شلیک 64 موشک را دارد، بارگذاری مجدد هر پرتابگر نیز حدود 30 دقیقه طول می‌کشد.عملکرد سامانه تاد نیز مانند سایر سامانه‌های پدافندی است یعنی پس‌ازآنکه رادار، هدف را کشف و محل مناسب برای برخورد با آن را بر اساس سرعت،‌ ارتفاع و مسیر حرکت آن محاسبه کرد، اطلاعات را به مرکز فرماندهی و کنترل سامانه می‌دهد و این مرکز هم بهترین پرتابگر را برای درگیری با موشک مهاجم انتخاب و دستور شلیک را صادر می‌کند و همچنین اطلاعات لازم برای هدایت موشک را تا لحظه برخورد به آن منتقل می‌کند. اما نکته‌ای که دراین‌بین وجود دارد آن است که این سامانه‌ زمانی قادر به رهگیری هدف است که موشک فاز میانی حرکت خود را طی می‌کند و چنانچه تغییری در مؤلفه‌های حرکتی موشک رخ دهد سامانه دچار خطا خواهد شد.برای جبران این خطا سامانه باید مجدداً موفق به کشف و ردگیری موشک مهاجم شود و در صورت موفقیت اگر بازهم موشک مهاجم تغییر مسیر شدید دهد قفل راداری احتمالی شکسته می‌شود و فرآیند باید مجدداً تکرار شود، حال سامانه پدافندی بر اساس کدام موقعیت لحظه‌ای، موشک های خود را روانه کند؟ موشک فتاح از فاصله 1400کیلومتری به‌سمت هدف شلیک می‌شود و زمانی توسط رادار سامانه تاد شناسایی می‌شود که درست در فاز میانی حرکت خود قرار دارد. با توجه به برد موشک‌های سامانه تاد این سامانه زمانی قادر به ردگیری موشک خواهد بود که هدف در فاز میانی حرکت خود قرار دارد و در زمانی قادر به شلیک است که موشک در فاز پایانی حرکت خود قرار دارد و چنانچه در این مرحله موشک قادر به تغییر مانورهای سنگین و دستیابی به سرعت‌های هایپرسونیک باشد؛ رهگیری آن برای سامانه پدافندی تقریباً غیرممکن خواهد بود.هرچند این رادارها هدف را به‌صورت لحظه‌ای رصد و تغییرات مسیر پروازی موشک مهاجم را به موشک پدافندی ارسال می‌کنند،‌ اما اگر این تغییرات چیزی فراتر از بازه سرعتی قابل تشخیص رادار و یا سرعت موشک پدافندی باشد، این سامانه‌ها دیگر قادر به رهگیری و انهدام موشک نیستند.